De kaleidoscopische muziek van Animal Collective

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Animal Collective Zo nu en dan word ik wel eens meegenomen naar concerten zonder dat ik de band in kwestie ken. En soms is het wel aardig om geheel onbevangen op zo’n concert te verschijnen. Vantevoren dus niet op internet het een en ander uitzoeken, maar vertrouwend op degene die je heeft uitgenodigd, kun je dan soms aardig verrast worden.

En zo was het dus ook vorige week dinsdag in de kleine zaal van de Melkweg waar drie van de vier leden van Animal Collective uit Baltimore hun opwachting maakten. De aankleding van het podium beloofde niet veel goeds; aan weerszijden stonden twee skeletten in jurken opgesteld en er waren maar weinig instrumenten te bekennen. De mannen betraden het podium en konden me de eerste twee nummers ook niet overtuigen. Links stond een man achter de knoppen met een mijnwerkerslamp op zijn hoofd, rechts een andere knoppendraaier die nauwelijks bewoog en in het midden een zanger die nogal larmoyant stond te zingen. Het nadeel van dit soort bands is dat ze vaak in hun eigen trip opgaan en nauwelijks contact maken met het publiek. En bij Animal Collective was dit niet anders.

Toch wisten ze er een aardig spektakelstuk van te maken. Vanaf het derde nummer werd er namelijk steeds vaker een gitaar bij gepakt en bleek de bewegingsloze man een floortom, hi-hat en crash naast zich te hebben staan die veelvuldig werden gebruikt. De acht lichtpanelen achter op het podium zorgden in verschillende patronen voor de rest.

Moelijker is het om de muziek van het collectief in woorden te vatten. Zelf omschrijven ze het op hun myspace als “concrete music”, maar wat daar onder verstaan mag worden, is mij niet duidelijk. Bij de oprichting van het collectief in 2000 stond voor de leden van het eerste uur, Avey Tare en Panda Bear, één ding voorop, namelijk het experimenteren met geluiden. Deze instelling leidt tot popsongs, folknummers, ontaardde noise-experimenten, psychedelische bevliegingen, maar vaak wordt ook een Afrikaanse sfeer opgewekt door het gebruik van tribale elementen, zoals bijvoorbeeld bij leaf house van het in 2004 verschenen Sung Tongs. Wanneer je bij sommige nummers het tempo zou verhogen, zou het zelfs zo voor house kunnen doorgaan. Het enige dat de luisteraars misschien af zal schrikken, zijn de intro’s van de groep. Hierin is de experimenteerdrift vaak iets teveel doorgeschoten waardoor menigeen wellicht te vroeg zal afhaken, terwijl er een prachtig nummer in het verschiet blijkt te zitten.

Animal Collective is een uitermate productieve band; weliswaar werden de eerste jaren door Panda Bear en Avey Tare gebruikt om de muzikale koers uit te zetten, sinds de toevoeging van Geologist en Deaken, verschenen sinds 2003 maar liefst zes albums en een EP en het zevende album Strawberry Jam wordt begin 2008 verwacht.

Tijdens het concert richtte de zanger zich slechts één keer tot het publiek. Maar dat was niet erg, Animal Collective is een band van weinig woorden die spreekt middels haar muzikale arrangementen.

Animal Collective myspace

Reacties (11)

#1 mescaline

Is het inmiddels niet het 6e lustrum van de viering van de ((ongeweten weder))geboorte van zulke muziek ? Muziekkrant Oor en zo.

T E N Y E A R S A F T E R ! I’M GOING HOME.

  • Volgende discussie
#2 Bas

Geweldige band. Als je het nog niet hebt gedaan, check Panda Bear’s solo werk. Comfy In Nautica van het album Person Pitch bijvoorbeeld. Doet even in één nummer wat The Beach Boys in tien jaar deden.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#3 mescaline

“BierBon”. Die heb je van mij tegoed @Bas.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#4 *–*

Wederom Jorn:

[zucht]

Check de feiten voordat je een stukje in elkaar knutselt!
“Strawberry Jam” is al lang uit. Sinds 11 september om precies te zijn: http://en.wikipedia.org/wiki/Strawberry_Jam
Mooie plaat.

Ga toch putjes scheppen!

*Waarschuwing van de Webmeesteres: Meneer *–* gezien het feit dat u zich hier in het verleden al vaker puberaal en irritant heeft gedragen heeft u bij deze voor deze week weer uw laatste waarschuwing te pakken. U kunt wat u te zeggen heeft ook aardig verwoorden zonder allerlei nodeloze kwetsende onzin er omheen.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#5 S’z

@#2: ik vind “Person pitch” een prima plaat, maar wat u daar schrijft is natuurlijk wel een beetje ‘de omgekeerde redenering’. Het is doordàt the Beach Boys een en ander zijn gaan pionieren, dat het voor indie copycats gemakkelijk is er een collage van te maken. En overigens, zo origineel is het allemaal niet, check bv. “Pure Electric Honey” (Voxx 1988) van Ant-Bee (aka Billy James).

Ze schijnen live heel goed te zijn als ze “in” hun jam zitten, en ik vind hun platen verdienstelijk, maar tegelijk ook heel erg “gimmick”. Snuifjes sixties, beetje MBV drone, wat meerijden op de Stereolab trein … al bij al merk ik weinig variatie (en dus inspiratie), zo van 2000 (“Spirit They’re Gone, Spirit They’ve Vanished”) tot nu … en dat kan je bv. niet zeggen van het parcours van the Beach Boys tussen ’64 en ’74.

Niet dat ik me hier wil opwerpen als een grote verdediger van Brian Wilson c.s. maar de puntjes mogen wel op de i. Indie pop verslaggeving doet het al beter dan vroeger qua historisch besef, maar bijwijlen draait de contemporary hype machine nog even dom door als vanouds.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#6 *–*

Doe het toch gewoon webmeesteres, u wilt het toch?

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#7 S’z

Qua gimmickri :

http://www.tinymixtapes.com/Avey-Tare-and-Kria-Brekkan

http://www.www.tinymixtapes.com/Avery-Tare-Kria-Brekkan

http://www.pitchforkmedia.com/page/news/41682-avey-tare-talks-ipullhair-rubeyei-animal-collective

… wel een leuke plaat anders.

D’r is iets heel raar aan Animal Collective & spinoffs : enerzijds is het een knappe poging tot naïeve psychedelica (annex improvised jamming complete with ethno touches), maar anderzijds … blijft het vaak steken in puberaal gefröbel. Op een of andere manier vind ik dat ze beter zijn in intentie en ambitie dan in het bereiken van een eigenlijk resultaat. Talent schuilt niet in één enkel knopje …

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#8 S’z

O ja en voor geluidsfragment :
http://www.myspace.com/pawtracksrecords

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#9 Jorn

Beste sterstreepjestreepjester, u schijnt het in al uw wijsheid zo goed te weten; waarom schrijft u zelf niet eens een gastbijdrage zodat ook wij in het land van eenoog mee mogen kijken?

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#10 larie

Een zuchtje put-wind @jorn neem geen notie. Dank voor uw bericht.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#11 Crachàt

er zijn weinig mensen die zo liefdevol en onverstoorbaar kunnen schrijven als Jorn. Ik ben levenslang fan.

  • Vorige discussie