Onlangs ontdekte ik The Teskey Brothers. Wat een toffe gasten, wat een geweldige muziek! In het AD worden ze zelfs de nazaten van Otis Redding genoemd. Blanke, Australische mannen, holy moly, wat een compliment. Maar ik vind het een terechte kwalificatie. Het nummer Crying Shame dat ik gekozen heb is een prachtig voorbeeld; soul to the bone.
Ik kende ze overigens al voor dit artikel uit de krant, anders had ik waarschijnlijk niet eens doorgeklikt. Het past volgens YouTube in mijn straatje, en dat klopt dus. Al moest ik er eerst wel een beetje aan wennen, hun nummers zijn soms een beetje vreemd. Moeilijk uit te leggen eigenlijk. Maar deze begrijpt iedereen denk ik. Gewoon lekkere soulmuziek, inderdaad in de traditie van Otis.
Ik beraad me nog op andere nummers om met jullie te delen. Maar voor wie niet kan wachten; dit is hun kanaal.