Gastauteur

2.335 Artikelen
3 Waanlinks
25 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het Nieuwe Verbieden is geen lolletje

Vandaag plaatst Sargasso een gastbijdrage van Mark Thiessen Algemeen Bestuurslid Politiek & Voorlichting JOVD Hoofdbestuur.

Het Nieuwe Verbieden lijkt anno 2008 een trend te zijn geworden waar het kabinet zich graag aan overgeeft. Helaas doen ook veel oppositiepartijen hieraan mee. Dit is een zorgwekkende ontwikkeling, die veel Nederlanders rechtstreeks raakt. Verbieden is een beleidsmatig zwaktebod, en bovendien kan een beetje vertrouwen in de burger geen kwaad.

Toch ontbreekt het onze bewindslieden in Den Haag, de Christelijke partijen fier voorop, aan enig geloof in het individuele beoordelingsvermogen van de Nederlander. Mogen we geen lol meer hebben, omdat het volgens ons kabinet te gevaarlijk is? De ene na de andere betuttelende maatregel verlaat het Haagse Binnenhof.

De betutteling werd bij de kabinetsvorming zelfs geïnstitutionaliseerd, in de vorm van een minister voor Jeugd en Gezin. De naam van deze portefeuille laat duidelijk zien dat deze minister niets liever wil dan achter de voordeur gluren en ingrijpen. Met het lanceren van het Elektronisch Kind Dossier laat de minister in ieder geval blijken dat hij ieder Nederlands kind als een potentieel probleemgeval ziet, dat door de overheid in de gaten moet worden gehouden. Rouvoet laat zich geregeld negatief uit over de jeugd van tegenwoordig, maar is tot dusverre nog niet aan het Nieuwe Verbieden toegekomen. Gelukkig is hij vooralsnog een zwakke minister, met veel woorden en weinig daden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

VVD op zoek | verslag van een familiedag

Ad van der Stok heeft voor Sargasso in vier afleveringen (1, 2, 3 en 4) het nieuwe beginselprogramma van de VVD besproken en heeft nu aansluiten het congres bezocht.

Afgelopen weekend vond in de Doelen de 125ste VVD-ALV plaats. Voor de gelegenheid was de Willem Burgerzaal met jasjes, dasjes en mantelpakjes aangekleed. Burgervader en partijvoorzitter Opstelten leidde de leden door een volle dag, na de door hemzelf uitgesproken openingsspeech, waarmee hij goedgeluimd de koffiegesprekken deed verstommen. Alleen voor de goedheiligman verdween hij nog even in de coulissen van de stad.

Aan bod kwamen zaken die van zo’n politieke partij levensechte folklore maken. Zo stond om te beginnen de agenda zelf op de agenda. Niet zonder slag of stoot werd deze goedgekeurd. De secretaris moest door het stof. In de aankondiging had zij iets verkeerd vermeld, maar haar poging dat te herstellen werd door de kamercentrale Zoetermeer niet voldoende geacht. Ivo vond echter dat ze charmant en diep genoeg had gebogen, waarop Zoetermeer begreep dat er niets ander op zat dan de eer aan zichzelf te houden. De lange dag was begonnen.

Vrolijk als hij de zaal routineus door de agenda leidde voorspelde hij dat de begroting en het jaarplan zouden worden goedgekeurd. Zonder een tegenwerping af te wachten hamerde hij ze af, waarmee hij zichzelf gelijk gaf. Toen was Hengeloër Henk (Kamp) aan de beurt. De vereniging gaf hem een speldje, een insigne of een button – wat precies werd niet duidelijk – en hij werd geëerd voor zijn verdiensten en geknuffeld. De ochtend werd afgesloten met Europa, maar eigenlijk draaide het om de middag.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Softdrugs? Legaliseren!

Hieronder treft u een gastbijdrage van Andreas Bouman.

De meerderheid van de mensen gebruikt nooit ‘bewustzijnsveranderende’ drugs. Legaal of niet, velen vinden het een eng idee de controle over zichzelf te verliezen en raken nooit een joint, pil of poeder aan. Daarnaast heb je een grote groep die experimenteert met drugs. Dat experimenteren, kan een enkele keer zijn, of uitlopen tot terugkerend ‘recreatief gebruik’. Meestal stopt of vermindert het gebruik zodra de volwassen leeftijd is bereikt. Kijkt u maar eens in uw omgeving. Ziet u nog veel veertigplussers in het weekend een pilletje nemen? Ze zijn er wel, maar het is een marginale groep. Zodra de recreatieve gebruiker een vaste baan en dito relatie heeft, is het gedaan met het drugsgebruik.

Effect harde aanpak?

Drugsgebruik hangt samen met allerlei factoren, maar er is nauwelijks een verband tussen het beleid van de overheid en het drugsgebruik van de bevolking. Vorige week las ik het nog eens in de Volkskrant. Zweden heeft een repressief beleid en weinig drugsgebruikers. De Verenigde Staten hebben net zo’n repressief beleid en veel gebruikers. Nederland heeft een tolerant beleid en weinig gebruikers. Conclusie: ‘Er is geen pijl op te trekken.’ Nederland lijkt er nu voor te kiezen het tolerante beleid te willen terugdraaien. De oer-Hollandse paddo’s zullen in december uit de schappen verdwijnen en het softdrugsbeleid staat ter discussie.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Halsema’s hyperconsumptie, haast en hufterigheid

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers, dit kunnen stukjes zijn die we (uiteraard met toestemming) overnemen van andere weblogs, of die via onze mail binnenkomen. Hieronder een stuk van Simon Otjes. Het verscheen eerder op zijn eigen weblog.

Femke Halsema Geluk! (Foto: Arnoud Boer)

Ik weet nu hoe Leo Platvoet zich gevoeld moet hebben. Jarenlang steun je een politieke partij en politiek leider waarvan je denkt dat ze dezelfde idealen delen. Maar dan blijkt de partijleider plotseling de ideologische bakens verzet te hebben, een nieuwe koers hebben ingezet. Ik ben een overtuigd liberaal en daarom lid van GroenLinks, immers “de laatste links-liberale partij van Nederland”. Dan brengt Halsema “plotseling” een essay uit, waarin zij een utilitische koers kiest. Al mijn liberale haren gaan overeind staan.

Ik wil de komende tijd Femke Halsema’s Geluk doornemen op mijn blog. Mijn eigen mening over het essay is gemengd: voor het utilistische uitgangspunt ben ik allergisch, maar veel van haar praktische voorstellen deel ik. Ik wil hier laten zien dat de utilistische uitgangspunten dan ook niet passen bij de (liberale) praktische voorstellen.

Utilisme is een theorie voor politieke en individueel handelen. Het stelt een hele simpele regel centraal: probeer met je handelen het totale geluk van de samenleving te vergroten. Het goed dat deze theorie centraal staat is geluk, dat moet gemaximaliseerd worden. Bij het utilisme gaat het om de uitkomsten van handelingen en niet om de bijvoorbeeld de intentie. De juistheid van een handeling wordt bepaald op basis van de hoeveelheid geluk die hij tot gevolg heeft.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Sinterklaasactie PvdA voor herhaling vatbaar

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers, dit kunnen stukjes zijn die we (uiteraard met toestemming) overnemen van andere weblogs, of die via onze mail binnenkomen. Hieronder een stuk van Dirk Kloosterboer.

Sinterklaas (Foto: Flickr/wester)

De PvdA misbruikt belastingcenten om Sinterklaas te spelen en daarmee kiezers te paaien. Dat beeld is blijven hangen na de spectaculair mislukte poging om een extraatje voor de minima uit te venten als PvdA-succes. Die indruk is echter niet helemaal correct.

Het verhaal is bekend: Kamerleden Hans Spekman en Paul Tang regelden vijftig miljoen euro waarmee gemeenten de minima een eindejaarsbonus kunnen geven. Vervolgens stuurden ze samen met staatssecretaris Ahmed Aboutaleb een ronkende mail aan hun lokale partijgenoten: “U kunt lokaal deze actie promoten als PvdA-actie. Zo zal het succes op uw lokale afdeling uitstralen”.

Bij de PvdA-mail was een conceptmotie gevoegd waarmee lokale fracties de wethouder konden opdragen om het geld uit Den Haag daadwerkelijk aan de minima uit te geven.

Het PvdA-initiatief pakte opvallend succesvol uit. Overal in het land diende de partij moties in, die vaak door de wethouder werden overgenomen. Ook publicitair liep de actie als een trein: er zijn zeker een stuk of honderd berichten in de regionale pers verschenen waarin de lokale PvdA haar sociale gezicht mocht laten zien. In veel gevallen werden ook Spekman en Tang nog even in het zonnetje gezet.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Chocola maken van apekool

Gastredacteur Les Nars componeerde een stukje voor de 30% sargassolezers die ‘wetenschapsnieuws’ willen bij de vrijdagmiddagborrel

Geef een oneindig aantal apen een typemachine, en ze zullen ooit een toneelstuk van Shakespeare schrijven. Een gedachtenexperiment dat het goed doet op een vrijdagmiddagborrel of aan de salontafel. De kans dat apen literatuur bedrijven is nihil. “Alleen omdat we niet weten hoe we hun schrijfsels moeten lezen”, zegt wiskundige prof.dr.ir. Henk van Tilburg van de Technische Universiteit Eindhoven. Wat blijkt? Chimpansees kunnen wel degelijk schrijven. Van Tilburg publiceert binnenkort in Nature, “maar mijn chimps verdienen de Nobelprijs voor de literatuur.”

In een hok met hooi en fruit vlooit chimp Cindy “Kroonenberg” zilverrug Hugo “Mulisch”. De bijnamen danken ze aan hun manuscripten, die op een roestvrijstalen tafel liggen in een observatieruimte van safaripark Beekse Bergen. Cindy en Hugo zijn afkomstig van het primatencentrum BPRC in Rijswijk. De ‘Chimpensionado’s’, zoals Van Tilburg de apen noemt, hebben jarenlang gediend als proefdier. Sinds het verbod op medische proeven op mensapen in 2002, zijn de apen gebruikt om een gedachte-experiment in de praktijk te brengen. “Het voorbeeld van een oneindig aantal apen dat ooit het oeuvre van Shakespeare zal schrijven, wordt gebruikt om de term ‘bijna-oneindig’ te illustreren”, zegt Van Tilburg. “De kans dat dit gebeurt is bijzonder klein. Als ieder atoom in het heelal een schrijvende aap zou vertegenwoordigen, die iedere seconde een miljard toetsaanslagen haalt, dan zou er na vijf jaar een sonnet van Shakespeare uit kunnen komen. Als je geluk hebt.”

Helaas zijn apen niet zo productief. Een experiment van studenten van de universiteit van Plymouth in 2003 liet zien dat zes kuifmakaken (macaca nigra) in vier weken tijd vijf pagina’s volschreven, voornamelijk met de letter S. De Britse studenten concludeerden dat het experiment zinloos was. Bij wijze van gimmick werden de schrijfsels nog wel gebundeld in een boekje:

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Kom maar op met die crisis!

Hieronder volgt een gastbijdrage van Marjolein van de Water, woordvoerder van het XminY Solidariteitsfonds.

Sinds de zomer van 2007 voltrekken zich spectaculaire economische ontwikkelingen. Aanvankelijk was dat vooral zichtbaar op de aandelenbeurzen en in de mondiale financiële markten. Maar de effecten zijn nu ook op de ‘reële’ economie overgeslagen en iedereen verwacht een verdere recessie. Even spectaculair zijn de reacties op de crisis door Westerse regeringen, die ongekende hoeveelheden kapitaal uitgetrokken hebben om het financiële systeem op de been te houden. In dat teken staat ook de nieuwe ‘BrettonWoods’ conferentie die de G20-landen op 15 november beleggen. Uit linkse kringen zijn tot nu toe – zeker in Nederland – weinig fundamentele geluiden te horen geweest.

Vrijwel iedereen is het erover eens dat de kredietcrisis een drama is en de ogen zijn wanhopig op minister Bos gericht. Het vertrouwen in hem is tot buitenproportionele hoogtes gestegen en er wordt hem door niemand een strobreed in de weg gelegd. Het enige dat op dit moment telt, is het veiligstellen van de bedrijven en de spaarcenten. Het is ook verboden verklaard om dieper na te denken over de oorzaken van deze crisis. Het argument: ‘een brandweer gaat ook niet eerst de lucifer zoeken voordat hij de brand blust’. Dat is natuurlijk waar, maar we kunnen ervan uitgaan dat de meeste brandweermannen geen pyromanen zijn. De Nederlandse regering is dat in dit opzicht echter wel en zij hoeft de lucifer dan ook niet te zoeken. Als mede aanstichter van de brand weet ze heel goed waar deze te vinden is.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Sint Aboutaleb

Gelieve hieronder aan te treffen de rijkelijk met hyperlinks gelardeerde gastbijdrage van Les Nars

Speelt er een Marokkaan voor Sinterklaas, is het weer niet goed. Aboutaleb mocht donderdagochtend met spoed op het matje komen omdat hij als staatssecretaris zijn naam had gezet onder een mailje aan lokale PvdA-politici over de verdeling van 50 miljoen euro voor de minima, waarbij het extraatje ten onrechte werd gepresenteerd als een kerstcadeautje van de PvdA.

Dat Aboutalebs mailtje werd onderschept door ‘een bezorgde VVD’er’ was natuurlijk het echte cadeautje, tenminste, voor Atzo Nicolaï. Jammer dat hij zo wild uitpakt: “Het is al belachelijk dat wij met z’n allen 50 miljoen moeten ophoesten om de PvdA voor Sinterklaas te laten spelen. Nog schandaliger is dat deze staatssecretaris een campagnebrief ondertekent waarin kabinetsbeleid wordt verkocht als een PvdA-presentje”

De 50 miljoen is inderdaad geen presentje, maar wel een ideetje van de PvdA, dat wordt uitgevoerd als kabinetsbeleid. Dat de staatssecretaris al dan niet argeloos heeft geholpen om er een PvdA-strikje om te doen is inderdaad ‘niet chique’ (CDA) en het wekt de indruk dat de partij ‘reclame voor zichzelf belangrijker vindt dan het helpen van mensen met een laag inkomen’. (SP).

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Seks, drugs en Rouvoet

Vandaag plaatsen we de tweede gastbijdrage van Andreas Bouman.

Rouvoet, de minister van jeugd en gezin wil een maatschappelijke discussie over de losgeslagen moraal van de jeugd. Volgens de minister worden meisjes als gebruiksartikel gezien, is seks een ruilmiddel en is het begrip liefde bij de jeugd onbekend. Door de man zijn keurige scheiding, ouderwetse bril en gristelijke achtergrond, lijken zijn uitspraken ouderwets en rieken ze naar de spruitjesgeur van de jaren vijftig. Nu heb ik de jaren vijftig niet in levenden lijve mogen meemaken, maar ik vind de uitspraken van Rouvoet helemaal zo gek nog niet. Daarbij komt dat ik jonge spruitjes, mits niet te lang gekookt, best kan waarderen.

Waarom heeft Rouvoet een punt?
Iedereen moet lekker zelf weten wat die doet. Als twee mensen vrijwillig seks willen hebben zonder liefde is dat hun eigen keuze. Prima. Alleen moet het dan wel om volwassenen gaan. Vorige week was er op Nederland 3 een documentaire over hele jonge jongens (12 a 16) die spraken over nog jongere meisjes. Daar werd ik niet vrolijk van. Meisjes werden alleen gezien als hoeren (in hun terminologie ‘banga’s’) en niet als mensen. De prille liefdenestjes waren gore garageboxen of ranzige portieken. Als je daar als pubermeisje je ‘seksualiteit ontdekt’ door je te laten nemen door een of meer huftertjes zonder enig respect, dan belooft dat weinig goed voor toekomstige moraal van deze jongens en meisjes.

Sociale klasse bepalend voor kinderen en seksualiteit.
Deze onromantische inwijdingen in de liefde vinden niet alleen in de Bijlmer plaats. De documentaire schetste ook een soortgelijk portret van een dertienjarig meisje van het platteland. Ook daar was liefdeloze liefde, meer regel dan uitzondering. Het werd duidelijk dat niet de regio bepalend is van hoe kinderen leren omgaan met seksualiteit, maar het opleidingsniveau van de ouders. In dezelfde documentaire bleek namelijk duidelijk dat kakkindertjes wel degelijk een onderscheid maken tussen seks en liefde.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Obama is een product van onze verbeelding

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers, dit kunnen stukjes zijn die we (uiteraard met toestemming) overnemen van andere weblogs, of die via onze mail binnenkomen. Hieronder een stuk van Harry Zevenbergen.

Barack Obama (Foto: Flickr/jmtimages)

Hoera, ik kwam zojuist de eerste Barack Obama scepticus tegen sinds hij tot president is verkozen. Het lijkt wel of de wereld gek is geworden. De euforische hysterie is ongekend.

Het past wel in een trend die met de dood van Lady Di is ingezet. Mensen zijn licht ontvlambaar in positieve en negatieve zin, en wanneer ze gaan, gaan ze met grote groepen dezelfde kant op. Dan huilen ze allemaal alsof Lady Di een persoonlijke vriendin was, zeggen ze allemaal wat ze denken, zonder er over na te denken en denken ze allemaal hetzelfde.

Wanneer zelfs Maarten van Rossum de beroepsscepticus zegt een traan weggepinkt te hebben, dan is het goed mis in de wereld. Als Michael Moore ‘mij’ mailt dat hij zo blij is dat er een anti-oorlog kandidaat gekozen is tot president, dan is de wereld aan het doordraaien.

Ik zal het hardop zeggen: ik heb geen traan weggepinkt, ik heb niet gejuicht. De woorden hope, believe and change klinken me niet als muziek in de oren. Want ik weet niet waar we in moeten geloven, waar we op moeten hopen en welke verandering het over gaat. Wat ik zie is een gematigd rechtse christenpoliticus en daar hebben we er zelf al genoeg van in Nederland.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Digitale oppas (bewaker) verdrijft fysiek contact

Op Sargasso plaatsen we af en toe een gastbijdrage. Dit keer een stuk van RonaldO zoals dat ook verscheen op de site PrivacyInvasion

De mens heeft steeds meer moeite met het volbrengen van zijn taken op basis van normaal fysiek (oog)contact. De laatste jaren is de invloed van technische hulpmiddelen bij het uitvoeren van fysieke taken ontzettend gegroeid. Het “Cameratoezicht” is uiteraard het mooiste voorbeeld van deze ontwikkeling. Waar voorheen normaal fysiek oogcontact standaard gebruik was, laten we dit nu doen door het elektronische oog. Maar we gebruiken veel meer technieken om oppastaken te vereenvoudigen die voorheen ondenkbaar waren. Of dit een goede ontwikkeling is, moet iedereen voor zichzelf beoordelen, maar ik ben bang dat de techniek doorschiet naar een richting, die onvermijdelijk tot fouten en misstanden gaat leiden in ons ‘o zo normale dagelijkse leven&’.
(Voetnoot; bedenk wel dat alle opgeslagen data en beelden op een harde schijf, "tenzij goed beveiligd" gevoelig zijn voor misbruik. Denk daarbij aan computerinbraak of diefstal)

Natuurlijk kennen ouders al jarenlang het gebruik van de "Babyfoon", maar dat stukje techniek is tegenwoordig al in de categorie simpel beland, want we gebruiken daar nu uiteraard een "Webcam" voor. Beeld en geluid via het pc scherm is veel eenvoudiger en we hoeven niet gelijk naar de babykamer te rennen, want een blik op het scherm is minder vermoeiend. Mocht de baby toch enige troost nodig hebben, dan is het niet direct nodig om daarvoor uit de luie stoel te komen, want we hebben de "HUG", een kussen vol met sensoren, warmte pads, tril apparaatjes, en diverse lampjes, die het mogelijk maakt om via een telefoonverbinding fysiek (?) contact te hebben met het kroost. Als de baby, peuter of kleuter is geworden, moet het bewakingsgebied natuurlijk uitgebreid worden, maar daarvoor is de "RFID-chip" uitgevonden.
(Voetnoot; bedenk wel dat alle opgeslagen data en beelden op een harde schijf, "tenzij goed beveiligd" gevoelig zijn voor misbruik. Denk daarbij aan computerinbraak of diefstal)

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Rutte op zoek (4) | Denkend aan Alan

De VVD is bezig met een nieuw beginselprogramma. In een reeks gastbijdragen gaat Ad van der Stok nader in op deze belangrijke stap voor die partij.

De kredietcrisis lijkt voor de VVD ver weg. In de oppositiebankjes merkt ze weinig van de financiële storm en was het de afgelopen maand rustig. Het pluche warm houden en gelaten afwachten of Bos, tussen overname en financiële injecties door, tijd had voor een praatje. Toch heeft ze misschien wel iets om zich over te bezinnen. Afgelopen maand werd het ‘imploderend kapitalisme’ veelvuldig afgedankt en niet alleen door linkse rakkers. Volgens CDA-prominent Wijffels ‘gaat het fundamentalistisch kapitalisme aan zichzelf ten onder’ en zelfs een fervent gelovige in vrije markten en deregulering erkende een zwakte in zijn ideologie te hebben ontdekt. In de New York Times gaf Alan Greenspan toe “that he had put too much faith in the self-correcting power of free markets“.

Dat kapitalisme en die vrije markten liggen dus onder vuur en toevallig denkt de VVD de laatste tijd na over haar beginselen. Dat nadenken begon met een voorwoord in de Rode Hoed en een inleiding in het NRC en op haar website. In augustus kwam het vervolg. Een concept beginselprogramma dat over een kleine twee weken aan de leden wordt voorgelegd.

Vorige Volgende