Overzicht

Prediker

1.556 Artikelen
780 Waanlinks
9.716 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Foto: Boss Tweed (cc)

De tragikomische val van Anthony Weiner in al zijn glorie

, door

Eigenlijk is Anthony Weiner best een aardige vent. Een vechter, tikje ijdel, hart op de goede plek, aardig voor zijn staf, iemand die slecht tegen onrecht en pestkoppen kan.

Hij is ook verslaafd aan bewondering, zo lijkt ’t. Voor een Amerikaans politicus is dat een toegevoegde waarde: we zien Weiner opbloeien wanneer hij een parade aanvoert tussen de adorerende menigten, vlag in de hand: een LGBT-pride vlag, de Israëlische vlag; Weiner geniet van elk moment, gelukkig als een kind dat voorop de praalwagen mag staan.

Voor een schriel Joods jochie die vermoedelijk altijd onzeker was over zijn lichaam, vormt die honger naar bewondering ook een valkuil. Weiner heeft naast een campagne- ook een telefoonseksverslaving. Hij legt contact met wildvreemde vrouwen met wie hij geile berichtjes kan uitwisselen.

Een erotische relatie via telecomverkeer, dat is emotioneel veilig. Afstandelijk en toch intiem. Weiner stuurt hen foto’s van zijn afgetrainde lichaam, zijn formidabele penis; alles, om steeds maar weer bevestiging te krijgen. Enfin, u heeft er ongetwijfeld iets van opgepikt. Social media stonden er bol van.

Media

Daar wordt maatschappelijk om gefronst: gefundenes Fressen voor de media, immer hongerig naar een schandaaltje. Wanneer Weiner in 2013 dus tracht terug zich in het zadel te hijsen door zich kandidaat te stellen voor het burgemeesterschap van New York, zijn de messen geslepen. Het is op dat punt dat de documentaire Weiner (2016) een aanvang neemt.

Closing Time | Russen

, door

Muzikant, schrijfster en columniste Aafke Romeijn verkondigt meningen in de krant (en soms op TV) die chauvinistisch/seksistisch-rechts bepaald niet bevallen, dus maakte ze kennis met een leger aan trollen die haar prompt een verkrachting door horden kleurlingen en een clitoridectomie toewensten.

Ze maakte er een snedige ‘ode aan de haters’ over, die muzikaal nog het meeste doet denken aan een kruising van Het Goede Doel met Kinderen voor Kinderen.

Closing Time | Im Ascheregen

, door

Uit principe luisteren wij natuurlijk sowieso geen muziek van het Schlagervolk naast ons, maar daarmee doen we de Duitsers en onszelf toch ernstig tekort, zo bewijst hiphop-artiest Casper.

Ik ben zelf geen fan van het genre, noch van de klank van de beschadigde stembanden van de voormalige hardcore punkzanger, maar zijn teksten zitten degelijk in elkaar, met sterke beeldtaal.

Voor wie het Duits niet machtig is, hier een impressie:

Waan van de dag

Poolse arbeidsmigrantes vaak seksueel geïntimideerd op werk

, door

De daders bestaan echter onder meer uit ‘keurige’ blanke voormannen, dus nul mediaophef.

Als het nu bruingetinte asielzoekers waren die ‘onze’ vrouwen belaagden, kijk, dan hadden we het ergens over!

Joehoe, Wierd Duk! Hallo, Roderick Veelo! Waar is de verontwaardiging over dit vrouwenleed?

Foto: Joan (cc)

Kunst op Zondag | Keukentaferelen

, door

De VS kennen een hele subcultuur waarin hobbyisten de eigen geschiedenis – geromantiseerd – naspelen. James Townsend heeft er z’n werk van gemaakt: het leveren van goederen en spullen als antiek kookgerei, kleding en aardewerk waarmee mensen aan de slag kunnen.

Op zijn youtubekanaal presenteert hij educatieve video’s waarin hij aan de hand van 18e eeuwse kookboeken laat zien wat er in die tijd zoal gegeten werd. Dat levert soms verrassende vondsten op.

Wist u bijvoorbeeld dat de gegoede burgerij in die tijd als dessert ook wel roomijs met de smaak van Parmezaanse kaas at? Of waaruit een 18e eeuwse ‘pudding‘ zoal bestond? Of dat men overal nootmuskaat in gebruikte? Ik ook niet.

Een belangrijke bron van informatie over het leven in de 18e eeuw zijn schilderijen, zoals dit keukentafereel van de Nederlandse (!) schilder Adriaan de Lelie (1755-1820).

Yoeri Albrecht maakte er laatst attent op dat het schilderen van wereldlijke schilderijen met landschappen en/of werkvolk een nieuwe fase is in de schilderkunst, opkomend in de vroegmoderne tijd. Daarvoor schilderde men uitsluitend werken in commissie, en dat waren doorgaans schilderijen van religieuze of mythische taferelen, portretten van nobelen en notabelen of voorstellingen van de vorst op jacht.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lachen om Joost Niemöller

, door

niemollerseksuelevoorlichtingZelfverklaard ‘nieuw-realist’ (een eufemisme voor rassenrealist = racist) Joost Niemöller kan het maar niet laten zichzelf onsterfelijk belachelijk te maken:

Nadat hij eerder deze week tot de hashtag ‘#niemolling’ inspireerde met zijn krankzinnige voorspelling dat het varkensvlees onder druk van de moslims uit de schappen van de Jumbo zou verdwijnen, presteerde hij het daags daarop een Europabrede, meertalige website met elementaire lichaamsvoorlichting over gezondheid, relaties en seksualiteit af te schilderen als campagne van de Duitse overheid om asielzoekers te leren blanke vrouwen te bevruchten.

Er prijken namelijk gestileerde plaatjes van interraciale koppels op die site, ziet u, dus in het brein van schedelmeter Niemöller vertaalt zich dat tot propaganda voor white genocide. “Ik verzin dit niet,” zegt ‘ie er ook nog bij.

Interraciale seks

Die man leeft dan dus echt in zijn eigen racistische waanwereldje, want er is geen enkele expliciete indicatie dat deze informatie zich specifiek richt op asielzoekers. Nou ja, behalve de interraciale seks dan, waar Niemöller op aanslaat. Kennelijk ziet Joost daar een probleem in. Maar waag het niet hem een racist te noemen of de draak met hem te steken, want dat dan speelt ‘ie de gedemoniseerde Calimero.

Verdomd, Joost, je hebt ons door: wij multiculturalisten voeren een heimelijke campagne om het blanke ras te te verdunnen met de genen van de zwarte zwerm donkergetaande half-alfabeten die op het punt staan Europa te overspoelen zoals de miljoenen leprozen in Raspails Camp des Saints. En iedereen die daar licht op schijnt maken we monddood met het etiket ‘racist’. Je bent een martelaar voor het blanke ras, joh! Hopelijk vind je troost in die gedachte.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Closing Time | Light in Babylon

, door

Dat er leuke dingen kunnen gebeuren als een Iraans-Israëlische zangeres, een Franse gitarist en een Turkse santoorspeler elkaar vinden in de straten van Istanboel en een bandje beginnen laat bovenstaand clipje zien.

Op het moment van opname hadden ze overigens al jarenlange ervaring en een eigen repertoire met CD. Inmiddels hoeven ze allang niet meer op straat te spelen om de kost te verdienen, want ze zijn een veelgevraagde world fusion band.

Bovenstaand ‘Hinech Yafah’ komt zo uit het derde hoofdstuk van Hooglied gesprongen en is een pikant lied over een dolverliefde vrouw die de straten van de stad afspeurt naar haar minnaar, die al weken niks van zich heeft laten horen: ze mist hem tussen de lakens, en wil niets liever dan hem zo snel mogelijk naar haar bed sleuren.

En dat is dan nog de gekuiste versie, want in de Bijbel zelf wil het met hem doen in de ouderlijke slaapkamer.

Foto: Joan (cc)

Kunst op Zondag | How to Understand a Picasso

, door

Vandaag gaan we het eens even heel anders doen, want vandaag gaat u zich oefenen in het kijken naar en het interpreteren van moderne kunst. Tenminste, als u daar zin an heeft natuurlijk. U kunt op ieder moment nog besluiten weg te zappen!

Niet dat ik nu enig benul heb van kunst, daarom heb ik Evan Puschak, alias de Nerdwriter, hierheen gehaald om dat klusje te klaren, met een mini-college over Picasso’s Nachtvissen in Antibes (1939).

Hij lijkt er namelijk kijk op te hebben en hij kan zaken goed uitleggen. Bovendien zitten z’n video’s retegoed in elkaar, en heeft ‘ie wat wel de ‘gouden youtube-stem’ genoemd wordt. De woorden glijden lekker via het gehoor het brein in, in ieder geval.

Met z’n dictie is sowieso niets mis. Luister zelf maar!

https://youtu.be/Xiwtl-ljUI0

Closing Time | The New Kings

, door

Marillion heeft een nieuw album uit: F.E.A.R., een acronym voor Fuck everyone and run, tevens het refrein van hun recent uitgebrachte single ‘The New Kings’: een variatie op het overbekende liedje over de 1%, de bankiers en rijke investeerders, de snelle jongens in de City die als piraten de wereld plunderen, de Chinezen en Saoedi’s die real estate in Londen opkopen, etcetera, en dat dan in een jasje van epische synthrock.

Closing Time | Nargiz Zakirova

, door

De Voice heeft vreemde kostgangers. Neem nu de in Rusland populaire feeks Nargiz Zakirova. Een natuurkracht op zichzelf, denk: Trijntje Oosterhuis in het lichaam van Nina Hagen.

Geboren in Oezbekistan uit een familie van artiesten en muzikanten, heeft deze charismatische veertiger jarenlang moeten knokken voor een plekje in de schijnwerpers.

Ze deed zelfs mee aan voorronden voor de Amerikaanse talentenjacht X-Factor, maar verliet New York weer omdat ze het idee had aan het lijntje te worden gehouden.

Closing Time | Stary Olsa

, door

Stary Olsa is een Wit-Russische band die al sinds eind jaren negentig Middeleeuwse muziek tot leven brengt.

Hun vertolkingen van moderne rocknummers zijn echter ook populair. Het laat zich licht raden waarom.

Vorige Volgende