Joost

De Commissie Gelijke Behandeling heeft in een advies over kledingvoorschriften aan minister Guusje ter Horst (BiZa) gezegd dat hoofddoekjes en tulbanden, maar ook kruisjes, niet bij voorbaat mogen worden uitgesloten bij het bekleden van een publieke functie bij de politie.

Op dit moment is dat nog wel het geval, aangezien de politie er naar streeft neutraal te blijven in conflicten. Wat mij betreft een goede zaak. Na onderzoek concludeert de CGB echter het volgende: “Een inventarisatie van de politiekledingvoorschriften in landen als Canada en Groot-Brittannië leert dat in deze landen de tulband een geaccepteerd onderdeel van het uniform is. In Groot-Brittannië is ook de hoofddoek toegestaan voor agentes. Dit heeft naar ons idee ook geen gevolgen voor het gezag of de neutraliteit van de politie.”

Het verbieden van religieuze symbolen zou daarom neerkomen op een indirect onderscheid naar godsdienst, omdat sommige mensen door geloofsovertuiging bepaalde functies bij de politie niet meer zouden kunnen vervullen. En dat is discriminatie.

Maar mag een handhavende overheidsorganisatie niet uit principe van haar werknemers eisen dat ze zich neutraal presenteren, om elke zweem van partijdigheid voor te zijn? Ik denk van wel. Neutraliteit van de gehele organisatie is belangrijker dan het individu. Met deze uitspraak begeeft de CGB zich ook op glad ijs. Want waar houdt het discrimineren van de ene groep op en begint het discrimineren van de andere?

Rutte haalt in een opiniestuk in de Volkskrant samen met Telegraaf-columnist Livestro ongemeen fel uit naar Verdonk en Wilders. Volgens hem maken ze zich schuldig aan goedkope retoriek door oplossingen voor te stellen die wettelijk gezien helemaal niet mogelijk zijn. Oh ja joh?

Maar goed, Rutte wordt dus wat slagvaardiger, ook iets wat prettig is om te zien. Hij zal het nodig hebben. Volgens hem wordt het de komende jaren ook erg spannend in de politiek:

“Dan moet de kiezer zich voor het eerst op grote schaal uitspreken of hij een gelikte presentatie of goeddoortimmerde hervormingsvoorstellen wil. Wie meent met een paar soundbites de wereld te kunnen veranderen, bedriegt niet alleen de kiezers maar vooral ook zichzelf.”

Niets aan toe te voegen, hij heeft uiteraard gelijk. Maar wil hij zelf dan eerst de balk genaamd Henk Kamp uit zijn eigen oog trekken? Zijn 28-puntenplan kan zich qua populisme meten met de programma’s van Verdonk en Wilders.