Cameratoezicht is wijdverbreid in Nederland. Hoeveel camera's zijn er eigenlijk? Het lijkt een simpele vraag: hoeveel toezichtcamera's hangen er in Nederland? Maar het antwoord is verbazingwekkend moeilijk te vinden. Na 450 verzoeken op basis van de Wet openbaarheid van bestuur (Wob) en ongeveer een jaar speuren kunnen we een enigszins betrouwbare schatting geven van het aantal camera's dat in Nederland hangt. Wie geen zin heeft om onze methode en de mitsen en maren door te lezen, kan naar het einde scrollen: daar geef ik een zeer voorzichtige en een realistische schatting. In september 2011 plofte een interessant document in de mailbox van Sargasso: een overzicht van 172 ANPR-camera’s (kentekenherkenning) die het korps Amsterdam-Amstelland wilde gebruiken om een digitale slotgracht rond de hoofdstad te leggen. Op de redactie borrelde de simpele vraag op: hoeveel camera’s staan er eigenlijk in Nederland? Niemand heeft het overzicht. Het openbare cameratoezicht is een zaak van lokale bestuursorganen: gemeenten, politiekorpsen, provincies en valt onder verschillende wettelijke regimes (Gemeentewet en Wet politiegegevens). Het private toezicht is al helemaal versplinterd. Dat ligt immers bij bedrijven en particulieren die geen meldplicht hebben. En deze gegevens vallen ook weer onder een andere wet, de Wet bescherming persoonsgegevens. Toch hebben we veel gevonden. Laten we eerst eens kijken naar het openbare toezicht. We tellen vooralsnog alleen de camera's en de locaties die aan ons of aan de politie zijn gerapporteerd door de beheerders zelf.
Mannen bieden geld aan vluchtelingen in Jordaanse kampen om dochters te kopen. Meestal maar voor een paar dagen. Een ‘huwelijks’ceremonie moet verhullen dat het hier om prostitutie gaat. Meisjes worden met mooie beloften gelokt en later ergens langs de kant van de weg gedumpt.
Eerder gebeurde hetzelfde met Irakese vrouwen in Syrië.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
INTERVIEW - Cameratoezicht is de laatste jaren flink veranderd. Wat zijn de huidige trends? Een gesprek met cameradeskundige Sander Flight.
Wie in Nederland iets wil weten over camera’s komt al snel uit bij Sander Flight. Hij is onderzoeker bij commercieel bureau DSP-groep in Amsterdam en adviseert over de toepassing van cameratoezicht. Zijn boodschap is vaak niet optimistisch: er is een groot gat tussen droom en daad. Op papier kan de techniek veel en zijn er niet zo gek veel juridische bezwaren. Maar de praktijk is lastig en chaotisch en de mogelijkheden van cameratoezicht worden beperkt benut.
Vorig jaar schreef hij bijvoorbeeld een kritisch rapport over de effectiviteit van ANPR (Automated Number Plate Recognition) naar aanleiding van het wetsvoorstel om door camera’s gescande kentekens vier weken te bewaren. Dit voorstel ligt nu ter behandeling in de Tweede Kamer. De conclusie? Ja, een landelijk dekkend camerasysteem kan een meerwaarde hebben voor de opsporing, maar verwacht er voorlopig niet al te veel van, is kort samengevat de boodschap.
De wet sluit aan bij een aantal trends die nu gaande is in ‘cameraland’, maar uit het gesprek met Sander Flight blijkt dat die trends zo hun eigen problemen en uitdagingen oproepen.
ANALYSE - Uw kenteken wordt straks vier weken bewaard als u langs een ANPR-camera rijdt. De Tweede Kamer is in grote lijnen akkoord met een wetsvoorstel dat dat regelt. Hoeveel van dit soort camera’s zijn er eigenlijk? En waar staan ze?
In het politieke debat over de opslag van kentekengegevens en de bijbehorende rapporten en adviezen wordt uitgegaan van ongeveer driehonderd Automatic Number Plate Recognition (ANPR)-camera’s. Het doorgaans goed ingevoerde Webwereld sprak gisteren van tienduizenden camera’s. Beide aantallen kloppen niet.
We kunnen met zekerheid zeggen dat er 1625 ANPR-camera’s langs de Nederlandse wegen staan. Maar ze zijn lang niet allemaal geschikt voor opsporing. Op dit moment worden al die gescande kentekens nauwelijks gebruikt voor opsporing en dat blijft ook wel even zo ondanks de nieuwe wet (daarover volgende week meer op Sargasso).
Laten we eens gaan tellen.
De meeste ANPR-camera’s worden ingezet voor verkeersmanagement en vallen onder het beheer van de Nationale Databank Wegverkeersgegevens (NDW). Met een beroep op de Wet openbaarheid van bestuur (Wob) hebben we een overzicht van al die camera’s gekregen. Het zijn er duizend en die staan vooral in steden en langs provinciale wegen in de Randstad en Noord-Brabant.
Encryptie
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
En in nog maar een kwart van de gevallen wordt het van te voren aangekondigd…
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
NIEUWS - En de FBI is niet de enige. Concullega CIA wil nog een stap verder gaan.
Strak plan: dure postbodes en distributiemedewerkers met CAO’s er uit, gehandicapten en bijstandgerechtigden erin. En je kan nog goede sier maken met je ‘sociale beleid’ ook!
Kan iemand mij uitleggen waarom de Nederlandse overheid een commerciële mammoetonderneming subsidieert met grotendeels door haar betaalde arbeidskrachten, zodat PostNL haar aandeelhouders nog hogere dividenden uit kan keren?
Want het beleid van PostNL is er nu niet bepaald op gericht om personeel in vaste dienst aan te nemen. Die ‘arbeidsbeperkten’ vervangen gewoon reguliere arbeidskrachten die PostNL bij bosjes loost.
Wie dacht dat Abu Ghraib de enige gevangenis was in Irak, waar de Amerikanen gevangenen martelden, is nogal naïef.
Onderzoek van de Guardian en de BBC naar aanleiding van bepaalde documenten die in de openbaarheid gebracht werden door Wikileaks, laat zien dat onder de supervisie van Donald Rumsfeld doelbewust een netwerk van martelcentra werd opgezet om informatie in te winnen over de soennitische opstand.
Rumsfeld stelde daar een militair ondervrager voor aan met ruime ervaring: kolonel James Steele, die in Salvador in de jaren tachtig ‘adviseur’ was voor de Contra’s en de doodseskaders mee hielp opzetten.
De kolonel wierf in Irak mensen uit de sji’itische milities en Saddams Republikeinse Garde voor zijn speciale politiecommando, de Wolfsbrigade, en overzag persoonlijk de opzet van martelcentra, trainde hen in het winnen van informatie, overzag de uitvoering en analyseerde de resultaten.
Steele werkte nauw samen met kolonel James H. Coffman (lid van de Centrale Overgangsraad) die direct aan generaal Petraeus rapporteerde.
En zo wordt er weer een nieuwe, smerige bladzijde toegevoegd aan de lange geschiedenis van het Amerikaans imperialisme.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.