Christian Jongeneel

1.816 Artikelen
361 Waanlinks
2.092 Reacties
Achtergrond: Christian Jongeneel
Christian Jongeneel is auteur van twee romans en zakelijk leider van twee literaire instellingen in Rotterdam. Op de achtergrond is hij politiek actief voor GroenLinks.
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Chaitén en het klimaat

Chaitén in rustiger tijden (Foto: Flickr/gripe1976)

Spectaculaire plaatjes van de uitbarsting van de Chaitén in Chili gaan al een paar dagen de wereld over. En dat is goed nieuws voor klimaatsceptici, want de uitbarsting van de Pinatubo in 1991 bracht zoveel stof in de lucht dat de wereldtemperatuur een paar jaar meetbaar daalde. Genoeg om te zeggen dat de menselijke invloed te verwaarlozen is.

Ondanks de enorme askolom is de Chaitén vooralsnog bescheidener dan de Pinatubo, zodat op korte termijn geen invloed op het globale klimaat te verwachten valt. Bovendien leverden de gegevens van de Pinatubo juist extra bewijs van menselijke klimaatbeïnvloeding op.

Niettemin wordt de uitbarsting van de Chaitén met een beetje geluk nieuw koren op de molen van mensen als Reid Bryson, die denkt dat vulkanen de belangrijkste drijfveer zijn van opwarming. Klimaatsceptici grijpen immers elke strohalm aan om zich aan de wetenschappelijke consensus te kunnen onttrekken. Toch?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Groenbesef begint bij de CIO

Groene computerfan (foto:flickr/lucias_clay

De chief information officers (CIO) worden meer en meer gezien als de groene ambassadeurs binnen het bedrijf, aldus een onderzoek van Cisco. De voornaamste reden waarom de computermannen groen zijn uitgeslagen is niet milieubewustzijn, maar de elektriciteitsrekening.

Efficiënt werken zit de IT’ers in de genen, dus wordt niet alleen intern, maar ook bij de leveranciers gekeken of het niet zuiniger kan. Volgens Cisco is de helft van de bedrijven inmiddels bereid een ‘groene premie’ te betalen als er zuinig met middelen wordt omgegaan. De link wordt niet expliciet gelegd, maar het ligt voor de hand dat de CIO’s verwachten dat grondstofprijzen voorlopig niet omlaag zullen gaan.

Aangezien de CIO steeds meer in de melk te brokkelen heeft en ook zaken als gebouwbeheer naar zich toe begint te trekken, is dat een interessante ontwikkeling. De incorporatie van milieubesef in het kapitalistische denken is een betere weg naar klimaatbeheersing dan wachten tot het bedrijfsleven uit ideële motieven milieu-interesse gaat opbrengen. Of niet?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Privacy is een keuze

Gouden kooi (Foto: Flickr/Kerrigan ..)

Huub en Claire zijn getrouwd. Wie? Nou, Huub en Claire uit de Gouden Kooi. De serie komt binnenkort tot een einde. De winnaar krijgt een villa en het mag duidelijk zijn dat Huub en Claire zich nadrukkelijk in de kijker spelen.

De deelnemers van de Gouden Kooi hebben twee jaar lang hun privacy opgegeven. Dat wil zeggen, als ze privacy wilden, moesten ze die expliciet opzoeken (voor zover je sex onder een dekbed privacy kunt noemen – u weet het filmpje zelf wel te vinden, hè?). Privacy is een keuze, iets dat je opzoekt als je wat te verbergen hebt. Zo slaapwandelen we de surveillance society binnen.

Een interessante vraag is waarom mensen dat niet erg lijken te vinden. Volgens de Britse filosoof John McGrath komt dat omdat camera’s de beleving intensiveren. McGrath onderzocht vooral kunstenaars, omdat die heel bewust bezig zijn met de effecten van hun expressies. Choreografen, bijvoorbeeld, projecteren beelden van de dansers tijdens de voorstelling, omdat ze gemerkt hebben dat zowel dansers als toeschouwers er een diepere beleving aan overhouden.

De youtube-generatie probeert actief haar privacy op te heffen. Mensen maken sextapes van zichzelf en zetten die op internet. Sommigen zetten hun webcam aan om hun zelfmoord vast te leggen, stelt McGrath tot zijn verbazing vast. Het hele hebben en houden mag op hyves, myspace en facebook. Niet langer is privacy de norm, maar openbaarheid.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

WW: De ultieme chiphack

De woensdagmiddag is op GeenCommentaar Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland.

Ouwe meuk: 64-bits geheugenchip uit de jaren zestig (Foto: Flickr/jurvetson)

De software van een oude chip kraken, dat kunnen we allemaal wel. Maar ook daadwerkelijk de hardware manipuleren, dat is een hoogstandje. En precies daarin slaagden onderzoekers van de University of Illinois at Urbana-Champaign, meldden ze gisteren. Door 1341 logische schakelingen op een chip aan te passen, kregen ze die helemaal onder controle. Er is nogal wat kennis en apparatuur voor nodig, maar dan heb je ook wat: wanneer je de hardware onder controle hebt, kun je alle softwarematige beveiligingen omzeilen.

Gefeliciteerd, zult u zeggen, maar er komt echt niemand in de buurt van mijn pc om mijn processor bij te slijpen. Bankiers, spionnen en generaals worden hier echter wel erg nerveus van. Het Amerikaanse ministerie van Defensie waarschuwde drie jaar geleden (.pdf) al tegen de mogelijkheid van dergelijke kraken.

Ook het leger koopt zijn hardware namelijk meer en meer op de vrije markt. Het kan controleren of de in China geassembleerde pc’s daadwerkelijk de door Intel geleverde processoren bevatten, maar als de Chinezen die chip ongemerkt wat kunnen veranderen, is er wel degelijk een probleem. Ook banken zijn een voor de hand liggend doelwit van hardware hacks. Uw eigen toepassing van de hack kunt u kwijt in de reacties.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Politieke verruwing moet

Tweede Kamer (Foto: Flickr/linkselente)

Volgens de ombudsman draagt de politiek bij aan maatschappelijke verruwing. Dat vinden ze in Den Haag niet leuk. Alleen wordt uit de kritiek niet meteen duidelijk of de politici boos zijn omdat het niet waar is of omdat het juist wél waar is. Voor beide valt wat te zeggen.

Dat de samenleving verruwt staat wel zo’n beetje vast. Zinloos geweld neemt toe en het maatschappelijke debat over de jongste hype wordt bij voorkeur op onbeschofte toon gevoerd. Aangezien de politiek de maatschappij dient te representeren, moet ze deze verruwing volgen. In dat geval moeten de politici boos zijn op de ombudsman, omdat die kritiek heeft op iets dat eigenlijk een verdienste is. In een andere visie zou de politiek enigszins boven het gewauwel van het volk moeten staan. Dan zouden de politici boos moeten zijn op de ombudsman, omdat zijn kritiek onterecht is.

Te vrezen valt dat de waarheid in het midden ligt. De politici denken dat ze een verheven debat voeren, maar doen dat in werkelijkheid niet, onder meer omdat ze het voornaamste instrument van verruwing, een absolute kijk op de vrijheid van meningsuiting (niet alleen de inhoud is vrij, maar ook de vorm), zo hoog in het vaandel hebben staan. Of zie ik dat verkeerd?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Buitenlandse natuur is goedkoper

Fijn stukje regenwoud in Costa Rica (Foto: CJ)

Voor vijftien euro de vierkante meter koopt u een stukje van de vliegbasis Soesterberg. Daar maakt het Utrechts Landschap dan natuur van, als Defensie het in 2009 afstoot. Dat wil zeggen als genoeg mensen meedoen om in totaal 60 miljoen op tafel te leggen. Anders kopen projectontwikkelaars het op en komen er huizen.

De vliegbasis is een van de stukjes landschap die sinds gisteren te koop staat op Landschapsveiling. Als u dat aantrekkelijker vindt, kunt u bijvoorbeeld ook voor 5000 euro een wisent aanschaffen. Maar waarom zou u dure natuur in Nederland kopen als u het elders goedkoper kunt krijgen?

Voor 1,6 miljoen per jaar huurt u bijvoorbeeld Ngoyla-Mintom, een stukje regenwoud van 830.000 hectare in Kameroen tjokvol olifanten en ander moois. Liever een stukje Costa Ricaans regenwoud? Voor vijftig dollar per hectare te koop bij Nature Conservacy. Bij World Land Trust bent u het dubbele kwijt voor een hectare naar keuze, maar het is nog altijd stukken voordeliger dan een afgetrapte vliegbasis.

Zorg wel dat u er snel bij bent, want de commerciëlen ruiken geld. Canopy Capital heeft 370.000 hectare ongerept Guyana te pakken, wil nog niet zeggen hoeveel het moet kosten, maar roept wel dat de regenwoudmarkt miljarden waard zal zijn zodra de mensheid beseft hoe hard het bos nodig is om de klimaatverandering het hoofd te bieden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Chinezen willen hardere aanpak Tibet

Contrapropaganda: Chinese soldaten krijgen monnikenpij uitgedeeld (klik voor bron)

Ook Chinezen zijn ontevreden over het optreden van hun regering bij de ongeregeldheden in Tibet van afgelopen week. Veel te slap. ‘We konden niet geloven dat onze regering zo zwak en laf was’, tekende de New York Times op uit de mond van brave burger mevrouw Meng.

Het is niet de eerste keer dat eenzijdige propaganda de Chinese regering tussen twee vuren doet belanden. Twee jaar geleden leidde anti-Japanse retoriek van de regering tot demonstraties en rellen bij Japanse consulaten in het land. Aanleiding was toen een schoolboek dat op de Japanse markt was toegelaten, waarin Japanse oorlogsmisdrijven werden verzwegen of goedgepraat.

Indertijd waren de motieven van de Chinese regering al raadselachtig. Er waren aanwijzingen dat de regering demonstraties bewust uit de hand liet lopen, maar de nationale pers zweeg ze dood. De demonstraties kwamen handig van pas bij het blokkeren van de Japanse wens een permanente zetel in de Veiligheidsraad te verwerven.

Deze keer zijn de ongeregeldheden wel uitgebreid op televisie geweest, maar het is onduidelijk wat de regering wil bereiken met het aanwakkeren van anti-Tibetaanse gevoelens onder de bevolking. Converteerbaar in internationale druk lijkt deze woede niet. Tenzij Beijing daadwerkelijk gelooft dat Tibetaanse autonomie net zo’n gotspe is als een revisionistisch schoolboek.

Vorige Volgende