Overzicht

Gastauteur

2.322 Artikelen
3 Waanlinks
25 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Foto: copyright ok. Gecheckt 23-11-2022

Microsoft toch terecht zo groot? Een uitpaksessie

, door

William H. Gates (Bill) stelt als Microsoft als monopolist wordt bekritiseerd, dat daar tegenover staat dat Microsoft dan ook wel het enige bedrijf is dat de software voor personal computers universeel bruikbaar heeft weten te maken. Universeel in de zin van: geschikt voor thuis en geschikt voor op het werk, geschikt voor een servertje in de meterkast en voor een telefoontje in je broekzak, bruikbaar voor elke oma én voor de hacker, geschikt om wetenschappelijk onderzoek op te verwerken, maar ook zeer geschikt voor spelletjes en als besturing van een Coca-Cola vending machine. Gastredacteur about: verslaat zijn eerste bevindingen met een nieuwe aankoop en vraagt zich af: heeft Bill Gates gelijk?

De uitpaksessie is een geliefd onderwerp op internet. Dit is een uitpaksessie. Ook op internet: veilingen. Sommige mensen kopen kranen en bakstenen, anderen kunst, en op Ebay wordt mogelijk wel alles geveild wat los en vast zit. Ikzelf had eergisteren geluk en kon op een veiling heel erg goedkoop een multi-media-PC kopen die twee jaar geleden nog € 800 euro had gekost. Verkocht “met garantie, werkt 100 %, maar teruggekomen van een klant en mogelijk gebruikt”. Er werden ook nog een paar spelletjes geveild. Ik betaalde met I-Deal, om half negen ’s-avonds, en de volgende morgen om een uur of elf bracht de PTT bij mijn voordeur tegen afgifte van een onleesbare handtekening een enorme doos, waar een spelletje voor de kinderen en een PC voor mijzelf in zaten.

Foto: copyright ok. Gecheckt 06-11-2022

PvdK

, door

Een bijdrage van Jelle van Dijk, docent interactie-ontwerp en gebruiksgericht ontwerpen aan de Hogeschool van Utrecht.

Ik heb ooit in een boekje gelezen dat je echt goede ideeën niet te vroeg met anderen moet delen, want dan wordt het ontluikende plantje direct in de kiem gesmoord. Maar ja, ik heb helemaal geen tijd om al mijn goede ideeën eerst tot volle wasdom te laten komen. Morgen heb ik al weer een nieuw goed idee. Bovendien heb ik veel mensen nodig die mee doen, dus ik kan maar beter gelijk beginnen met reclame maken.

Ik ga namelijk een nieuwe politieke partij oprichten. Deze partij snijdt dwars door alle bestaande tegenstellingen heen. (We zijn niet links, niet rechts: we zijn zelfs niet rechtdoor!). Het is een partij gebaseerd op het idee van kwaliteit. Niet per se de kwaliteit van Robert Pirsig, maar toch, ik kan niet ontkennen dat ik dat altijd een inspirerend boekje heb gevonden: Zen en de kunst van het motoronderhoud. We gaan minstens 30 zetels halen en komen direct in de regering.

Hoe zal ik hem noemen? Partij voor de Kwaliteit?

Of misschien iets hips: Essence’12!

Nu ja, het gaat in onze partij sowieso niet zozeer om de vorm, maar om de inhoud, dat begrijp je.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Te intiem voor de markt

, door

Het is belangrijk dat we ons afvragen wat voor mensen we willen worden, zegt filosoof en bioloog Pieter Lemmens in deze nieuwe aflevering van Intieme Technologie.

De techniek dringt steeds verder door in ons alledaagse bestaan en nestelt zich steeds dieper in de meest intieme sferen van ons leven, aldus het Rathenau Instituut. Ze dringt zich in onze lichamen, in onze psychen, in onze sociale relaties, in de opvoeding van onze kinderen, enz. Die kolonisering van onze intimiteit door de ‘extimiteit’ van de techniek wordt door velen ervaren als unheimlich en dat is bepaald niet onterecht.

Als we echter kijken naar de geschiedenis van de mens en naar de evolutie van de menselijke soort dan moeten we constateren dat de mens een organisme is dat zich wezenlijk kenmerkt door intieme relaties met technologie, en wel vanaf zijn oorsprong. De mens is altijd intiem geweest met technologie en de menselijke organen kunnen niet los worden gedacht van de technische organen waardoor ze permanent worden omringd en waarmee ze voortdurend nauwe relaties onderhouden.

Afstammen van stenen

Het is zelfs zo dat de mens het effect is van technische innovatie. Volgens de Franse filosoof Bernard Stiegler is de mens ontsprongen aan een proces van technische exteriorisering, dat wil zeggen de veruitwendiging van ervaringen in technische objecten. Lichaam en geest van de mens zijn het resultaat van een langdurige en intieme evolutionaire interactie met technologie. Zo zijn onze grote hersenen het gevolg van een eeuwenlange omgang met steeds geavanceerdere stenen werktuigen. Techniek heeft zich van meet af aan ingeschreven in onze neurale structuren en we zouden met Peter Sloterdijk dan ook kunnen stellen dat de mens niet van de apen afstamt maar van stenen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Weg met het burgerlijk huwelijk

, door

Het burgerlijk ‘huwelijk’ is een onding, een onvolledig geseculariseerd kerkelijk instituut, waarmee de staat zich mengt in kerkelijke aangelegenheden, van de weeromstuit kerkelijke normen inbrengt in het burgerlijk recht, kerkelijke inmenging in staatszaken uitlokt, en hele reeksen burgers tekort doet omdat hen geheel ten onrechte voordelen worden onthouden waar stellen die wel mogen ‘trouwen’ wel aanspraak op kunnen maken, stelt filosoof-ethicus Bart Voorzanger.

Mensen zijn op allerlei niveaus georganiseerd, en op elk van die niveaus regelen ze zaken waar ze belang bij hebben: gemeenten, provincies, staten, internationale organisaties, de VN, en dan sla ik vast nog wat niveaus over. O ja, het waterschap, voor zolang dat nog bestaat …

De kleinste eenheid in die reeks is het huishouden. Zo’n huishouden voorziet in tal van alledaagse en dagelijkse behoeften: voedsel, slaapgelegenheid, beschutting tegen de elementen, zorg in geval van ziekte, … Het is dan ook geen wonder dat veel mensen graag samen met anderen zo’n huishouden vormen. Vele handen maken licht werk. En het bevreemdt evenmin dat de overheid de mensen die zich aan zo’n huishouden committeren, privileges toekent in de sfeer van belastingen, pensioenvoorzieningen, verzekeringen, erfrecht, en wie weet wat nog meer. Per slot voorkomt hun commitment dat de gemeenschap opdraait voor alle zorg in geval van ziekte of invaliditeit.

Foto: copyright ok. Gecheckt 24-10-2022

Brief aan Bert van Marwijk

, door

Blogger Boudewijn Pothoven schrijft graag brieven, vandaag aan Bert van Marwijk.

Geachte heer Van Mar­wijk, beste Bert,

Gefe­lici­teerd met uw nieuwe con­tract. Wat wij in Rot­ter­dam al sinds 2000 weten, namelijk dat u top bent, is duidelijk ook in Zeist doorge­dron­gen. Mooi. Uw con­tractver­leng­ing leek me een goed moment voor een tussen­ti­jdse eval­u­atie. Aangezien u als bond­scoach toch een beetje een man van het volk bent, wilde ik u vanaf nu graag tutoy­eren. Vind je vast niet erg.

Ik vind het wel dap­per dat je hebt bijgetek­end. Het afbreukrisico is natu­urlijk vrij groot. Je bent namelijk zo als je laat­ste toer­nooi, en dat is nu nog vicewereld­kam­pi­oen. Oranje was sinds 1978 niet zo goed als onder jouw lei­d­ing. De kans om het vanaf nu slechter te doen, is daarmee aanzien­lijk groter dan de kans om het beter te doen. Maar goed, je bent een intel­li­gent mens, dus dit heb je alle­maal in over­weg­ing genomen. Je gaat door. Dat getu­igt van lef en van ambitie, en dat is mooi. Blijk­baar zie je genoeg per­spec­tief en ruimte voor verbetering.

Ben je echt van plan om de komende jaren een plaats in het team in te ruimen voor Dou­glas (1988) de Ned­er­landse Brazil­i­aan (die zie je al van verre staan)? Natu­urlijk moedigde je hem aan om dat Ned­er­landse paspoort te gaan halen, want hoe groter de poule is waaruit je kunt vis­sen, hoe beter. Maar zie je in hem nou echt een poten­tiële basis­speler van het Ned­er­lands elf­tal? Ik weet wel dat de verdedig­ing niet onze sterk­ste linie is, maar is Dou­glas niet  gewoon een domme tegen­houder die zich boven­dien geregeld laat gaan?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De imam en het meisje

, door

Een imam van wie we niet precies weten wat hij vindt en waarom mag volgens velen vanwege wat hij vindt ons land niet bezoeken. Dat is op zich al raar. Raarder wordt het nog als je bedenkt dat er tal van mensen met minstens even laakbare opinies op hoog niveau worden verwelkomd, en helemaal dwaas als je stilstaat bij de psychologische gevolgen van zo’n verbod, zegt ethicus-filosoof Bart Voorzanger.

Een meerderheid van de tweede kamer wil dat een Marokkaanse imam een visum wordt geweigerd omdat hij een omstreden uitspraak over het trouwen met jonge meisjes deed.

De eerste voor de hand liggende vraag is wat deze imam dan precies gezegd heeft. Nederlandse kranten suggereren dat hij seks – uiteraard binnen het huwelijk – met een negenjarige propageert. Maar volgens de voorzitter van de moskee die hem inviteerde, pleitte hij slechts voor de mogelijkheid van een ‘huwelijkscontract’ waarbij zo’n negenjarige een der partijen was, en was zo’n contract iets anders dan het eigenlijke huwelijk. De meest voor de hand liggende interpretatie daarvan is dat het gaat om een contractueel vastgelegd voornemen tot een huwelijk. Hoe dan ook, als de voorzitter gelijk heeft, is er van een oproep tot kinderverkrachting geen sprake. Misschien moet die onduidelijkheid eerst maar eens worden opgelost, en aangezien ik geen Arabisch spreek, kan ik dat helaas niet voor u doen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Marokkaanse man zoekt blonde prinses

, door

Een bijdrage van Mohammed Benzakour.

Dacht even dat ik was beland op een datingsite: ‘Marokkaanse vrouw zoekt blonde prins’. Maar nee, gewoon de opiniepagina. Een geschoolde Marokkaanse vrouw maakt gewag van haar vruchteloze zoektocht naar de Marokkaanse prins en ziet zich nu gedwongen haar geluk te zoeken bij een blonde proseliet.

Nieuw is deze hartenkreet niet. Met de regelmaat van de biologische klok duikt wel ergens een artikel of interview op van een ‘hoogopgeleide Marokkaanse vrouw’ (HMV) die zucht onder het juk van een onvervuld verlangen: waar is toch die Marokkaanse prins? Hoewel volgens CPB-statistieken er duizenden van rondlopen (academisch, stropdas, baan, ABN), bevallen ze de HMV niet. Want luttele kopjes koffie verder, soms met beschuit toe, blijkt hij toch niet de ware prins. Aan de titel ‘prins’ hangt immers een protocol: de Marokkaanse man mag niet erg gehecht zijn aan Marokkaanse tradities, vindt familiebanden triviaal en crèches ideaal, moet zijn potje kunnen koken, is bekend met de werken van Bowles en Weiss, neemt geen aanstoot aan leggings, en niet te vergeten: moppert niet als vrouwlief structureel na tienen thuiskomt omdat haar ‘social network life’ nu eenmaal vergt dat ze in vijf bestuurscommissies zit en alle recepties afstruint met een doos visitekaartjes. Tja, kom daar maar eens om, gij hopeloos ouderwetse Marokkaanse man.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Trafigura vecht tegen de waarheid

, door

Deze bijdrage werd ons toegestuurd. Hij is geschreven door Marietta Harjono, campagneleider Giftige Stoffen van Greenpeace. Daar Dick Pels hier in een recent stuk over factfree politics ook verwees naar de Trafigura-zaak, plaatsen we hem graag ter voeding van de discussie.

Weer krijgt Jaffe Vink in NRC Handelsblad van 5/12/11 een podium voor zijn ongegronde aantijgingen tegen Greenpeace. Net terwijl het hoger beroep dient in de rechtszaak tegen Trafigura beticht Vink Greenpeace van liegen. Toevallig? Er staan grote belangen op het spel. Greenpeace slaagde er afgelopen jaren in om voor deze rechtszaak informatie boven tafel te krijgen, die Trafigura, een van de rijkste oliehandelaren ter wereld, verborgen hield. Trafigura strijdt niet tegen leugens, maar tegen de waarheid. Met de hulp van Vink.

Greenpeace noemt de Probo Koala met recht een gifschip, omdat het afval dat het illegaal exporteerde giftig was. Daar kan Vink hard over klagen, het blijkt uit de monsters die door het Nederlands Forensisch Instituut zijn geanalyseerd en die uitkomst wordt onderschreven door verschillende hoogleraren en de Amsterdamse rechtbank. “Zeer gevaarlijk afval”, zo citeerde de rechtbank het NFI. In uitgelekte e-mails omschreef Trafigura het afval overigens zelf als ‘toxic caustic’. En niet voor niets liet de kapitein van de Probo Koala zijn bemanning zuurstofmaskers en beschermende pakken dragen toen het giftige afval ontstond tijdens het ontzwavelen van goedkope benzine op open zee. Het afval belandde in Ivoorkust, nadat Trafigura in Nederland had geweigerd de prijs voor fatsoenlijke verwerking te betalen. Een schimmig bedrijfje bleek bereid het voor een fractie van het bedrag dat de Amsterdamse afvalverwerker vroeg aan te nemen. Bescherming was er in Abidjan niet. Meer dan honderdduizend mensen hebben zich na de overhaaste dump op achttien plekken in en rond Abidjan gemeld met gezondheidsklachten. Er vielen volgens de Ivoriaanse regering zestien doden.

Foto: copyright ok. Gecheckt 10-11-2022

Religie 2.0

, door

Internet heeft religie getransformeerd tot religie 2.0, vindt onderzoeker Michiel van Well. Een nieuwe aflevering in de serie Intieme Technologie van het Rathenau Instituut.

Religie is niet meer wat het geweest is. De grote religieuze transformaties van onze tijd gaan hand in hand met  grote technologische innovaties. Graag stel ik religie 2.0 aan u voor, waarin de religieuze ervaring en een gepersonaliseerde  iGod centaal staan. De nieuwe media maken religie persoonlijker en intiemer dan ooit.

Ik heb als protestantse jongen nog  het laatste staartje van de verzuiling meegepikt. Religie vormde het vanzelfsprekende decor van het leven. Zo leefden de schriftgeoriënteerde Protestanten rond ‘het Woord’. We gingen wekelijks naar de kerk en lazen dagelijks in de bijbel. De grote vragen en gebeurtenissen in het leven werden besproken met de dominee. Iedereen deed iets voor de kerk en deed mee in de kerk, via het zangkoor, de jeugdvereniging  of de rommelmarkt. De ontmoeting met God en met elkaar vond in een adem plaats op zon- en feestdagen.

Die zuil en dat soort samenleven bestaan niet meer. Ze is getransformeerd tot een Christian community in de netwerksamenleving. Als ontzuilde protestant vind je gelijkgestemden niet meer bij de plaatselijke jeugdvereniging. Je ontmoet elkaar tijdens events als de EO-jongerendag of op Hyves. De nieuwe media faciliteren nieuwe vormen van verbondenheid en zorgen voor nieuwe rituelen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Geef jonge kunstenaars de ruimte

, door

Jonge wetenschappers kunnen een betaalde promotie doen om aan hun vaardigheden te werken. Voor jonge kunstenaars zou ook zo’n regeling moeten komen, zegt kunsthistorica Claudine de With.

RijksakademieOPEN 2011 afgelopen weekend in Amsterdam gaf weer een fantastisch beeld van het veelbelovende werk van jonge nationale en internationale kunstenaars. Maar bij de uitgang komt meteen de gedachte op zou er een editie in 2012 zijn?

Met het wegsnijden van postacademische instellingen als de Rijksakademie, de Ateliers, het Berlage Instituut voor veelbelovende architecten en de vele productiehuizen voor talentvolle toneelmakers, snijdt de regering in de wortels van het kunstbestel met onherstelbare schade als gevolg. Ieder jaar weer leveren deze instituten kunstenaars af die, doordat zij zich in alle vrijheid in een stimulerende werkomgeving kunnen ontwikkelen, een kans krijgen op de meedogenloze arbeidsmarkt.

Ook voor deze regering is de stimulering van de kenniseconomie van belang voor een innovatief en creatief klimaat. Dat ze daarbij inzet op grotere verantwoordelijkheid, meer burgerinitiatieven en ondernemerschap is positief. Alleen gaat deze vlieger niet op wanneer we het hebben over de broedplaatsen van nieuw talent.

De overheid kan haar handen niet van het ontwikkelen van toptalent in de kunsten terugtrekken. Net als wetenschappers zijn kunstenaars na hun afstuderen uiterst kwetsbaar. Ik, als wetenschapper, krijg vier jaar de tijd om mij tijdens een promotietraject met een redelijk salaris te ontwikkelen tot een volwaardige wetenschapper. Die tijd hebben promovendi hard nodig om vaardigheden te ontwikkelen, een richting te vinden voor onderzoek, te publiceren, en ervaring op te doen in conferenties en seminars. De overheid neemt in dit geval wel haar verantwoordelijkheid. Voor kunstenaars, wiens wereld nog veel complexer is, is dit nog veel meer van belang. Ze hebben een broedplaats nodig waar ze samen met andere kunstenaars kunnen onderzoeken en ervaren hoe ze hun kunst waar kunnen maken.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Eerst als tragedie, dan als klucht

, door

Zal de financiële meltdown dan een ontnuchterend moment zijn, het ontwaken uit een droom? Volgens de filosoof en een grote inspirator van de Occupy-beweging Slavoj Zizek hangt het er helemaal van af hoe de crisis gesymboliseerd wordt, welke ideologische interpretatie zich opdringt en de algemene perceptie van de crisis bepaalt. Een kort fragment uit zijn vorige week verschenen boek ‘Eerst als tragedie dan als klucht’.

Wanneer de normale loop der dingen op een traumatische manier wordt onderbroken, ligt het veld open voor een ‘discursieve’ ideologische strijd – zoals bijvoorbeeld begin jaren dertig in Duitsland gebeurde toen Hitler, door de joodse samenzwering in te roepen, de strijd won om welk verhaal het beste de oorzaken van de crisis van de Republiek van Weimar verklaarde en de beste manier bood om uit de crisis te ontsnappen. Evenzo won maarschalk Pétain in 1940 in Frankrijk de strijd om de verklaringen voor de redenen van de nederlaag van Frankrijk.

Elke naïeve verwachting van links dat de huidige financiële en economische crisis noodzakelijkerwijs een ruimte voor radicaal links opent, is dus ongetwijfeld gevaarlijk kortzichtig. Het eerste directe gevolg van de crisis zal niet de opkomst van een radicale emancipatoire politiek zijn, maar eerder die van een racistisch populisme, en ook oorlogen, grotere armoede in de armste derdewereldlanden en bredere kloven tussen de rijken en de armen in alle samenlevingen in de hand werken.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Jij ziet jij ziet wat ik niet zie…en het is mij

, door

Eric Berkers is techniekhistoricus. Hij vraagt zich af wat de invloed is van technologie op ons zelfbeeld. Een nieuwe aflevering in de serie Intieme Technologie van het Rathenau Instituut.

Al zo’n 45 jaar kijk ik in de spiegel. Een van de oudste stukjes intieme technologie die ik ken. Niet voor een grasparkiet overigens, die waant zich met een spiegel in gezelschap. Voor mij is mijn zelfbeeld belangrijk voor mijn identiteit. Zó zien anderen mij, of beter: ik denk dat anderen mij zó zien. In ieder geval sinds het post-modernistische-boek-avant-la-lettre Iemand, Niemand, Honderdduizend (1936) van Luigi Pirandello weten we dat dat ‘zó’ vele gezichten kent. Mijn spiegelbeeld is voor mij de dichtst mogelijke benadering van wat de ander ziet. Plato en de grot, zoiets. Ik handel ernaar (toch weer eens naar de kapper) en het geeft, of ondermijnt, mijn zelfvertrouwen (de puist is nog groter dan gisteren).

Naast de spiegel gebruiken we meer technologie om informatie over ons lichaam te vergaren en daarop, al dan niet, actie te ondernemen.

De meetresultaten van de weegschaal en de koortsthermometer zijn ondubbelzinnig. Ook technologieën als Röntgenfotografie, elektrocardiografie en Positron Emission Tomography (PET) leveren beelden, cijfers en grafiekjes van onze gesteldheid. We gebruiken die gegevens voor preventieve doeleinden en voor het stellen van diagnoses. Mooie staaltjes van vooruitgang. Er worden levens mee gered. Maar hun impact gaat verder.

Vorige Volgende