“Becel, al 50 jaar goed voor hart en bloedvaten”, jubelt Unilever in zijn reclame voor dit broodsmeerseltje. Maar de Reclame Code Commissie steekt een stokje voor de juichkreet. “Misleidend en onwaar”, luidt de uitspraak op een klacht van een consument.
De uitspraak (van 28 april jl.) is definitief, want de beroepstermijn van 14 dagen is inmiddels ruimschoots verstreken. Hoewel de Reclame Code Commissie een zgn. “autodisciplinair” orgaan binnen het reclamewezen is en als zodanig geen bindende uitspraken doet, is het wel zeker dat Unilever zich zal conformeren aan de aanbeveling om niet langer met de gewraakte slogan te adverteren.
Op zich een interessante casus. In de beginjaren van het product bevatte Becel een relatief grote hoeveelheid transvetten (ca. 7%). Volgens de huidige inzichten zijn transvetten nadelig voor hart en bloedvaten. Daarnaast bevatte Becel geruime tijd wel een grote hoeveelheid linolzuur (omega-6), maar weinig tot geen alfa-linoleenzuur (omega-3), terwijl sindsdien het inzicht is gegroeid dat een te grote inname van omega-6 de opname van het eveneens noodzakelijke omega-3 verhindert.
Becel verweerde zich met te stellen dat ook in de beginjaren Becel in elk geval gezonder was dan andere margarines, boter of reuzel en dat de claim relatief moet worden bezien. De RCC veegde dit verweer van tafel: beter betekent nog niet goed.
De belangrijkste vraag die met deze kwestie opnieuw actueel wordt is: in hoeverre heeft de huidige stand van de wetenschap de wijsheid in pacht? Het antwoord op die vraag luidt hoogstwaarschijnlijk nog steeds: niet. Er is nauwelijks complexere materie dan de interactie tussen voeding en gezondheid en anno 2011 buitelen de nieuwe inzichten sneller over elkaar heen dan ooit.
Unilever stelt dat je in ieder geval op dit moment Becel “goed voor hart en bloedvaten” mag noemen. Je kunt je geredelijk afvragen hoe de Reclame Code Commissie daar in 2061 over zal denken. Ik zet er mijn geld alvast niet op.
Reacties (8)
Doet mij gelijk denken aan het veel gebruikte woord ‘duurzaam’. Is ook niet correct want je weet namelijk nooit of iets duurzaam is, maar alleen of iets duurzaam was. Een betere term voor het woord duurzaam is ‘verantwoord’. Je probeert namelijk met de kennis van nu de meest verantwoorde beslissing te nemen. Maar probeer het gebruik van een dergelijk populair woord maar eens te veranderen…
Unilever wist enige decennia geleden ook met succes door te zetten dat roomboter ongezond is. Op grond van geheel belangeloos onderzoek natuurlijk.
Het doet mij denken het eind van de vorige eeuw. De gezonde olijfolie kwam in de mode en leek de producten van Unilever te verdrijven. Dat liet Unilever niet op zich zitten, met grote reclamecampagnes kreeg zij het minder gezonde becel als marktaandeel weer boven de olijfolie.
Geheel toevallig, maar wel interessant: In een oud intervieuw vertelt Mark Rutte welke man hij het meest bewonderde bij Unilever. Dat was de man die Becel weer groots in de markt zette. Ik moet er vaak aan denken als ik de constante vvd-campagnetaal hoor.
Gewoon een paar afleveringen ‘keuringsdienst van waarde’ kijken en de schellen vallen van de ogen.
geef mij maar roomboter, becel blijft een chemisch goedje
We krijgen het stemmend plebs wat we opleiden.
@Maria +1
@4 – Keuringsdienst van waarde, bedankt voor de kijktip @NoName.
Mijn vrouw heeft ook de neiging om zich door reclames en dieten te laten verleiden. En aan kleine lettertjes heeft ze een hekel, want dan moet ze haar bril opzetten. Ik heb haar al duidelijk gemaakt dat dat niet hoeft: als er meer dan 4 ingredienten op staan, dan hoef ik het niet.
En wat nou het gezondste dieet is? Wat de apen eten.
Deze flowchart is behulpzaam in de supermarkt:
http://summertomato.com/how-to-find-real-food-at-the-supermarket-flowchart/