Waarom zou het niet mogelijk zijn, om een kind dat te zwaar is na te laten blijven om extra te sporten? Als je eenmaal diabetes hebt, dan kom je er niet meer vanaf. Als je van de honderd procent aan problemen zo?n vijftig procent zou oplossen, dan heb je toch al heel wat gewonnen.
Johan Cruijff in zijn wekelijkse column.
I foresee a universal information system (UIS), which will give everyone access at any given moment to the contents of any book that has ever been published or any magazine or any fact. The UIS will have individual miniature-computer terminals, central control points for the flood of information, and communication channels incorporating thousands of artificial communications from satellites, cables, and laser lines.
Even the partial realization of the UIS will profoundly affect every person, his leisure activities, and his intellectual and artistic development. ?But the true historic role of the UIS will be to break down the barriers to the exchange of information among countries and people.
Adrei Sakharov, 1974. Activist in de Soviet Unie, winnaar Nobelprijs voor de Vrede en mede-uitvinder van de waterstofbom.
Fietslampjes op lichaam toch niet verboden?
Na drie jaar eindelijk eens geen onzinnige boetes meer?
Telefoongegevens nu ook 1,5 jaar bewaren
Big Brother wil graag weten met wie je belt
Hoezo makkelijker en goedkoper?
Echte Verantwoorde Vrijdagmiddag Vunzigheid. Tenminste, die cultureel-verantwoorde boodschap zit er ergens in verpakt, toch? Whatever, two out of three ain’t bad ;)
“Aanpak Jeugd Faalt” kopt de Spits vanochtend. Toegegeven, soms is de kwaliteit van een weblogpost onder de maat, maar de oude media kunnen er ook wat van. Als ik de eerste paragraaf van het artikel uit deze kwaliteitskrant uit heb weet ik dat er enorme problemen zijn, want het is “vijf voor twaalf” wat betreft de “spanningen tussen de allochtone en autochtone jeugd” maar snap ik weinig van wat die problemen precies zijn.
De zorgwekkende conclusie over de aanpak van jeugdproblematiek wordt getrokken door Dick Corporaal, overkoepelend voorzitter van vier “interventieteams” die met een eindrapport komen. Als in de tweede alinea van het Spits-artikel ons aller Rita Verdonk opduikt denk ik meteen: dit is een een-tweetje met onze Iron Lady. Ze hoopt ondanks de schijnbaar voorspoedig lopende formatie zonder de VVD toch nog op een ministerspost. En daar ze waarschijnlijk definitief van Vreemdelingenzaken is gekickt zal het de door haar voorgestelde ministerspost voor Jeugd moeten worden. En zo’n rapportje van door haar ingestelde teams is toch een mooi steuntje in de publicitaire rug.
Maar daar wilde ik het niet eens over hebben. Wat namelijk zo storend is aan dit artikel is dat als ik het uit heb ik nog steeds niet weet wat de problemen nu precies zijn op het gebied van jeugdzaken. Er wordt uitgebreid gewauweld over “weinig besef van urgentie”, te weinig cohesie tussen de verschilende departementen die jeugdzaken in de portefeuille hebben, verkeerde inschatting van gemeenten over de werkelijke aard van de problemen, het ontbreken van “structureel beleid”, gemeenten die van de interventieteams “probleemanalyses, tips en adviezen” krijgen, enzovoorts. Maar wat is er nu eigenlijk aan de hand met die jongeren?
Our past efforts to secure Baghdad failed for two principal reasons: There were not enough Iraqi and American troops to secure neighborhoods that had been cleared of terrorists and insurgents. And there were too many restrictions on the troops we did have. Our military commanders reviewed the new Iraqi plan to ensure that it addressed these mistakes. They report that it does. They also report that this plan can work.
Address to the Nation van President Bush.
Nu het tijdperk Annan voorbij is en de Zuid-Koreaan Ban Ki-Moon het stokje overneemt is het een mooi moment om terug te zien en vooruit te kijken wat betreft de rol van de Verenigde Naties in de wereld.
Al snel kom je dan tot de conclusie dat er de VN zware tijden te wachten staan. En hoewel Ban de naam zou hebben een ras-diplomaat te zijn is het de vraag of hij op deze taak berekend is. Zijn regeerperiode begint in elk geval onstuimig. Al op zijn eerste dag als secretaris-generaal veroorzaakte Ban Ki-Moon een relletje door naar aanleiding van de executie van Saddam te verklaren dat ieder land een eigen beslissing moet nemen wat betreft de doodstraf. En dat terwijl de VN duidelijk tegen de doodstraf is.
Nu lijkt hij dit weer te sussen door Irak te vragen “executies in de nabije toekomst” niet uit te voeren. Wellicht probeert Ban hiermee wat sympathie te wekken bij de permanente leden van de veiligheidsraad die de doodstraf nog kennen: de VS, China en Rusland.
Zoals gezegd staat de VN grote uitdagingen te wachten de komende jaren. We hebben al kunnen zien dat het non-proliferatie verdrag aan het falen is. Verder zijn de VS buiten de VN om aan de invasie van Irak begonnen en heeft genocide in Darfur kunnen plaatsvinden zonder dat de VN een vinger uitstak. Tijdens het Israel-Libanon conflict werden bestaande resoluties niet uitgevoerd (vooral 1559), en de VN kan ook zonder pardon gegijzeld worden door de grotere geldschieters zoals de VS, die eens haar bijdrage achterhield totdat een hervorming van de bureaucratie zou plaatsvinden. Het is ook duidelijk dat de Veiligheidsraad aan hervorming toe is, maar die hervormingen zijn moeilijk tot stand te brengen.
Voor 75-195 euro wat online opslaan voor na je dood
Willen VS Osama wel dood hebben?
Franse scherpschutters zeggen hem niet hebben mogen neerschieten