De Groene Negerinnen, met zo’n naam kun je tegenwoordig niet meer mee aankomen. Les Négresses pikten die naam indertijd zelf op als geuzennaam, na een beschimping. Maar wat maakten ze leuke feestmuziek met hun mix van latin, gypsie, rai, balkan en punk natuurlijk.
De zanger, die met dat gebit in deplorabele staat, en met die zang die ergens tussen Shane en Arno in zit, is in 1993 overleden. Een overdoos.
Reacties (2)
Mlah uit 1988 verscheen hier aanvankelijk niet op vinyl en zo werd -na een overdonderend concert- Mlah de eerste CD die ik kocht. Bij een vriend met CD-speler werd het album op cassette gezet, en het heeft daarna nog een jaar of wat geduurd eer mijn stereo met zo’n scheerspiegelspeler werd verrijkt. Maar die Mlah ligt nog steeds bij die vriend.
Wat op zich niet zo’n ramp is, want de liedjes op die plaat willen nogal eens ook op hun latere albums weer opduiken.
Vier jaar geleden nog weer eens gezien. Op zich wel leuk al had ik liever een reünie van Mano Negra gezien.
https://www.podiuminfo.nl/concert/226977/Les-Negresses-Vertes/Paradiso/