Overzicht

Gastauteur

2.333 Artikelen
3 Waanlinks
25 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Stripheld

, door

Vandaag een bijdrage van Peter Roeffen, columnist/journalist/tekstschrijver en blogger op Petroeftaal.nl

Van alle dingen die voor het land het belangrijkste zijn om er weer bovenop te komen staat de invoering van een hogere maximumsnelheid op de snelwegen op nummer een.

De crisis vereist voortvarendheid en ondernemingslust. De burger die dag en nacht filerijdt, heeft niet eens tijd en gelegenheid om de overdaad aan beperkende regeltjes aan de kaak te stellen, laat staan af te schaffen. De files zijn een complot van de elite om niets van hun macht te hoeven afstaan. Ik zou denken dat de ambtenaren er achter zitten. Die willen niet dat hun apparaat gedecimeerd wordt.

Het is daarom onverantwoord om nog langer te wachten met de afschaffing van die betuttelende 120 km per uur, die ooit door een stelletje lakse stuntelaars is ingevoerd, maar die natuurlijk door niemand gehaald wordt, omdat zo’n slakkengangetje autobestuurders in slaap sukkelt, waardoor er ongelukken en nog meer files ontstaan. Er dreigt acuut gevaar dat we als we niet snel ingrijpen met zijn allen zelfs letterlijk bumper aan bumper komen te staan. Het is onbegrijpelijk dat we het zo lang zonder die maximumsnelheid van 130 km hebben kunnen stellen. Het is een nationale schandvlek die terstond verwijderd moet worden. Het is volstrekte kolder en in het licht van de gigantische problematiek waarin onze staat verkeert hoogst onverantwoordelijk dat onze zeer gewaardeerde minister van Infrastructuur, Melanie Schultz eerst nog een inventarisatie laat maken van waar verhoging van de maximumsnelheid haalbaar is.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Consumer goods industry announces goal of zero deforestation in Cancun

, door

Hieronder staat het derde artikel van Sargasso gastblog: Mongabay.com. De Board of Consumer Goods Forum (BCGF) waar multinationals als Coca Cola en Unilever lid van zijn heeft op de klimaattop in Cancun toegezegd te streven naar nul ontbossing in 2020 bij de productie van o.a. soja, palmolie, vlees en papier. Het originele artikel staat hier. Met dank aan: Rhett Butler.

While governments continue to stall on action to cut greenhouse gas emissions worldwide, global corporations are promising big changes to tackle their responsibilities. The Board of Consumer Goods Forum (BCGF) has approved a resolution to achieve net zero deforestation by 2020 in products such as palm oil, soy, beef, and paper. Announced yesterday at the UN Climate Summit in Cancun, the BCGF has stated the goal will be met both by individual actions within companies and collective action, including partnerships with NGOs, development banks, and governments. With such giants as Walmart, Unilever, Carrefour, and General Mills, BCGF is made up of four hundred global consumer goods manufacturers and retailers totaling over $2.8 trillion in revenue.

“We are in Cancun to lend our support to this monumental but essential task of creating solutions that lead to a low-carbon world,” said Muhtar Kent, CEO of Coca-Cola and co-chair of the BCGF. “The initiatives that our industry announced today are good examples of the kind of bold and positive action that will be needed to move the needle in combating climate change.”

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Datamining: verborgen schatten en valkuilen

, door

DATA - Vandaag een bijdrage van Peter van het weblog Codes, keuzes en maakbaarheid.

hond graaft een kuilZoekt en gij zult vinden. Het credo van datamining, het engelse woord voor spitten. Spitten in gegevens en gebeurtenissen. Met als doel er nuttige conclusies uit te trekken. Schatgraven in grote hoeveelheden informatie. Het geeft inzicht in wat er gebeurt. Het kan helpen antwoorden te geven op vragen als: waarom gebeurt iets of wat is er nodig om gebeurtenissen een andere wending te geven. Is datamining het ultieme hulpmiddel voor de maakbaarheid van de wereld?

Tussen 2002 en 2005 zond de NCRV de Amerikaanse politieserie The District uit. Daarin stuurde hoofdcommissaris Jack Mannion zijn mensen aan met nieuwlichterij: CompStat. Een computerprogramma dat de criminaliteit in Washington in beeld bracht en waarmee Jack Mannion precies wist waar hij zijn korps op af moest sturen. Datamining om criminaliteit aan te pakken.

Het is 2010. Wikileaks stort een immense hoeveelheid data de wereld in: cablegate. Berichten die Amerikaanse diplomatieke diensten opstelden en waar heel de wereld nu in kan graven om daar conclusies uit te trekken. De Amerikaanse overheid had de conclusie al klaar: die informatie brengt levens in gevaar. Anderen menen dat de openbaarheid van deze informatie de ware aard van de Amerikaanse diplomatie geduid kan worden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De echte waarde van Europa en de Oranjes

, door

Wederom een bijdrage van Paul Teule.

Sommige levenslessen hebben een incubatietijd. 10 jaar geleden leerde de markante en lijvige dr. Odink ons UvA economiestudentjes dat alles relatief is. “Alles?”, vroeg ik dan. “Alles”, donderde Odink. Pas de laatste jaren ontdekte ik hoe waar dit is en, belangrijk, hoe je met relativeringsvermogen de werkelijkheid naar je toe kan trekken.

Zondag bij Buitenhof bijvoorbeeld. Clairy Polak vraagt de Vlaamse hoogleraar Europese politiek Hendrik Vos – ter inleiding van een opvallend goed debat over Europese belastingen – naar het Europese budget.

Vos:  ‘Europa werkt eigenlijk vandaag met een bedrag van laat ons zeggen ongeveer 130 miljard euro.’

Polak (gespeeld verbaasd): ‘130 miljard? Toe maar! Het is dus niet zo gek dat heel veel mensen vinden dat Europa een geldverslindende machine is.’

Vos: ‘130 miljard is een enorm bedrag natuurlijk. Maar als je het een beetje in perspectief zet, dan valt dat eigenlijk wel goed mee hoor. 130 miljard staat voor ongeveen 1% van de totale welvaart in Europa. Landen werken met een budget van 33% en 55% van hun BBP. (…) Eigenlijk, in perspectief gezet, is dat Europese budget heel erg klein.’

Vos verstaat de kunst van het relativeren. Hij had ook kunnen zeggen dat de EU minder dan 1 euro per EU burger per dag kost. Een prikkie dus. Maar eurosceptici kunnen je – (letterlijk) voor hetzelfde geld – tot een heel andere oordeel verleiden. De EU geeft immers elke dag 356 miljoen euro uit. Of 15 miljoen per uur. Een bodemloze put dus. Beide ‘perspectieven’ zijn in zekere zin waar, en daardoor zo zinloos. Als burger schiet je heen en weer tussen eurofilie en euroscepsis. De echte discussie, die over kwaliteit, raakt op de achtergrond. Wat krijgen we eigenlijk voor 130 miljard?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lek

, door

Vandaag een bijdrage van Peter Roeffen, columnist/journalist/tekstschrijver en blogger op Petroeftaal.nl

Volgens de Amerikanen is Poetin een Batman met criminele connecties. Merkel is risicomijdend, Berlusconi ijdel, Sarkozy lichtgeraakt en Karzai extreem zwak. Velen zullen van deze typeringen van enkele hedendaagse staatshoofden nauwelijks opkijken.

Klokkenluiderwebsite Wikileaks geeft 250.000 berichten uit 8.000 gelekte documenten vrij, waaruit blijkt dat er achter de schermen harder geoordeeld wordt over personen en landen dan bij persconferenties uit de tactische en obligate woorden van politici en diplomaten blijkt.

Maar het is niet opzienbarend dat onderhandelaars en regeringsleiders off the record duidelijkere taal spreken dan in de gesprekken met de betrokkenen zelf. Iedereen denkt dat rechtstreekse kritiek het uitzicht op een vruchtbare samenwerking blokkeert. Het is juist handig om wat stroop om de mond te smeren van iemand met wie je nog vele malen aan tafel zit. Op de burelen van een medium of aan de top van een bedrijf gaat het er echt niet wezenlijk anders aan toe.

Het meest flagrant van de stukken vond ik dat de VS er niet voor terugdeinst om een databank aan te leggen met de netwerk-, DNA- en creditcardgegevens van verschillende regeringsleiders en VN-medewerkers. Maar misschien lees ik te weinig spionagedetectives en ben ik te naïef.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Divitiae sunt causa malorum

, door

Dit is een gastbijdrage van classicus Bart Berman. Op zijn blog Demodokos verbindt hij regelmatig een oude Latijnse of Griekse spreuk met het hedendaagse nieuws.

Een van de rijkste mensen, Warren Buffet, pleit voor hogere belasting van de zeer hoge inkomens (megarijken, in het taalgebruik van mijn onvolprezen bron nu.nl). Ergens anders merkt hij op: “There’s nothing material I want very much”. De Romeinse filosoof Seneca uitte zich in dezelfde geest. Divitiae sunt causa malorum, beweerde hij zelfs, Rijkdom is oorzaak van rampen. Met die rampen bedoelde hij, dat rijkdom afleidde van het streven naar deugd.

Seneca is er financieel niets minder van geworden dat hij deze mentaliteit uitdroeg. Tot aan zijn dood is hij de rijkste mens ter wereld gebleven. Er zijn er die hem dat verwijten, maar dat riekt naar jaloezie op iemand die al tweeduizend jaar dood is. Ook Buffet gunnen we zijn rijkdom. Suum cuique – ieder het zijne. Vooral als hij er zelf zo tactvol over praat.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het wikilek is goed voor de online journalistiek

, door

Deze gastbijdrage is van Jelmer Mommers en is ook op zijn site te lezen.

Voor de toekomst van internationale online journalistiek zal deze publicatie — net als de Afghaanse warlogs en de video van een schietpartij in Irak — van groot belang blijken. Moet je, in de eerste plaats, toch nagaan dat dit alles op een zondagavond gebeurt. Dat is Wikileaks’ manier om te zeggen dat de journalistiek van de toekomst continu is, online is, over landsgrenzen heen gaat, en gebaseerd is op samenwerking.

Wikileaks’ streven naar transparantie kent geen grenzen. De VS is daar als slachtoffer vanzelfsprekend niet over te spreken. Het is te vroeg (en misschien wel onmogelijk) om definitief te beslissen of deze nieuwe publicatie in de praktijk goed zal zijn voor de wereld – of de wereld beter af is met een zwakker Amerika.

Wellicht bewegen de VS en andere landen na de schrik van vandaag verder weg van hun eigen streven naar transparantie, willen ze hun communicatie nog meer controleren. (De VS heeft al maatregelen aangekondigd om geheime informatie beter te beveiligen.) Dat zou slecht zijn voor burgers, die recht hebben op open informatie.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De Paspoortwet: handen af van mijn lichaam!

, door

Op Sargasso bieden we regelmatig ruime voor gastbijdragen. Hier een uitgebreide analyse van de problematiek rondom het vastleggen van biometrische gegevens en privacy door mr Robin Caron. Hij voerde in 2009 samen met vereniging Vrijbit de juridische strijd tegen de door de Paspoortwet verplichte opslag van biometrische gegevens in paspoort, ID-kaart en digitale overheidsregisters.

Maandag 29 november start in Den Haag het proces van Stichting Privacy First en 22 mede-eisers tegen de Paspoortwet. De omstreden opslag van biometrische gegevens in Nederland dient om principiële en om veiligheidsredenen te worden stopgezet wegens strijd met hogere verdragen.
Het is de hoogste tijd dat, afgezien van de juridische slag tegen wet, alsnog een werkelijke maatschappelijke discussie gevoerd wordt over de wenselijkheid van opslag en toepassing van biometrie.
De Secretaris-Generaal van de Raad van Europa wordt dringend verzocht om Nederland snel ter verantwoording te roepen op grond van art. 52 EVRM.
In afwachting daarvan is een oproep aan alle Nederlandse gemeenten op z’n plaats om de huidige opslag per direct te schorsen.

Bescherming van de privacy is vanouds een afweerrecht tegen aantasting van de persoonlijke levenssfeer en met name de lichamelijke integriteit. Door de jaren heen beperkte dit zich tot onze fysieke leefwereld, zoals ons huis dat niet zomaar betreden mag worden en ons briefgeheim. Met het voortschrijden van de techniek (camera’s en computers) werd de bescherming ook tot buiten onze fysieke omgeving vergroot. Zónder onze toestemming is publicatie van foto’s en digitale opslag en verwerking van persoonsgegevens ongewenst en wettelijk niet toegestaan.
Met het opslaan van gedigitaliseerde lichaamskenmerken in RFID-chips en databanken is een nieuwe fase ingetreden en is de cirkel rond. We zijn weer terug bij het begin: de bescherming van het lichaam. De verplichte afgifte van biometrische gegevens, zoals de Paspoortwet vereist, en de opslag hiervan in documenten en databases is de ultieme aantasting van de lichamelijke integriteit van de burgers.
Dit is ernstig in strijd met hun fundamentele rechten die zijn vastgelegd in regelgeving van een hogere orde dan de Paspoortwet.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Open Up Overheid!

, door

DATA - Vandaag een gastbijdrage van Noor Huijboom en Bas Kotterink, werkzaam bij TNO. De bijdrage stond eerder in NRC Handelsblad.

open ramenIn zijn recente boek Je hebt het niet van mij, maar… pleit Joris Luyendijk voor meer openheid over contacten tussen lobbyisten en ambtenaren. Zelf onthulde hij deze week dat minister Hillen (Defensie, CDA) bij zijn aantreden had verzwegen dat hij tot voor kort betaald advies gaf aan een sigarettenfabrikant.

Wij zijn het eens met Luyendijks oproep. Terwijl internationaal meer transparantie de trend is, blijven Nederlandse overheidsinstellingen relatief gesloten. De regeringen van de Verenigde Staten, Groot-Brittannië en Australië houden zelfs een wedloop: wie publiceert de meeste overheidsdata online?

Regeringen noemen diverse motieven voor hun beleid van openheid. Ten eerste kunnen overheidsdata worden gebruikt om de overheid te controleren. In de Verenigde Staten zijn er talloze initiatieven, bijvoorbeeld de website followthemoney.org, met informatie over politieke donaties. Met één druk op de knop wordt duidelijk dat Tim James, Republikein in Alabama, vooral wordt gesponsord door makelaars en democraat Jim Folsom door advocaten. In Groot-Brittannië organiseerde The Guardian een grootschalig onderzoek naar declaratiepraktijken van politici, met behulp van een onlineapplicatie en toegang tot overheidsdata.

Op de tweede plaats kunnen ondernemers met overheidsdata nieuwe digitale diensten ontwikkelen – om een gratis parkeerplek te vinden, te zien of een product is afgekeurd of om de wachttijd bij een loket te raadplegen. De Europese Commissie becijferde al in 2006 dat de economische baten van dit soort nieuwe diensten kunnen oplopen tot 44 miljard euro per jaar in Europa.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Stripping their way through school (to save the planet)

, door

Hier weer een bijdrage die we overnemen van Osocio. Deze site volgt wereldwijd “social adverting and non-profit campaignes”.


When Canada’s Climate Change Accountability Act (C-311), which had been passed by Parliament, was defeated by the unelected Senate, many Canadians cried foul. After all, there have been calls for democratic reform for years, including by right-wingers such as (now) Prime Minister Stephen Harper. But even Conservatives proved—like their opponents—all-too-willing to stack the Upper House with their own appointees as soon as they got the chance.

The public and environmental movement reaction has been swift and strong — not just based on the merits of the Bill, but because of a perceived failure of democracy.

image

Among the many who have spoken out against the death of the bill is this group of students from Guelph University, who organized and filmed a “strip mob” in their school cafeteria in the hope that their message would go viral.

Not exactly an original idea, but you have to give them credit for doing what they could to make a statement. And by keeping their underwear on, they kept it a little classier than PETA.

Read their manifesto after the break.

From the YouTube link:
On Nov 24th, 2010, several Guelph students took it off and danced their butts off to draw attention to how the Climate Change Accountability Act was dropped in Senate last week.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De ethische robot

, door

Martijntje Smits is techniekfilosoof en werkt bij het Rathenau Instituut onder andere aan het project Sociale Robots. Het stuk staat ook op het blog van het instituut.

robotEen ethische robot. Die claimen de Amerikaanse filosoof Susan Anderson en haar man, de computerwetenschapper Michael Anderson onlangs te hebben gemaakt en geprogrammeerd.   De robot controleert of patiënten hun medicijnen innemen en beslist of hij een arts waarschuwt als ze dat niet doen. Maar kun je hier echt van een ethische robot spreken?

Ethiek gaat vaak over kiezen, over het maken van een keuze in een situatie waarin er een keuze gemaakt moet worden tussen verschillende waarden. Dat noemen we een morele keuze en de hamvraag voor de ethicus lijkt dan wat de goede, meest optimale keuze is. Veel ethici zijn op zoek naar principes die toepasbaar zijn in lastige, dubbelzinnige situaties. De discussie tussen ethici spitst zich vervolgens toe op de vraag of zulke algemene principes wel te vinden zijn. Zijn die dubbelzinnige situaties wel vergelijkbaar, hoe belangrijk zijn particuliere omstandigheden daarbij? En zijn de relevante waarden wel tegen elkaar af te wegen? Wat is de rol van emoties, stemmingen en passies bij het vormen van een afgewogen inzicht in de situatie en in de nood van de ander?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het verhaal achter een tweet: Ineke van Gent en Han ten Broeke

, door

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag Chris Aalberts met de vijfde in een serie analyses van politieke tweets.

Theorie over burgers en politiek zegt dat burgers geïnformeerde keuzes moeten maken bij verkiezingen en er zo voor kunnen zorgen dat de volksvertegenwoordiging burgerwensen zo goed mogelijk verwoordt. Met andere woorden: burgers moeten partijprogramma’s lezen en kunnen op basis daarvan bepalen welk beleid ze het beste vinden. Het enige probleem van deze theorie is dat veel burgers geen idee hebben wat er in het gemiddelde partijprogramma staat. Zou Twitter een alternatief kunnen zijn?

Dit weekend waren er grote treinproblemen in Utrecht. Een brandje zorgde ervoor dat tienduizenden reizigers strandden en op eigen gelegenheid thuis moesten komen. Er reden bijna 24 uur geen treinen in het midden van het land. Het is een reële reden voor burgers om boos te zijn over de betrouwbaarheid van het openbaar vervoer. Op wie moeten burgers stemmen als ze dergelijke problemen in de toekomst willen voorkomen?

Ineke van Gent
Ineke van Gent van GroenLinks twitterde dat ze vragen gaat stellen over de ‘chaos op het spoor’: “de vragen gaan niet alleen over het incident nu op het spoor maar met name om structurele oplossingen! #backup bij calimiteiten #nsellende.” Van Gent draagt het openbaar vervoer een warm hart toe. Haar beste middel is Kamervragen te stellen. Het suggereert dat Van Gent de kwestie heel belangrijk vindt, er boos over is en er echt iets aan wil doen. Dit is bij Van Gent allemaal ongetwijfeld het geval, maar de vraag is of ze ook echt iets kan doen.

Vorige Volgende