Coca Cola neemt de Finse wodkaproductie over. En het Lenin-park in Helsinki krijgt een andere naam. Finland, het jongste lid van het NAVO-bondgenootschap heeft zich definitief bekeerd tot het westerse kamp. Dinsdag kreeg het land een nieuwe regering met een coalitie van de conservatieve Nationale Coalitiepartij, de christendemocraten, de Zweedse volkspartij en de extreemrechtse Finnenpartij.
Petteri Orpo van de Nationale Coalitiepartij is de nieuwe premier. Zijn partij werd bij de laatste parlementsverkiezingen de grootste met 22% van de stemmen, op de voet gevolgd door de Finnenpartij (21%) en de Sociaaldemocraten (20%) van voormalig premier Sanna Marin. De oppositiepartijen zijn in het eerste parlementaire debat met de nieuwe regering meteen hard in de aanval gegaan. De fractieleider van de sociaaldemocratische SDP, Lindtman, bekritiseerde bezuinigingen die snijden in de voordelen van lagere inkomens. Daartegenover staan belastingvoordelen voor de rijken en versoepeling van het ontslagrecht. “Is dit de regering van ‘een sterk en zorgzaam Finland'” vroeg hij met verwijzing naar de titel van het coalitieprogramma. “Of zorgt ze alleen voor de sterken?” Finland heeft nog altijd te maken met stijging van de werkloosheid, in het bijzonder onder jongeren. Tegelijkertijd neemt het aantal buitenlandse arbeidskrachten toe. Maar dat zou kunnen veranderen als de plannen van de nieuwe regering worden uitgevoerd. Maandag demonstreerden in Helsinki honderden Finnen tegen aangekondigde restrictieve maatregelen voor immigranten.
De Finse oppositie is vooral gebeten op de deelname van de Finnenpartij aan de nieuwe regering. De kritiek richt zich op de nieuwe gekozen parlementsvoorzitter Jussi Halla-aho. Deze voormalige voorzitter van de extreemrechtse partij staat bekend om om zijn harde standpunt en taalgebruik over immigratie. Hij is in verleden ook veroordeeld voor haatdragende uitingen.
Åland
Nu Finland zijn neutrale positie heeft opgegeven en lid is geworden van de NAVO kan dat ook wel eens consequenties hebben voor de gedemilitairiseerde zone in de Baltische Zee rond de eilandengroep Åland. In dit Zweedstalige gebied met een aparte autonome status zijn sinds de 19e eeuw militaire activiteiten verboden. De bewoners van de eilanden zijn ook niet dienstplichtig. De eilanden die langs strategisch belangrijke Oostzeeroutes liggen hebben door de geschiedenis heen de aandacht hebben getrokken van nabijgelegen militaire machten. De bewoners maken zich sinds de inval van Rusland in Oekraïne grote zorgen over hun toekomst. Premier Orpo weigerde deze week commentaar te geven op de kwestie van de demilitarisering van Åland, maar Pekka Toveri, een voormalig hoofd van de Finse inlichtingendienst en militair generaal-majoor die in april in het parlement voor de NCP werd gekozen, heeft gezegd dat er een einde moet komen aan de demilitarisering van Åland.
Opmerkelijk genoeg heeft Zweden, anders dan Finland nog steeds geen officieel lid van de NAVO, in een vergelijkbaar geval het strategisch in de Baltische Zee gelegen eiland Gotland volledig opgetuigd met nieuwe legereenheden en wapens. Ålandbewoners hebben hun regio altijd hoog gehouden als ‘eilanden voor de vrede’, maar daar begint nu verandering in te komen. Ook een meerderheid van de Finse bevolking lijkt zich niet meer tegen aanwezigheid van het Finse leger te keren. Bij het Russische consultaat in Mariehamn, de hoofdstad van de eilandengroep, wordt geprotesteerd tegen de oorlog in Oekraïne. Een petitie dringt aan op sluiting van het consultaat. De consul heeft officieel vanwege een ‘explosive noise device‘ geprotesteerd tegen vandalisme. Je moet maar durven.
Reacties (4)
“Opmerkelijk genoeg heeft Zweden, anders dan Finland nog steeds geen officieel lid van de NAVO, in een vergelijkbaar geval het strategisch in de Baltische Zee gelegen eiland Gotland volledig opgetuigd met nieuwe legereenheden en wapens.”
Hoezo vergelijkbaar? Er bestaat geen internationale conventie over demilitarisatie van Gotland. In de periode dat Aland (grotendeels, er waren militaire interventies van Zweden en daarna Duitsland in 1918) gedemilitariseerd bleef, werd Gotland regelmatig vol wapens geplempt, zo ook gedurende de gehele Koude Oorlog. Historisch gezien gaat de vergelijking tussen beiden op alle terreinen (behalve de taal/etniciteit van de bewoners) volledig mank.
Historisch gezien zie ik de verschillen. Gegeven de nu opgeschroefde spanning tussen Rusland en het westen is de strategische positie van alle eilanden in de Baltische Zee extra precair. Aspirant-Navo lid Zweden zet op voorhand in op zware bewapening. Navo-lid Finland respecteert, althans voorlopig, internationale verdragen.
” Aspirant-Navo lid Zweden zet op voorhand in op zware bewapening. Navo-lid Finland respecteert, althans voorlopig, internationale verdragen.”
Dit is geen tegenstelling; Er zijn geen internationale verdragen die militaire installaties op Gotland onmogelijk maken, in tegenstelling tot op de Aland eilanden. Verder is het ook heel logisch, want Finland heeft nu internationale bescherming van de NAVO, terwijl Zweden het volledig moet hebben van de afschrikwekkende werking van de eigen fortificaties.
Het ziet er naar uit dat het geen conservatieve, maar ultra-conservatieve regering is. Extreem rechts is echt geen verkeerde naam voor de gehele coalitie. Waaruit dat blijkt? Dat niet alleen Halla-aho werd geaccepteerd als voorzitter van het parlement, maar dat ene Vilhelm Junnila, zelfs na een shitstorm en de gebruikelijke excuses (’t was een grap, zou het nu niet meer doen) zonder morren van de overige partijen aan mag blijven als minister van economische zaken. https://twitter.com/VarisVerkosto/status/1672127457124573187
Het blijkt uit hoe men arbeidsmarkthervormingen denkt te kunnen uitvoeren. Inzet is de macht van vakbonden breken. En het blijkt uit alle thema’s die dit kabinet koos: immigratie (in het geheel geen probleem), terugdringen van staatsschuld via rigoreuze besparingen op met name uitkeringen en subsidies voor de minder bedeelden, tegelijk geen cent besparen op bedrijfssubsidies en niet willen tornen aan de lage belasting op kapitaal. Onderwijs gaat ondanks beloften toch ook onder het mes. Maar natuurlijk niet dat voor de kleinste kindertjes. Nee, alleen het hogere onderwijs. Kennis is bedreigend.
Het land heeft geheel andere crises: de bosbouw bijvoorbeeld. Er wordt veel te veel gekapt voor de hele korte keten: verbranding en pulp. Biodiversiteit leidt sterk hieronder. Een andere is de leegloop van het platteland. Groot-Helsinki is de motor voor het hele land. Er zijn wat kleine plekjes die hoopgevend zijn, maar dat is wederom rondom steden. En dan is er de economie. Staatsschuld is slechts een symptoom, maar met dat symptoom, net als budget discipline is uitsluitend slechts bezig. Ik durf zelfs te stellen dat de onderliggende reden het nieuwe Finse taboe is. En dat is de teloorgang van Nokia. Nokia als wereldleider in mobiele communicatie was van veel groter belang dan men dacht. Zo rond 2010 was het echt over en die klap zie je terug in alle economische indicatoren voor het land. Tel daar nog bij op dat de houtindustrie, ook belangrijk gezien de omvang, ook al een poos in vrije val was vanwege de digitalisering. Finland moet denken aan de toekomst en dat doet men niet. Men zit centen te tellen en neemt delen weg van de verzorgingsstaat om het betaalbaar te houden met de sterk verouderende bevolking, die het huidige kabinet blauw-ogend wil houden.
Sinds het begin van het jaar leek het erop dat er iets gaande was. Opeens veel buitenlandse investeerders die miljarden-projecten wilden opstarten. Allemaal rondom het thema waterstof en schone energie. Dus nee, niet die gore trucs van Shell in Nederland. Geen greenwashing voor de fossiele industrie, maar meeliften op de heel recente boom van windenergie, tezamen met de situatie rondom kernenergie, de al lang aanwezige hydropower en dan deels de ‘biofuels’. Maak je geen illusie, die laatste is gewoon hout van bomen die men daarvoor kapt. Vooral een bron van warmte-energie in kleinschalige faciliteiten en niet opwekking van elektriciteit. Al met al een enorm aandeel hernieuwbaar in het huidige aanbod van energie. En dat gaat alleen nog maar meer worden. Dat wordt nu opgemerkt door een zeker deel van de internationale investeerders. Dat kan goed nieuws zijn, maar wat nu als je een kabinet hebt waar de helft wil vechten tegen windmolens en zonnepanelen…?