Nu de Walen met hun lange verzet tegen CETA de wereld hebben laten merken dat ze nog altijd bestaan, moeten we in Closing Time maar eens een Waalse zangeres laten horen: Lio, die eigenlijk Wanda Ribeiros de Vasconcelos heet. De springerige synthesizerklanken van de eerste maat van “Amoureux solitaires” maken wel duidelijk dat we ons bevinden in 1980 en anders ziet u dat wel af aan het videoclipje met een achtienjarig zangeresje in een babydoll.
Een niemandalletje? Lees de tekst nog even: het leven is een trieste boel, zeg me daarom van je houd, zelfs al weet ik dat je liegt. En dit alles in de villes mortes, de dorpen en steden van Wallonië die er sinds de sluiting van de mijnen halfverlaten en deprimerend bij liggen.
Reacties (1)
Lio was een verzinsel van Waals mediafiguur en componist Marc Moulin. Hij draaide plaatjes op Radio Cité. Dat was eind jaren zeventig progressieve weekendradio, die je bij ons in Zeeuws Vlaanderen in stereo kon ontvangen, toen Studio Brussel nog niet bestond. Met Telex nam hij deel aan het Eurovisie Songfestival van 1980. Later is hij meer opgeschoven naar de jazz. In 2008 is Marc Moulin overleden.