roy

Tweede-Kamerlid zijn is geen pretje. Fractiegenoten die je wel kunt schieten, de noodzaak tot profilering, een portefeuille die je niet interesseert, lange werkweken en standpunten verdedigen die niet de jouwe zijn. Geen wonder dat een ruime meerderheid van de 70 Kamerleden, die na de verkiezingen van november uit de Kamer verdwenen, geen heimwee hebben naar de blauwe stoeltjes.

De oud-politici komen door hun politieke profilering ook nog eens slecht aan een nieuwe baan. Welk bedrijf zit te wachten op een eigengereide werknemer die jarenlang niets met de werkelijke wereld te maken heeft gehad en zichzelf snel “overgekwalificeerd” vindt? Vandaar de wachtgeldregeling, die ervoor zorgt dat oud-Tweede-Kamerleden wat ruimte hebben om op zoek te gaan naar een passende baan.

Intermediair meldt dat twaalf van de 70 afgezwaaide politici inmiddels een baan hebben waarmee ze evenveel als of meer verdienen dan met het kamerlidmaatschap. In ieder geval 39 van hen (9 weigerden medewerking aan het onderzoek, 2 waren onbereikbaar) maken geheel of gedeeltelijk gebruik van de wachtgeldregeling, die voorziet in 80% van het genoten salaris in het eerste jaar en 70% in de jaren daarna, met een maximum van 6 jaar.

Een Tweede-Kamerlid heeft een weinig zeker bestaan. Van het ene op het andere moment kun je je baan kwijtraken (tussentijdse verkiezingen) of van de fractielijst geschrapt worden omdat je partij liever iemand anders heeft. Aangezien ook Kamerleden financiële verplichtingen hebben, is het niet meer dan logisch dat deze baanonzekerheid wordt gecompenseerd met een ruime vergoeding tijdens het zoeken naar een nieuwe baan.