Joost

Nederlandse gemeenten hanteren steeds vaker, en met steeds minder aanleiding samenscholingsverboden. In Rotterdam bijvoorbeeld bestaat voor de gehele stad zo’n verbod voor meer dan twee personen. Het gaat zelfs zo ver dat moeders die met elkaar staan te praten op speelplaatsjes daarop worden aangesproken door agenten. In Den Haag worden jongeren gearresteerd die met meer dan twee tegelijkertijd hun jeugdhonk uitkomen.

En waarom? Ja, er was overlast, in de meeste gevallen. En de gemeenten kraaien victorie over de effectiviteit. En inderdaad, een samenscholingsverbod kan in noodsituaties effect hebben. Maar het mag niet zo zijn dat, zoals nu blijkt te gebeuren, samenscholingsverboden permanent zijn. In Rotterdam bijvoorbeeld, is het samenscholingsverbod al sinds 2004 van kracht. Toch denkt de gemeente niet aan het opheffen ervan. Directeur veiligheid van de gemeente, Arjen Littooy, beargumenteert dat op de volgende, heel enge manier:

“Zolang er overtredingen zijn, is er geen aanleiding om de maatregel te beëindigen.”

Wat bedoelt Littoy hiermee? Dat zolang er overtredingen van het samenscholingsverbod zijn het gehandhaafd blijft? Of zolang er overtredingen in het algemeen zijn? In beide gevallen is het natuurlijk duidelijk: het verbod wordt nooit opgeheven. En dat terwijl het een totaal onnodige maatregel is. De politie heeft namelijk al de bevoegdheid om jongeren weg te sturen en te bekeuren als ze overlast veroorzaken.

De Volkskrant onthulde vanochtend wat we allemaal eigenlijk al hadden kunnen zien: het nieuwe logo van het Rijk is niet nieuw. Nee, het is hetzelfde logo dat het Ministerie van Algemene Zaken al voert! Met één verschil: de kleurstelling is omgedraaid. Om een idee van het baanbrekende ontwerp te krijgen hierbij de twee logo’s naast elkaar. Links het oude, rechts het nieuwe logo.

Studio Dumbar, verantwoordelijk voor beide(!) logo’s, haalt om dit recht te praten de Griekse mythologie erbij. Volgens hen hebben ze alle mogelijkheden onderzocht. Kleurstellingen, nieuwe logo’s en al hetgeen een designer wél hoort te doen bij een nieuwe opdracht. Maar uiteindelijk kwamen ze, net als Odysseus, thuis uit.

En wat kost dat nou, het omdraaien van twee kleuren? 60.000 euro.

Makkelijk verdiend. Zeker omdat ze het oorspronkelijke logo ook hadden ontworpen. En daar hebben ze vast ook een een aardig bedrag voor gekregen.

Op oudejaarsavond heb ik zowel de shows van Guido Weijers als die van Jan Jaap van der Wal gezien. Wat mij opviel? De gehele politiek kreeg er van langs, maar Wilders en Verdonk moesten het in beide shows meer ontgelden en ook hun achterban bleef niet buiten schot. Wat is dat toch met die Nederlandse cabaretiers? Zijn ze groot gemaakt door de linkse publieke omroep? Geïndoctrineerd? Of zijn er, op Wilders na, gewoon geen goede rechtse cabaretiers?

Persoonlijk denk ik dat het geen toeval is. Je moet, om cabaretier te zijn, een redelijke dosis maatschappelijke betrokkenheid hebben. Je moet je immers druk kunnen maken over de onredelijkheden en oneerlijkheden in onze samenleving.

Dat zijn toch typisch ‘linkse’ verworvenheden. Dus moeten we nu maar gaan oproepen dat de Bond voor de Cabaretiers een zelfonderzoek start of ‘ze misschien te links zijn’? Nee natuurlijk niet. Mensen die creatief zijn hebben blijkbaar van nature een ‘hang naar links’. Misschien wel omdat ze meer dan gemiddeld subsidie nodig hebben, of gewoon wat gevoeliger zijn voor leed. Let wel, ik zeg hier niet dat ‘rechts’ cabaret (of gevoeligheid) onmogelijk is, of dat er geen ‘rechtse’ cabaratiers zijn, alleen maar dat ze in de minderheid zijn.