Christian Jongeneel

1.816 Artikelen
361 Waanlinks
2.092 Reacties
Achtergrond: Christian Jongeneel
Christian Jongeneel is auteur van twee romans en zakelijk leider van twee literaire instellingen in Rotterdam. Op de achtergrond is hij politiek actief voor GroenLinks.
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Doorgeschoten natuurbeleid

[qvdd]

“Waar natuurorganisaties de laatste jaren aandacht voor natuur verbonden met aandacht voor de behoeften van de mens, zet Natura 2000 de klok weer jaren terug door planten en dieren centraal te stellen, boven de mens.”

Volgens Frans Evers, oud-directeur van Natuurmonumenten, leidt een rigide toepassing van regels voor natuurbescherming tot het wegvallen van draagvlak ervoor.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De patiënt is geen sturende kracht

Bij de doktor (Foto: Flickr/j.reed)

In de berichten over het vandaag verschenen advies van de Raad voor Volksgezondheid en Zorg (RVZ) domineert het plan voor laagdrempelige zorgcentra. Daar moeten mensen ook binnen kunnen lopen als ze niks markeren, maar graag willen weten wat te doen om dat zo te houden. Die nadruk op preventie valt te prijzen. De vraag is of zo’n ingrijpende reorganisatie nodig is of dat hervorming van huisartsenposten volstaat.

Een tweede deel van het advies pleit voor een versterking van de vele patiënten- organisaties. De consumentenbond dient als voorbeeld: zo houd je druk op de producenten van zorg. De RVZ droomt van kwaliteitskeurstempels voor artsen en vergelijkend warenonderzoek van verzekeraars. Ze ziet het persoonsgebonden budget (PGB) als een mooie eerste stap van zorgvragers die zelf het heft in handen nemen en eisen gaan stellen aan hun leveranciers.

Van een afstandje ziet dat er fraai uit, die zelfbeschikking van de zieke burger, maar in de praktijk vallen zij niet zelden ten prooi aan malafide zorgbureaus, die simpelweg het PGB aanvragen, er een fikse premie van aftrekken en dan wat zorg doorspelen aan de patiënt. Natuurlijk heeft de RVZ wel gelijk dat veel burgers tegenwoordig mondiger zijn dan vroeger. Maar dat is een gemiddelde. Er blijft een grote groep mensen die onder het vaandel van zelfbeschikking simpelweg in de kou belanden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Vrijheid

[qvdd]

“Er zijn momenten in de geschiedenis dat wij ons moeten realiseren dat de vrijheid die wij hier genieten duur bevochten is. We hebben onze vrijheid niet cadeau gekregen. Dat lijken we soms te vergeten.”

Aldus Gidi Markuszower, het nieuwe gezicht op nummer vijf van de PVV-lijst, die daarmee uiteraard groot gelijk heeft – maar tegelijk het sentiment verwoordt waardoor velen zich juist tegen de PVV keren.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Christendom en naastenliefde

[qvdd]

“Het is niet leuk om te zeggen, en zeker niet aardig, maar hoe is het toch mogelijk dat een vanouds christelijke partij zo diep in haar eigen linksigheid kan wegzakken. Wat mij betreft tot een niveau waarop je de partij eigenlijk niet meer serieus kunt nemen, en er niets anders resteert dan ergernis over de gemiste kansen.”

Bart-Jan Spruijt bespeurt teveel naastenliefde bij de Christen Unie en vindt dat kennelijk geen christelijke waarde.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Kiesdrempel als scherprechter

Gerd Leers (Foto: Flickr/Lightmash)

Vlammend betoog van Gerd Leers vanochtend in de Volkskrant voor een kiesdrempel. Met minder kleine partijen in parlement en gemeenteraden wordt het land weer regeerbaar. Bovendien krijg je minder profileringsdrang op flauwekulonderwerpen, die er nu voor zorgen dat burgers politici wantrouwen als zwetsers dan wel prutsers.

Het klinkt mooi, maar werkt het ook? Duitsland blijft er lekker overzichtelijk bij. Turkije gebruikt hem om de Koerden uit het parlement te weren. België voerde de kiesdrempel in 2003 in, om de redenen die Leers aandraagt, maar niet iedereen is daar blij mee. Want het mag dan werken in de zin dat je kleine partijen buiten de deur houdt en het land allicht bestuurbaarder maakt, maar het parlement wordt zo wel minder een afspiegeling van de wil van het volk.

Om een kiesdrempel in te voeren is een kongsi van grote partijen voldoende. Die kunnen zo de kleine concurrentie de mond snoeren. Echt zuiver is dat niet. Het meest logisch zou het dan ook zijn om een kiesdrempel te onderwerpen aan een andere vernieuwing waar het er maar niet van komen wil: het referendum. Dan kunnen de burgers zich direct uitspreken of ze hun volksvertegenwoordiging zo pluriform mogelijk willen houden of liever wat fusies zien om sneller coalities te kunnen smeden na verkiezingen.

Vorige Volgende