Bijbelse plagen en de zen-meester
Mali en Niger worden bedreigd door een enorme sprinkhanenplaag. De oorzaak ligt onder andere aan de Arabische Lente.
Sprinkhanenplagen zijn een bijna jaarlijks verschijnsel in landen rondom de Sahara. De plagen die Mali bedreigen komen doorgaans uit het noorden. Algerije en Libië bestrijden doorgaans een flink deel van de plagen, maar dit jaar ligt dat anders. Algerije worstelt met een aantal schermutselingen aan de grenzen. In Libië had men dit jaar even wat anders aan het hoofd.
Bijkomend probleem is de politieke onrust in Mali. Een Touareg-opstand bemoeilijkt de bestrijding van de sprinkhanen. Internationale hulpverleners van de Food and Agriculture Organization krijgen geen toegang tot het gebied. De plattelandsbevolking is op zichzelf aangewezen in een toch al moeilijke situatie.
Vorige week bleek al dat de onrust in Libië meer onvoorziene gevolgen had, namelijk dat veel Touareg-huurlingen ineens werkloos waren en terugkeerden naar Mali, alwaar ze even een coup pleegden.
Ik moet bij dit soort berichten altijd terugdenken aan een fenomenale scene uit Charlie Wilson’s War (helaas niet op youtube oid). Charlie Wilson (gespeeld door Tom Hanks) is een nogal komisch Congreslid dat voor weinig deugt, maar wel de Mujehadin in Afghanistan weet te bewapenen met luchtafweergeschut en zo en passant de Russische nederlaag en daarmee het einde van de Koude Oorlog helpt bespoedigen. Hij wordt hierin bijgestaan door Gust Avrakatos (gespeeld door een magistrale Philip Seymour Hoffman), een übercynische CIA-agent. Avrakatos probeert Wilson nog zo te waarschuwen, maar pas aan het einde van de film, als de Russen de benen hebben genomen uit Afghanistan en de overwinning van de Mujehadin wordt gevierd, pas dan mag Avrakatos zijn parabel van de Zen-meester vertellen:
Nederland gedaald op vredesranglijst
Nederland is de afgelopen jaren acht plaatsen gedaald op de internationale vredesranglijst, de Global Peace Index. Dat blijkt uit een analyse van de vredesindexen van 2007 tot 2012 door weblog Sargasso.nl en ANP.
De Global Peace Index wordt ieder jaar gepubliceerd door een internationaal panel van deskundigen en geeft een indicatie van de veiligheid en harmonie in vrijwel alle landen. De onderzoekers geven een cijfer aan een aantal ontwikkelingen, zoals aantal gewapende conflicten en slachtoffers, maar ook criminaliteitscijfers en –beleving, wapenexport en omvang van het leger. Vandaag wordt het nieuwste rapport gepubliceerd (download).
Nederland staat daarin op de 28ste plaats. In de eerste editie van 2007 stond Nederland nog op de 20ste plaats. Waar de daling aan te wijten is, is nog onbekend, maar Nederland moet tegenwoordig een aantal Aziatische landen boven zich dulden, zoals Singapore, Maleisië en Taiwan. Polen en Spanje hebben Nederland ook ingehaald. De grootste daling vond overigens in 2010 plaats: toen zakte Nederland ineens vijf plaatsen op de ranglijst.
In dezelfde periode daalde de index van Libië het hardste, gevolgd door Syrië, Madagascar, Mexico en Yemen. In de top tien van hardste dalers staan veel landen in Noord-Afrika en het Midden-Oosten, zoals Oman, Tunesië, Pakistan, Bahrain en Egypte. Griekenland en China zijn de afgelopen zes jaar ook flink gedaald op de index. Sub-Sahara Afrika doet het relatief goed de laatste jaren.
Psychiaters behalen overwinning voor de privacy
Goed nieuws vandaag. Stichting KDVP heeft een belangrijke overwinning behaald op toezichthouder de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa). GGZ-patiënten die niet willen dat de zorgverzekeraar inzicht krijgt in de diagnose van een psycholoog of psychiater, kunnen voortaan weigeren om die informatie op te laten nemen in de Diagnose Behandel Combinatie (DBC). Een DBC is een ingewikkeld factureringssysteem in de zorg, waar van meet af aan veel verzet tegen was. Met een DBC wordt een vaststaande behandeling uitgestippeld tegen een vaststaande vergoeding.
Probleem is dat er dus ook diagnose-informatie in zo’n DBC staat en dat de zorgverzekeraars die informatie dus ook krijgen. Voorheen kreeg alleen een verzekeringsarts dat soort informatie te zien en die was gebonden aan het medisch beroepsgeheim. De mensen die de DBC’s verwerken, zijn dat niet. De vrees bestaat – en volgens mij terecht – dat verzekeraars nu, of anders op termijn, de gevoelige diagnose-informatie kunnen gebruiken om bijvoorbeeld individuele premies vast te stellen. Lijdt u aan een lichte bipolaire stoornis? Dan kunt u zich alleen nog maar aanvullend verzekeren tegen 200 procent meer premie. Zoiets.
De stichting KDVP strijdt al sinds 2007 tegen de DBC-systematiek. In het bijzonder richtte de stichting zijn pijlen op de bepaling dat ook voor mensen die zelf voor hun behandeling betalen (en dus niets met een verzekeraar van doen hebben) toch een DBC aangemaakt moest worden. De Nederlandse Zorgautoriteit was onverbiddelijk.
#YoSoy132: Occupy Mexican Television
Mexicaanse studenten zien veel problemen in hun land. De belangrijkste is de eenzijdige berichtgeving van de media.
Mexico lijkt zijn eigen Occupy-beweging te hebben. Die is echter niet gericht tegen graaiende bankiers, maar vooral tegen de nationale media, in het bijzonder Televisa, een tv-moloch dat zeventig procent van de kijkers bedient. Nu heeft Televisa altijd nauwe banden gehad met de eeuwige regeringspartij (tot 2000) PRI. Volgende maand zijn er presidentsverkiezingen en de PRI-kandidaat, Enrique Peña Nieto, wordt door Televisa al gepresenteerd als onvermijdelijke winnaar.
Dit is tegen het zere been van veel studenten. Ze zijn moe van de corruptie, de voortslepende drugsoorlog, de ellendige banenmarkt, het gebrek aan perspectief, de uitbuiting van arme boeren. Tijdens een bijeenkomst vorige maand, kreeg Peña Nieto de wind van voren. Naar verluidt moest hij zich opsluiten op een toilet om aan de woedende studenten te ontkomen.
Vlak hierna kwam de hashtag #yosoy132 (ik ben 132) op twitter bovendrijven. En sindsdien hebben tientallen studentengroepen van verschillend pluimage de handen ineen geslagen. Eind mei vond er de eerste grote demonstratie plaats, waarbij zesduizend studenten vreedzaam demonstreerden. Gisteren zou er een plaatsvinden in Mexico Stad.
De studenten hebben goed gekeken naar de Occupy-beweging in de VS. Er zijn grote onderlinge verschillen, maar tijdens de demonstraties wordt daar niet over gesproken. Naar buiten toe wordt een eensgezind front opgetrokken. Provocateurs, infiltranten, etc. worden niet geslagen, maar gefilmd. En tegen de media wordt poeslief gedaan. De studenten hebben het goed door: de politieke strijd wordt in de media bepaald.
De politie kan niet uit de voeten met huidige privacywetgeving
In voorlopig de laatste aflevering van het Nationaal Privacy Debat bespreken internetjurist Bart Schermer en politiedirecteur Pim Takkenberg de mogelijkheden en onmogelijkheden van de politie om online op te treden. De politie zoekt telkens de grenzen op van de wet. Mag de politie bijvoorbeeld een Trojan Horse inzetten? Dat is niet duidelijk.
Het loopt spaak op de privacywetgeving, die voortkomt uit een Europese richtlijn uit 1995, een tijd waarin de meeste mensen uberhaupt nog niet online waren. Zowel Schermer als Takkenberg concluderen dat die richtlijn niet meer werkt. Probleem is alleen: wat dan?
Zie hier de discussie (ongeveer 20 minuten).
Morgen doet Sargasso de hele dag verslag van het Nationaal Privacy Debat.
Foto Flickr cc Ssoosay
Voor Israël en de VS is alles in flux
Tot een jaar of twee geleden werd vaak verkondigd dat als het Palestijnse probleem maar zou zijn opgelost, vrede in het Midden-Oosten nabij was. Dat uitgangspunt is volkomen achterhaald. De oplossing voor vrede in het Midden-Oosten is verder weg dan ooit. Met grote internationale consequenties van dien.
Ten eerste lijkt de noodzaak om tot een vergelijk te komen met de Palestijnen niet zo groot. De vredesbesprekingen zitten muurvast. Premier Netanyahu heeft met de nodige moeite zijn greep op de Knesset versterkt en met een barrage van ondemocratische wetgeving smoort hij de binnenlandse kritiek. Vorige maand had The New York Review of Books een lang achtergrondverhaal waar de rillingen van over je rug lopen. De enige vraag die je na lezing nog hebt is: hoezo de enige democratie in het Midden-Oosten?
Ondertussen heeft Bibi zich ook van de nodige steun verzekerd. Het is uiteraard altijd afwachten wat Obama na de verkiezingen doet, maar tot die tijd zal Netanyahu uit Amerikaanse hoek weinig te vrezen hebben. En dat vervelende Europa, met zijn gemekker over mensenrechten en afspraken naleven, daar heeft hij onze eigen Uri Rosenthal zitten die nooit verlegen is om ieder kritisch geluid te smoren.
Maar belangrijker nog zijn de scherpe regionale veranderingen. Hamas raakt met de dag meer verzwakt naarmate het conflict in Syrië voort sleept. Voor Israël komt het conflict als geroepen. De val van Assad en zijn medestanders, zou de leverage van Iran ernstig verzwakken. Volgens Foreign Policy is Israël doodsbang voor de combinatie Damascus-Teheran. Tot nu toe, zegt Foreign Policy, is Israël heer en meester. Het kan haar leger inzetten naar believen, want het weet dat de afschrikking van zijn nucleair arsenaal al te moeilijke problemen op afstand houdt. Als Iran een geloofwaardige dreiging vormt, valt die afschrikking ook deels weg. Syrië kan vervolgens problemen gaan schoppen via Libanon, de Golan-Hoogte en Gaza. Geen fijn vooruitzicht. Netanyahu probeert de VS dan ook te bewegen om in interveniëren in het conflict: indirect gebeurt dat al middels wapenleveranties.
Ned-Den: een data-analyse
Hackers beschermen onze privacy
Wederom een interessante bijdrage van het Nationaal Privacy Debat, georganiseerd door Webwereld. In een serie webcasts buigen experts zich over enkele privacykwesties. In de aflevering van vandaag discussiëren Ronald Prins (directeur van Fox-IT) en Gijs Hollestelle (beroepshacker voor Deloitte) over de rol van hackers in de bescherming, dan wel schending van privacy.
Hollestelle zegt dat bij veel bedrijven er wel degelijk aandacht is voor beveiliging van de websites, maar dat het bij de uitvoering nog wel eens blijft steken. Soms heeft dat te maken met gemakzucht, of kosten. Volgens Prins wordt er onvoldoende over beveiliging nagedacht. Als men al een hackerstest doet, is het meestal te laat. Je moet bij het design van een website al gaan testen.
Maandag doet Sargasso uitgebreid verslag van het Nationale Debat.
Kijk hier de hele discussie (ruim 20 minuten)