Overzicht

P.J. Cokema

1.370 Artikelen
181 Waanlinks
2.654 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
P.J. Cokema is het pseudoniem van Peter de Jonge. Hoewel geen fervent voorstander van pseudoniemen, toch deze internet-identiteit aangenomen, omdat er erg veel Peter de Jonges op het world wide web te vinden zijn.

Tot juli 2018 werkzaam geweest in de dak- en thuislozenopvang. Blogt sinds 9 januari 2006 op zijn eigen website Peterspagina (voorheen Codes, keuzes en maakbaarheid). Onder het pseudoniem P.J. Cokema voegde hij zich in 2008 als gastlogger bij GeenCommentaar, waar hij in mei 2011 toetrad tot de vaste groep redacteurs.

Na de fusie met Sargasso verzorgde hij sinds oktober 2011 de wekelijkse rubriek Kunst op Zondag, nu nog 1 tot 2 keer per maand. Daarnaast zijn binnenlands bestuur en de gezondheidszorg de belangrijkste aandachtsgebieden voor zijn artikelen.

Tevens initiatiefnemer van de Blogparel (tot 2014), de blogprijs voor stukjes die lezers eerst doen lachen en vervolgens tot nadenken stemmen.
Waan van de dag

Zwitsers stemmen over topsalarissen

, door

NIEUWS - De Zwitsers mogen vandaag in een referendum bepalen of de topsalarissen in het land drastisch worden verlaagd. De initiatiefnemers willen dat er een maximum wordt gesteld van 12 keer het minimumloon. Dat varieert in Zwitserland van 2200 tot 3200 euro, afhankelijk van het bedrijf waar iemand werkt.

Volgens peilingen zal een meerderheid tegen stemmen op advies van de regering opvolgen. De regering waarschuwt dat de belastinginkomsten zullen kelderen.

De topman van Nestlé heeft een jaarsalaris van 73 keer het minimumloon. De directeur van Crédit Suisse heeft een inkomen van 1812 keer het minimumloon. Dat komt neer op een jaarinkomen van 72 miljoen euro.

Foto: Vinoth Chandar (cc)

Kunst op Zondag | 125 tinten grijs

, door

Oude meesters kennen we als dode kunstenaars. De vergrijzing raakt natuurlijk ook levende kunstenaars en wie weet spreken we over een jaar of vijftien van oude meesters die nog  ‘alive and kicking’ zijn.

In ‘Levenswerk’, een videowerk van Margriet Luyten, zijn negen beeldend kunstenaars te zien, die tot op hoge leeftijd actief zijn. Of waren, want inmiddels zijn vijf van de geportretteerden overleden. Ata Kandó (100 jaar), Co Westerik (90), Nono Reinhold (85) en Armando (84) leven nog.
Loes van der Horst (93), Ger Lataster (92) en J.C.J. Vanderheyden (83) overleden in 2012. Roger Raveel (91) en Henk Peeters (87) verstilden dit jaar.

De negen portretten van elk ongeveer vier minuten zijn in een loop aan elkaar gemonteerd en worden op een groot scherm vertoond. Elke kunstenaar wordt eerst met een dubbelportret in zwart-wit gepresenteerd, waarna het beeld tot leven komt en je de kunstenaars ziet spreken over ouderdom of het kunstenaarschap.

Margriet Luyten – Dubbelportret Ata Kandó, video still uit ‘Levenswerk’  2009 – 2013 (linkerfoto © Ed van der Elsken – Courtesy Nederlands Fotomuseum).
© Margriet Luyten video still Ata Kandó - Levenswerk 2013

Tot 12 januari 2014 is ‘Levenswerk’ te zien in museum De Pont te Tilburg.

“Als je oud bent, kan je veel minder”, zegt fotografe Ata Kandó in de video van Margriet Luyten. Een herkenbare constatering? Vergrijzing mag een pittig gespreksonderwerp zijn als het om kostenplaatjes en AOW-leeftijd gaat, Kandós constatering is een veel hardere waarheid.

Waan van de dag

PVV wil VN Vluchtelingenverdrag opzeggen

, door

NIEUWS - Vandaag dient de PVV een motie in om het VN Vluchtelingenverdrag op te zeggen. Dhr. Fritsma rekent op grote steun in de Tweede Kamer “omdat iedereen voor regiogebonden opvang is”. Volgens hem is het verdrag is verouderd en kan de prullenbak in, want “we krijgen hier niet de echte vluchtelingen”.

Foto: Fanthomas (2) (cc)

Kunst op Zondag | Uomo universale

, door

Eén voordeel heeft het culturele afbraakbeleid van de kabinetten Rutte: de kunstenaar wordt gedwongen zich tot ‘uomo universale’ te ontwikkelen.

Van de kunstenaar wordt verwacht dat hij behalve schepper van mooie dingen, ook ondernemer is. De entrepeneur, businessplan ontwikkelaar, verdienmodel ontwerper en marketingmanager van zijn eigen werk.

Dat is weer eens wat anders dan de multidisciplinaire kunstenaar, zoals we die tot nu toe kenden. De schilder, die ook dicht. De beeldhouwer, die ook meubelmaker is. De choreograaf, die ook fotografeert.

Het ideaal van de ‘uomo universale’ gaat terug tot Leonardo da Vinci. De man wilde alles zijn: schilder, beeldhouwer, componist en ook architect, uitvinder, ingenieur, filosoof, natuurkundige en scheikundige. Of hij daarmee zakelijk gezien even succesvol was, als hij na zijn dood is geworden vertelt de geschiedenis niet. In zijn cv ontbreekt het woordje ‘zakenman’.

Het is vooral de combinatie kunst en wetenschap die tot de verbeelding spreekt. Een trendy combinatie, maar absoluut geen nieuw verschijnsel. Raken we ook niet ontroerd bij het vioolspel van Albert Einstein? De theoretisch natuurkundige kon ook een aardig moppie piano en viool spelen.

Maar goed, er zijn wel meer mensen die naast hun niet artistieke broodwinning een kunstje doen. Bij kunstenaars komt het veel vaker voor dat ze omwille van het brood er bij klussen. Ze organiseren workshops, geven les of bieden zich ook te koop aan als therapeut of designer van de meest uiteenlopende vormen van praktische, toegepaste kunst.

Marenka Gabeler – Kleine overwinningen

, door

De universele kunstenaar kan zich ook op maatschappelijke en sociale terreinen begeven. Multidisciplinair kunstenaar Marenka Gabeler maakte samen met Amanda Loomes een film voor Longstories, een organisatie die longkanker in beeld brengt. “Kleine Overwinningen” is de videoimpressie die Gabeler en Loomes maakten van het levensverhaal van een longkankerpatiënt.

Filmpje bij Kunst op Zondag } Uomo universale, van zondag 17 september 2013.

 

Vorige Volgende