Gastauteur, auteur op Sargasso

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De Khalino-crisis

26 juli 2008 , 15:08 , door Gastauteur

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Ditmaal nogmaals voor Berend ter Borg die de smaak te pakken heeft en ons het volgende stuk via de mail toezond.

De Khalino-crisis of Hoe de Russische provincie Kamtsjatka de sleutel is tot de mondiale olie- en voedselcrisis.

Beren, hier nog aan de zalm (Foto: Flickr/robnunn)

Khalino is een klein mijnwerkersdorpje in de Russische provincie Kamtsjatka. Deze provincie is waarschijnlijk bekend bij liefhebbers van het bordspel Risk, die zich er vaak over verbaasd zullen hebben wat voor een disproportioneel grote rol dit afgelegen gebied in het bordspel speelt. De globalisering heeft echter ook hier toegeslagen, en in de moderne wereldeconomie speelt ook het dorpje Khalino een sleutelrol.

Kamtsjatka is ’s werelds grootste producent van wilde zalm. Ruim een kwart van alle wilde zalm die gevangen wordt in de wereld is afkomstig uit Kamtsjatka. Jarenlang is het zo geweest dat de voedselprijzen laag waren, en wilde zalm door gekweekte zalm uit de markt gedrukt werd. Er werd relatief weinig gevist in Kamtsjatka, en dus was er zalm te over. De voedselprijzen zijn echter enorm gestegen, en dus ook het voer waarmee gekweekte zalm wordt vetgemest. Om deze reden wordt er nu zeer intensief gevist, en zijn de zalmvoorraden geslonken. Dit heeft een andere groep consumenten van deze zalm gedwongen om van dieet te veranderen. De afgelopen paar dagen is een grote groep bruine beren naar het dorp Khalino getrokken, om zich te goed te doen aan mijnwerkers en geologen. Deze hebben het werk neergelegd en zich verschanst in hun dorp, waar ze nu door de beren belegerd worden.

De economie van het dorp Khalino draait geheel om de plaatselijke mijn, waar platina gedolven wordt. Platina is het meest kostbare en zeldzame metaal van de wereld. Als alle platina van de wereld zou worden omgesmolten en in een (leeg) Olympisch zwembad zou worden gegoten, dan zou er maar een laagje platina van ongeveer 20 centimeter komen te staan. Zo zeldzaam is het. Natuurlijk is het zo dat de kleinste fluctuatie in de productie van een dusdanig zeldzame grondstof dramatische gevolgen kan hebben voor de prijs.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De Baardigheid van het Kwaad

24 juli 2008 , 15:24 , door Gastauteur

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Ditmaal voor Berend ter Borg die ons het volgende stuk via de mail toezond.

Karadzic in vermomming (foto news.bbc.co.uk/1/hi/world/europe/7519039.stm via wikipedia: en.wikipedia.org/wiki/Image:Radovan_Karadzic_2008.jpg)

Het is iedere keer toch weer een teleurstelling. Er is opnieuw een spook gearresteerd. Je doet je best om te voelen wat je zou moeten voelen: opluchting uit naam van de mensheid, blijdschap dat er eindelijk recht zal geschieden. Maar eigenlijk voel je dat de wereld weer een klein beetje onttoverd is, dat er iets van de magie en de suspense verdwenen is.

Want laten we wel wezen: wij houden van het kwaad. En dan niet zozeer het tergende, ergerlijke kwaad, het kwaad dat aangericht wordt door laffe kleine mannetjes achter bureau’s, die het ook allemaal niet zo goed weten. Nee, we houden van het vleesgeworden kwaad. Wij houden van mannen, en soms ook vrouwen, die het kwaad vertegenwoordigen, die leven om slecht te zijn, en bij voortduring tonen dat ze hier talent voor hebben.

Radovan Karadzic was een prachtig voorbeeld. Met zijn pafferige smoelwerk en zijn weelderige grijze haar gaf hij de verschrikkingen in Bosnië een gezicht. Vijf jaar lang, van 1991 tot 1996, leek hij onaanraakbaar, want de wereldgemeenschap had schijnbaar geen idee hoe de Servische moordmachine waarover hij de leiding had tot staan moest worden gebracht. Door de wol geverfde diplomaten lieten zich door hem afbluffen. ?Hij liegt, ik weet dat hij liegt, hij weet dat ik weet dat hij liegt, en toch blijft hij liegen,? verzuchtte de Britse Lord Owen. En in wezen heeft hij gewonnen, want grote delen van Bosnië die eerst door moslims werden bewoond zijn nu in Servische handen, en zullen dat waarschijnlijk ook altijd blijven. En toen het spel eenmaal uit was slaagde Karadzic erin om twaalf jaar lang volstrekt ongrijpbaar te blijven. Gedurende het hele proces tegen zijn baas Slobodan Milosevic leefde Karadzic nog ergens, in vrijheid, een teken dat dit verleden nog allerminst afgesloten was.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Heeft de democratie toekomst?

19 juli 2008 , 16:01 , door Gastauteur

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers, dit kunnen stukjes zijn die we -uiteraard met toestemming- overnemen van andere weblogs, of die via onze mail binnenkomen. Hieronder een stuk van Alopex.

Samenlevingen zijn altijd op zoek naar structuur; binnen een structuur kunnen wij denken. Daarbij, wat zijn we eigenlijk zonder structuur? Weinig meer dan dieren. Ieder mens wil in vrijheid leven, maar wel gebonden aan structuur.

Structuur kwam vroeger in de vorm van het goddelijk recht. Koningen, keizers, sultans en tsaren, allemaal kregen zij hun macht uit een goddelijk mandaat. En het mooie was dat niemand zich druk hoefde te maken over opvolging van de leiders, de eerste zoon kreeg het mandaat mee van zijn vader. In feite werden heersers heerser door grootse daden of grof geweld. Maar je zal het met me eens zijn dat na enkele generaties meestal weinig terug te vinden was van het ‘goede’. We hadden/hebben leiders die toevallig in de juiste kribbe werden geboren, met geen talent om te regeren.

Democratie is niets meer dan een opvolger van het goddelijke mandaat, met onszelf als vervanger van god. We kiezen gelijken om meer dan gelijk te zijn, ons te regeren. Maar de gekozenen zijn ook nu niet altijd de beste keuze; grof geweld en goede daden zijn respectievelijk grof geld en goede media-aandacht geworden. Geboorterecht is partijpolitiek, maar een keuze houdt het nog steeds niet in.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Is de wasbeer de nieuwe poema?

8 juli 2008 , 23:01 , door Gastauteur

Op Sargasso is regelmatig plaats voor gastbijdragen. Dit maal een stuk van Emiel Elgersma. Hij blogt momenteel zelf op Elgersma.info.

Hee, had je geen originelere foto kunnen nemen. Nou staat mijn suffe kop op al die saaie weblogs Het is weer komkommertijd.
Plots duiken er berichten op in de kranten over wasberen. Eerst in de regionale media, daarna een kolommetje in landelijke pers, gisteren aandacht op radio 1 en vandaag een groot artikel en foto in de Volkskrant. De wasbeer heeft alles in zich om de nieuwe poema op de Veluwe te worden.

Het begint allemaal op 9 juni in Drenthe. Ene Jan Dielissen uit Veeningen vangt met een ingenieuze val waar Myke Hawke, de surival goeroe van Discovery trots op zou zijn, de wasbeer. Met een vogelkooi, belletjes, een eendennest, bamboestok, hardgekookt ei en wat vlees heeft hij het dier te pakken. Trots vertelt hij aan RTV Drenthe hoe hij het exotische roofdier, dat al dagen over zijn erf sloop en allerlei nestkasten plunderde, te pakken kreeg.

De volgende dag komt een goed christelijke journalist op de redactie van het Reformatorisch Dagblad met een sterk verhaal. "Weet je wat er bij ons in de buurt is gebeurd? Er is een wasbeer gevangen!" "Niet?" reageren zijn collega’s. "Echt waar, kijk hier maar." De nieuwschef vindt het wel een mooi verhaal en geeft de redacteur opdracht om een mooi kolommetje vol te schrijven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het vingertje van Groenlinks

5 juli 2008 , 11:17 , door Gastauteur

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers, dit kunnen stukjes zijn die we -uiteraard met toestemming- overnemen van andere weblogs, of die via onze mail binnenkomen. Hieronder een stuk van Eelke.

Groenlinks wordt regelmatig door anderen aangesproken op hun belerende vingertje. Zij krijgen soms te horen dat ze mensen hun wil willen opleggen als het bijvoorbeeld gaat om milieuzaken. Dit is zeer verwonderlijk, aangezien Femke Halsema juist altijd fel tegen dit specifieke vingertje is.

Je zou verwachten dat een lijsttrekker representatief is voor een partij. En dat juist haar persoonlijke mening gezien wordt als een partijstandpunt. Blijkbaar is dit niet het geval. Groenlinks houdt het imago van de belerende vinger.

Het fascinerende aan dit onderwerp is de verdeling binnen de partij over deze vinger. Er begint een geluid op te komen die vindt dat we niets bereiken met onze softe historie van aanpak. We moeten de balustrades op en vooral de wereld vertellen waarom het slecht is om bijvoorbeeld auto te rijden en bio-industrie vlees te eten. We zullen strenger moeten worden. En we moeten zeker niet meer vertrouwen op de goedheid van de mens. Je kunt de wereld alleen veranderen door op je principes te staan en verandering te creëren. Een betere toekomst begint niet meer alleen bij jezelf!

Eigenlijk zijn er 2 manieren om dit te bereiken: je kunt ?verbieden of verleiden?. Door bijvoorbeeld producten uit de schappen te halen, dwing je alle mensen om gezond en verstandig te eten. Door de gloeilamp en vliegreizen te verbieden, creëer je een beter milieu. Dit bedoel ik met de term ?verbieden?. Verleiden, echter, gaat om het aantrekkelijker maken van de juiste keuze. Een vervuilende auto wordt duurder en/of een schone auto goedkoper.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Revolutionair

24 juni 2008 , 15:24 , door Gastauteur

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Ditmaal voor Bas Jacobs, bijzonder hoogleraar Openbare financiën en economisch beleid aan de Erasmus Universiteit en columnist voor De Groene Amsterdammer. Deze column stond eerder in dat blad.

Het revolutionaire advies van de commissie-Bakker bevat niets minder dan de ontbrekende hervormingsagenda van Balkenende IV. De kern van het rapport draait om de arbeidsmarkt en de vergrijzing.

Bakker gaat vele malen verder dan Donner ooit had durven dromen. Donner wilde iedere ontslagen werknemer voortaan de standaard ontslagvergoeding geven. Tegelijkertijd wilde hij die vergoeding maximeren en de gang naar de rechter stopzetten, omdat de ontslagaanvraag van werkgevers in meer dan 95 procent van de gevallen gegrond wordt verklaard.

De commissie stelt voor het ontslagvergoedingencircus volledig op te breken. De verwachte besparingen voor de werkgevers, zo?n vier procent van het loon, moeten zij voortaan storten in de levensloopregeling (?werkbudget? genoemd) van alle werknemers. Tegoeden in de levensloopregeling kunnen worden gebruikt om scholingskosten te betalen en perioden met een laag inkomen te overbruggen.

De verwachte ontslagvergoeding ?achteraf? wordt dus omgezet in loon ?vooraf?. Oudere werknemers verliezen hun aanspraken op hoge ontslagvergoedingen. Flex- en deeltijdwerkers winnen; die krijgen nu een storting in hun levensloopregeling. Bakker richt de ontslagbescherming dus beter op kwetsbare werknemers. Zij worden daardoor misschien minder snel aangenomen. Maar dat wordt tegengegaan met loonkostensubsidies voor langdurig en onbemiddelbare werklozen. De arbeidsmarkt zal vooral flexibeler worden voor de minder kwetsbare werknemers.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Gezocht: Europese waakhond burgerrechten m/v

20 juni 2008 , 12:00 , door Gastauteur

Sophie in 't Veld In de reeks gastbijdragen vanuit de politiek, vandaag weer een artikel van D66 Europarlementariër Sophie in ’t Veld.

Op 10 december van dit jaar is het zestig jaar geleden dat de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens werd uitgeroepen door de Verenigde Naties. Twee jaar later werd het Verdrag tot Bescherming van de Rechten van de Mens en de Fundamentele Vrijheden (EVRM) ondertekend in Rome, waarmee een internationaal instrument werd geschapen voor de juridische verdediging van de mensenrechten en burgerrechten. Sindsdien is er ook door de Europese Unie en de voorlopers daarvan een uitgebreid pakket aan verdragen, richtlijnen en jurisprudentie ontwikkeld ter bescherming van mensenrechten en burgerrechten, en als het nieuwe EU Verdrag (Verdrag van Lissabon) wordt aangenomen, zal de EU zelfs toetreden tot het EVRM. Er zijn allerlei instanties ter verdediging van de mensenrechten en de burgerrechten, waaronder het Hof in Straatsburg. En sinds kort heeft de Europese Unie een Agentschap voor de Grondrechten. Naast de gewone rechtspraak is er voor elk afzonderlijk burgerrecht wel een instantie of toezichthouder waar burgers terecht kunnen met hun klachten. Na de gruwelen van de twee wereldoorlogen kregen Europese burgers dus uitgebreide mogelijkheden om hun rechten juridisch af te dwingen, en om zich te verdedigen tegen willekeur en machtsmisbruik door de staat.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Bericht uit Kamp Holland: Groen in Afghanistan

19 juni 2008 , 15:06 , door Gastauteur

Kamp Holland Uruzgan (Foto: Brechtje Paardekooper)

GeenCommentaar.nl presenteert vanaf vandaag een nieuwe gastlogger. Vanuit Kamp Holland geeft Brechtje haar kijk op het leven in Afghanistan en de Nederlandse missie aldaar. Vanaf juni is zij aanwezig in Uruzgan als OSAD oftewel Adviseur OntwikkelingsSamenwerking. Naar verwachting zal zij elke maand verslag doen van haar bevindingen op dit weblog.

Sinds een paar weken loop ik rond in Kamp Holland als OSAD oftewel Adviseur OntwikkelingsSamenwerking (niet ADOS, die vier letters waren ooit gereserveerd voor Prins Claus). Kamp Holland is een eigenaardige omgeving om van daar uit Ontwikkelingshulp te bedrijven. Het is natuurlijk een militair kamp: alles wat geen uniform draagt, valt op – ik dus ook. Alles is militair, en dus een beetje oncomfortabel: de stoeltjes, de bureaus, de containers waarin we werken en slapen. En omdat militairen praktische mensen zijn en omdat Afghanistan in de zomer stof, stof en nog eens stof is, ligt het gehele kamp vol kiezels. Niet van die kleine kiezeltjes, maar van die grote waarin je in het donker je nek kunt breken – het is maar goed dat we hier geen alcohol mogen drinken.

Maar bloed kruipt waar het niet gaan kan, en op sommige plekken zijn mensen bezig kleine (ietwat illegale) tuintjes aan te leggen:

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Webloggers aan de schandpaal?

13 juni 2008 , 10:21 , door Gastauteur

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Onderstaand stuk is van David Riphagen, die al eerder een log over privacy voor ons schreef. Hij is student Technische Bestuurskunde aan de TU Delft en werkt aan zijn onderzoek “Privacy Harms for Users of Social Network Sites by Making Use of Their Identity Relevant Information’ bij het Electronic Privacy Information Center in Washington DC, USA.

In de Middeleeuwen werden mensen gestraft voor hun immorele gedrag door het publiekelijk bekend maken van wat zij gedaan hadden. Overspel, diefstal of leugens, het werd via de schandpaal of de wandelton bekend gemaakt aan de gehele stad. Openbare schande wordt als een straf gezien, ook in deze tijd. Neem dogpoop girl, een meisje uit Zuid-Korea die weigerde de poep van haar hond in de metro op te ruimen. Ze werd met een telefoon gefotografeerd en de foto met al haar contactgegevens online gezet. Het gevolg was een digitale heksenjacht, die zelfs de Verenigde Staten bereikte.

Hoewel dogpoop girl er niet voor koos haar identiteit online te zetten en een bepaald publiek aan te spreken, zijn er steeds meer mensen die zelf gevoelige en persoonlijke informatie online zetten. In een recent interview vroeg ik aan professor Daniel Solove hoe hij denkt over mensen die dit doen. Hij antwoordde dat dit hem zeer fascineerde en hij denkt dat mensen niet goed begrijpen wat de gevolgen kunnen zijn van informatie online plaatsen.

Wel sex, toch verneukt
Hoe zou jij je voelen als je erachter komt dat jouw date van gisteravond haar hele seksleven online beschrijft? Kijk naar de Washingtoniette, een stagiaire hier op Capitol Hill, die al haar affaires uitgebreid op Blogspot beschrijft. Een voorbeeld dat Solove in zijn boek immoreel noemt, omdat haar partners nooit toestemming hebben gegeven voor publicatie van deze persoonlijke details. De Washingtoniette zelf had echter nooit verwacht dat anderen dan haar vrienden haar weblog zouden lezen. Dit veranderde toen Washingtons grootste roddelblog, de Wonkette, een link naar de weblog op haar site plaatste.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Voorkomen is beter dan genezen

31 mei 2008 , 14:00 , door Gastauteur

Sargasso biedt ruimte voor gastbijdragen. Hieronder plaatsen wij een gastbijdrage van Frank Sleutels, werkzaam aan het Erasmus Medisch Centrum te Rotterdam. Frank vatte zijn toekomstvisie op embryoselectie in een kort filmpje.

In de toekomst zal ieders persoonlijke DNA profiel bekend zijn. Dan zal selectie geen drempel meer vormen om voor uw toekomstige kind een levensweg uit te stippelen met een lang en gelukkig leven?

Embryoselecte na preïmplantatie genetische diagnostiek (PGD) is eindelijk toegestaan! Daarmee is de weg vrij voor een toekomst zonder dragers van erfelijke borstkanker. Het wegselecteren van negatieve eigenschappen, zoals een defect borstkanker BRCA1 gen, is de eerste stap die voortvloeit uit de genetische profilering. Die genetische profilering dwz de ontrafeling van ieders gehele DNA zal het hoogtepunt van de genetische revolutie vormen. Door snelle vooruitgang in de DNA-ontrafelings-technieken gaan we dit hoogtepunt binnenkort bereiken (denk aan het nieuws dat van de eerste vrouw afgelopen week in Leiden een volledig DNA profiel gemaakt is).

Wat wordt de impact als iedereen straks zijn/haar eigen DNA profiel kent. Daaruit kunnen we ziekten voorspellen en dus een risicoprofiel opmaken. Wat als we een DNA profiel van onze nog ongeboren kinderen maken en aan de hand daarvan een embryoselectie toepassen?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De Nederlandse sharia

29 mei 2008 , 16:01 , door Gastauteur

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Ditmaal voor Arnoud de Jong, die het stuk eerder plaatste op zijn eigen blog.

Hoogleraar Frans Leeuw hield afgelopen vrijdag een oratie aan de Universiteit van Maastricht. Daarin vertelde hij dat Nederland op rijksniveau 1785 wetten, 2489 maatregelen van bestuur en Koninklijke Besluiten en 6402 ministeriële regelingen heeft. Dit aantal neemt jaarlijks met 2,2 procent toe.

Doel van die wetten en regels is uiteraard het beïnvloeden en sturen van gedrag van burgers. Dit instrumentarium wordt samenvattend ‘interventie’ genoemd.
Het is nog niet zo eenvoudig om het gedrag van burgers via ‘interventie’ in het juiste spoor te krijgen, want de officiële regels moeten concurreren met wat wordt genoemd ‘eerder gedrag’. Dat ‘eerdere gedrag’ is bepaald door hersenen, hormonen, instincten, culturele patronen e.d. Dat ram je er niet een-twee-drie uit. Maar goed, als de boetes en straffen maar hoog genoeg zijn lukt het kennelijk grotendeels wel.

Achtereenvolgende regeringen proberen al tientallen jaren om het aantal wetten en regels te beperken. Dat komt nog niet echt lekker op gang. Wie de oratie van Van Leeuwen leest begrijpt waarom: het is een bijna onmogelijke opgave. Er zijn zoveel niveaus en geledingen die allemaal hun eigen regels uitbraken dat het lastig is om een compleet overzicht te krijgen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Dag tegen homofobie: Open brief aan Barroso

17 mei 2008 , 10:55 , door Gastauteur

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag, 17 mei, is de Internationale Dag tegen Homofobie. De europarlementariërs Kathalijne Buitenweg en Michael Cashman doen een oproep aan de voorzitter van de Europese Commissie, José Manuel Barroso, om niet te zwichten voor de druk van homofobe politici in sommige nationale hoofdsteden.

Volgend jaar zijn er Europese verkiezingen en treden een nieuw parlement en een nieuwe Europese Commissie aan. Het lijkt erop dat het u niet snel genoeg kan gaan. De ambitie waarmee u begon als Commissievoorzitter is uitgedoofd. Jarenlang heeft u de besluitvorming over een algemene discriminatierichtlijn getraineerd. En nu kondigt u een voorstel aan dat alleen discriminatie op basis van handicap bestrijdt. Voor gelijke behandeling ongeacht etnische afkomst of sekse hebben we al vrij goede wetgeving. Maar subtiel weigert u om homodiscriminatie aan te pakken.

Herinnert u het zich nog? Uw speech voor het voltallige parlement in oktober 2004? Wij hadden een stevige confrontatie achter de rug met beoogd eurocommissaris Buttiglione. Een meerderheid van de parlementariërs had er geen vertrouwen in dat deze man, die homo?s zondig vond, zijn recht van initiatief zou gebruiken om de Europese antidiscriminatiewetgeving te verstevigen. Om het bestaande verbod op discriminatie op de arbeidsmarkt uit te breiden naar de markt voor goederen en diensten, zoals een lening van een bank of het huren van een huis. U probeerde het tij nog te keren. U stond voor ons in Straatsburg, met de hand op het hart, pal voor onze wensen.

Ook u wilde af van de hiërarchie in discriminatiegronden. Want waarom is discriminatie op basis van ras, etniciteit en sekse in meer gevallen verboden dan homodiscriminatie? U roemde uw team als Commissie voor gelijke kansen. U zei dat u een algemene antidiscriminatiewet ging voorstellen die ook discriminatie op grond van seksuele voorkeur zou omvatten.