Gastauteur

2.335 Artikelen
3 Waanlinks
25 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Eén succes is géén succes in de drugsoorlog

GeenCommentaar heeft plaats voor gastlogs. Vandaag is dat een stuk van Jan-Albert Hootsen, freelance correspondent in Mexico voor verschillende Nederlandse media. Deze post verscheen eerder op zijn eigen weblog.

Graffiti tegen drugs in Cucuta, Colombia (foto:flickr/Photocapy)

Groot nieuws, uit Colombia, een tijdje geleden. Een gecoördineerde actie van Colombiaanse en Mexicaanse politie met de het Amerikaanse anti-drugsagentschap DEA. Twee jaar werd eraan gewerkt, het resultaat mocht er zijn: 21 zware jongens (en meisjes) uit de Colombiaanse drugswereld werden opgepakt. Belangrijk aan het succes, was dat bij de opgepakte verdachten mensen zitten die volgens de autoriteiten directe banden hebben met de Mexicaanse kartels.

Zo werd een zekere Maria Patricia Rodríguez Monsalve opgepakt, die de tussenpersoon zou zijn tussen het machtige Sinaloa Kartel van Chapo Guzmán, en een twaalftal piloten die op zichzelf een kartel zouden vormen door vele tonnen cocaïne naar Mexico te vliegen.

21 verdachten, dat klinkt heel mooi, en het is in deze barre drugstijden zeker iets dat de gezamenlijke autoriteiten van de VS, Mexico en Colombia als een goed resultaat mogen presenteren. Maar hoe zwaar is deze klap daadwerkelijk voor de kartels? Twee jaar is er aan de operatie gewerkt. De verdachten werd minutieus gevolgd, hun bewegingen gedocumenteerd, telefoons werden afgeluisterd en (volgens de Colombiaanse krant El Tiempo) er zou zelfs sprake zijn van infiltratie. Geen half werk dus.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Mond op mond beademing van Halsema

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Onderstaande analyse is van Mario Frieswijk en verscheen eerder op zijn eigen weblog.

Femke Halsema (foto:flickr/Anne Helmond)

Femke Halsema deed in een opiniestuk, dat dit weekend in de Volkskrant te lezen was, drie aanbevelingen voor de politici, bedoeld om na de verkiezingen van 9 juni het land bestuurbaar te houden.

Het is een artikel met een verhaal dat we de laatste tijd wel vaker horen; het electoraat is te versplinterd waardoor het vormen van stabiel bestuur onmogelijk zou worden. Vervolgens een rekensom waaruit die onbestuurlijkheid moet blijken, en het hele artikel is doordrenkt met de gedachte, dat dit vroeger anders was.

Dat het electoraat versplinterd is, kan moeilijk ontkend worden. Maar het idee dat dit ooit structureel anders was, klopt niet. Tot 1977 bestonden meerderheidskabinetten in Nederland altijd uit 4 of meer partijen. Pas na de oprichting van het CDA veranderde deze situatie. Deze fusie maakte van 3 partijen 1, en werd al snel gevolgd door de fusies van de voorlopers van GroenLinks en de ChristenUnie. Hierdoor werd het parlement een periode erg overzichtelijk, maar het gaf ook de electorale ruimte voor het ontstaan van nieuwe partijen.

Een tweede aanname is dat versplintering per definitie zou leiden tot een onbestuurbaar land. Toch beschouwen we de 150 jaar die we zo geregeerd zijn over het algemeen niet als één lange periode van instabiliteit. Overigens laat hier ons geheugen ons wel in de steek; premier Balkenende staat bekend als slechte premier, vooral omdat hij binnen tien jaar 4 kabinetten geleid heeft. Iemand als Willem Drees herinneren we ons als een stabiele bestuurder, maar ook hij leidde 4 kabinetten in tien jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Waarom de toekomst van Balkenende niet in CDA-handen ligt

Als gastbijdrage vandaag een stuk van Ad van der Stok. Hij verzorgt op Sargasso ook regelmatig infographics.

Er wordt gedacht dat het CDA zelf bepaalt of Balkenende haar kandidaat premier blijft. De CDA top doet zelfs alsof die kandidatuur vanzelfsprekend is en speelt mooi weer. Afgelopen vrijdag was dat goed te zien toen CDA ministers zich massaal achter Balkenende schaarden. ‘Wij hebben alle vertrouwen in onze grote leider Jan Peter!’ werd er door iedereen gezegd, dus dan weet je dat er iets aan de hand is. Want de achterban lijkt steeds minder gecharmeerd van de zoveelste herhaling hordelopen voor gipspoten.

Het goede nieuws voor de rest van Nederland is dat ook buiten het CDA over de toekomst van Balkenende besloten kan worden.

Met name het drietal Pechtold, Rutte en Wilders is in staat Balkenende van een volgend premierschap af te houden. Zij vertegenwoordigen de partijen waar Balkenende na de verkiezingen mee in zee zal willen gaan. Echter, alledrie hebben ze in de afgelopen jaren de premier voortdurend beschuldigd van gebrek aan regie en leiderschap. Dat was ook niet zo vreemd want hij gaf daar constant aanleiding toe.

Eigenlijk hoeven ze nu alleen maar de consequenties uit hun eigen woorden te trekken: Natuurlijk sluiten wij samenwerking met het CDA niet uit, maar dat zal niet gebeuren onder leiding van degene die bij voortduring bewezen heeft daar niet geschikt voor te zijn: Jan Peter Balkenende. Een duidelijke consequente boodschap, waar politici gek op zeggen te zijn.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Welke partij haat je het meest, PVV of PvdA?

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Onderstaande analyse is van Mario en verscheen eerder op zijn eigen weblog.

De belangrijkste analyse van de eergisteren gehouden verkiezingen, is natuurlijk dat het onmogelijk is om deze gemeenteraadsverkiezingen zomaar te vertalen naar landelijke.

Dat is eigenlijk altijd al zo; de lokale partijen zijn samen namelijk de grootste partij (21%) en hun achterban is niet zo makkelijk weg te rekenen of bij een andere partij te plakken. Gisteren werd deze onmogelijkheid nog groter, vooral omdat de PVV, die duidelijk één van de winnaars is, slechts in 2 gemeentes meedeed. Vervolgens waren er ook nog in 10% van de gemeentes helemaal geen verkiezingen ivm gemeentelijke herindelingen, zodat iedere analyse niet zozeer gebaseerd is op de verkiezingsuitslag van gisteren, maar op de opiniepeilingen die tegelijkertijd gehouden zijn.

Dat de PVV zou winnen, kon na de verkiezingen voor het EP moeilijk een verrassing genoemd worden. Ook de andere winnaars (GL, D66) waren toen al zichtbaar, net als de verliezers (CDA, PvdA, SP). Toch is er wel degelijk iets veranderd; het CDA en de SP blijven verliezen, terwijl de PvdA zich herstelt. Bij de winnaars zien we ook iets dergelijks; de PVV blijft winnen, terwijl de winst van GL en D66 begint te verdampen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Vierde stelling debat wapenscanner

Sargasso biedt deze week ruimte aan een debat over het voorstel om een mobiele wapenscanner in te zetten. De stellingen komen vanuit de politie Rotterdam-Rijnmond. Introductie, achtergrondinformatie de de eerdere stellingen bij dit debat vindt u hier.

Het debat voerden we tot nu toe uitgaande van de mogelijke komst van een wapenscanner. Maar nu bekijken we graag de situatie dat de wapenscanner er niet komt, om welke reden dan ook. Daarom de volgende stelling:

Stelling 4
Als de wapenscanner er niet komt zal er altijd een alternatief komen.

En hierbij dan de vraag: hoe ziet volgens jou het alternatief eruit, uitgaande van de wens vuurwapens van de straat te krijgen?

Zie voor doelstellingen het gisteren gepresenteerde document.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Derde stelling debat wapenscanner

Sargasso biedt deze week ruimte aan een debat over het voorstel om een mobiele wapenscanner in te zetten. De stellingen komen vanuit de politie Rotterdam-Rijnmond. Introductie, achtergrondinformatie de de eerdere stellingen bij dit debat vindt u hier.

Stel, de wapenscanner komt er. Je wil na een avond, dag of maand scannen weten welke resultaten de wapenscanner heeft opgeleverd. Kortom meten is weten. Daarom stelling drie:

Stelling 3
Een wapenscanner is pas effectief inzetbaar als meetbaar is hoeveel hits (wapens) het oplevert en het aantal mensen dat wordt gescand.

De vraag die daarbij hoort is meer technisch van aard:
Hoe kan de scanner 1) deze resultaten meten 2) no hits anoniem houden

Update: Twee documenten (MS Word) van de politie Rotterdam-Rijnmond over dit project:
Scenario’s: PRR 2010 Wapenscanner voor in de publieke ruimte
Projectplan wapensensorconcept

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Over vallen en uitsluiten

Hieronder volgt een gastbijdrage van Bragg.

Het CDA slaat de laatste dagen wild om zich heen. Was het na de val van het kabinet vooral Jack de Vries die de aanval op de PvdA aanvoerde, nu zijn Verhagen en Balkenende zelf fel van leer getrokken tegen de PvdA. Het is zeer opmerkelijk dat Balkenende, die toch altijd de rol van staatsman speelt, vandaag bij RTL Z samenwerking met de PvdA vrijwel heeft uitgesloten. Diezelfde PvdA kreeg van het CDA namelijk al dagenlang te horen dat uitsluiting van de PVV een schande en antidemocratisch was. Dit lijkt op een enorme CDA draai en roept de vraag op of de PvdA voor het CDA erger is dan de PVV?

Uiteraard was het niet raar dat in de eerste dagen na de val van het kabinet beide partijen elkaar de schuld gaven. Ze waren doodsbang de ‘blame-game’ te verliezen, omdat in Nederland nu eenmaal meestal geldt dat: “wie breekt betaalt.” Het leek het CDA aardig te lukken de PvdA de schuld te geven, maar toen de eerste opiniepeilingen binnenkwamen, bleek de kiezer daar toch echt anders over te denken. Het CDA had het in Haags jargon dan wel constant over het ‘het doorbreken van de eenheid van regeringsbeleid’, maar voor de meeste kiezers leek belangrijker dat de PvdA eindelijk woord had gehouden. Wat er zich verder in de krochten van het Binnenhof had afgespeeld, was een kwestie van het analyseren van totaal uiteenlopende versies van de waarheid en deed afbreuk aan de geloofwaardigheid van beide partijen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Tweede stelling debat wapenscanner

Sargasso biedt deze week ruimte aan een debat over het voorstel om een mobiele wapenscanner in te zetten. De stellingen komen vanuit de politie Rotterdam-Rijnmond. Introductie, achtergrondinformatie de de eerdere stellingen bij dit debat vindt u hier.

Het thema privacy werd gisteren met enige regelmaat aangehaald als kritisch aandachtspunt bij de ontwikkeling van een wapenscan. logisch, daarom de volgende stelling.

Stelling 2
De wapenscanner maakt aantoonbare inbreuk op de privacy van de ‘normale burger’

Aangevuld met de vraag: Hoe kan de politie/overheid organiseren dat oneigenlijk gebruik van de wapenscanner wordt voorkomen?

We hopen natuurlijk op een vruchtbare inbreng door de deelnemers.

Stelling aangedragen door Bas van Tol, districtschef politie Rotterdam-Rijnmond

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Inleiding en eerste stelling debat wapenscanner

Sargasso biedt deze week ruimte aan een debat over het voorstel om een mobiele wapenscanner in te zetten. De stellingen komen vanuit de politie Rotterdam-Rijnmond. Introductie en achtergrondinformatie bij dit debat vindt u hier.

Inleiding virtueel debat wapenscanner
De politie Rotterdam-Rijnmond heeft met de mobiele wapenscanner de BigBrother Award gewonnen.
De BigBrother Award is door de Stichting Bits of Freedom in het leven geroepen. Bits of Freedom is een stichting die de digitale burgerrechten in de informatiesamenleving wil verdedigen, waarbij zij zich met name bezig houdt met privacy.
 
Het publiek kon werkwijzen en voorstellen van personen, bedrijven en instellingen nomineren. De wapenscanner van de politie Rotterdam-Rijnmond was één van de genomineerden in de categorie ‘voorstellen’. De stemmers vinden het een aantasting van de privacy mede omdat je lichaam te zien zou zijn tijdens een scan. Daarnaast zou een scan volgens de stemmers stiekem gemaakt kunnen worden en een zware schending van de privacy kunnen zijn.
 
Op dit moment onderzoekt de politie Rotterdam-Rijnmond of en hoe de wapenscanner ingezet kan worden. Er is nog geen concreet model en er is nog voldoende mogelijkheid de mobiele wapenscanner vorm te geven. Aan de hand van het virtueel debat wil de politie weten waar er rekening mee gehouden dient te worden bij de ontwikkeling van de mobiele wapenscan. Deelname wordt dan ook erg op prijs gesteld.

Waarvoor dient de mobiele wapenscanner?
(Bron: rapport Preventief fouilleren in Rotterdam september 2007 (pdf))
Allereerst wat is een mobiele wapenscanner?
In Rotterdam wordt preventief gefouilleerd en dat levert uitstekende resultaten op. Duizenden wapens zijn in beslag genomen en door de preventief fouilleeracties voelen bewoners zich ook nog eens veiliger. Bovendien is een ruime meerderheid van de respondenten voorstander van preventief fouilleeracties in Rotterdam. Bijna zeventig procent – om precies te zijn 69% is (zeer) positief over de controleacties.
Waar het preventief fouilleren ongemakkelijk kan aandoen, biedt de mobiele wapenscanner uitkomst. In plaats van vreemde handen aan het lijf, moet de scan plaatsvinden door bijvoorbeeld langs een poortje (of variant) te lopen. Een verbetering voor iedere betrokkene zou je zeggen. Daarom de eerste stelling;

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

“Amsterdam dreigt zijn tolerante ziel te verliezen”

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Onderstaand interview is van Ewoud Butter en verscheen eerder op zijn eigen weblog.

In het kader van een onderzoek naar multicultureel onbehagen in Amsterdam interviewde ik een jaar geleden een 42-jarige fragiele en nichterige homo die serieus overweegt om bij de landelijke verkiezingen op de PVV te stemmen: Tim, een portret.

Tim werd in mei ?68 (?symbolischer kan niet?) geboren in een klein dorp bij Goes als oudste van een gezin van vier kinderen. Zijn ouders waren streng gereformeerd, zijn vader was actief in het bestuur van de lokale kerk.

Tim was 14 en zat op het VWO in Goes toen hij besefte dat hij homoseksueel was. Omdat hij wist dat zijn ouders homoseksualiteit niet accepteerden, hield hij zijn geaardheid lange tijd verborgen. Dat leidde er toe dat hij steeds depressiever werd. Ook gingen zijn prestaties op school achteruit, zodat hij moest overstappen naar de HAVO. Toen hij 16 was had hij na een avondje stappen thuis zijn coming out. Daarna brak de ?hel? los. ?Mijn vader heeft sinds die dag niet meer met me gesproken, m?n moeder probeerde me om te praten. Ze dacht dat ik geestelijk ziek was en zag mijn homoseksualiteit als een gevolg van mijn depressiviteit in plaats van andersom.? Ze stuurde Tim naar de dominee en daarna naar de psychiater. Tim werkte mee, tegen beter weten in, ‘uit een soort schuldgevoel’.

Toen hij zijn HAVO-diploma had gehaald vluchtte hij naar Amsterdam. ?Amsterdam was voor mij de beloofde stad. Daar kon ik mezelf zijn en mensen met een vergelijkbare achtergrond en interesses ontmoeten.? Na twee dagen stond hij al op de stoep bij het COC en na een maand woonde hij samen met een man van 50 in de Concertgebouwbuurt. “Hij gaf me de ruimte om te zijn wie ik was, hij pronkte met me en had me na 2 dagen al meer complimenten gemaakt dan ik ooit van mijn ouders had gehad.”
Zijn vriend onderhield hem, terwijl Tim het huishouden deed. ?Ik wist niet wat ik wilde studeren. Begon steeds aan wat, maar maakte het nooit af. Misschien was het scheve relatie, en ongetwijfeld zal ik onbewust een vaderfiguur hebben gezocht, maar ik voelde me wel heel veilig. Die veiligheid had ik nodig om uit te vinden wie ik was.?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Stadscommando’s

Dit is een gastbijdrage van Pablo Eppelin. Dit artikel staat ook op La Ruta.

Hoewel sommigen het anders zouden willen, blijft het bestaan van Nederland onopgemerkt in Centraal-Amerika. Nou ja, enkele uitzonderingen daargelaten: een prins die zich verspreekt over garnalen, meneer van Baalen die is uitgeroepen tot persona non grata in Nicaragua en bodyscanners om het terrorisme te bestrijden. Nederland haalde de afgelopen tijd bovendien de voorpagina’s als land dat sneller dan alle andere landen grootmoedig Haďtiaanse kinderen adopteert. Dat is ongeveer het resultaat van zeventig dagen speuren naar Nederland in het Centraal-Amerikaanse nieuws. Stuk voor stuk voorbijgaande dingen die al snel collectief vergeten worden, behalve natuurlijk de eeuwige roem die Ajax geniet bij de inwoners van de landen van Centraal-Amerika. Verder is Nederland niet zo belangrijk.

Na terugkomst heb ik vele uren slaap nodig om de nachtmerrie van de reis te boven te komen. Als ik wakker word, kom ik op het idee de televisie aan te zetten. Na zeventig dagen weg te zijn geweest, wil ik erachter komen waar in Nederland over gepraat wordt. Precies op de dag waarop Nederland tachtig miljoen euro ophaalt bij een actie voor Haďti. Mooi om te zien hoe de Nederlandse maatschappij zich solidair toont met de Haďtianen. Of beter gezegd, hoe ze massaal in actie komen om enkele miljoenen te verzamelen. Ontroerend.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Verkiezingen: partijen en hun uitdagingen

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag is dat Kaj Leers, met een beschouwing van de uitdagingen en problemen van de partijen.

Nederland mag over enkele maanden weer naar de stembus om een nieuwe regering te kiezen. Het slagveld ligt er nu nog maagdelijk en bloemrijk bij, maar is wel totaal overhoop gegooid nu de PvdA uit het kabinet gestapt is. Sommige partijen moeten hun strategie fors bijstellen. De contouren van het nieuwe slagveld zijn duidelijk.

Geen twijfel: de verkiezingen van 2010 gaan over twee zaken. Ten eerste de bezuinigingen. Die moeten er komen, daar is iedereen het over eens. Zoals ik hier schreef is de keuze straks als vanouds tussen links en rechts. Het vallen van het kabinet betekent dat de PvdA de vrijheid heeft om zichzelf terug te trekken in het linkse kamp, terwijl het CDA hetzelfde kan doen in het rechtse kamp.

De tweede zaak is onmiskenbaar de factor Wilders. Maar in tegenstelling tot wat Wilders zelf het liefst doet – zich afzetten tegen linkse partijen – zijn het de rechtse partijen en de SP die het meest van hem te duchten hebben.

SP

Agnes Kant heeft het moeilijk. Ze heeft op sociaal-economische onderwerpen een stevige concurrent in Geert Wilders, die veel kiezers van haar afsnoept. Wilders heeft veel sociaal-economische SP-punten overgenomen. Tegen zijn verbale geweld kan Kant moeilijk op, ook al omdat Wilders ook op sociaal-cultureel terrein kiezers bij haar weghaalt met zijn stevige standpunten inzake moslims en criminaliteit. Kant kan nu niet dezelfde standpunten gaan huldigen. Wil ze kiezers teruglokken van het Wilders-kamp, dan loopt ze het gevaar teveel naar links te moeten overhellen om nog aantrekkelijk te zijn voor meer gematigde kiezers van de PvdA en Groenlinks. Een manier om dat te voorkomen is door te proberen coalities te sluiten met die partijen, zoals Halsema nog voorstelde in 2006 (het ‘kopje koffie’ met Bos). Op die manier kan Kant nog proberen de verschillen met de PvdA en Groenlinks te minimaliseren.

Vorige Volgende