De Dijk is voor de Amsterdammer misschien wat de Janse Bagge Bend is voor de Limburger, maar ondanks bijna twee decennia in de hoofdstad wonen, kan ik me -tot mijn spijt en schaamte- niet herinneren dat ik ooit bewust naar een concert van De Dijk ben geweest. Dat komt nog wel eens, zal de gedachte zijn geweest, en toen besloot Huib ineens dat het welletjes was…
Huub is het toch, en niet Huib? Met die voornaam had het een Limburger kunnen zijn.
Ik heb ze ook nooit zien optreden. Ook al hebben muziekliefhebbers die minder snobistisch zijn dan ik me regelmatig verteld dat de concerten erg goed waren. Het is er nooit van gekomen.
#2
Rigo Reus
De Dijk, popband of bluesrock. Ik begrijp dat dit eerst bepaald moet worden voordat we door kunnen, wat horen we, waar luisteren we naar. Urgente kwestie. In tegenstelling tot bovenstaande muziekliefhebbers, heb ik De Dijk wel zien optreden, en zelfs, het was in de aula van mijn middelbare school op een feestavond, de voorloper van deze band: Stampij.
Het palet van De Dijk is breed: pop, rock, bluesrock. Ik hoor ook veel soul door die toetsen. De ene keer spetterend, de andere keer warm. Maar het chanson en het levenslied staan ook op het repertoire. En dan heb ik hier in mijn boekenkast ook nog de bundel ‘Melkboer met de blues’ staan, de liedteksten van Huub, de gedichten van Huub. (Nijgh & Van Ditmar 1995) Dus ja, is het gezongen poezie?
Nog even een anekdote die hier niets mee te maken heeft. Toen Willem Alexander trouwde met Maxima, ging er een verzoek uit naar De Dijk of ze bij die gebeurtenis wilde spelen, Willem Alexander was blijkbaar fan: het huwelijk van de koning.
Het antwoord van de band luidde: ‘Wij doen geen bruiloften’.
Reacties (3)
De Dijk is voor de Amsterdammer misschien wat de Janse Bagge Bend is voor de Limburger, maar ondanks bijna twee decennia in de hoofdstad wonen, kan ik me -tot mijn spijt en schaamte- niet herinneren dat ik ooit bewust naar een concert van De Dijk ben geweest. Dat komt nog wel eens, zal de gedachte zijn geweest, en toen besloot Huib ineens dat het welletjes was…
Huub is het toch, en niet Huib? Met die voornaam had het een Limburger kunnen zijn.
Ik heb ze ook nooit zien optreden. Ook al hebben muziekliefhebbers die minder snobistisch zijn dan ik me regelmatig verteld dat de concerten erg goed waren. Het is er nooit van gekomen.
De Dijk, popband of bluesrock. Ik begrijp dat dit eerst bepaald moet worden voordat we door kunnen, wat horen we, waar luisteren we naar. Urgente kwestie. In tegenstelling tot bovenstaande muziekliefhebbers, heb ik De Dijk wel zien optreden, en zelfs, het was in de aula van mijn middelbare school op een feestavond, de voorloper van deze band: Stampij.
Het palet van De Dijk is breed: pop, rock, bluesrock. Ik hoor ook veel soul door die toetsen. De ene keer spetterend, de andere keer warm. Maar het chanson en het levenslied staan ook op het repertoire. En dan heb ik hier in mijn boekenkast ook nog de bundel ‘Melkboer met de blues’ staan, de liedteksten van Huub, de gedichten van Huub. (Nijgh & Van Ditmar 1995) Dus ja, is het gezongen poezie?
Nog even een anekdote die hier niets mee te maken heeft. Toen Willem Alexander trouwde met Maxima, ging er een verzoek uit naar De Dijk of ze bij die gebeurtenis wilde spelen, Willem Alexander was blijkbaar fan: het huwelijk van de koning.
Het antwoord van de band luidde: ‘Wij doen geen bruiloften’.