ACHTERGROND - Jaja, we weten het. Lance Armstrong was toch een boef die dope gebruikte. Nee, erger nog: die doping in zijn team orkestreerde en aanmoedigde. De NPR (National Public Radio) maakte een mooie reconstructie van hoe dat in z’n werk ging, zoals alleen NPR dat kan.
OPINIE - Docenten in het voortgezet onderwijs en MBO klagen over de hoge werkdruk. Maar ze moeten niet zeuren, schrijft onderwijsmanager Ruud van Diemen in de Volkskrant.
Wist je dat we in Nederland jaarlijks zo’n 500.000 plastic flesjes weggooien? Tom Niekamp en Tetsuro Miyazaki proberen daar een einde aan te maken door met het merk KRNWTR het drinken van kraanwater te promoten. Het merk is genomineerd voor de titel “Duurzaamste merk van Nederland”, een publieksprijs van allesduurzaam.nl.
INTERVIEW - Waarom drinken we in Nederland massaal bronwater als ons kraanwater nauwelijks anders smaakt? Het frustreerde Tom Niekamp en Tetsuro Miyazaki, die met hun merk KRNWTR kraanwater weer sexy willen maken.
Het gebeurde me laatst nog. Ik vroeg in een kroeg expliciet om een glaasje kraanwater, maar kreeg een flesje Spa Blauw aangeboden. Ik dronk het maar op, want tsja, ik had dorst. Ik was een beetje teleurgesteld. Ik bestel geen kraanwater om de kroeg een poot uit te draaien –m’n vrienden en ik hadden al voor een aardige omzet gezorgd- maar omdat ik het net zo lekker en beter voor het milieu vind.
Gelukkig voor mij en alle andere kraanwaterdrinkers van Nederland zijn de studievrienden Tom Niekamp en Tetsuro Miyazaki KRNWTR gestart. Een bedrijf dat alle horecagelegenheden die kraanwater schenken in kaart brengt en dat met het merk KRNWTR het drinken van water uit de kraan wil promoten. ‘Kraanwater heeft een slecht imago omdat het goedkoop is. Wij willen dat het weer tof wordt om een fles kraanwater op tafel te zetten,’ aldus Miyazaki.
Instant afval
Het begon allemaal in 2010. Miyazaki en Niekamp hadden het al vaak gehad over hoe zij de wereld wilden veranderen. Ze stoorden zich aan de vele plastic flesjes met bronwater die ze om zich heen zagen, maar op een sportevenement waar Miyazaki bij was, bereikte zijn ergernis een hoogtepunt. In de pauze werden twee koelkasten met flesjes bronwater naar binnen gereden. Binnen tien minuten lagen er vierhonderd lege flesjes in de zaal. ‘Het was instant afval, zo zonde,’ zegt hij.
DATA - Boer Zoekt Vrouw is weer bijna voorbij. Sargasso gaat natuurlijk niet mee met dat emotionele gedoe (nou ja, een beetje dan) en brengt de keiharde feiten.
Ik ben een betrekkelijke newbie wat BZV betreft. Ik schakelde vorig seizoen pas in toen ik hoorde dat er een knappe boer die ook nog eens in de Randstad woonde (boer Gijsbert uit Abcoude) meedeed. Maar sinds die eerste aflevering in 2010 ben ik een groupie. Of het nou gaat om boer Aad en z’n onverstaanbare gebrabbel, de woest klapperende eierstokken van Yoni (die nog even door moeten klapperen, want boer Henk koos voor Fiona), of om de macrobiotische zorgboerderij van homoboer Willem: ik wil het meemaken. Thuis vanaf de bank.
Nu het zesde seizoen op z’n einde loopt, wordt het tijd eens de balans op te maken voor het hele BZV-oeuvre. Sargasso zou Sargasso niet zijn als we ook bij iets ogenschijnlijks futiels en verwaarloosbaars als Boer Zoekt Vrouw geen datavisualisatie hadden gemaakt.
Knappe kaaskoppen
De jonge knappe kaaskoppen krijgen altijd de meeste brieven. Dat dacht ik toen ik naar die arme Henk (26) keek, die 1109 brieven kreeg en moest doorlezen. Maar hij had dan ook een dramatisch verhaal: zijn vorige vriendin was twee jaar geleden omgekomen bij een auto-ongeluk. Hij wilde zich nu weer openen voor de liefde door mee te doen aan Boer Zoekt Vrouw.
Het jaar daarvoor deed Frank (toen 26) het ook niet slecht bij de jonge vrouwen. Hij had voor zover ik me kan herinneren geen dramatisch verhaal, wel heel veel witte geiten. Hij had alleen nog geen geitje voor zichzelf, maar daar brachten 1029 brieven verandering in. Hij eindigde met het meisje dat drie boerderijen verderop woonde, Anita.
Het idee dat de jonge goden de meeste brieven krijgen klopt wel een beetje. Enige uitzondering is misschien Jos Sloot (toen 49) uit seizoen vier: hij kreeg 831 brieven. Terwijl je zou denken dat al die vrouwkes die schrijven op de jonge boeren ook wel een vent kunnen vinden in de nabijgelegen buurtkroeg. Blijkbaar is het minder eng om te daten in een programma waar miljoenen mensen naar kijken dan om op iemand af te stappen in de kroeg. Getuige Frank en Anita uit seizoen vijf.
Overal behalve Zeeland
Wat geografische spreiding betreft, moeten we concluderen dat het allemaal niet veel uitmaakt waar je boerderijtje staat. Als het maar niet in westelijk Brabant of Zeeland is. Daar krijg je niet veel brieven. Of: er zijn daar weinig boeren die zich überhaupt opgeven voor het programma. Het verbaast mij sowieso hoe ze elk jaar weer een groep boeren uit de aarde trekken die met hun kop op tv willen vertellen over hoe eenzaam ze zijn, en hoe graag ze iemand in huis zouden hebben die het eten klaar heeft als de koeien gemolken zijn.
Wat ook opvalt is dat er bij de latere seizoenen veel meer brieven werden geschreven dan bij de eerdere seizoenen. In seizoen een werden er in totaal 902 brieven geschreven. Henk haalde er in seizoen zes al meer in z’n eentje. Alle boeren van 2012 bij elkaar haalden 1720 brieven op. Bijna een verdubbeling dus. Als je kijkt naar de kijkcijfers is dat niet zo gek: het afgelopen seizoen trokken Yvon en haar boeren wekelijks vier miljoen kijkers. Het hoogtepunt was in 2010. Toen trok de aflevering waarin boer Marcel het hart van Sonja brak 5,8 miljoen kijkers. Dat is bijna eenderde van de Nederlandse bevolking.
Lang en gelukkig leven
Deze zondag gaan we zien welke boeren uit seizoen zes de liefde gevonden én gehouden hebben. Dat het niets wordt tussen Bert en Henrieke wisten we sinds het befaamde theekopjesincident allang. Ook Willem en Klaas krijgen het moeilijk, want Klaas wil vrijheid en Willem wil het liefst 24/7 aan Klaas vastgeplakt zitten. Aad en Jeannet groeien stukkie bij stukkie naar mekaar toe. De echte lovebirds van het afgelopen seizoen zijn natuurlijk Henk & Fiona en Martin & Wilma. Dat ze nog maar lang en gelukkig mogen leven.
NIEUWS - De Uprising of Women in the Arab World is een actiegroep voor vrouwenrechten die tijdens de Arabische Lente is opgericht. Nog altijd strijden zij voor meer rechten voor vrouwen in de Arabische wereld. Maar iemand werkt ze tegen. De vijf beheerders van de Facebookpagina van de groep kregen een ban, nadat een andere vrouw een foto had geplaatst van zichzelf waarop ze geen hoofddoek droeg.
DATA - Bij Sargasso zijn we dol op kaartjes en grafieken. En al helemaal van verkiezingskaartjes. Bij Buzzfeed zijn ze dat blijkbaar ook, want zij maakten een aantal verkiezingskaartjes van de VS. Hoe hadden de uitslagen per staat er uit gezien als er gestemd was alsof het 1870 was? Of 1920? Of 1970. Kijk en ontdek hoe de Democraten naar verloop van tijd steeds meer staten veroverden.
In Amerika is het weer bijna Thanksgiving, dus ook bijna Black Friday. De vrije dag waarop half Amerika om vier uur ’s nachts in de rij gaat staan bij Macy’s, Target of een andere shopping mall omdat er fikse kortingen gegeven worden. Waar grote massa’s mensen zich verzamelen gebeuren er ongelukken, maar niet in Japan. Daar hebben ze een ontzettend georganiseerd systeem om mensen in rijen te laten staan, laat dit filmpje zien. Kunnen die Amerikanen nog wat van leren.
ANALYSE - De herverkiezing van Obama was weliswaar wereldnieuws, maar geenszins de historische gebeurtenis die het vier jaar geleden was. Dat blijkt uit een blik op de voorpagina’s van de internationale kranten.
De eerste helft van 2012 heb ik eindeloos naar voorpaginafoto’s van Barack Obama zitten turen. Voor mijn scriptie deed ik onderzoek naar hoe hij afgebeeld was op foto’s op de voorpagina van The New York Times, en of er in de eerste drieënhalf jaar een verhaallijn in te ontdekken was. (Antwoord: ja, maar die was grotendeels georkestreerd door het Witte Huis.)
Je zou denken dat ik voorlopig wel even genoeg heb gehad van Obama. Maar mijn nieuwsgierigheid won het van mijn weerzin jegens alles wat met mijn scriptie te maken heeft. Dus dook ik opnieuw in de archieven van het veel te onbekende Newseum om de voorpagina’s van Amerikaanse en internationale kranten te bekijken.
En wat blijkt (niet geheel onverwacht)? Vier jaar geleden was Obama de Messias die de wereld kwam redden. Nu is hij slechts de herkozen president van de Verenigde Staten.
Links steeds de voorpagina van 7 november 2012, rechts van 5 november 2008.
The New York Times
ANALYSE - Een prachtige reconstructie van Obama’s overwinning/Romney’s verlies in The New York Times.
NIEUWS - Paul van der Heijden, tot februari 2013 Rector Magnificus van de Universiteit Leiden, zou een riante afscheidsregeling krijgen. Na zijn vertrek als rector blijft hij aan als hoogleraar, maar niet nadat hij een sabbatical van veertien maanden neemt. Gedurende die tijd zou hij zijn salaris van ruim twee ton per jaar houden. Tot ongenoegen van de Universiteitsraad. Het leidde zelfs tot Kamervragen. Daarop heeft Van der Heijden besloten af te zien van de regeling.
COLUMN - Volgens Kees Kraaijeveld, economiecolumnist voor Vrij Nederland, zouden de NOS en andere nieuwsorganisaties, vooral op tv, zich moeten schamen voor hoe ze over de inkomensafhankelijke zorgpremie berichtten. Sensatiebeluste stemmingmakerij, volgens Kraaijeveld.
