Jos van Dijk

1.193 Artikelen
605 Waanlinks
3.614 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Was tot 2012 docent in het HBO.
Schrijft over Europa en over het vrije verkeer van informatie.
Publiceerde in 2007 "Dit kan niet en dit mag niet; een kroniek van belemmering van de uitingsvrijheid in Nederland." Voortgezet op de website: http://freeflowofinformation.blogspot.com/
Publiceerde in 2016 "Ondanks hun dappere rol in het verzet. Het isolement van Nederlandse communisten in de Koude Oorlog" voortgezet op de website http://nederlandsecommunisten.nl/#site-header
Foto: wikipedia

Britten worstelen met Europese samenwerking

ELDERS - De Britten hechten aan een onafhankelijke positie in Europa. De anti-EU partij UKIP zou in mei wel eens de Europese verkiezingen kunnen winnen.

Ook het tweede debat tussen de liberale leider Nick Clegg en Nigel Farage van de oppositionele UKIP (United Kingdom Independence Party) is volgens de kijkers in het voordeel van de laatste geëindigd. Bijna 70% wees Farage aan als winnaar. Meer nog dan vorige week. Farage steunt zwaar op een anti-establishment sentiment. De EU, en met name het vrije personenverkeer, is alleen goed voor de rijken. Immigratie heeft in Groot-Brittannië geleid tot een loondaling van 14% sinds 2007, aldus de UKIP-leider. Clegg, voorstander van de EU, verweet zijn tegenstander terug te willen naar de 19e eeuw. Hij overtuigde kennelijk niet voldoende en mag hopen dat hij met zijn uitdaging van Farage nog enig krediet heeft gekregen in het anti-UKIP kamp ten koste van Labour en de Conservatieven. Zijn partner in de regering, de conservatieve premier Cameron, zal zich nu wel twee keer bedenken voordat hij aan een televisiedebat gaat deelnemen. Voor de eveneens behoorlijk eurosceptische en verdeelde conservatieven wordt het op 22 mei extra lastig om zich ten opzichte van het heldere standpunt van UKIP te profileren. Wat beweegt de Britten als het om Europa gaat? BBC-commentator Sam Wilson deed deze week een poging om deze vraag te beantwoorden. It is, to say the least, a complex relationship. 

Foto: foto: Antiracisme wikipedia (fr)

Alledaags racisme

OPINIE - Europese politici worden opgeroepen in verkiezingstijd attent te zijn op vooroordelen en discriminatie. Veel burgers zwijgen als ze er op straat mee geconfronteerd worden, maar voelen zich daar wel ongemakkelijk bij.

Met uitzondering van de Europese Volkspartij (EPP) ondertekenden de grootste Europese politieke partijen vorige week een manifest dat oproept tot het afzien van discriminatie en haatzaaien in de komende verkiezingscampagne. De partijen beloven zich te onthouden van uitingen die vooroordelen in de hand werken en als het om minderheden gaat inclusive language te gebruiken. De verklaring was opgesteld door anti-discriminatie organisaties die hebben aangekondigd de politici de komende tijd op dit punt aan hun woord te houden. De EPP, de partij waar het CDA bij is aangesloten, maar ook de Hongaarse Fidesz, verklaarde dat ze de doeleinden van de organisaties volledig onderschrijven maar om ’technische’ redenen toch niet konden ondertekenen, want dat doen ze nooit als het om externe organisaties gaat.

Tot zover de politiek.

In Finland stelde een krant op straat de vraag aan autochtonen of ze wel eens tegengas geven als ze in hun omgeving geconfronteerd worden met racisme. Veel Finnen geven toe te zwijgen, al hebben ze daar later wel spijt van. Bij alle commotie in de media over haatzaaiende politici, en over de opmars van partijen die de doelen van de anti-discriminatie-organisaties beslist niet zullen onderschrijven, lijkt me dit iets om over na te denken.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-11-2022

Separatisme

ANALYSE - Het referendum op de Krim dat de afscheiding van dit deel van Oekraïne in gang heeft gezet herinnert Europese leiders aan nog altijd bestaande en soms hardnekkige afscheidingsbewegingen in hun eigen land. Ontevredenheid over de centrale regering voedt de opstand in de regio’s.

José Manuel García-Margallo, de Spaanse minister van Buitenlandse Zaken gebruikte de veroordeling van het referendum op de Krim door de EU deze week meteen om in eigen land een waarschuwing af te geven. Catalonië hoeft er niet op te rekenen dat het voorgenomen referendum komend najaar over de onafhankelijkheid van de Spaanse regio door kan gaan. Zo’n referendum is even illegaal als dat op de Krim, zei hij.  Eenzijdige besluiten over de onafhankelijkheid van een deel van Spanje zijn in strijd met de grondwet volgens de minister want “elke vierkante centimeter van Spanje is het bezit van alle Spanjaarden”.  De Catalanen, die schoon genoeg hebben van het Madrileens bestuur dat in hun ogen veel te veel belasting aan hun rijke regio onttrekt zonder er iets voor terug te doen, zullen zich  van deze waarschuwing weinig aantrekken. En zo zijn er in Europa nog wel meer gelijkgestemde regio’s die bestaande grenzen betwisten, autonomie eisen of -zoals in het geval van De Krim- aan een ander vaderland de voorkeur geven. Al staat de zaak niet overal op scherp, het bovenstaande plaatje laat zien dat Europa vol zit met ontevreden regio’s.  En als de gelegenheid zich voordoet stoken de separatisten het vuurtje graag op, zoals deze week in Transnistrië.In Spanje is het verzet van de regering tegen een onafhankelijk Catalonië verklaarbaar uit de vrees voor het weer opbloeien van die andere afscheidingsbeweging, in Baskenland, die tot voor kort verantwoordelijk was voor een reeks gewelddadige aanslagen. Nu de ETA het geweld heeft afgezworen wil de Spaanse regering koste wat kost nieuwe afscheidingsbewegingen, die zich niet alleen in Catalonië maar ook elders in het land manifesteren, de kop indrukken.

Foto: JT (cc)

De week van het geld

OPINIE - De afgelopen week vond de week van het geld plaats, een voorlichtingsweek voor basisschoolleerlingen over verstandig omgaan met geld. Maar wat hebben we in deze periode nog meer kunnen leren over geld? Allereerst dat openbaarheid en privacy geen prioriteiten zijn voor de grote mensen in de financiële wereld.

Zo kreeg de Volkskrant afgelopen week geen gelijk in een Wob-zaak tegen De Nederlandse Bank. De krant had twee verslagen willen zien over het handelen van DNB bij de nationalisatie van de ABNAmro bank en Fortis Nederland. Volgens de rechter is hier de Wet op het financieel toezicht van toepassing. Die wet bepaalt ‘strikte geheimhouding’ van gegevens die gaan over financieel toezicht. Met andere woorden, hoe De Nederlandse Bank toezicht houdt op een miljardendeal, mag op geen enkele wijze naar buiten komen. Is dat toezicht dan uiteindelijk geen algemeen belang. Namens ons, burgers?

Staatssecretaris Fred Teeven kwam de afgelopen week in het nauw door onthullingen over een miljoenendeal die hij in 2000 als vertegenwoordiger van het Openbaar Ministerie had gesloten met een crimineel, drugshandelaar Cees H. In ruil voor een bescheiden bedrag zorgde de Staat der Nederlanden voor het witwassen van miljoenen ten bate van de crimineel. De Belastingdienst was bewust niet geïnformeerd en liep dus inkomsten mis.

Ondanks deze dubieuze transactie, hield Teeven het vertrouwen van regeringspartijen VVD en PvdA. Zijn baas, minister Opstelten, leverde een buitengewoon knullige verdediging van de deal. Hij kon veel vragen van de oppositie niet goed beantwoorden, zodat onze volksvertegenwoordigers hun controletaak in feite niet goed hebben kunnen uitoefenen. Of er ooit nog klaarheid komt in deze zaak is de vraag. In elk geval niet op korte termijn, want de regeringscoalitie wil vlak voor de verkiezingen natuurlijk geen gedonder.

Foto: foto: wikipedia.org

Poolse parels

ELDERS - Duitse ouderen worden in hun eigen huis dag en nacht verzorgd door Oost-Europese vrouwen. Demente bejaarden kunnen ook goedkoop verpleegd worden in Oost- en Zuid-Europese landen. Zorg kan niet langer beschouwd worden als een puur nationale bedrijfstak.

Naar schatting 100-150.000 Oost-Europese vrouwen zijn in Duitsland werkzaam voor de verzorging van ouderen aan huis. De vrouwen komen voor het merendeel uit Polen en wonen in het huis van demente bejaarden en ouderen die te slecht ter been zijn om voor zichzelf te kunnen zorgen. “Poolse parels” heten deze vrouwen, die worden uitgezonden door een groeiend aantal gespecialiseerde bemiddelingsbureaus. Soms werken ze ook samen in informele netwerken. Maar veel vrouwen zijn extreem geïsoleerd omdat ze 24 uur beschikbaar moeten blijven voor de zorg van een bejaarde. Het zijn voornamelijk vrouwen die vanwege hun gevorderde leeftijd in eigen land niet meer aan de bak komen door de hoge werkloosheid.

Veel Duitse families kiezen voor deze oplossing omdat Duitse verzorging voor hen te duur is. De wet schrijft namelijk voor dat er minimaal twee mensen betrokken moeten zijn bij deze hulp aan huis. De kosten kunnen dan oplopen tot 10.000 euro per maand, terwijl de vergoeding van staatswege niet verder komt dan 1550 euro. De Oost-Europese vrouwen werken voor 900-1500 per maand met kost en inwoning. De zorg voor zieken en ouderen wordt in veel Europese landen in toenemende mate afhankelijk van immigranten. In landen als Zweden, Denemarken en Luxemburg is het aantal buitenlandse verpleegkundigen al een tijd ver boven de 50%. De stijging van het zorgpersoneel, inclusief dokters, in België baarde een Kamerlid van het Vlaams Belang vorig jaar grote zorgen. Het aantal Roemeense dokters en verpleegkundigen is daar in  een paar jaar vervijfvoudigd.

Foto: Zennie Abraham (cc)

NSA leverde Nederland juridische bijstand

Edward Snowden kreeg geen toestemming om zelf te komen getuigen in het Europees Parlement. Daarom beantwoordde hij schriftelijk vragen van de commissie die onderzoek deed naar de betrokkenheid van Europa bij de NSA-spionageaffaire.

Snowden schrijft in zijn brief aan het Europees Parlement allereerst dat de mass surveillance door de NSA en de bevriende inlichtingendiensten de wereld niet veiliger maakt. Integendeel. We lopen grotere risico’s omdat tijd en geld opgaan aan ineffectieve programma’s waarmee iedereen in de gaten wordt gehouden terwijl gerichte opsporing wordt verwaarloosd. De NSA kan geen enkel succes claimen met deze programma’s buiten de illegale overboeking  van een bedrag van 8500 dollar naar Somalië in 2007. De Afrikaanse terrorist die in 2009 met een bom in zijn onderbroek een vliegtuig wilde opblazen, maar gelukkig faalde,  werd ondanks waarschuwingen van zijn vader niet gespot. Datzelfde geldt voor de terroristen die een aanslag pleegden op de marathon vanBoston waarvoor ook gewaarschuwd was vanuit Rusland.

Een vraag van de voorzitter van de onderzoekscommisie, de Britse sociaaldemocraat Moraes, ging over de samenwerking tussen de NSA en de lidstaten van de Europese Unie.  Snowden’s antwoord is interessant gezien de aanbevelingen van de Nederlandse Commissie Dessens waarover de regering deze week haar oordeel zal geven. Volgens Snowden hebben de Amerikanen hun best gedaan voor de bevriende inlichtingendiensten uit te zoeken hoe zij, door gebruik te maken van mazen in de wet, zoveel mogelijk zouden kunnen bijdragen aan de massale verzameling van data. Daarvoor heeft de NSA een aparte afdeling, de Foreign Affairs Division (FAD), die legal guidance gaf aan landen als Zweden, Nederland en Nieuw-Zeeland, schrijft Snowden. Speciale aandacht was er daarbij voor het vermijden van “mogelijk schadelijke publieke debatten” over de reikwijdte van de operaties van de inlichtingendiensten. Die opzet is dan in elk geval niet gelukt, weten we nu.

Foto: Neville Chamberlain (foto Wikipedia)

De angst voor herhaling

ELDERS - Het verleden herleeft in Oost-Europa na de bezetting van De Krim door de Russen. Hedendaagse verhoudingen manen tot voorzichtigheid.

‘Vladimir Poetin is de nieuwe Hitler’, kopte een Pools sensatieblad. In Oost-Europa gaat de Wet van Godwin niet op. Daar beginnen ze een debat over Rusland zonder reserves meteen met een verwijzing naar nazi’s. De voormalige minister van Buitenlandse Zaken van de Tsjechische Republiek Schwarzenberg vindt het geen ongepaste vergelijking. Hij verwijst naar het Akkoord van München. In 1938 sloot Hitler Duitsland met de Britse premier Neville Chamberlain (foto) en zijn Franse collega Daladier een overeenkomst die inhield dat Duitsland het Tsjechische Sudetenland, waar veel Duitsers woonden mocht annexeren. De verdediging van Chamberlain dat hiermee de vrede in Europa werd afgekocht is later beschouwd als een toppunt van diplomatieke naïviteit. Het idee dat Europa opnieuw in de val zou kunnen trappen door een lankmoedige en afwachtende houding tegenover de acties van de Russen op de Krim jaagt nu vooral de Oost-Europeanen angst aan.

In Estland herinnerden pro-Oekraïnse demonstranten deze week aan een andere gebeurtenis uit de Tweede Wereldoorlog. Op 21 juni 1940 bezette de Sovjet-Unie Estland.  De Russen konden dit doen onder bescherming van het eind augustus 1939 gesloten  Molotov-Ribbentrop-pact, een niet-aanvalsverdrag tussen Nazi-Duitsland en de Sovjet-Unie waarin  beider invloedssferen waren verdeeld. Toen een jaar later de Duitsers het verdrag eenzijdig verbraken en de Sovjet-Unie binnenvielen kwam Estland weer tijdelijk in handen van de Duitsers om in 1944 wederom door de Russen te worden bezet – of bevrijd. ’t Is maar hoe je de geschiedenis waardeert. De les die in Estland en de andere Baltische staten moeilijk uit het geheugen is te wissen luidt in elk geval: vertrouw grootmachten nooit. Bij de Russische ambassade riep zondag de Estse Europarlementariër Tunne Kelam (lid van de christendemocratische fractie EPP) op tot solidariteit met de Oekraïne. “It’s very clear that if we appease in Ukraine then we are at risk too, as a neighbor of Russia,” zei hij, wijzend naar het balkon waar in 1940 de Russische bezetter in de persoon van Stalin’s rechterhand Zhdanov zijn aanhangers toesprak.

Foto: Althing, het IJslandse parlement (foto van de auteur)

IJslanders demonstreren voor EU-referendum

ELDERS - Na Oekraïne is er nu ook in IJsland een protestbeweging van voorstanders van toetreding tot de EU.

Voor de vierde achtereenvolgende dag verzamelden zich gisteren demonstranten voor het IJslandse parlement om te protesteren tegen het besluit van de regering om de toetredingsonderhandelingen met de EU te stoppen. De demonstranten eisen voortzetting van de onderhandelingen en een referendum over het resultaat. Die onderhandelingen, gestart in 2009 onder de vorige regering, zijn door de nieuwe centrum-rechtse regering in september vorig jaar voorlopig gestopt. Tegen eerdere beloftes in is er over deze kwestie geen referendum gehouden. En dat is wat de demonstranten deze week het meest steekt nadat de regering vorige week het parlement had voorgesteld definitief af te zien van het EU-lidmaatschap.

Terwijl in het parlement dit voorstel nog besproken wordt heeft al 15% van de IJslanders een petitie getekend waarin de regering gevraagd wordt om alsnog een referendum te houden. Als dat referendum vandaag zou worden gehouden is de kans overigens groot dat het EU-lidmaatschap wordt afgewezen. De meerderheid van de IJslanders staat met de huidige regering nogal sceptisch tegenover de EU vanwege het visserijbeleid in Europa en de afhandeling van de bankencrisis uit 2008 door Groot-Brittanië en Nederland. Maar het aantal tegenstanders is het afgelopen jaar volgens opiniepeilingen al wel gedaald van 63% naar 50%.

Foto: copyright ok. Gecheckt 28-02-2022

EU burgers in actie

NIEUWS - Het Europese burgerinitiatief geeft EU-burgers de mogelijkheid een onderwerp op de agenda te zetten in Brussel. Het jongste initiatief wil het cannabisgebruik legaliseren.

Maandag vond in het Europese Parlement een hoorzitting plaats over het allereerste Europese Burgerinitiatief. Bijna 2 miljoen mensen hebben een oproep ondertekend aan de Europese Commissie om voor alle Europeanen de toegang tot schoon drinkwater  en sanitair veilig te stellen en privatisering van waterleidingbedrijven te verbieden. Die privatisering is inmiddels als algemene richtlijn van de baan, maar de eis is nog wel actueel in landen die lenen bij het Europese noodfonds, zoals Griekenland, die door de Trojka worden verplicht staatsbedrijven te verkopen. De organisatie Right2Water is het initiatief gestart vanuit de gedachte dat water een openbaar goed is en niet beschouwd moet worden als handelswaar. In de hoorzitting is het initiatief toegelicht aan de verantwoordelijke Eurocommissaris Sefcovic, die nu moet bekijken of alsnog nieuwe wetgeving wenselijk is.

Het Europese Burgerinitiatief (ECI, European Citizens Initiative) bestaat sinds 2012 als uitvloeisel van het Verdrag van Lissabon. Minstens één miljoen burgers uit minimaal 7 landen kunnen de Europese Commissie vragen een wetsvoorstel in te dienen. Voor elk van die 7 landen is ook een minimumaantal handtekeningen vereist. Een voldoende gesteund initiatief komt in Brussel op de agenda. De Commissie is niet verplicht het voorstel te volgen, maar moet er wel een gemotiveerd besluit over nemen.

Vorige Volgende