Christian Jongeneel

1.816 Artikelen
361 Waanlinks
2.092 Reacties
Achtergrond: Christian Jongeneel
Christian Jongeneel is auteur van twee romans en zakelijk leider van twee literaire instellingen in Rotterdam. Op de achtergrond is hij politiek actief voor GroenLinks.
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Volkskrant naait koningshuis oor aan

Guernsey, Saint Peter Port (Foto: Flickr/paulafunnell)

Prinses zet geld weg in belastingparadijs, kopte de Volkskrant vanochtend. Dat dit bericht niet onmiddellijk via het ANP op andere nieuwssites opdook, zegt al wat over de waarde ervan. Collega-journalisten zien namelijk meteen dat hier met een stukje tendentieuze verslaggeving de verjaardag van de vorstin gevierd wordt.

Zo moet het ongeveer gegaan zijn: een secretaresse van advocaat Nijnens heeft zich aan de bar tegenover een persrat laten ontglippen dat de baas met iets fiscaals bezig was voor prinses Christina. De journalist rook een schandaaltje en toog naar de Kamer van Koophandel, waar hij een document bemachtigde (bravo!), waaruit bleek dat een trust in belastingparadijs Guernsey beheerd werd vanuit paleis Noordeinde. Koningshuis ontduikt belastingen!

Flux een verontwaardigd stukje getikt en ter commentaar voorgelegd aan de Rijksvoorlichtingsdienst, die keihard terugsloeg door te melden dat de hele constructie is goedgekeurd door belastingdiensten in Nederland en Engeland. Fiscaal niks aan de hand dus, maar wel een fijn stukje onderzoeksjournalistiek naar de ratsmodee geholpen. Geen nood echter, want als je er een suggestieve kop boven zet, de ogenschijnlijk belastende feiten vooraan in het stukje zet en de uitleg van de RVD aan het eind, dan is er altijd wel een PvdA’er die erin trapt.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Rondje Afrika: hoe het afliep

Ghanees die net gestemd heeft (Foto: Flickr/Seb L.)

Twee maanden geleden begonnen we aan een rondje door Afrika, waar in korte tijd allerlei verkiezings- en coupperikelen elkaar in snel tempo opvolgden. Tijd dus voor de follow-up.

De staatsgreep in Guinee-Bissau is definitief niet meer doorgegaan. Er is een nieuwe regering gevormd en een aanvang gemaakt met hervorming van leger en politie. De situatie blijft echter kwetsbaar. Eerder deze maand vond er nog een schietincident plaats tussen een legereenheid en de presidentiële garde.

In buurland Guinee was de coup wel succesvol. Het land is nog steeds geschorst als lid van het regionale samenwerkingsorgaan Ecowas, maar Human Rights Watch stuurde juntaleider Camara onlangs een vrij milde brief die vooral de praktijken van zijn voorganger bekritiseerde en opriep tot zo spoedig mogelijke verkiezingen (beloofd voor 2010). Ondertussen is een regering gevormd die grotendeels uit burgers bestaat en is een aantal voormalige machtigen aangeklaagd wegens corruptie.

Nog iets verder langs de kust, in Ghana, leverden de verkiezingen een hele hoop gedoe op, maar leidden er uiteindelijk toe dat de verliezer zich netjes neerlegde bij zijn zeer krappe nederlaag tegen opppositiekandidaat John Atta Mills. Deze heeft inmiddels de eerste leden van zijn kabinet benoemd. Ghanezen klopten zichzelf op de borst om hun democratische gezindheid en namen volgaarne de complimenten van anderen in ontvangst.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quotes van de Dag: Smeltkroezen en homo’s

“We become not a melting pot but a beautiful mosaic. Different people, different beliefs, different yearnings, different hopes, different dreams.”

“A strong nation, like a strong person, can afford to be gentle, firm, thoughtful, and restrained. It can afford to extend a helping hand to others. It’s a weak nation, like a weak person, that must behave with bluster and boasting and rashness and other signs of insecurity”

Raadt u maar: van welke man, met wie Barack Obama dezer dagen nauwelijks vergeleken wordt, zijn deze quotes? En deze:

“America did not invent human rights. In a very real sense, it is the other way around. Human rights invented America.”

“We must make it clear that a platform of ‘I hate gay men and women’ is not a way to become president of the United States.”

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Voor stabiele wethouders, kies CDA

Binnenlands Bestuur bracht deze week het jaaroverzicht van de gevallen wethouders. Altijd weer interessante kost. Wat het tijdschrift niet doet, is een correctie maken voor partij-omvang. Dat hebben wij dus maar voor u gedaan, door deze cijfers van de VNG (pdf-alert) ernaast te leggen. Aan 2008 begonnen 1534 wethouders, als volgt verdeeld over de partijen:

Uit de cijfers van Binnenlands Bestuur valt op te maken hoeveel wethouders vertrokken en hoeveel vielen. De laatste categorie bevat alleen degenen die met een politiek conflict opstapten, de eerste groep omvat ook wethouders die burgemeester werden, met pensioen gingen of een andere niet-politieke reden hadden om de pijp aan Maarten te geven.

Uit de grafieken blijkt vooral hoe conflictmijdend CDA-wethouders zijn. Als ze vertrekken heeft dat relatief vaker niet-politieke redenen dan bij andere partijen. Het plaatje wordt nog gunstiger voor het CDA bij correctie voor het aantal geleverde wethouders:

Het CDA levert op de PvdA na percentueel de meeste wethouders, maar er worden het minste weggestuurd – met uitzondering van SP’ers, die in 2008 allemaal op het pluche bleven zitten. Kortom, wie rust en stabiliteit in zijn wethoudersbestand wil, kieze een CDA’er. Al kun je er natuurlijk ook andere theorieën op na houden, waarom juist deze partij blijvertjes levert.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Sudan

“I am still going to care about Sudan.”

George Bush roept in herinnering dat onder zijn bewind een einde gemaakt is aan de oorlog tussen Noord en Zuid Sudan, die twee miljoen mensen het leven kostte, al blijft de vrede daar broos en brak er een nieuwe oorlog uit tussen het westen (Darfur) en oosten van het land. Het is een van de lichtpuntjes in zijn buitenlandbeleid.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

El Salvador leunt naar links

De huidige president van El Salvador Antonio Saca (Foto: Wikimedia Commons)

Nog een van die landen die u weinig interesseren, maar waar we hier hardnekking over blijven schrijven omdat we democratie belangrijk vinden, ook als het ver weg is: El Salvador. Zondag zijn er parlementsverkiezingen, over twee maanden gevolgd door presidentsverkiezingen. De laatste zijn belangrijker, omdat de president zowel staatshoofd als regeringsleider is. Voor het eerst sinds de bloedige burgeroorlog van 1980-1992 lijken de voormalige linkse guerillas van het FMLN te gaan winnen.

De huidige president Antonio Saca is, net als de laatste twee presidenten, lid van Arena, de rechtse partij uit de tijd van de burgeroorlog. Ideologisch is hij goede maatjes met George Bush. Het heeft goede economische banden met de VS opgeleverd en Salvadoraanse troepen in Irak. De bevolking blijft echter zuchten onder armoede en torenhoge criminaliteit van het gewelddadige soort.

Om de ontevredenheid over de huidige prestaties van Arena te kunnen uitbuiten, heeft het FMLN zich een gematigder gezicht aangemeten. Mauricio Funes is een televisiepresentator zonder bloed aan zijn handen, die erin moet slagen niet alleen de armen maar ook een deel van de middenklasse aan zich te binden. Linkse actiegroepen klagen over een mediacampagne die stelt dat Amerika wraak zouden nemen voor een linkse president door Salvadoranen in de VS niet meer toe te staan geld naar huis te sturen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Verdoofde ondernemers

“Extended periods of prosperity act as an anesthetic in the human brain, lulling investors, business leaders, and policymakers into a state of complacency, a drug-induced stupor that causes us to take risks that we know we should avoid.”

Andrew Lo, hoofd van het Laboratory for Financial Engineering aan MIT, legt uit waarom langdurige economische voorspoed zichzelf om zeep helpt.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

‘Gaza’ als wapen tegen Iraanse hervormers

Shirin Ebadi (Foto: Flickr/inkyhack)

De ultraconservatieve regering in Iran gebruikt de toestand in Gaza om hervormingsgezinden in hun eigen land het zwijgen op te leggen. Zo werd eind december de krant Kargozaran gesloten wegens een artikel dat de Palestijnen onvoldoende steunde. Op nieuwjaarsdag demonstreerde een boze menigte om dezelfde reden bij het huis van nobelprijswinnares Shirin Ebadi, wier kantoren eind vorig jaar al door de autoriteiten gesloten werden.

Het lijkt allemaal te horen bij een intimidatiecampagne in de aanloop naar verkiezingen in juni. Voormalig president Mohammad Khatami heeft weliswaar nog niet officieel aangekondigd dat hij zal meedoen, maar zijn kandidatuur kan in het complexe en ondoorzichtige machtsevenwicht van Iran niet geblokkeerd worden. Khatami’s aarzeling is begrijpelijk: gekozen worden bleek de vorige keer niet zo’n kunst, maar een hervormingsprogramma doorvoeren wel. Er vielen zelfs doden onder zijn medestanders, terwijl ultraconservatieven hem het regeren onmogelijk probeerden te maken.

Andere mogelijke hervormingskandidaten zijn voormalig minister van buitenlandse zaken Abdullah Nouri en voormalig parlementsvoorzitter Mehdi Karroubi. Die laatste zou een erg goede keus zijn als de hervormers de verkiezingen willen boycotten, want hij heeft gevangen gezeten wegens belediging van ayatollah Khomeini (maar kwam vrij na tussenkomst van Karroubi). Zijn deelname zal zeker geblokkeerd worden door het gezelschap dat kandidaten screent. Na de slechte ervaringen tijdens de eerdere periode Khatami zouden de hervormers ervoor kunnen kiezen de ultraconservatieven de economische puinhoop te laten opruimen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Hoop voor Congo: exit Nkunda

Vluchtelingenkamp vlak buiten Goma (Foto: Flickr/cyclopsr)

Terwijl de aandacht van de wereld zich richt op de schermutselingen in Palestina, is elders grootschalige oorlog gaande, bijvoorbeeld in Sudan, Sri Lanka en Congo. In het oosten van dat laatste land is het sinds oktober 2008 weer goed raak, nadat rebellen van het Congress for the Defence of the People (CNDP) een groot offensief begonnen. Het dodental van deze oorlog wordt geschat op 1400 per dag.

Het CNDP staat onder leiding van Laurent Nkunda, een generaal die uit het Congolese leger stapte, omdat hij vondt dat hij een te klein aandeel van de macht in het land kreeg. Nkunda is een Tutsi, die in Rwanda actief was om zijn stamgenoten te beschermen tegen de genocide door Hutu’s in 1994. Inmiddels ligt de macht in Rwanda weer bij Tutsi’s en sommigen beschuldigen Nkunda ervan nog onder één hoedje te spelen met zijn voormalige makkers. Rwanda viel de afgelopen tien jaar verschillende keren het oosten van Congo binnen, waar nog altijd Hutu-milities opereren. Nederland heeft vanwege het vermoeden van steun aan Nkunda de ontwikkelingshulp voor Rwanda ingetrokken.

Een van de Rwandezen in Nkunda’s leger is Bosco Ntaganda, die gezocht wordt door het Internationale Strafhof in Den Haag. Vorig jaar werd nog gespeculeerd op een opstand in het CNDP, als Nkunda Ntaganda zou uitleveren. Nkunda deed het niet en zette dus zelfs een offensief in – een teken dat zijn groep zich sterk voelde.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Sri Lanka: geen oplossing in zicht

Verwoest dorp na de tsunami van 2004, die het Tamil gebied zwaar trof (Foto: Flickr/Hjálparstarf)

In zekere zin is een militaire nederlaag van de Tamil Tijgers, dezer dagen iets dichterbij gebracht door de val van het politieke hoofdkwartier Kilinochchi, ook een zegen voor de Tamil bevolking zelf. De Tijgers zijn namelijk net zo wreed jegens de eigen bevolking als tegen de regeringstroepen. Daardoor slaagden ze erin de enige spreekbuis te worden van de Tamils, die zich achtergesteld voelen op het door etnische Singalezen gedomineerde eiland.

Mede als gevolg van de oorlog en het ontbreken van gematigde gesprekspartners is de Singalese politiek sterker anti-Tamil geworden. Er ligt al enige tijd een concept voor een nieuwe grondwet die voorziet in een rechtvaardiger verdeling van macht in het land, maar de twee voornaamste Singalese partijen weigeren die te tekenen, ondanks druk uit het buitenland. Het is nog maar de vraag of die bereidheid zal groeien als de Tijgers verslagen worden. Zonder politieke oplossing is het echter een kwestie van tijd voor een nieuwe opstand uitbreekt.

Overigens zal ook de eventuele verovering van het militaire hoofdkwartier van de Tijgers, Mullaitivu, niet het einde van de oorlog betekenen. De Tijgers hebben een jaarbudget van 200 miljoen euro, grotendeels afgeperst van in het buitenland woonachtige Tamils. Die stroom droogt niet op. Als terreur/guerillagroep kunnen de Tijgers ook doorvechten zonder eigen grondgebied, zoals ze aantoonden door meteen na de verovering van Kilinochchi een bomaanslag te plegen in de hoofdstad Colombo.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Betaald fietsparkeren

“Die zou het liefst de fiets op het perron parkeren.”

De Volkskrant citeert Herman Gelissen, directeur van NS Fiets, die wil dat ‘luie’ fietsers gaan betalen voor het stallen van hun brik in de buurt van het station. Fietsen nemen tenslotte dure ruimte in, net als auto’s, waarvan iedereen het wel normaal vindt dat ze betalen.

Vorige Volgende