Slecht nieuws voor de cowboys onder u: deze eeuw veranderen de grazige weiden in struikgewas en de verhoogde CO2-concentratie in de atmosfeer heeft het gedaan! (IPS) Tenminste als we de populair wetenschappelijke spinoff van een Amerikaans onderzoek mogen geloven waarbij in een proefopstelling op de prairie in de staat Colorado de vegetatie werd blootgesteld aan extra CO2. Een opmerkelijk resultaat uit dit onderzoek was dat een struikachtige plant met de gruwelijke latijnse naam Artemisia frigida wel veertig keer zo hard ging groeien. Deze alsem soort is een zusje van Artemisia absinthium waaruit de roemruchte drank absint wordt vervaardigd. Maar met Artemisia frigida is -voorzover we konden uitzoeken- niks aan te vangen. Ja, “de przewalskipaarden zijn er gek op”, dus er is nog hoop voor de Mongoolse steppe. Maar voor het voortbestaan van andere belangrijke graslanden zoals prairie en pampa moet worden gevreesd. Zij zullen met een verdubbelde CO2 concentratie van 700 ppm in 2100 onherroepelijk verstruiken, aldus de berichtgeving. Diverse graslanden beslaan ongeveer 40 procent van ’s werelds landoppervlakte. Volgens de Voedsel- en Landbouworganisatie van de VN (FAO) bestaat 40 procent van Afrika uit weilanden en grazen er 235 miljoen stuks vee. Het vee eet meestal gras, maar geen houtachtige struiken. (IPS)
Gelukkig is het-een-en-ander nog niet zo zeker. Want de uitkomsten van onderzoek naar de effecten van een verhoogde CO2-concentratie op plantproductiviteit lopen nogal uiteen, lees bijvoorbeeld: CO2 stijging versnelt plantengroei niet. Experimenten met een gesloten (kas)systeem leveren vaak een onrealistische stijging van de groei, terwijl het effect van CO2-toevoeging in open systeem veel minder is. Het effect van veranderde temperatuur- en neerslagpatronen is mijn inziens veel groter dan het directe effect van CO2 op de vegetatie, maar dat is ook maar een mening.
Reacties (6)
Van het aantal variabelen dat de plantengroei beïnvloedt is CO2 er maar een zoals je terecht opmerkt. Niets moeilijker dan de invloeden van voeding en klimaat op een groot ecosysteem. Studie aan geïsoleerde parameters zeggen wel iets maar wat het is is te bediscussiëren.
In de tijd dat ik me bezig hield met kringloop studies en plantengroei was de zure regen een heftig punt. En alles wat maar enigszins af leek te wijken werd toegeschreven aan de zure regen. Ik herinner mij met name het pijpestrootje (Molinia caeruela) dat de ondergroei van de veluwse bossen als gevolg van de zure regen volledig overheerste.
Van de zure regen hoor ik niets meer.
Het pijpestootje bestaat nog steeds.
Ik ben benieuwd hoe het over 25 jaar met de Artemisia frigida op de grote graslanden is.
Schapen grazen toch net zolang totdat er een kaal heideveld resteert?
@Cole, alleen als ze niet geveld worden door een blauwe tong.
en van co2 krijg je een blauwe tong, aha ik snap m.
Ach wie weet evolueert er een geitsoort speciaal om die artemisia frigida op te peuzelen. Hopen dat die geit het ook een beetje lekker wil doen met shaslicksaus, meer kunnen we niet doen.
Shaslick into the future, beam me up Scotty!