Peter Buurman, auteur op Sargasso

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

#Dezeweek | De Al Qaida-dans

14 maart 2013 , 15:30 , door Peter Buurman

COLUMN - De terreurdreiging in Nederland is omhoog gegaan, maar hoe merken we dat eigenlijk?

Ik merkte er eigenlijk niks van, maar toen ik in het zwembad baantjes aan het trekken was, is de terreurdreiging van beperkt naar substantieel gegaan. Ik moet nu opeens rekening houden met een aanslag, maar ik heb eigenlijk geen flauw idee hoe dat moet.

Op 11 september 2001 was ik slechts acht, maar ik kan me nog wel herinneren ‘waar ik was’. Het was woensdagmiddag, de vrije middag, en ik ging bij een vriendje spelen. Zijn moeder kwam ons ophalen op het schoolplein en ze was zichtbaar ontdaan. Toen mijn vriendje vroeg wat de reden was, vertelde ze over de vliegtuigen die het World Trade Center in New York waren binnengevlogen. Ik weet nog goed dat we elkaar op de achterbank van de auto aankeken en dachten: ‘nou en?’

Ik was op dat ogenblik ongetwijfeld te jong om de impact van die gebeurtenis te begrijpen, maar in de jaren daarop zou ik opgroeien in wat ik, heel clichématig, een samenleving van angst zou noemen. Elk zoekgeraakt rugzakje ging gepaard met evacuaties en bomb-squads. De Nederlandse burger moest worden voorgelicht dat niet elke buurtbewoner met gezichtsbeharing zomaar terroristisch zou worden. Terreur als constant aanwezige levensbedreiging. De angst polariseerde en leverde politiek leiders als Pim Fortuyn en Geert Wilders op. Een bijna buitensporige angst die ik, ondanks mijn scepsis, wel te verklaren vond.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

#Dezeweek | Biechten

7 maart 2013 , 15:30 , door Peter Buurman

COLUMN - Het liefst had ik vijfhonderd woorden geschreven over de poeptaarten van de IKEA, maar mijn wereldbeeld is ontwricht door de biecht van Michael Boogerd.

Wielrenner Michael Boogerd (nul tourwinsten) heeft gisteren na jarenlang ontkennen verteld dat hij toch doping en andere prestatieverhogende middelen heeft gebruikt. Dat deed me eigenlijk niet zo veel. Ten eerste vind ik wielrennen een domme sport. Ik kijk de Tour de France bijvoorbeeld alleen uit zomerverveling, en zelfs dan alleen voor de helikoptershots van de Bourgondische kasteeltjes. Ten tweede stond Boogie wat mij betreft nou niet echt op een voetstuk, laat staan dat hij er vanaf kon vallen.

Het deed me wel wat dat het interview met de ex-wielrenner door alle media als ‘biecht’ werd bestempeld. Naar mijn idee is ‘biechten’ (de seculiere vorm van het woord) een woord als ‘bekennen’, wat inhoudt dat het gebiechtene nog onbekend is bij degene tegen wie je biecht. Een wielrenner die vertelt dat hij doping heeft gebruikt valt wat mij betreft niet onder die definitie. Zo kunnen we toch elke dag wel een rennersbiecht gaan livestreamen? Eigenlijk wordt het pas een biecht als een renner komt vertellen dat hij juist nog nooit doping heeft gebruikt. ‘Tja misschien dat nu duidelijk is waarom ik altijd laatste werd.’

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

#Dezeweek | Cursus twittergrapjes deel 1: Paardenvlees

28 februari 2013 , 15:30 , door Peter Buurman

COLUMN - Iedereen kan grappig zijn, als je maar weet hoe. Peter Buurman geeft een kleine cursus met betrekking tot Twitterhumor.

Twitter zit vol grapjurken. Opvallend, want in de openbare ruimte krijg ik al doodverwensingen naar mijn hoofd geslingerd als ik mijn hand vergeet uit te steken op de fiets. Op het web blijkt men echter in staat overal met een malle kwinkslag, knipoog en korrel zout op te reageren. Zijn nu heel veel mensen stiekem grappig, of kan iedereen grappig zijn? Ik denk dat ik het antwoord gevonden heb.

Grapjes maken is een doodserieuze zaak, je zult er het één en ander aan werk voor moeten verrichten. In het geval van Twittergrollen is het een kwestie van herkennen van sjablonen, om die vervolgens zelf naar hartenlust in te vullen. Waarschijnlijk ben ik nu te abstract, dus laat het me aan de hand van een recente gebeurtenis uitleggen.

Het lijkt de laatste tijd wel een rage om in van alles paardenvlees aan te treffen. Verrassend slachtoffer uit de reeks: de gehaktballetjes van de IKEA. Niet geheel verwonderlijk dus dat er al gauw grappen werden gemaakt over waar het vlees zich dan nog meer in zou bevinden. Het sjabloon:

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

#Dezeweek | Alternatieve Oscarnominaties

21 februari 2013 , 15:30 , door Peter Buurman

COLUMN - De grote winnaar van de Oscars staat elk jaar zo’n beetje vast. Jammer, maar misschien kan daar met alternatieve nominaties verandering in gebracht worden.

Zondagnacht worden voor de 85e keer de Oscars uitgereikt. En voor de 85e keer (denk ik hoor, was er niet altijd bij), staat de grote winnaar eigenlijk al vast. Vorig jaar was het The Artist, dit jaar zal het, niet volledig zonder de hulp van flapuit Paul Verhoeven, Michael Haneke’s bejaardendrama Amour worden. Ik vind het jammer dat het al zo goed als vaststaat en misschien ben ik een beetje laat, maar ik zou daarom graag nog wat nominaties aan de lijst toevoegen.

Jelle Brandt Corstius voor beste mannelijke hoofdrol. Deze op het eerste gezicht wellicht brave knaap laat zien wel degelijk een wild side te hebben en veroverde daarmee de afgelopen tijd mijn hart. Als verlegen Ruslandkennertje zaagt hij plots brutaal aan de stoelpoten van de Richard Leeuwenharts van deze tijd. Hij toonde me dat het eigenlijk heel maf is om als directeur een bonus van twee miljoen te krijgen, voor een daad die het faillissement van zijn bedrijf betekent. Ik heb bijvoorbeeld nog nooit een tien gekregen als ik enkel een piemel op mijn tentamenblad tekende.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

#Dezeweek | Ontslag

14 februari 2013 , 15:30 , door Peter Buurman

COLUMN - Over carnaval, de paus, Henk Krol, en de kracht er niet meer voor hebben.

Als hij door het kraken van zijn openende oogleden ontwaakt. Als hij kleine kloofjes in zijn lippen trekt door adem te halen. Als hij zijn keel schraapt en krachteloos aan een snotje in zijn neus pulkt. In zijn hoofd gaan geen gedachten. Maar als hij in de scherven van leeggezopen bierflessen zichzelf aankijkt gaat er één ding door zijn hoofd: ‘Ik heb er geen kracht meer voor.’

Hij veegt wat confetti uit zijn haren. Op de vloer ligt natte serpentine, in zijn bed ligt een minderjarig vrouwenlichaam met slechts nog de helft van een sletterig pakje gemaakt van bloemen. Hij heeft een gebruikt condoom om zijn plasser en een frons op zijn voorhoofd. Als hij om te bierpoepen in de badkamer arriveert, treft hij een enigszins ongebruikelijk tafereel aan. En als hij er niet te brak voor was, was hij er ongetwijfeld van geschrokken.

In zijn badkuip ligt Henk, verkleed als verongelijkte 50-plusser. Henk is dronken, maar nog wakker. Hij wisselt kotsen af met het zingen van een zelfverzonnen lied. ‘Er staat een paardenvleeslasagne op de gang.’ Henk heeft duidelijk niet door dat zijn gastheer op het toilet naast de badkuip zit te poepen. Net zoals dat Henk niet doorheeft dat ouderen niet écht benadeeld worden, zijn eigen partij een janboel is en dat computervredebreuk wel een heel rare claim is voor mensen die normaliter Internet Explorer nog niet eens kunnen opstarten.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

#Dezeweek | De musical heeft me aangerand

7 februari 2013 , 15:30 , door Peter Buurman

COLUMN - Van Buurman en Buurman zou geen musical gemaakt mogen worden. Daarom een aantal suggesties, uit het leven gegrepen.

Elke keer als er een musical gemaakt wordt, gaat er een stukje in mij dood. Er was door de huidige uit z’n voegen knallende industrie al bijna niks van me over, maar sinds kort ben ik op sterven na dood. Ik heb het in een cultuurblokje op televisie gezien, ze gaan een musical van Buurman en Buurman maken.

Wegens mijn achternaam is de Tsjechische kleipoppetjesserie van Villa Achterwerk min of meer cultureel erfgoed van mijn familie geworden. Ik kan het dan ook niet verdragen dat iets dat me zo lief is zielloos wordt verkracht door de ludieke musicalscene. Ik durf best te stellen dat er op deze wereld geen mensen zijn die van Buurman en Buurman én musicals houden. In 2012 deed de scene mij al veel pijn, toen werd Marten Toonders Bommel-saga te grazen genomen. En dat terwijl er zoveel moois voor handen is. Alhier drie alternatieven.

Alternatief 1: SNS Reaal de musical. Waarin grote graaier Sjoerd van Keulen struikelt over zijn eigen voeten, maar nog net wordt opgevangen door de overheid. Alles lijkt aanvankelijk in orde, maar het stuk komt pas echt op gang als onder leiding van modern day Robin Hood Jelle Brandt Corstius (gespeeld door Jamai Loman) het oproer begint. Het illustratieve nummer ‘Geef je centjes terug’, waarin Jamai indrukwekkende uithalen soleert, is de absolute klapper van het stuk. Maar ook wanneer het eindigt in een grote regen van muntgeld wordt het publiek zichtbaar geroerd.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

#Dezeweek | Leven in onwetendheid

31 januari 2013 , 15:30 , door Peter Buurman

COLUMN - Beatrix treedt af, haar zoon moet een naam kiezen, en ja, het ging weer eens over de Fyra. Peter Buurman bespreekt de afgelopen week op Twitter.

Ik heb een paar uur in onwetendheid geleefd. Op het moment dat Hare Majesteit via haar webcam het volk toesprak, zat ik onderuitgezakt in een bioscoopstoel. Ik heb gefietst zonder dat ik wist dat ze ging aftreden. Ik heb een broodje pom verorberd zonder de wetenschap dat we volgend jaar Koningsdag gaan vieren. Ik had het waarschijnlijk nog steeds niet geweten als ik na de Surinamer niet naar de kroeg was gegaan. ‘HIJ WEET HET NOG NIET!’ riep een van mijn pubquizgenoten verontwaardigd.

Beatrix, ik heb altijd een warm hart gehad voor die vrouw, al heb ik in praktische zin misschien wel helemaal niks aan haar gehad. Dat is natuurlijk ook niet heel belangrijk. Ik denk dat ze gewoon een lieve vrouw is. Iemand die je zou helpen als je huilend je moeder kwijt bent in de supermarkt. Al doet de koningin natuurlijk geen boodschappen. Of misschien ook wel? Stiekem? Beatrix is een koningin van wie me dat niet eens zou verbazen, als ze met een trainingsbroek aan en zonnebril op stiekem ardennerpaté zou kopen. Ik ga haar missen, ze is de beste koningin die ik ooit gehad heb.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

#Dezeweek | De zwarte zwadderneel

24 januari 2013 , 15:30 , door Peter Buurman

COLUMN - In de nasleep van Blue Monday waart de Zwarte Zwadderneel door het land. Er is kwaad en dat moet bestreden worden. Met z’n allen op de Fyra! Europa is een totalitaire staat! Twitter wordt een soort commissie van bestrijding van het kwaad. Of zit het kwaad in onszelf?

Vooral de NS kreeg het weer te verduren. Er valt sneeuw en er komt een aangepaste dienstregeling. Zo gek nog niet als je het mij vraagt. Vertraginkje hier en daar, niet raar. Maar mensen komen te laat op hun werk en het is allemaal de schuld van de Nederlandse Spoorwegen. Die kunnen niet eens tegen een beetje sneeuw. Als jij tegenwind hebt fiets je ook gewoon even hard door toch?

De Fyra is natuurlijk de opper-Satan. Met fakkels en opgestoken hooivorken steekt men de banden lek van de toch al stilstaande trein. Sommigen zijn ervan overtuigd dat al het slechts uit de wereld ooit uit de Fyra is gestapt. Dat weet ik niet zeker hoor. Ik weet wél zeker dat Dijsselbloem in ieder geval niet door middel van de Fyra in Brussel terecht is gekomen.

Jeroen ging naar het Zuiden om zich aan te sluiten bij de Illuminati van ons continent. Als een soort Saruman keert hij onze groene tolerante shire de rug toe om zich aan te sluiten bij het grote boze ork-leger van het alziende oog Van Rompuy. De Europese Unie. Het 1984-regime van deze tijd. Eerst pakken ze onze persvrijheid af en voor je het weet mag je ’s nachts niet eens meer de straat op om iemand tegen zijn achterhoofd te trappen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

#Dezeweek | Sneeuw

17 januari 2013 , 15:30 , door Peter Buurman

COLUMN - Bijna alles wordt beter als er sneeuw ligt. Behalve misschien het treinverkeer.

Als de winterstop afgelopen is, Matthijs weer op de buis is en je met een stuk taart in de mond al je goede voornemens overboord gegooid hebt, dan weet je zeker dat het nieuwe jaar pas echt kan beginnen. Behalve dan als er een hoop sneeuw valt, maar dat gebeurt toch niet.

Maar toen ik dinsdagochtend mijn gordijnen uit elkaar trok, toen lag er opeens een aardig pak vlokken op de stoep. Ik zal je vertellen. Woensdagavond was de kutfilm The Day The Earth Stood Still op tv, maar die titel staat in schril contrast met wat er met Nederland gebeurt als er sneeuw ligt. Toen ik diezelfde avond een patatje stoofvlees wilde halen bij de snackbar tegenover, waren ze al aan het sluiten. Veel te vroeg. ‘We hebben het koud!’ riep de eigenaar.

De witte sneeuw bedekt het land en laat ons weer even vergeten wat er eigenlijk allemaal aan de hand is. De Volkskrant covert idyllische foto’s van onherkenbare landschappen met onherkenbare personen. Cameron komt op bezoek toch? Nou en! Hier heb je een boer die met versleten noren op zijn eigen sloten schaatst. Heerlijk! Wat komt die Brit eigenlijk doen? Serieuze zaken zeker. Ga toch gewoon eens een sneeuwpop maken met Mark! Of ijsballen gooien naar Geert!

#Dezeweek | #cut4maassen

10 januari 2013 , 15:30 , door Peter Buurman

COLUMN - Het was een drukke week op Twitter. Over Justin Bieber, roken, plassen en Theo Maassen.

Vorige week schreef ik in mijn voorspellingen voor 2013 onder andere dat dit het jaar zou worden waarin Justin Bieber doodgesnoven op een pooltafel gevonden zou worden. Nou goed, hij leeft nog, maar Justin deed al een stap in de goede richting. Het popidooltje deed wat wel meer jongens van zijn leeftijd doen. Hij nam een hijs van een joint. Oeps.

Voor het eerst ervaart the Biebster de echte nadelen van idool zijn. De wereld lag aan zijn voeten, net als jonge bakvissen en mooie sneakers. Blowen is in Illinois, de staat waarin Bieber het vloei tussen de lippen nam, gewoon legaal. Maar het wordt de jonge artiest behoorlijk kwalijk genomen. Hij neemt zijn taak als rolmodel niet serieus. Beliebers zetten massaal heroïnespuiten in de arm.

Tenminste, niet helemaal. Niet alle Beliebers volgen Justins pad. Sterker nog, ze zetten hem op een nogal discutabele wijze onder druk. Op Twitter verschijnen onder hashtag #cut4bieber lugubere foto’s van met scheermesjes bewerkte armen. Dikwijls vergezeld door het verzoek of Justin alsjeblieft geen junkie meer wil zijn. Kun je nagaan, een weekje geleden werd er nog een fotograaf doodgereden toen hij een kiekje van de zanger wilde nemen. De druk op Bieber groeit. In deze situatie is het een kwestie van tijd tot hij zich kaal scheert, zich aansluit bij Scientology om vervolgens twaalf Afrikaanse kinderen te adopteren. #KutVoorBieber

#Dezeweek | 2013

3 januari 2013 , 15:30 , door Peter Buurman

COLUMN - Voorspellingen voor 2013 zijn makkelijk te maken. Het zal ons precies hetzelfde vergaan als in 2012.

We kunnen wel weer lekker gaan zeuren met z’n allen dat de oliebollen te taai waren, de champagne kut was, het feest te duur en de kleren te lelijk. Of dat het veel te hard regende. Maar er is in ieder geval één iemand écht knallend het jaar uitgegaan. Op het moment dat ik net klaar was met het meebrullen van de Bohemian Rhapsody en de champagne ontkurkte, op dat moment timmerde Rafaël van der Vaart zo hard op het zdf-gezicht van zijn Sylvie, dat zij waarschijnlijk met net zoveel hoofdpijn wakker werd als ik, op 1 januari.

Sylvie had ook een klein katertje, en besloot die weg te spoelen met een stapel scheidingspapieren. Telegraaflezend Nederland, Der Bildlezend Duitsland én The Sunlezend Engeland stonden op z’n kop. Dat zegt mij maar één ding, 2013 wordt niks anders dan 2012.

2013 wordt gewoon weer een jaar waarin Ajax op de laatste speeldag kampioen wordt door een aantal goals van Siem de Jong. We worden weer geen Europees kampioen voetbal, al is er dan ook geen EK om dat te bewerkstelligen. Messi breekt weer een record of honderd, waarmee hij ook het record van de meeste records verbreken verbreekt. Nummer 101. Advocaat gaat stampvoetend weg bij PSV en Melvin Platje gaat naar Real Madrid.

#Dezeweek | BOODSCHAP

27 december 2012 , 15:30 , door Peter Buurman

COLUMN - Tegenwoordig moet alles maar een boodschap hebben. Maar soms zegt de vorm meer dan de inhoud.

Pakweg een week geleden interviewde BNN-presentator Tim Hofman een bevlogen knul bij de brievenbus van het Glazen Huis. Het was een aanstekelijk en ontroerend gesprek. Nadat de jongen een tekening van een zon en ‘twee geld’ naar binnen gepropt had, stelde Tim voor dat de knul nog een boodschap door de brievenbus zou roepen. Dat liet de knul zich geen twee keer vertellen: ‘BOODSCHAP!’

Met het verlopen van kerst is ook Serious Request weer aan z’n eind. Wat is het eigenlijk? Oneerlijke concurrentie van het radiostation? Een week hoerenlopen voor de commercie? Of is het, zoals voor een huisgenoot van mij, bij wie zelfs in zijn slaap de radio nog aan stond, zegt: ‘het ultieme kerstgevoel?’ Wel een succesvol kerstgevoel, want er is maar liefst twaalf miljoen euro door de brievenbus geboodschapt. Dat is voor de babysterfte in Afrika. Baby’s leven daar namelijk niet lang genoeg om van de fantastische faciliteiten van het land te kunnen genieten. Ach, wat maakt het ook uit. Het gaat om de boodschap.

De hoogbejaarde Paus had ook een boodschap. Geen urbi at orbi deze keer, maar: ‘homo’s gaan in tegen de essentie van de natuur.’ Die @pontifex toch. Hij mag dan wel 283 zijn, maar hij is de lust om homo’s weg te zetten nog altijd niet verloren. Niet alleen kreeg hij een boze gaypride achter zich aan, er ontsproten ook andere anti-kerk-initiatieven. Het meldpunt kinderporno hadden we natuurlijk al, maar het is nu ook mogelijk je banden met de kerk te vernietigen via ontdopen.nl. Tv- en radiomaker Winfried Baijens vertelde wel waarom hij dat deed, maar niet hoe dat nou eigenlijk in z’n werk gaat. Gaan ze je dan afdrogen met een satanistisch handdoekje ofzo? Ook is er een Facebookinitiatief om geen bloemen naar de Paus te sturen met Pasen. Vindt hij waarschijnlijk niet zo erg, bloemen zijn toch voor homo’s.