Op 4 Juli vierde de Verenigde Staten Onafhankelijkheidsdag. Zoals altijd ging dit gepaard met veel vlagvertoon en het zingen van het nationale volkslied The Star-Spangled Banner. Dit jaar, meer dan voorgaande jaren, was er in de aanloop naar Onafhankelijkheidsdag meer aandacht voor “the Black national anthem” Lift every voice and sing. Zelfs de National Football League (NFL) mengde zich in de discussie door aan te kondigen dat in de eerste spelronde van de competitie Lift every voice and sing wordt gezongen voorafgaande aan het nationale volkslied. Of het de NFL menens is of slechts een schaamlap voor de racistische wijze waarop Colin Kaepernick en anderen spelers die knielden tijdens het spelen van het volkslied werden behandeld valt nog te bezien.
De tekst Lift every voice and sing werd voor het eerst opgedragen in 1900 ter ere van een viering van de geboortedag van Abraham Lincoln (1809 – 1865), de Amerikaanse president die de slavernij afschafte. Het lied kreeg de titel “the Black national anthem” tijdens het congres ter ere van het 10 jarig bestaan van de National Association for the Advancement of Colored People (NAACP). De NAACP was zeker tot halverwege de jaren zestig de meest invloedrijke burgerrechtenorganisatie in de Verenigde Staten. Door verschil van inzicht over de te voeren strategie binnen de burgerrechtenbeweging kregen ook andere burgenrechtenorganisaties een invloedrijke positie.
In 1972 organiseerden de platenmaatschappij Stax uit Memphis en het Watts Summer Festival een benefiet festival voor culturele activiteiten in de wijk Watts in Los Angeles. In de zomer van 1965 waren in Watts rellen uitgebroken als reactie op de brutale en gewelddadige arrestatie van een zwarte automobilist door de politie. Zoveel is er in al die jaren nog niet veranderd, als er al iets veranderd, laat staan verbeterd is. De rellen leidde tot 34 doden en veertig miljoen dollar (niet gecorrigeerd voor inflatie) aan schade aan gebouwen en bezittingen. In de nasleep van deze rellen werden er allerlei projecten voorgesteld die de leefomstandigheden in Watts moesten verbeteren. Helaas werden hiervoor geen middelen door overheid beschikbaar gesteld, vandaar dat vanuit bewoners van Watts allerlei initiatieven werden ondernomen om geld in te zamelen, zo ook het WATTSTAX festival in 1972.
WATTSTAX vond plaats op 20 augustus 1972 in het Los Angeles Memorial Coliseum. In dit stadion vonden de Olympische Spelen van 1932 (en 1984 en 2028) plaats en in 1972 speelde het NFL team de Los Angeles Rams er haar thuiswedstrijden. Het WATTSTAX festival werd officieel geopend voor 112.000 toeschouwers door Kim Weston met het zingen van Lift every voice and sing. Ze wordt aangekondigd door Jesse Jackson en in het tweede deel van de clip is een stuk uit een toespraak van Martin Luther King toegevoegd. De bovenstaande clip komt uit de documentaire Wattstax: The living word. Je kan de hele documentaire hier bekijken. Een van de hoogtepunten is het optreden van Rufus Thomas waarvan we een deel al een keer hebben getoond in Closing Time