Schuur

Bye, bye, zwaai, zwaai! Goede reis en laat nog eens wat van je horen!

Wie een reisje naar Irak heeft gepland, doet er verstandig aan om dit nog eens te heroverwegen. Alhoewel de situatie schijnbaar langzaam verbetert, geldt nog immer een negatief reisadvies voor dit land. Voor Irak geldt namelijk het advies: “Niet-essentiële reizen worden ontraden”. De reisadviezen worden door het Ministerie van Buitenlandse Zaken ingedeeld in 6 niveaus. Irak valt onder het 5e, op één na hoogste, niveau. Als er geen noodzaak is om daar heen te gaan doe je er, volgens MinBuZa, verstandig aan om thuis te blijven. Geregeld vinden er nog aanslagen en schermutselingen plaats.

Het is dan ook niet zo vreemd dat er een grote groep inwoners gedurende de afgelopen jaren het land heeft verlaten uit angst voor de dood en asiel heeft aangevraagd in andere landen. Je eigen land achterlaten, je geboortegrond, je familie en je vrienden verlaten is niet iets wat menig mens graag doet, ook niet onder de dreiging van geweld.

Maar alhoewel het reisadvies voor Irak tamelijk negatief is, heeft de Nederlandse overheid, in al haar wijsheid, wederom besloten dat Irak toch wèl veilig genoeg is voor de hierheen gekomen vluchtelingen, die niet voor niets asiel hadden aangevraagd. Irak is namelijk niet veilig. 38 mensen, waaronder 6 gezinnen met in totaal 17 (!!) kinderen zijn van hun bed gelicht, opgepakt en naar het deportatieuitzetcentrum in Rotterdam gebracht. Vandaag is het vliegtuig met deze gezinnen aangekomen in Baghdad, een stad in Irak waarvan het Ministerie van Buitenlandse Zaken zelf zegt dat er “zorgvuldige voorzorgs- en veiligheidsmaatregelen (moeten) worden genomen”. Welke instrumenten zijn hiertoe meegegeven aan de uitgezette vaders, moeders en kinderen? Hoe garandeert de Nederlandse overheid hun veiligheid aldaar? Of mogen ze het daar lekker zelf uitzoeken?