Het werd vanmorgen in ons café ook gemeld: Jeroen van Merwijk is gestorven. Te jong (65), aan darmkanker, terwijl het een heel aardig jaar was…
Behalve cd’s en boeken is er ook zijn digitale nalatenschap: A) in de zoekmachines en B) VanMerwijksTube en Jeroen van Merwijk – Onderwerp. Hopelijk blijft zijn website ook nog lang in de lucht.
Hij laat ook een enorme berg “laatste woorden” na. Onder andere in interviews naar aanleiding van het vorig jaar november uitgebrachte boekje ‘Kanker voor beginners”.
In februari 2020 kwam ook ‘Was volgend jaar maar vast voorbij’ uit: 365 op dagelijkse actualiteit gebaseerde liedteksten, aangevuld met citaten uit de meest in het oog springende reacties die hij kreeg na plaatsing van de teksten op Facebook.
Jeroen van Merwijk is, net op tijd, nog bij leven gelauwerd. Voor de gelegenheid van zijn (toen nog) aanstaande overlijden werd de Edison Oeuvreprijs voor Kleinkunst maar weer eens tevoorschijn gehaald. De prijs wordt incidenteel uitgereikt en ging eerder naar Ramses Shaffy (2006), Herman van Veen (2010) en Youp van ’t Hek (2014).
Jeroen van Merwijk kreeg de prijs overhandigd door zijn jongste broer Lucas en even oude, want (twee-eiïge) tweelingbroer Vincent. In 1996 memoreerden de drie broers hun, ook veel te jong overleden vader.
Lucas van Merwijk (drummer) bracht samen met Herman Finkers vorig jaar het eerbetoon ‘Leve van Merwijk’ uit. Zijn werk uitgevoerd door vakbroeders en zusters. Zeventien nummers, waaronder ‘Alle Mannen Moeten Dood’ (gezongen door Dolf Jansen), een tekst waaraan Jeroen van Merwijk zijn bijdrage nu dus heeft geleverd.
Jeroen van Merwijk zelf sluit het rijtje nummer af met “Mijn Vriend de Dood’. Kijk op de website van Lucas van Merwijk hoe je aan deze pre-posthume ode kunt komen.
Tot slot credo van Jeroen van Merwijk, in lockdown opgenomen:
Reacties (1)
Wat een vrolijk liedje, clip, dat ‘Ik geloof’, leuk gedaan.