Overzicht

Paddy

77 Artikelen
17 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Valt er nog wat te lachen?!

, door

Oh, de ironie!Het wordt lachen, gieren, brullen de komende dagen. Tenminste, als het aan de Stichting Collectieve Propaganda van het Nederlandse Boek ligt. U weet: het thema van de Boekenweek is Lof der zotheid. Oftewel scherts, satire en ironie. Om dit luister bij te zetten, kunt u sinds kort een heus ironieteken downloaden.

Zo’n teken is typisch Nederlands. Wij zijn een volk van tekens, regels, afbakeningen en inperkingen. Wij houden van zekerheid, vrezen het onbekende. Ons moet verteld worden hoe te leven, desnoods middels een teken van God, en ons moet verteld worden wanneer te lachen. Het ironieteken zet die traditie voort.

Kijk, als het aan ons ligt valt er genoeg te lachen. Boekenweek of geen Boekenweek. Lekker lachen, daar zijn wij dol op. En het is ook belangrijk natuurlijk. Bijna net zo belangrijk als ‘er af en toe even helemaal uit zijn’, of ‘de boel de boel laten’. Wij zijn dan ook nooit te beroerd om grappenmakers met een gulle lach te belonen, mits zij ons van tevoren duidelijk maken dat het om een grap gaat. Natuurlijk, de essentie van elke grap is de onverwachte wending. Maar we willen wel graag weten dat die wending er komt. Dat is wat anders dan naderhand moeten horen dat het een grap betrof. Niets is zo pijnlijk als de lolbroek die moet uitleggen dat hij een grapje maakte. Dat is bovendien gewoon niet grappig.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Aan alle singles van Nederland

, door

Geef Rouvoet maar een gezinU weet het inmiddels, het nieuwe kabinet vindt het gezin ‘best wel belangrijk.’ De aandacht en voortrekkerij die daaruit volgt, zou zo maar eens ten koste van de single kunnen gaan. En dat is discriminazi. Gelukkig komt bijvoorbeeld het Centrum Individu & Samenleving op voor de belangen van de single. Dat is heel nobel van het Centrum Individu & Samenleving, maar eigenlijk is het nergens voor nodig. De single is namelijk een uiterst machtig individu. Althans, in potentie is ze dat. En dat is precies de reden dat dit kabinet het gezin zo propageert.

Een single is wat vroeger een alleenstaande heette. Die naam voldoet niet meer, niet omdat het niet hip genoeg klinkt, maar omdat het simpelweg de lading niet meer dekt. Een alleenstaande is namelijk iemand die zich zielig en solitair door de slagregen van het leven sleurt, de last van stil verlangen en pijnlijk onvermogen met zich meedragend op de gebogen rug. Een alleenstaande is een clochard voor wie het leven op de sociale snelweg niet is bij te benen. Iemand die tegen wil en dank de boot heeft gemist.

Heel wat anders dan een single dus. Singles staan namelijk middenin het leven, doen aan kunst en cultuur, zijn politiek-maatschappelijk betrokken, hebben meer vrienden dan tijd, meer geld dan kooplust, en zeker meer lust dan relaties. Ze zijn veel te druk met leven om een gezin te stichten. Een aantal singles zou dat intens leuke leven van ze overigens best willen delen met meer mensen dan alleen vrienden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Leve de mythe!

, door

Voor de poorten van de hel, of niet natuurlijkHet OM is bezig om de Hells Angels voor eens en voor altijd verboden te laten verklaren. Eerder stonden de motormannen uit Friesland voor de rechter, vandaag is het de beurt aan het Amsterdamse chapter. Tijd dus voor een charmeoffensief van de Angels. De twee meest burgerlijke leden deden daartoe voor de NOS-camera’s hun verhaal. Hoewel er geen dure woorden volgden als ‘abject’ en ‘infaam’ of opwellende tranen en trillende stem, de boodschap klonk vertrouwd: het zijn rechtschapen mannen die slachtoffer zijn van een mediahetze. Dat hele imago van de Angels als ruige mannen die het niet zo nauw nemen met de wet en de tien geboden, dat hebben anderen gecreëerd. De Angels hebben dat beeld hoogstens gedoogd. Het was wel stoer, die indianenverhalen, maar ze blijven bezijden de waarheid.

Om hun goede wil te demonstreren, verontschuldigden de twee Angels zich voor de klappen die zeven jaar geleden aan Barend & Van Dorp zijn uitgedeeld. Dat was een onbezonnen baractie die niet had mogen gebeuren. Bovendien viel het best mee: een paar schrammen en een blauw oog. De heren konden ’s avonds gewoon hun programmaatje weer presenteren.

Achter de zwarte roetwolken en het glimmende staal van de Harley’s gaat dus gewoon een zure spruitjeslucht schuil. De Hells Angels-clubhuizen waren nou juist de laatste plekken op aarde waarvan we vermoedden dat de verstikkende burgerlijkheid er nog niet had toegeslagen. Achter de hekken lag een wereld die even opwindend als gevaarlijk moest zijn. Hier leefden mannen een leven dat zich niet liet dirigeren door de fiscus en de kerk. Hier leefden mannen op een manier waarvan we allemaal wel eens stiekem hoopten er het lef voor te hebben.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Fuck tha hiphop

, door

Een opgestoken hand met de handpalm naar buitenDe Amsterdamse politie wil allochtonen gaan werven door zogenoemde block parties te organiseren. Een levensgevaarlijk plan. Als er namelijk één cultuurfenomeen is dat de menselijke waardigheid onherstelbaar kan beschadigen, dan is het wel de blanke volwassene die jongeren probeert aan te spreken in hun eigen taal. Vele grijze mannen tekenden reeds hun persoonlijk failliet door op het verkeerde moment, in de verkeerde context, bejaarde kreten als ‘yo’ ‘cool’ en ‘flex’ te bezigen, daarbij ongecontroleerd zwaaiend met de reumatische handen. Het plan van de politie om middels hiphopfeesten personeel te werven, zou zo maar eens in die desastreuze categorie kunnen vallen. Wie buiten de gebaande paden van het eigen culturele pad treedt, moet immers opnieuw leren lopen. En dat is weinigen gegeven. De aangekondigde block parties zijn daardoor niet zozeer een gevecht om de allochtone sollicitant, maar veel meer een strijd op leven en dood om de streetcredebility van de wijkagent. De uitkomst zal allesbepalend zijn.

En dan nu: hoe het niet moet

Zoals bij elke botsing van beschavingen, ligt ook hier de sleutel tot succesvolle assimilatie bij een goed begrip van de andere cultuur. In dit geval is het nog vrij eenvoudig ook, want eigenlijk zijn alle mislukte toenaderingen tot hiphop te herleiden tot een en dezelfde denkfout, namelijk dat hiphop exotisch is. Niet is minder waar. Hiphop is slechts een gepimpte versie van enkele oud-Hollandse cultuurfenomenen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De klusjesman

, door

"Weet u wat zo leuk is aan Will & Grace: hij is homo en zij niet!"Zelden heb ik iemand zo blijmoedig een inval zien ondergaan als Maurice de Hond gisteren. Maurice zat waarschijnlijk net vredig met een kopje thee en een speculaasje Will & Grace te kijken- de thermostaat lekker hoog, de bloemetjesgordijnen gesloten, het parkietje even uit zijn kooitje- toen een knokig team van De Nationale Recherche zijn woning binnenviel om zijn computers in beslag te nemen. Zelf raak ik al hevig ontzet door een paar schilders in mijn tuin, maar Maurice stond in de deuropening vrolijk een leger verslaggevers te woord over een elftal ambtenaren dat zojuist twee en een half uur lang zijn huis overhoop had gehaald. Een sterke persoonlijkheid, die Maurice. En goed in opruimen waarschijnlijk.

Want dat is eigenlijk ook wat De Hond voor ogen staat bij zijn kruistocht tegen het OM: de rommel opruimen. De Deventer moordzaak schijnt namelijk een zooitje te zijn, met als klap op de vuurpijl de dubieuze veroordeling van Ernest Louwes. In het aangeharkte universum van De Hond hoort rechtspraak schoon en fris te zijn. Vandaar zijn onstuitbare campagne om in deze zaak alle losse eindjes weg te werken. Het staat anders zo slordig.

Inmiddels mag hij klusjesman Michaël de J. niet meer openlijk als moordenaar van weduwe Wittenberg aanwijzen. Dus wie ben ik om dat wel te doen, maar laten we wel wezen: geen beroep leent zich zo goed voor verhulde moord en doodslag als dat van klusjesman. Een klusjesman is namelijk per definitie dag en nacht bezig met allerlei vage bezigheden, hierna te noemen: “klusjes.” Hij rijdt de hele dag af en aan in een bestelbusje, sleept op de meest rare tijden grote zakken met ondefinieerbare inhoud zijn schuurtje in. Zit daar ’s nachts te hameren op god weet wat. De wegen van een klusjesman zijn waarlijk ondoorgrondelijk. En niemand die zich erom bekommert. Geen wonder dat beruchte klusjesmannen als Marc Dutroux zo lang ongestoord hun gang konden gaan. Want wie let er nou op de klusjesman, bohemien met bankschroef en waterpas. Vrijbuiter van de arbeidersklasse. Wandelend alibi. Iedere zichzelf respecterende seriemoordenaar wilde als kind dan ook klusjesman worden. Dat durf ik hier best te beweren.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Kreet uit een eengezinswoning

, door

Geen ongewenste berichtgeving a.u.b.De gemiddelde burger heeft vele angsten, in vele gradaties. De Egyptische buurman die met ammoniak in de weer gaat, het verpauperen van de speelplaats, gemiste penalty’s op beslissende momenten, inflatie, opwarming van de aarde, een boot met homofiele kinderen. Het verstoort zijn slaap en smeert de keel tijdens cafébezoek. Het doet hem met de ogen rollen, de handen ten hemel werpen en de natie vervloeken. Kortom, het doet hem wat. Maar de burger kan best wat hebben. Weliswaar voelt hij zich bij tijd en wijlen murw gebeukt, mogen ze het uitzoeken daar in Den Haag en overweegt hij emigratie, er helemaal onder krijgen ze hem niet. Hij incasseert de dagelijkse berichtenstroom best manmoedig, zij het met het nodige chagrijn en wantrouwen.

Maar er is een grens. En die grens ligt bij de gevangenispoort. Want alles is best en tot daar aan toe, maar zodra het binnen de celmuren op een hotel begint te lijken, is de maat vol. De wereld mag dan misdadig zijn, misdaad mag niet lonen. Dan wordt de dagelijkse misère écht ondraaglijk. Berichten over gedetineerden die een studiebeurs misbruiken, komen dan ook hard aan. Gewezen tuig dat belastingcenten misbruikt; in wat voor land leven we eigenlijk?! En de burger heeft het al zo vaak gezegd: we zijn te soft, te laks, te links. Zie je nou wat er van komt.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Edgar Davids, een requiem

, door

"Ja ik draag een gekke bril, maar dat doet Maarten Biesheuvel ook!"Voetballer Edgar Davids komt terug naar Nederland. Dat is heugelijk nieuws, vond sportjournalist Marcel Rözer van Goedemorgen Nederland. Hij roemde Davids vanochtend voornamelijk vanwege zijn afkomst. Davids is namelijk opgegroeid in Amsterdam-Noord. Vanuit de sloppenwijken aldaar heeft hij zich omhoog gevochten tot een speler met internationale allure. Dat is inderdaad vrij bewonderenswaardig. Iedereen die de in beton gegoten treurigheid van Amsterdam-Noord kent, weet dat er maar één uitweg is: die van de doorgesneden polsen. Davids vond echter het profvoetbal. Op karakter, zoals dat heet in voetbaltermen.

Volgens Rözer is de vechtersmentaliteit van Noord precies waar het de Ajax-selectie zo aan ontbreekt. Die is week geworden door teveel zelfgenoegzaamheid uit Zuid. Davids kan dat veranderen. Hij is het type speler dat geestelijk tot de tanden bewapend het veld betreedt en pas weer ontspant als de tegenstander al lang en breed in de bus naar huis zit. Hij zal de rest naar victorie leiden, voor de troepen uit. Vanaf nu geen verheven gefladder meer op de flanken, gebikkeld gaat er worden op het omgeploegde middenveld. Alle ballen gaan linea recta hoog voor de pot met als het even kan een paar aardkluiten er achteraan. Dat is de invloed van Davids.

Vorige Volgende