COLUMN - Eigenlijk ging ik er vanuit dat meningengansje Marianne Zwagerman het monopolie had op het werpen van aparte drogredenen in de maatschappelijke discussie over klimaatverandering, maar in de kolommen van Trouw kan men er ook wat van. Literator, hovenier, ondertitelvertaler en schaatsinstructeur Gerbrand Bakker geeft daar enkele kronkelredeneringen ten beste die kunnen concurreren met de best hits van La Zwagerman.
En dat niet alleen: hij krijgt ook bijval van zijn collega’s. Pieter Waterdrinker twitterde dat Bakker precies had verwoord wat hij zelf ook al die tijd al dacht. Onze literatoren blijken gewoon natuurwetenschappelijk net zo zwak onderlegd en in logisch denken net zo onvaardig als Zwagerman, die van roeptoeteren haar beroep heeft gemaakt.
Geen wonder dat we ons in een post-truth samenleving bevinden: of je nou de hele dag op Facebook rondhangt om samenzweringstheorieën over Hillary Clinton en kattenfoto’s te consumeren, of Poesjkin en Tolstoi verslindt, uiteindelijk maakt dat voor het redeneervermogen niets uit.
Syllogistische drogreden
Dat er een klimaatverandering gaande is, lijkt me inmiddels wel bewezen. Maar de oorzaak hiervan niet. In het verleden hebben er ook vele klimaatveranderingen plaatsgevonden, allemaal zonder mensen, zonder CO₂.
Ik vind dat dus een ironische uitspraak, uit de pen van iemand die toegeeft dat ‘ie de wetenschappelijke literatuur niet heeft gelezen, laat staan begrijpt, en daarom blijft hangen in ‘conflicterende berichtgeving’.
