Er was een periode dat ik, als ik thuiskwam na een nachtdienst, voordat ik naar bed ging, een vast ritueel had: ik pakte de krant uit de brievenbus, maakte een pot thee en zette de cd Goochelaars & Geesten van Spinvis op. Even chillen in mijn ochtend-bubbel.En dan had ik zo mijn lievelingsnummers. En zeker, het nummer De Loop Der Dingen, had zijn betovering, en ook Dag 1 liet mij niet onberoerd, en sowieso had ik geen weerstand tegen Wespen Op De Appeltaart. Maar verderop op die plaat stond nog een nummer dat dat me altijd net iets meer pakte: Op Een Ochtend In Het Heelal. Als ik dat gehoord had, kon ik rustig naar bed. Wat was dat dat dat nummer zo bijzonder maakte? De Lennard Nijgh-achtige tekst? Het optimisme, de poëzie? Wat was er zo ongrijpbaar mooi en intrigerend aan dat liedje? Die verhalende tekst? En dan die zinnen die zo blijven hangen: ‘op een ochtend in het heelal.’ Dan sta ik paf. Of: ‘De burgemeester schraapt zijn keel. Uit zijn mond komen woorden vrij. Ze stijgen op, het zijn er veel’. Later las ik dat Spinvis, Erik de Jong dus, het nummer had gemaakt in opdracht van de gemeente Amsterdam ter gelegenheid van de eerste tram naar de nieuwe wijk IJburg.
Reacties (2)
Mooi nummer inderdaad, al ben ik meestal niet zo’n spinvisliefhebber