Brief aan Barack Obama

Geachte heer Obama,

In november zijn de Amerikaanse verkiezingen. Zowel uw democratische partij, als uw republikeinse tegenstanders, hielden recent het congres dat geldt als officiële aftrap voor de campagne en de bekendmaking van de kandidaat. Dat was in beide gevallen natuurlijk allang geen verrassing meer, maar het levert wel lekker veel aandacht op. Wij hebben hier net verkiezingen gehad, dus ik wil graag wat ervaringen met u delen.

De winnaar van de Nederlandse verkiezingen was de Volkspartij voor Vrijheid en Democratie, de VVD. Hoewel die partij naar Nederlandse maatstaven geldt als rechts, liggen hun ideeën niet eens zo gek ver uit de buurt van uw ‘linkse’ Democratische partij. Of je links of rechts bent hangt er immers maar net vanaf waar het midden ligt en dat ligt in Amerika een stuk verder naar rechts. Vanuit Amerikaans perspectief zijn wij in Nederland nu eenmaal een stel halve socialisten met al die sociale vangnetten. Anyway, de leider van de VVD kent u. U hebt Mark Rutte immers ontmoet.

Rutte en u hebben een soortgelijke uitstraling. Jullie zijn de positivo’s die zeggen altijd hoopvol naar de toekomst te kijken. Gezien de doemberichten over economische malaise die we iedere dag over ons uitgestort krijgen, is het niet zo vreemd dat we behoefte hebben aan leiders met zo´n imago. Hoewel Rutte´s campagne – naar Amerikaanse voorbeeld – eigenlijk de negatiefste was van allemaal, wil Nederland toch liever vertegenwoordigd worden door zijn joviale glimlach dan door de wat strengere Samsom.

Ook jullie tegenstanders hebben gelijkenissen. Dat wil zeggen, uw Republikeinse opponent Mitt Romney heeft een overeenkomst met Rutte’s aanvankelijke tegenstander Emile Roemer. Hoewel er niet veel zaken zullen zijn waarover de zakenman en de socialist het eens zijn, gaan beider ideeën niet zorgen voor oplossingen, maar voor meer problemen. Ze houden allebei nogal van geld drukken – de één om oorlogen mee te financieren, de ander om uit te delen aan iedereen die het wil hebben.

Wat zo relaxt is aan een idioot als tegenstander, is dat hij vroeg of laat vanzelf een keer de mist in gaat. Roemer deed dat door in de debatten totaal vast te lopen, Romney deed het door zijn kiezers te minachten. Het voordeel dat u heeft met het Amerikaanse systeem, is dat er maar twee kanshebbende partijen zijn. Hier in Nederland is er altijd wel weer een ander die op zo’n moment opstaat, in dit geval Samsom. U hoeft zich alleen maar zorgen te maken om Romney, dus als er geen hele rare dingen meer gebeuren, heeft u die herverkiezing in uw zak.

Mocht dat inderdaad gebeuren, evenaart u een prestatie van Rutte die hem in Europa uniek heeft gemaakt: herkozen worden in crisistijd. Ik hoop het van harte.

Groeten,

Boudewijn.