Gastauteur, auteur op Sargasso

Foto: copyright ok. Gecheckt 08-11-2022

Kapitalisme bedreigt het vrije internet

24 december 2011 , 11:00 , door Gastauteur

Een gastbijdrage van Catharina, alias @kletskous.

We hebben er een tijdje van mogen genieten: een vrij Internet, maar daar lijkt nu onderhand een einde aan te komen. Zowel in Europa als in de VS zijn wetten in voorbereiding die onze vrijheid aan banden leggen. Je zou verwachten dat democratische overheden de vrijheid op het Internet zouden verwelkomen en met hand en tand zouden verdedigen. Het vrij en vrijwel zonder kosten kunnen delen van kennis, informatie en cultuur is toch een groot goed voor de vooruitgang van de mensheid zou je denken..

Maar nee, onze democratische overheden vinden het maar niks, behalve dan als het gaat om internetvrijheid in landen die zij als dictaturen beschouwen. Hier is het niet belangrijk omdat het ons kapitalistisch systeem bedreigd. Dat moet koste wat kost worden beschermd en daarom moet er nu paal en perk worden gesteld aan onze vrijheid op Internet.

Onder druk van de industrieën die draaien op intellectueel eigendom, zoals auteursrecht, patenten e.d. worden er draconische wetten voorbereid, die tot gevolg zullen hebben dat veel populaire websites uit de lucht worden gehaald en het heel erg lastig wordt om nog nieuwe initiatieven op Internet te ontplooien.

In Europa hebben we te maken met ACTA; een verdrag wat in het geheim is voorbereid en waar Verhagen inmiddels voor getekend heeft omdat een motie, ingediend door D66 die openbaarmaking vroeg, het dankzij het gedraai van de PVV niet heeft gehaald.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Collectieve intimiteit

23 december 2011 , 20:00 , door Gastauteur

Internet maakt ons zowel dommer als slimmer, zegt futuroloog Maurits Kreijveld in deze nieuwe aflevering van Intieme Technologie van het Rathenau Instituut.

Een film die mij de afgelopen jaren erg heeft geïnspireerd is Avatar van regisseur James Cameron. Avatar speelt zich af in de verre toekomst op een fictieve verre planeet Pandora. Daar woont het volk Na’vi, blauwe wezens, die veel overeenkomsten vertonen met mensen. Achter de harde actie, romantische scènes en visuele hoogstandjes gaat een veel dieper verhaal schuil dat ons als samenleving een spiegel voorhoudt.

Op het eerste gezicht zijn de Na’vi veel primitiever dan mensen. Hun beschaving doet sterk denken aan die van primitieve stammen. Maar als we beter kijken zien we een bevolking die volledig in harmonie en natuurlijk evenwicht leeft met het andere leven op de planeet en een diep respect heeft voor andere levensvormen. Al het leven is met elkaar verbonden. Bomen en planten hebben elektrochemische verbindingen tussen de wortels die lijken op neuronen en zo samen een zenuwstelsel vormen dat de hele planeet bestrijkt en dat een bewustzijn heeft. Daarnaast hebben alle levende wezens op de planeet een uitstulping die direct verbonden is met hun eigen zenuwen. Door deze uitstulping kunnen ze een verbinding aangaan met andere wezens zoals de grote vogels en paard-achtige dieren die op Pandora leven. De verbinding is zeer hecht en intens: beide wezens voelen elkaars emoties, pijn en wensen. De Na’vi gebruiken deze onder andere om de dieren te kunnen berijden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Chatbots gaan steeds meer op mensen lijken

21 december 2011 , 16:00 , door Gastauteur

Chatbots gaan steeds meer op échte mensen lijken, constateert Stijn Friederichs, PhD student Psychologie aan de Open Universiteit. Een nieuwe aflevering in de serie Intieme Technologie van het Rathenau Instituut.

Iedereen die wel eens op de website van een zeker Zweeds meubelbedrijf komt, zal haar kennen: Anna. Gehuld in het welbekende geel-blauw en met een uitnodigende glimlach op het gezicht staat ze altijd klaar om al je vragen over bureaus, kastjes en andere meubelstukken te beantwoorden. Ik heb haar kort geleden nog gesproken. In eerste instantie maakte Anna een robot-achtige indruk op me, maar naarmate het gesprek vorderde bespeurde ik steeds meer menselijke trekjes in deze virtuele dame.

Virtuele personen zoals Anna kom je steeds vaker tegen op internet. Volgens chatbots.org bestaan er momenteel al zo’n 100 Nederlandse exemplaren. Deze worden bijvoorbeeld gebruikt door bedrijven om vragen van klanten te beantwoorden om zo te kunnen besparen op de klantenservice. Maar vaak zijn ze tot veel meer in staat dan antwoord geven op domeinspecifieke vragen. Zo kan Anna bijvoorbeeld redelijk adequaat reageren op koetjes en kalfjes. Bovendien wordt haar kennis steeds verder uitgebreid op basis van nieuwe vragen en opmerkingen van klanten. Hierdoor gaat Anna steeds adequater, menselijker, reageren op alles wat je tegen haar zegt.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Hoe ‘verbeteringen’ groepen kan uitsluiten

19 december 2011 , 13:00 , door Gastauteur

Uiteraard zijn we allemaal verontwaardigd als groepen in onze maatschappij worden gediscrimineerd of zelfs uitgesloten, maar waarom sluiten we onze ogen als we dit dagelijks veroorzaken? ‘OV-man‘ werkt bij de RET en stoort zich aan zogenaanmde technische verbeteringen die echter groepen uitsluiten.

Een aantal jaren geleden stapte een oudere mevrouw in de bus en legde het hele assortiment strippenkaarten bij de chauffeur op zijn betaalplankje. ,,Haal er maar tussen uit wat ik je schuldig ben jongen, want ik snap het toch niet meer.” Die mevrouw zal beslist niet meer met het openbaar vervoer reizen, want tegenwoordig kan zelfs het eigen personeel geen touw meer vastknopen aan de tarieven en de producten.

De nieuwste uitvinding was het antwoord op alles. De OV-chipkaart was de nieuwe zegen die over Nederland werd uitgerold. Voortaan ging alles automatisch en dat was dus veel makkelijker. Het gaf de mogelijkheden van prijs- en productdifferentiatie waarmee de klant meer keuze kreeg, een eis als je je als een marktpartij dient te gaan gedragen.

De mogelijkheden zijn eindeloos: voortaan kunnen mensen van 62,4 jaar uit een bepaalde wijk op zonnige dagen tussen 10 en 11 reizen tegen een gereduceerd instaptarief. Vandaar dat bijzonder veel persoonlijke informatie moet worden gegeven, anders kunt u immers aanbiedingen mislopen en dat zou voor u erg jammer zijn. Als klant heb je het ook moeilijk, omdat twee keer hetzelfde traject rijden een ander bedrag van je tegoed kost.

Foto: copyright ok. Gecheckt 28-02-2022

Brief aan Marianne Thieme

19 december 2011 , 11:00 , door Gastauteur

Gastauteur Boudewijn Pothoven schrijft brieven.

Geachte mevrouw Thieme,

U zult een zware week gehad hebben. Het wetsvoorstel dat rituele slacht van dieren in Nederland zou moeten verbieden, dat u eerder dit jaar met veel moeite door de Tweede Kamer wist te loodsen, werd namelijk alsnog afgeschoten door de Eerste Kamer. Hoofdargument tegen het voorstel: godsdienstvrijheid. U weet wel, dat artikel in de grondwet dat zegt dat je alleen dieren mag mishandelen en kinderen mag misbruiken als je het in een kerk, synagoge of moskee doet. Ik werd er zo chagrijnig van dat ik me genoodzaakt voel nogmaals uw kant te kiezen!

Een gemeenschappelijke vijand creëert opmerkelijke bondgenootschappen. Dat blijkt maar weer. Dat geldt overigens niet alleen voor u en mij, maar zeker ook voor de tegenstanders van uw wetsvoorstel. Met u en uw rare partijtje als gemeenschappelijke vijand zijn Moslims, Joden en Christenen plots de beste vrienden. Als u dat in de Gazastrook had gedaan, had u een Nobelprijs gekregen. Maarja, we zijn in Nederland, en hier betekent de ongekende saamhorigheid onder de gelovigen dat uw wetsvoorstel alsnog getorpedeerd is.

Dat is tenminste uw uitleg voor het “neen” van de oude wijze mannen in de Senaat. U vermoedt, in mijn ogen zeer terecht, dat de Islamitische en vooral de Joodse lobby’s de afgelopen maanden overuren hebben gedraaid om de PvdA ‘bibberende knietjes’ te bezorgen. De lobby richting de Christelijke partijen zal iets minder intensief geweest zijn, simpelweg omdat zij uit welbegrepen eigenbelang toch al tegen het voorstel zouden stemmen. Zij willen die waanzinnige godsdienstvrijheid uiteraard koste wat kost beschermen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 23-11-2022

Microsoft toch terecht zo groot? Een uitpaksessie

17 december 2011 , 21:00 , door Gastauteur

William H. Gates (Bill) stelt als Microsoft als monopolist wordt bekritiseerd, dat daar tegenover staat dat Microsoft dan ook wel het enige bedrijf is dat de software voor personal computers universeel bruikbaar heeft weten te maken. Universeel in de zin van: geschikt voor thuis en geschikt voor op het werk, geschikt voor een servertje in de meterkast en voor een telefoontje in je broekzak, bruikbaar voor elke oma én voor de hacker, geschikt om wetenschappelijk onderzoek op te verwerken, maar ook zeer geschikt voor spelletjes en als besturing van een Coca-Cola vending machine. Gastredacteur about: verslaat zijn eerste bevindingen met een nieuwe aankoop en vraagt zich af: heeft Bill Gates gelijk?

De uitpaksessie is een geliefd onderwerp op internet. Dit is een uitpaksessie. Ook op internet: veilingen. Sommige mensen kopen kranen en bakstenen, anderen kunst, en op Ebay wordt mogelijk wel alles geveild wat los en vast zit. Ikzelf had eergisteren geluk en kon op een veiling heel erg goedkoop een multi-media-PC kopen die twee jaar geleden nog € 800 euro had gekost. Verkocht “met garantie, werkt 100 %, maar teruggekomen van een klant en mogelijk gebruikt”. Er werden ook nog een paar spelletjes geveild. Ik betaalde met I-Deal, om half negen ’s-avonds, en de volgende morgen om een uur of elf bracht de PTT bij mijn voordeur tegen afgifte van een onleesbare handtekening een enorme doos, waar een spelletje voor de kinderen en een PC voor mijzelf in zaten.

Foto: copyright ok. Gecheckt 06-11-2022

PvdK

17 december 2011 , 10:00 , door Gastauteur

Een bijdrage van Jelle van Dijk, docent interactie-ontwerp en gebruiksgericht ontwerpen aan de Hogeschool van Utrecht.

Ik heb ooit in een boekje gelezen dat je echt goede ideeën niet te vroeg met anderen moet delen, want dan wordt het ontluikende plantje direct in de kiem gesmoord. Maar ja, ik heb helemaal geen tijd om al mijn goede ideeën eerst tot volle wasdom te laten komen. Morgen heb ik al weer een nieuw goed idee. Bovendien heb ik veel mensen nodig die mee doen, dus ik kan maar beter gelijk beginnen met reclame maken.

Ik ga namelijk een nieuwe politieke partij oprichten. Deze partij snijdt dwars door alle bestaande tegenstellingen heen. (We zijn niet links, niet rechts: we zijn zelfs niet rechtdoor!). Het is een partij gebaseerd op het idee van kwaliteit. Niet per se de kwaliteit van Robert Pirsig, maar toch, ik kan niet ontkennen dat ik dat altijd een inspirerend boekje heb gevonden: Zen en de kunst van het motoronderhoud. We gaan minstens 30 zetels halen en komen direct in de regering.

Hoe zal ik hem noemen? Partij voor de Kwaliteit?

Of misschien iets hips: Essence’12!

Nu ja, het gaat in onze partij sowieso niet zozeer om de vorm, maar om de inhoud, dat begrijp je.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Te intiem voor de markt

15 december 2011 , 16:00 , door Gastauteur

Het is belangrijk dat we ons afvragen wat voor mensen we willen worden, zegt filosoof en bioloog Pieter Lemmens in deze nieuwe aflevering van Intieme Technologie.

De techniek dringt steeds verder door in ons alledaagse bestaan en nestelt zich steeds dieper in de meest intieme sferen van ons leven, aldus het Rathenau Instituut. Ze dringt zich in onze lichamen, in onze psychen, in onze sociale relaties, in de opvoeding van onze kinderen, enz. Die kolonisering van onze intimiteit door de ‘extimiteit’ van de techniek wordt door velen ervaren als unheimlich en dat is bepaald niet onterecht.

Als we echter kijken naar de geschiedenis van de mens en naar de evolutie van de menselijke soort dan moeten we constateren dat de mens een organisme is dat zich wezenlijk kenmerkt door intieme relaties met technologie, en wel vanaf zijn oorsprong. De mens is altijd intiem geweest met technologie en de menselijke organen kunnen niet los worden gedacht van de technische organen waardoor ze permanent worden omringd en waarmee ze voortdurend nauwe relaties onderhouden.

Afstammen van stenen

Het is zelfs zo dat de mens het effect is van technische innovatie. Volgens de Franse filosoof Bernard Stiegler is de mens ontsprongen aan een proces van technische exteriorisering, dat wil zeggen de veruitwendiging van ervaringen in technische objecten. Lichaam en geest van de mens zijn het resultaat van een langdurige en intieme evolutionaire interactie met technologie. Zo zijn onze grote hersenen het gevolg van een eeuwenlange omgang met steeds geavanceerdere stenen werktuigen. Techniek heeft zich van meet af aan ingeschreven in onze neurale structuren en we zouden met Peter Sloterdijk dan ook kunnen stellen dat de mens niet van de apen afstamt maar van stenen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Weg met het burgerlijk huwelijk

13 december 2011 , 08:00 , door Gastauteur

Het burgerlijk ‘huwelijk’ is een onding, een onvolledig geseculariseerd kerkelijk instituut, waarmee de staat zich mengt in kerkelijke aangelegenheden, van de weeromstuit kerkelijke normen inbrengt in het burgerlijk recht, kerkelijke inmenging in staatszaken uitlokt, en hele reeksen burgers tekort doet omdat hen geheel ten onrechte voordelen worden onthouden waar stellen die wel mogen ‘trouwen’ wel aanspraak op kunnen maken, stelt filosoof-ethicus Bart Voorzanger.

Mensen zijn op allerlei niveaus georganiseerd, en op elk van die niveaus regelen ze zaken waar ze belang bij hebben: gemeenten, provincies, staten, internationale organisaties, de VN, en dan sla ik vast nog wat niveaus over. O ja, het waterschap, voor zolang dat nog bestaat …

De kleinste eenheid in die reeks is het huishouden. Zo’n huishouden voorziet in tal van alledaagse en dagelijkse behoeften: voedsel, slaapgelegenheid, beschutting tegen de elementen, zorg in geval van ziekte, … Het is dan ook geen wonder dat veel mensen graag samen met anderen zo’n huishouden vormen. Vele handen maken licht werk. En het bevreemdt evenmin dat de overheid de mensen die zich aan zo’n huishouden committeren, privileges toekent in de sfeer van belastingen, pensioenvoorzieningen, verzekeringen, erfrecht, en wie weet wat nog meer. Per slot voorkomt hun commitment dat de gemeenschap opdraait voor alle zorg in geval van ziekte of invaliditeit.

Brief aan Bert van Marwijk

12 december 2011 , 16:00 , door Gastauteur

Blogger Boudewijn Pothoven schrijft graag brieven, vandaag aan Bert van Marwijk.

Geachte heer Van Marwijk, beste Bert,

Gefeliciteerd met uw nieuwe contract. Wat wij in Rotterdam al sinds 2000 weten, namelijk dat u top bent, is duidelijk ook in Zeist doorgedrongen. Mooi. Uw contractverlenging leek me een goed moment voor een tussentijdse evaluatie. Aangezien u als bondscoach toch een beetje een man van het volk bent, wilde ik u vanaf nu graag tutoyeren. Vind je vast niet erg.

Ik vind het wel dapper dat je hebt bijgetekend. Het afbreukrisico is natuurlijk vrij groot. Je bent namelijk zo als je laatste toernooi, en dat is nu nog vicewereldkampioen. Oranje was sinds 1978 niet zo goed als onder jouw leiding. De kans om het vanaf nu slechter te doen, is daarmee aanzienlijk groter dan de kans om het beter te doen. Maar goed, je bent een intelligent mens, dus dit heb je allemaal in overweging genomen. Je gaat door. Dat getuigt van lef en van ambitie, en dat is mooi. Blijkbaar zie je genoeg perspectief en ruimte voor verbetering.

Ben je echt van plan om de komende jaren een plaats in het team in te ruimen voor Douglas (1988) de Nederlandse Braziliaan (die zie je al van verre staan)? Natuurlijk moedigde je hem aan om dat Nederlandse paspoort te gaan halen, want hoe groter de poule is waaruit je kunt vissen, hoe beter. Maar zie je in hem nou echt een potentiële basisspeler van het Nederlands elftal? Ik weet wel dat de verdediging niet onze sterkste linie is, maar is Douglas niet gewoon een domme tegenhouder die zich bovendien geregeld laat gaan?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De imam en het meisje

11 december 2011 , 11:00 , door Gastauteur

Een imam van wie we niet precies weten wat hij vindt en waarom mag volgens velen vanwege wat hij vindt ons land niet bezoeken. Dat is op zich al raar. Raarder wordt het nog als je bedenkt dat er tal van mensen met minstens even laakbare opinies op hoog niveau worden verwelkomd, en helemaal dwaas als je stilstaat bij de psychologische gevolgen van zo’n verbod, zegt ethicus-filosoof Bart Voorzanger.

Een meerderheid van de tweede kamer wil dat een Marokkaanse imam een visum wordt geweigerd omdat hij een omstreden uitspraak over het trouwen met jonge meisjes deed.

De eerste voor de hand liggende vraag is wat deze imam dan precies gezegd heeft. Nederlandse kranten suggereren dat hij seks – uiteraard binnen het huwelijk – met een negenjarige propageert. Maar volgens de voorzitter van de moskee die hem inviteerde, pleitte hij slechts voor de mogelijkheid van een ‘huwelijkscontract’ waarbij zo’n negenjarige een der partijen was, en was zo’n contract iets anders dan het eigenlijke huwelijk. De meest voor de hand liggende interpretatie daarvan is dat het gaat om een contractueel vastgelegd voornemen tot een huwelijk. Hoe dan ook, als de voorzitter gelijk heeft, is er van een oproep tot kinderverkrachting geen sprake. Misschien moet die onduidelijkheid eerst maar eens worden opgelost, en aangezien ik geen Arabisch spreek, kan ik dat helaas niet voor u doen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Marokkaanse man zoekt blonde prinses

10 december 2011 , 12:00 , door Gastauteur

Een bijdrage van Mohammed Benzakour.

Dacht even dat ik was beland op een datingsite: ‘Marokkaanse vrouw zoekt blonde prins’. Maar nee, gewoon de opiniepagina. Een geschoolde Marokkaanse vrouw maakt gewag van haar vruchteloze zoektocht naar de Marokkaanse prins en ziet zich nu gedwongen haar geluk te zoeken bij een blonde proseliet.

Nieuw is deze hartenkreet niet. Met de regelmaat van de biologische klok duikt wel ergens een artikel of interview op van een ‘hoogopgeleide Marokkaanse vrouw’ (HMV) die zucht onder het juk van een onvervuld verlangen: waar is toch die Marokkaanse prins? Hoewel volgens CPB-statistieken er duizenden van rondlopen (academisch, stropdas, baan, ABN), bevallen ze de HMV niet. Want luttele kopjes koffie verder, soms met beschuit toe, blijkt hij toch niet de ware prins. Aan de titel ‘prins’ hangt immers een protocol: de Marokkaanse man mag niet erg gehecht zijn aan Marokkaanse tradities, vindt familiebanden triviaal en crèches ideaal, moet zijn potje kunnen koken, is bekend met de werken van Bowles en Weiss, neemt geen aanstoot aan leggings, en niet te vergeten: moppert niet als vrouwlief structureel na tienen thuiskomt omdat haar ‘social network life’ nu eenmaal vergt dat ze in vijf bestuurscommissies zit en alle recepties afstruint met een doos visitekaartjes. Tja, kom daar maar eens om, gij hopeloos ouderwetse Marokkaanse man.