okto

250 Artikelen
85 Waanlinks
1.171 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)

Closing Time | Kiss of Spring

Het is 1 maart, de merels zingen, het speenkruid bloeit, en de lente is begonnen. Tijd voor een positieve noot.

Bel Canto is een Noors duo dat al 29 jaar aan de weg timmert met droompop.

Hier met een mooie rol voor de pedal steel guitar van BJ Cole – een sessiemuzikant die zo’n beetje op elke plaat opduikt waar dit instrument ingezet wordt. (Een mooie uitleg over het instrument van de meester zelf is hier te zien)

Closing Time | A Silver Mount Zion Memorial Orchestra and Tralala Band + Choir

A Silver Mount Zion Memorial Orchestra and Tralala Band + Choir (of zoiets, want de exacte naamgeving wisselt zo’n beetje bij elke nieuwe plaat, maar altijd iets met Silver Mount Zion) begon als een los/vast zijproject van Canadese postrock goeroes Godspeed You! Black Emperor (ook hier wisselt de exacte naamgeving). De bezetting wisselt net zo zeer als de naam, want het is een los/vast gezelschap aan muzikanten.

Het debuut was een hele mond vol (He has left us alone but shafts of light sometimes grace the corner of our rooms), en hiermee overstegen ze feitelijk moederband GYBE.

Closing Time | How to destroy angels

Het bloed kruipt waar het niet gaan kan. In 2009 gaf Trent Reznor aan dat hij er tabak van had en dat Nine Inch Nails zou ophouden te bestaan voor onbepaalde tijd. Vervolgens trouwde hij Mariqueen Maandig, en begonnen ze samen muziek uit te brengen onder de naam How to destroy angels (als kennelijke postume hommage aan Coil).

Een paar jaar later ging Nine Inch Nails toch weer gewoon verder als Nine Inch Nails, en er schijnt nieuw werk alszodanig gepland te staan voor 2016.

Closing Time | Elijah’s Mantle

Elijah’s Mantle was een muzikaal project van Londenaar Mark Ellis.
Terugkerende thematiek bij Elijah’s Mantle is: vroeg Christelijk Gnosticisme en de onderdrukking daarvan – en dat 9 albums lang, vanaf 1993 tot begin deze eeuw.  Albums van Elijah’s Mantle zijn dan ook doorspekt met symboliek hiervan: zowel in beeld als in muziek, met latijnse texten, koorzang, tot aan opnames in de kerk aan toe. Af en toe werd er samengewerkt met Brendan Perry van Dead Can Dance.

Closing Time | Shriekback

Shriekback is een band die in de jaren 80 af en toe een bescheiden hitje maakte, maar die grotendeels onbekend gebleven is vanwege het feit dat ze eigenlijk in geen enkel hokje past. Het wordt wel eens postpunk of new wave genoemd, maar daar past het niet in. Kenmerkende factor is dat er meestal een nogal duister sfeertje over hun muziek hangt.

Net zo duister is het voortbestaan van de band: veel activiteit in de jaren 80, stilte in de jaren 90, daarna weer wat platen, daarna weer lange stilte.  En vervolgens bleken ze in 2010 en in 2015 ineens zowaar de wereld te vergasten op nieuw plaatwerk . Het is onduidelijk of de band op dit moment nog bestaat.

Closing Time | Selvhenter

Selvhenter is een deens quintet dat enkel uit vrouwen bestaat. Met viool, sax, trombone en twee drummers maken ze een beukende mix tussen jazz, punk, noise en metal.

Hier horen we ze live in Århus, met het nummer Aebler og paerer (appels of peren).

Closing Time | Filiamotsa

Filiamotsa is een franse band uit Nancy die bestaat rond de kern van een drummer en een violist. Ze bestaan sinds 2007. Kenmerkend zijn de wilde uitbarstingen afgewisseld met gecontroleerde, ingehouden passages.

En het gaat er ruig aan toe, zoals ook op hun Montroyal uit 2013.

Closing Time | Fred Frith

Fred Frith draait al vanaf de jaren 60 mee als gitarist in het grensgebied tussen jazz en rock, en in die contreien vertoeft hij meestal aan de experimentele buitengrenzen die ook wel tot de avant-garde gerekend worden.

Hij heeft in een veelvoud aan bands gezeten, van z’n eigen clubjes als Henry Cow en Skeleton Crew, tot aan samenwerkingen met klinkende namen als speedjazz-bruut John Zorn (in het in deze rubriek al eens besproken extremistische Naked City), Bill Lasswell, Brian Eno en the Residents.

Vorige Volgende