Er zijn in de Nederlandse politiek mythen die iedere politicus tegen beter in blijft verkondigen. Het idee dat illegalen gemakkelijk uitgezet kunnen worden is er bijvoorbeeld zo een. Maar de allergrootste is toch wel het idee dat het bestand met langdurige werklozen met een klein beetje moeite aan het vacaturebestand gekoppeld kan worden, waarmee de werkloosheid als bij toverslag verdwijnt.
Wie een beetje de cijferstroom van de diverse onderzoeksinstituten volgt over bijvoorbeeld het aantal diplomaloze schoolverlaters, praktische analfabeten, alcoholisten en ADHD’ers in Nederland, weet dat dat niet zo kan zijn.
Een praktijkbezoek aan een CWI-kantoor of uitzendbureau ter bestudering van de kandidaten die zich daar aandienen neemt de laatste daarover aanwezige twijfel wel weg. Als je er ook nog bij bedenkt dat een flink deel van de eenvoudigste banen is geëxporteerd naar Oost-Europa en Azië, dan is het aantal ‘moeilijk bemiddelbare’ steuntrekkers misschien zelfs wel laag.
MKB Nederland is dan ook een simplistisch bezig door het gebrek aan succes te wijten aan die eeuwige favoriete zondebok van het bedrijfsleven, de bureaucratie. Helemaal als ze zelf moeten toegeven dat het ook de marktgedreven uitzendbureaus niet lukt.
Op de lange termijn kunnen onderwijsverbeteringen een deel van het probleem oplossen, op de korte termijn lijkt alleen het gebruik van wel gemotiveerde en overgekwalificeerde Polen, Roemenen en Bulgaren soelaas te kunnen bieden. De arbeidsbemiddeling van CWI en UWV is eigenlijk niet meer dan een gesubsidieerd afkick- en alfabetiseringsproject, zoals staatssecretaris Aboutaleb ooit tussen de regels door al liet doorschemeren in Buitenhof. Ook dat is een loffelijk streven, maar vacatures krijg je er niet mee vervuld.
Reacties (7)
Werkeloosheid onoplosbaar? En de Sovjet-Unie dan? :-)
Het “sociale plan” waar PvdA’s mevrouw Hamer het kortgeleden over had, komt de werkgevers tegemoet. In haar voorstel worden de administratieve lasten voor de werkgevers overgenomen door de overheid.
Het best denkbare resultaat zal de “draaideur-werkloze” zijn. Met jobcoaches worden ze wat langer op een klus gehouden dan nu het geval is, maar uiteindelijk moeten ze toch weer op zoek naar een ander bedrijf.
Misschien moet eens duidelijk worden gemaakt wie die laatste 326.000 werklozen precies zijn.
Zijn dat die “diplomaloze schoolverlaters, praktische analfabeten, alcoholisten en ADHD’ers” waar Martijn het over heeft? Eeen deel daarvan zal zeker tot de 14.083 dak- en thuislozen horen die het Leger des Heils opvangt?
Er is geen werk voor iedereen. Niet voor de groep mensen die Martijn noemt, maar ook niet voor anderen.
Want zelfs als er sprake is van economische groei, aarzelen bedrijven niet werknemers af te stoten als de groei iets lager uitvalt dan ze hadden gehoopt.
En helemaal geen werlozen zou rampzalig zijn voor die economie. Een arbeidsreserve van nul, leidt to moeilijk opvulbare vacatures, het drijft de lonen op en dus de inflatie, alwaar diezelfde bedrijven ook steen en been over klagen.
“Een arbeidsreserve van nul, leidt to moeilijk opvulbare vacatures, het drijft de lonen op en dus de inflatie”
Dat is nu al het feitelijk het geval voor veel vacatures, omdat het aanbod aan werklozen niet aansluit op de banen.
Volgens mij is het CWI/UWV niets meer dan een gesubsidieerd werkverschaffingsproject. Die moeten ze gewoon uitbreiden en voila; totale werkgelegenheid.
Wat een onzin. De werkloosheid is heel goed oplosbaar. Lubbers heeft ons in de jaren tachtig de weg gewezen om het probleem op te lossen. We moeten gewoon weer een nieuwe definitie van werkloosheid maken, waar niemand aan voldoet.
@ Peter(2):
Het best denkbare resultaat zal de “draaideur-werkloze” zijn. Met jobcoaches worden ze wat langer op een klus gehouden dan nu het geval is, maar uiteindelijk moeten ze toch weer op zoek naar een ander bedrijf.
Toch kan dit voor bepaalde groepen goed zijn om zo wat werkervaring op te doen en uiteindelijk daarmee aantrekkelijker te worden voor bedrijven en wel een vast dienstverband te krijgen.
@6 Cancel: “Toch kan dit voor bepaalde groepen goed zijn….”
Ik begrijp wat je bedoelt (den ik), maar moet het niet zijn: “voor bepaalde mensen”?
De huidige reïntegratieprojecten zijn gelukkig al steeds meer “op maat” gaan werken. Behalve de rigoreuze dwangmaatregelen die sociale diensten opleggen, zijn ook de verbeterde reïntegratieprojecten zeker debet aan het verschijnsel dat ruim 80% van de instromers binnen een half jaar zijn doorgestroomd.
Tachtig procent! Binnen een half jaar! En dat elk half jaar weer……..
Ik durf te stellen dat minimaal 7000 tot 14.000 mensen tot die 80% behoort. Die mensen zijn niet langer permanent werkloos, maar hebben een baan als “draaideur-werknemer”.