Gastauteur, auteur op Sargasso

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Mijn Facebook 3.0

12 maart 2011 , 08:00 , door Gastauteur

Esther Koppejan geeft trainingen en advies over veilig gebruik van internet en sociale netwerken. Zij heeft geen Facebook-account.

Woensdagavond zijn de Big Brother Awards 2011 uitgereikt. Helaas heeft mijn favoriet, de verzamelde gebruikers van Facebook, geen award gewonnen. Een award was misschien goed geweest voor de bewustwording, maar omdat een duurzame oplossing volgens mij beter werkt dat de schandpaal, opper ik in dit artikel een oplossing voor een deel van de privacy-problemen van Facebook.

Facebook is een notoire privacyschender, die steeds de grenzen van het toelaatbare opzoekt. Mensen zetten informatie over zichzelf en hun vrienden online, die vervolgens gebundeld en gebruikt wordt door allerhande commerciële partijen die er geld voor betalen. Niet zo gek, iemand moet voor de dienstverlening van Facebook betalen en de gebruikers doen dat niet.

Maar wat ik slecht vind, is dat er geen alternatief is.

Het is ófwel lid worden van Facebook en daarmee al je gegevens volledig ter beschikking stellen aan de enorme Facebook-database ten behoeve van allerhande commerciële fratsen ófwel geen gebruik kunnen maken van de mogelijkheden van de site en daarmee een belangrijke mogelijkheid missen om contact te houden met kennissen en vrienden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Even controleren

11 maart 2011 , 13:45 , door Gastauteur

Graag nemen we het stuk over dat Karin Spaink schreef voor de uitreiking van de Big Brother Awards. Het verscheen tevens op de opiniepagina van NRC Handelsblad en NRC.next. Beeld: voorkant van een t-shirt van Bits of Freedom, ontworpen door Suzanna Noort / suzero.com.

Het is een beleidsdogma geworden: we verliezen weliswaar onze privacy, maar ruilen die in voor veiligheid. Alleen wanneer de overheid ons adequaat kan controleren kan zij terreur en misdaad tegengaan, en alleen door ons te observeren is zij in staat ons tegen elkaar te beschermen.

Al doende dringt de overheid steeds dieper in ons privéleven door (zo wordt van alle burgers inmiddels secuur geregistreerd met wie ze bellen, mailen en sms’en, plus wanneer en vanaf welke locatie zij dat doen). De meeste burgers vinden dat echter geen probleem. Immers: wie niets te verbergen heeft, heeft niks te vrezen.

Die coulante houding van burgers is naïef. Ze is gestoeld op de gedachte dat de tomeloze nieuwsgierigheid van de overheid hen niet raakt en dat alleen ongure types eronder lijden. ‘Wat moeten ze met mijn gegevens? Ik ben niet interessant, ik doe immers niks verkeerds.’

Om drie redenen is die meegaandheid van burgers kortzichtig. Eén: we raken uit balans. Terwijl de burger transparanter wordt, wordt de overheid zelf juist ondoorzichtiger. Want wat doen ze eigenlijk met al die gegevens? Gaan ze daar volgens de regels mee om?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Ouderen zijn doodgezwegen

11 maart 2011 , 08:00 , door Gastauteur

De grote problemen van ouderen waren geen thema bij de provinciale verkiezingen. Onbegrijpelijk, vindt René Schalk. Blijkbaar is het onderwerp niet sexy genoeg. Maar straks zitten we met de problemen. Geen wonder dat ouderen zo ontevreden zijn over de politiek. Overgenomen van Sociale Vraagstukken.

Dat de vergrijzing langzaam maar zeker als een enorme stormwals op ons afkomt vinden de meeste politici geen interessant onderwerp. Tijdens de provinciale verkiezingen was dit geen thema. De komende tsunami van problemen in onze samenleving die hiermee te maken heeft, wordt massaal genegeerd. Over culturele feestjes en topsportvoorzieningen werden bijvoorbeeld in Noord-Brabant heftiger discussies gevoerd dan over de vraag hoe we ook in de toekomst gelukkig ouder kunnen worden. Deze provinciale politici lijken zich meer zorgen te maken over de megastallen voor koeien dan de toekomstige megazorgen van de ouderen.

De politiek weet weinig van ouderen
Wat weten zij eigenlijk van de opvattingen van 55-plussers? Weten zij wat voor 75-plussers belangrijk is? Weten zij hoe medioren en senioren tegen hun beleid aankijken? Waarschijnlijk niet, ook al omdat in het meeste opinieonderzoek de ouderen een onderbelichte groep vormen. De gegevens van de Senioren Barometer, een jaarlijks onderzoek onder 55-plussers op mijn initiatief, laten zien wat ouderen werkelijk vinden. Uit het recent afgesloten onderzoek met de Seniorenbarometer onder ruim twaalfhonderd 55-plussers blijkt dat meer dan de helft zich helemaal niet of nauwelijks vertegenwoordigd voelt door de huidige regering. Het rapportcijfer voor het regeringsbeleid is een magere 5.5. Maar net voldoende dus. Over geen enkel onderdeel van het regeringsbeleid zijn 55-plussers echt tevreden. 55-plussers zijn het meest ontevreden over integratie en immigratie, criminaliteitsbeleid, openbare veiligheid, sociale zekerheid, en voorzieningen voor zorg en welzijn. Meer dan de helft van hen is ontevreden tot zeer ontevreden over al deze onderwerpen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De benoeming van Buruma

10 maart 2011 , 15:00 , door Gastauteur

Wederom nemen wij graag een stuk over van Publiekrecht en Politiek. Dit maal van GB.

Toen deze week de voordracht van Buruma op de agenda van de Tweede Kamer verscheen, leek zijn kostje gekocht. Zijn universiteit plaatste het nieuws alvast hun de website. Maar afgelopen dinsdag werd de stemming opeens uitgesteld. ‘Op verzoek een van de fracties,’ aldus de Voorzitter. Dat was de PVV, kwam later via het ANP, want de PVV heeft het niet zo op Buruma. Voornaamste steen des aanstoots lijkt, omdat ze zo aanslaan op Mussolini, dit Vooraf uit het NJB. Daarin haalt Buruma uit naar Wilders, omdat deze met woorden een bijl zet in pluralistische democratie. Gevolgd door een verwijzing naar Mussolini.

Hoe werkt een benoemingsprocedure normaal? Rechters worden in Nederland benoemd door de Regering, ook de raadsheren uit de Hoge Raad. Maar omdat de Hoge Raad ook het college is dat over de ambtsmisdrijven van ministers oordeelt, verloopt de benoeming van die raadsheren via de Tweede Kamer. Die moet een voordracht doen bestaande uit drie personen en de Regering moet daarbinnen blijven. De Tweede Kamer liet zich in het verleden eigenlijk altijd leiden door een voordracht van zes personen die de Hoge Raad zelf opstelt en aan de Tweede Kamer stuurt. Als je dus door de Hoge Raad op nummer 1 wordt gezet, dan zit je goed. De Tweede Kamer streept de onderste drie weg, de regering de volgende twee en benoemt vervolgens jou. Dit ging op een gegeven moment zo vanzelfsprekend dat de Tweede Kamer de normaal verplichte schriftelijke stemming over personen wegliet, conform deze procedure.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De gevreesde lange arm in Egypte

9 maart 2011 , 17:00 , door Gastauteur

Vanaf heden geregeld een bijdrage van Abu Pessoptimist, een Nederlandse blogger in Israel. Vandaag zijn eerste bijdrage die ook op zijn blog is te lezen.

Met een beetje moeite misschien nog wel net te lezen, het opschrift van dit dossiertje: in het Arabisch staat er ‘Het bombarderen van de Kerk van de Twee Heiligen in Alexadrië’. De foto is gemaakt in het hoofdkwartier van de Amn al-Dawla, de Egyptische Staatsveiligheidsdienst in Nasr City in Cairo. De kans dat er veel belastends uitkomt is niet groot, de Staatsveilgheidsdienst heeft letterlijk karrevrachten papieren verbrand en door de shredder gehaald, zoals de foto hieronder laat zien.

Het wordt echter door velen in Egypte niet ondenkbaar geacht dat de Amn al-Dawla wel iets met het bombarderen van de kerk in Alexandrië in de nieuwjaarsnacht (23 doden) te maken had. Net zoals nu door velen wordt gedacht de mannen van de Amn al-Dawla iets iets te maken gehad zouden kunnen hebben met de 13 doden die zijn gevallen tijdens botsingen tussen salafisten en kopten bij de wijk Moqattam.

Feit is dat veel mensen na enig touwtrekken met het leger het hoofdkwartier van de dienst in de wijk Nasr City zijn binnengedorngen, nadat ontdekt was dat er een vuilniswagen vol geshredded papier voor het gebouw stond. Binnen werden martelkamers met bloedvlekken op de vloeren aangetroffen, nog veel meer geshredded papier, eindeloze reeksen nog niet-vernietigde dossiers over personen en luxevertrekken voor de minister van Binnenlandse Zaken.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Nederlandse cybersecurity strategie: 4 duivels in de details

8 maart 2011 , 20:30 , door Gastauteur

Gegeven de mogelijk impact van de ontwikkeling van de cybersecurity strategie, nemen we hier graag de analyse van Bits of Freedom over.

Voor het eerst heeft de Nederlandse overheid een strategie ontwikkeld op het complexe onderwerp ict-beveiliging. De Nederlandse Cyber Security Strategie (NCSS) bevat een aantal goede uitgangspunten, maar is vooral te weinig precies. Bits of Freedom somt vier ‘duivels in de details’ voor je op.

Steeds meer mensen hebben het over ‘cybersecurity’, nog steeds weet niemand wat het probleem is. Natuurlijk willen allemaal dat onze communicatienetwerken stabiel zijn en dat ons elektronisch patiëntendossier niet op straat komt te liggen. Maar waar gaat cybersecurity precies over? Beperkt het zich tot het beveiligen van onze ict-infrastructuur of gaat cybersecurity ook over opsporing van strafbare feiten op internet? En hoe kwetsbaar zijn we, hoe vaak worden onze gegevens gestolen of voeren landen een cyber-war met elkaar? Ongenuanceerde en apocalyptische scenario’s lijken hoogtij te voeren, in ieder geval in het maatschappelijke debat. Security expert Bruce Schneier spreekt van een ‘hype‘.

Tegen deze ingewikkelde achtergrond heeft de overheid haar Nederlandse Cyber Security Strategie ontwikkeld. Na eerste lezing stellen we vast dat er een algemene en te weinig concrete strategie is geformuleerd. Want zoals dezelfde Bruce Schneier steevast benadrukt: ‘much depends on the details’. Weliswaar bevat de strategie een aantal goede hoofdlijnen, maar haar gebrek aan detail biedt openingen voor te verregaande controle van het internet.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

About Fearless & Common Revolution: Alex Bogusky

8 maart 2011 , 11:30 , door Gastauteur

Hier weer een bijdrage die we overnemen van Osocio. Deze site volgt wereldwijd “social adverting and non-profit campaignes”.

It looks as if we are on a sure way to self-destruction. All the signs are pointing to it: climate change, environmental issues, world hunger, water pollution, air pollution, insufficient drinking water for billions of people … The list goes on and seems to grow longer every day.

At times even the most optimistic despair in light of all this. The major driving force of all these problems seems to be an almost ideological way of consumption, some already call ‚consumerism’.
We consume without thinking. We consume without a conscience.

Everybody is part of this, everybody consumes: food, clothing, devices and machines, energy … We use up a lot but don’t think much about it. We do not give a thought about what we consume, how we consume, if we do damage to ourselves, others, or the environment.
Are we really that unscrupulous or have we just become complacent, thinking we cannot change anything?

Alex Bogusky believes in the influence of the buyer, he sees revolutionary power with us, the shoppers. According to him, it is time to expect more from companies and brands.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Een goede leraar haal je zo snel mogelijk uit de klas

8 maart 2011 , 10:50 , door Gastauteur

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag is dat Michel Klijmij, docent en gemeenteraadslid in Gouda, met een stuk dat eerder op zijn eigen weblog verscheen.

Misschien dat ze het in Den Haag ooit leren: bemoei je nou eens niet met het onderwijs, laat schoolbesturen en scholen zelf hun gang gaan en controleer de kwaliteit daarvan. Maar nee. Iedereen heeft namelijk op school gezeten en daarmee is iedereen ook gelijk expert op gebied van onderwijs. En het idee dat je iets aan het onderwijs over kan laten, dat botst met alle politieke wensen die er zijn.

Het nieuwste dingetje is prestatiebeloning. Ik ben daar niet principieel op tegen. Sterker nog, ik zie er wel wat in. Ik heb een aantal collega’s die altijd keihard voor de school (of beter gezegd: voor de leerlingen) bezig zijn. Die verdienen meer dan collega’s die “gewoon” hun werk doen. De redenering van de AOb dat dat voor scheve gezichten gaat zorgen kan wel kloppen, maar over het algemeen zijn goede docenten niet zo schevegezichterig, dus ben ik daar niet bang voor. De angst dat er geklaagd gaat worden lijkt mij geen argument om iets aan de beloningsstructuur te doen.

Maar gelukkig voor het AOb komt die prestatiebeloning er niet zomaar. Daar moet nog wel een slecht plan omheen worden bedacht. Vandaag werd dat slechte plan gepresenteerd: iemand die goed les kan geven krijgt… een dag lesvrij! Pardon? Het laatste wat je gaat doen is goede docenten minder les laten geven. Die fout is al eens eerder gemaakt: wie meer wilde verdienen als docent moest gaan managen, teamleiden, coördineren. Met goed je vak geven kwam je nergens. Dat is nou net de deur uit gegooid, maar komt nu via een omweg weer terug.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Goedgelovige fundamentalisten

6 maart 2011 , 15:00 , door Gastauteur

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag is dat Xinix, met een commentaar op de verkiezingsuitslagen in de vissersdorpen Volendam en Urk.

Als statist met tic voor zware afwijkingen kon ik het niet laten om de uitslag van de Provinciale Statenverkiezingen wat beter te bekijken en dan met name waar het Volendam betreft. Volendam schijnt binnen Noord-Holland te vallen, maar als je naar hun stemuitslagen kijkt, dan hebben we meer te maken met ÜberLimbo’s. Eerst maar even de uitslag van de gemeente Edam-Volendam:

Uitslag gemeente Edam-Volendam bij Provinciale Statenverkiezingen 2011

Het valt dan meteen op dat Verhagen in de smaak valt bij de Volendammers. Bij de vorige (2de kamer) verkiezingen verloor het CDA bij hen enorm en was de PVV de overduidelijke winnaar. Nu staat opeens het CDA weer ruim aan kop. Zij zijn verdubbeld van circa 20 naar bijna 40%. Volledig tegen de landelijke trend in. Dit is alleen te verklaren met de wisseling van de CDA-kopmannen. Volendam was een klein jaar terug klaar met de Gereformeerde Balkenende (en Klink) en is nu weer helamaal in haar sas met de katholiek Verhagen, de glibber die door hen op zijn bruine ogen en Limburgs accent wordt vertrouwd.

En ik heb het dan steeds over Volendam, omdat dit verhaal totaal niet opgaat voor Edam. Edam stemt gewoon net als de rest van Noord-Holland vooral op de VVD en PvdA. Aan de hand van de gemeentelijke website heb ik de stemmen gesplitst voor het kaasstadje Edam en het veel grotere vissersdorp Volendam:

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Weekendcollege | Tijd voor de oerknal?

5 maart 2011 , 12:00 , door Gastauteur

Een bijdrage van Miriam Rasch van Studium Generale Utrecht over een lezing van professor Renate Loll.

Tijd is fundamenteel voor het bestaan van ons universum – dat was de conclusie van de lezing over tijd in de theoretische fysica, door professor Renate Loll. Tijd kun je benaderen als een kwantitatief gegeven en op die manier speelt het een rol in alle natuurkundige processen. Een formulering van natuurwetten kan niet zonder de notie van tijd, waarin veranderingen zich afspelen. Ook in experimenten die natuurwetten onderzoeken en proberen te bewijzen is ‘tijd’ altijd aanwezig als het referentiekader waarbinnen de natuurkunde werkt. Maar tijd is ook als kwalitatief fenomeen, een ding op zichzelf te bestuderen.

‘Was er tijd voor de oerknal?’ De titel van Lolls lezing verwijst naar de vraag of tijd emergent is, een soort bijverschijnsel in het universum dat tegelijk met het heelal is ontstaan. Of is het iets fundamenteels, iets wat noodzakelijk is voor het bestaan van alles?

Newton, Einstein, Terry Pratchett
Loll geeft een ultrakorte geschiedenis van het natuurkundige denken over tijd. Voor Newton bestond de wereld uit ruimte, tijd en zwaartekracht als drie losse eenheden. Tijd was in zijn wereldbeeld universeel en onveranderlijk. Dan komt Einstein met de relativiteitstheorie. Tijd is niet meer een statisch ding, maar afhankelijk van de positie van de waarnemer. Ruimte, tijd en zwaartekracht zijn één, ze gaan samen in de gekromde ruimtetijd. Tijd functioneert als vierde dimensie: een punt in de ruimte (drie dimensies) gaat gepaard met een punt in de tijd.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wij toch als democraten

4 maart 2011 , 16:00 , door Gastauteur

Een gastbijdrage van Eksteroog, het stuk is ook op zijn site te lezen.

Mark Rutte heeft zijn standpunt over de opstand in Egypte drastisch gewijzigd. En hij durft het niet toe te geven. Die conclusie trok ik onlangs bij het zien van een interview met hem. Een van de onderwerpen van het interview (rond 10 minuten) was de serie opstanden in de Arabische landen. Onze premier maakte eerst een positieve opmerking over de opstand. De interviewster vroeg naar een eerdere uitspraak van Rutte over de ontwikkelingen in Egypte:

Rutte: ” Wij toch als democraten voelen hier iets bij.”
Interviewster: Terwijl Ik u eerder heb horen zeggen enige tijd geleden van ‘Ik vrees eigenlijk wat daar gaat gebeuren’.

Rutte: “Nou, ik heb steeds gezegd je moet niet naïef zijn, we moeten niet alleen romantisch naar deze revolutie kijken. We moeten zeker weten dat we de ontwikkeling de kant op helpen stuwen, die de goede is.”

Ik had dezelfde herinnering als de interviewster. Ik heb het daarom opgezocht (vanaf minuut 12).

Vraag: Wat zijn de gevaren volgens u van wat er nu allemaal gebeurt (-)

Antwoord Rutte: Ik denk dat Egypte op een kruispunt staat. Dat kan dus de kant opgaan van grote landen als Indonesië (…)

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Nieuw-Zeeland: Shaky Country

4 maart 2011 , 14:14 , door Gastauteur

GeenCommentaar heeft ruimte voor Gastloggers. Dit keer is dat Jay, die recentelijk naar Nieuw Zeeland is verhuisd.

Ruim een week geleden is Christchurch, de tweede stad van Nieuw-Zeeland, getroffen door een zware aardbeving. De beving bedroeg “slechts” 6.3 op de schaal van Richter, maar doordat het epicentrum heel dicht bij de stad lag (en bovendien heel dicht bij de oppervlakte) is de impact enorm.

Tot nu toe zijn 163 doden geteld, verwacht wordt dat dit nog stijgt, tot rond de 220. Hulporganisaties zijn nog aan het zoeken, hoewel de kans dat mensen nog levend onder de puinhopen vandaan komen minimaal is. Vanaf vandaag is de men dan ook overgeschakeld van redding-modus naar opruim-modus.

Op foto’s is te zien dat het hart uit de stad gerukt is. De kathedraal is ingestort, het grootste deel van het zakencentrum ligt in puin: ruim 700 gebouwen in het centrum zullen compleet gesloopt moeten worden, een veelvoud daarvan heeft grootscheeps herstel nodig voor ze weer in gebruik genomen kunnen worden. In de buitenwijken zullen ruim 600 woningen compleet opnieuw opgebouwd moeten worden. Er is sprake van een wederopbouw-prijskaartje van rond de 10 miljard dollar, minimaal.

Intussen leven de inwoners van Christchurch in moeilijke omstandigheden. De infrastructuur is aan gort: basisvoorzieningen als stromend water, riolering en elektriciteit zijn nog altijd verre van vanzelfsprekend, hoewel men wel druk bezig is met het het herstel: 65% van de stad heeft intussen weer water, 80% heeft stroom. Het centrum van de stad is afgesloten: winkels en bedrijven zijn grotendeels dicht. Veel mensen kunnen niet naar hun werk en zitten noodgedwongen niets te doen – niet bepaald de ideale omstandigheden om het gebeurde achter je te laten en de draad weer op te pakken. Daar komt nog bij dat er nog altijd regelmatig naschokken zijn (sinds de grote klap op 22 februari zijn er 48 naschokken geweest met sterkte 4 of meer). Dit veroorzaakt uiteraard angst en onzekerheid bij de inwoners. Velen vluchten naar andere delen van het land, onder andere Wellington, waar, bij wijze van zout in de wonden, de afgelopen 24 uur ook twee duidelijk voelbare aarbevingen zijn geweest – geen schade gelukkig, maar als nieuwkomer hier snap je ineens waar die bijnaam “the shaky isles” (letterlijk “de bevende eilanden”) vandaan komt.