Amanda Palmer is sinds haar tijd bij de Dresden Dolls een van mijn favoriete artiesten. Cabaret op muziek, een beetje zoals Acda en de Munnik, waarbij die laatsten dan wel de iets minder getalenteerde achterlijke broertjes zijn. Voor verder luisterplezier verwijs ik u graag naar spotify en youtube. Hier alvast een beginnetje waarin ze een soort van ode brengt aan, eh, lichaamsbeharing.
Reacties (5)
Leuk! Ik kende het niet.
Volgens mij is die map of Tasmania al eerder langs geweest. Sick bass. Prachtig zangeres.
Ik hoor het Bush zo weer zeggen: Proud to be a merkin…
Amanda Palmer altijd +1.
Maar wel gatverdamme dat je die verschrikkuluku A&dM in dezelfde zin gebruikt. Bah.
@4: Lol. Mooi dat ik het gewenste effect bereikt heb.