Brief aan Femke Halsema

BRIEF - Geachte mevrouw Halsema,

Sinds u weg bent als lijsttrekker van GroenLinks is het er nog geen week rustig geweest. Kunduz, Dibi, Lenteakkoord, verkiezingen; er was constant iets aan de hand en geen van die gebeurtenissen pakte uit in het voordeel van de partij. Uiteindelijk leidde het tot het totale demasqué van GroenLinks dit weekend. Ik stel me voor dat u het allemaal met lede ogen heeft aangezien.

Toen u in 2010 wegging, duwde u Sap naar voren als uw opvolgster. Ik heb natuurlijk geen idee of dat was uit armoede, of dat u echt in haar geloofde, maar hoe dan ook bent u sindsdien wel achter haar blijven staan. Dat is klasse. Ondanks uw zwak voor Dibi, koos u voor Sap toen het tussen die twee ging. Toen vrijdag Sap en het partijbestuur rollend met elkaar over straat gingen, liet u er weer geen misverstand over bestaan aan wiens kant u stond. U twitterde: “Zo, ‘partijtop’, mij hoeven jullie voorlopig niet meer te bellen.”

Het ging vrijdagmiddag opeens allemaal heel snel. Om 13.19u schreef het NRC dat ‘bronnen’ hadden gemeld dat de positie van Jolande Sap onhoudbaar was geworden. Een uurtje later, om 14:21 zei Sap op de website van GroenLinks dat ze er inderdaad mee stopte, aangezien het partijbestuur het vertrouwen in haar had opgezegd. Een verklaring van het partijbestuur, die natuurlijk niet kon uitblijven, volgde om 15:58u. Ze hadden het liever intern opgelost, maar doordat het gekibbel via NRC naar buiten was gekomen, moest het maar op deze manier. Ze noemden ook nog het woord gremia, maar dat begreep verder niemand.

En toen, om 16.01u, drie minuten na de verklaring van het partijbestuur, was daar uw tweet. Vooral door die aanhalingstekens bij de ‘partijtop’ was hij lekker. Uw afkeer en minachting waren te proeven. Het was natuurlijk ook niet echt een raadsel in welke hoek het lek richting het NRC zat. Dezelfde mensen die een dag na de verkiezingen nog vrij onverwachts, maar erg resoluut hun vertrouwen uitspraken in Sap, hadden nu het hele messenblok in haar rug geleegd. Het was allemaal dusdanig dirty, dat ze er zaterdag zelf ook maar de brui aangaven.

Bottomline is dus dat GroenLinks een partij is zonder zetels, zonder lijsttrekker en zonder partijbestuur. Dan mag je wel spreken van een crisis. Het is misschien ook nog wel een beetje vroeg voor relativering, maar als u nou héél eerlijk bent, denkt u dan dat GroenLinks hier op termijn slechter van gaat worden? Dat kan toch haast niet? Zowel Sap als die regenten uit het bestuur hebben zich het afgelopen jaar toch simpelweg incapabel getoond?

Veel slechter dan de laatste verkiezingen kon het toch al niet. De partij heeft 60 procent van haar zetels ingeleverd. In een tijd waarin groen juist booming business is, nota bene! Daar is toch geen excuus voor? Dat is gewoon een wanprestatie. De manier waarop dit allemaal op straat wordt uitgevochten is natuurlijk niet best, maar het resultaat is voor GroenLinks denk ik helemaal niet perse nadelig. De boel moet gewoon vanaf nul opnieuw worden opgebouwd de komende jaren. Nieuwe koers, nieuwe mensen. Hoewel, nieuwe mensen.. Begint het niet weer een klein beetje te kriebelen?

Groeten,

Boudewijn

PS. Hoe zuur zou Dibi zich voelen? Als hij zich afgelopen maanden koest had gehouden, had hij het lijsttrekkerschap nu in de schoot geworpen gekregen!