De toezegging dat ik twee bijdragen per week aan GeenCommentaar zou leveren heb ik door nieuwe beslommeringen de afgelopen 14 dagen niet gestand kunnen doen. In de komende weken probeer ik mijn GC-productie weer op een aanvaardbaar niveau te krijgen.
Met een drie in de pan recensie zal het rendement van mijn beslag op uw leestijd hoog zijn.
Een vriendin raadde mij een ‘must read’ boek aan toen ik in haar boekhandel op zoek was naar een vakantiebegeleider. Onmachtig charmante mensen iets te weigeren kocht ik het boek ‘Austerlitz’ van W.G. Sebald. Vier pogingen dat boek te lezen lieten mij stranden op bladzijde 15. Het was al de tweede druk, duizenden anderen kwamen er dus wel doorheen, ook kreeg Sebald voor ‘Austerlitz’ postuum de National Book Critics Circle Award. Om toch enige return on my investment te hebben heb ik ‘Austerlitz’ cadeau gegeven aan m’n zus wier oordelen vaak diametraal tegenover de mijne staan. Wie weet bevallen de lettertjes van ‘Austerlitz’ haar wel.
Enige tijd vóór dit leesdebacle las ik in één avond het boek ‘Freakonomics’ door Levitt en Dubner. Levitt is een eigenwijze econoom en Dubner een journalist van de New York Times. Columns en onderzoeksverslagen van Levitt (onder andere onderscheiden tot beste Amerikaanse econoom onder de veertig) zijn door Dubner in het boek weergegeven.
Een paar citaten uit de hoofdstukinleidingen: Hoe ‘deskundigen’, van criminologen tot makelaars tot politicologen de feiten verdraaien. Hoe fraudeurs frauderen en hoe ze te betrappen. De nachtelijke verdwijning van zeven miljoen Amerikaanse kinderen. Waarom is de Ku Klux Klan net zoiets als een stel vastgoedmakelaars. Waarom wonen drugsdealers nog bij hun moeder? Levitt en Dubner beantwoorden deze en andere vragen gevat en verassend.
Een krent uit deze erg lekkere muffin mag u hier genieten, maar haal het boek in de winkel of bibliotheek en geniet!
Waarom begon de criminaliteit in Amerika na 1989 opeens keihard te dalen? De auteurs leggen overtuigend uit dat dit niet kwam door harder straffen, ook niet door innovatieve politietechnieken, niet door veranderingen op de crack- en andere markten, niet door vergrijzing of de sterke economie en ook niet door controle op wapenbezit of meer blauw op straat.
De tienermoeders die de harde misdadigers voortbrengen mochten sinds Roe vs Wade(1973) zelf beslissen dat ze er geen kinderen bij namen waardoor deze extreem kansarme moeders een beetje baas in hun eigen bestaan werden, waar de hele maatschappij vanaf 1990 van begon te profiteren.
En passant leert de lezer economische begrippen als ‘prikkels’ en ‘correlatie’ duiden. De markt vroeg blijkbaar om een snelle vertaling, waarop de uitgever er een driepersoons vertaalteam aan zette en het resultaat is zoals je kunt verwachten: een haastige tekst waarin de vertalers geen tijd hebben kunnen(?) nemen er goed Nederlands van te maken. Jammer.
