Overzicht

Dimitri Tokmetzis

1.273 Artikelen
1.248 Waanlinks
534 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

het Saillant | Rellen

, door

SaillantLOGOOranje heeft verloren. Er moet en zal gereld worden. Het lijkt wel alsof veel media dat wel heel graag zien gebeuren.

Het deed pijn. Cardiologen zullen het druk hebben vandaag en ook de RIAGG’s kunnen een hause tegemoetzien van geknakte zieltjes en teleurgestelde dromers.

Teleurgesteld was ook een aantal media. Want oh, oh, oh, waar gaat het toch naartoe met dit land? Na iedere wedstrijd moet er natuurlijk flink gereld worden. Nederland is immers oh zo a-sociaal anno 2010. luidt de communis opinio. Blijven de rellen uit, dan leg je gewoon zelf een link.

Een 17-jarige jongen zou na de verloren wedstrijd een 25-jarige man hebben doodgestoken in Nieuwegein. De ruzie lag in de relationele sfeer, zegt de politie, maar dat is voor de onderbuikkrant van wakker Nederland geen belemmering om in kop en tekst toch maar even een link naar de finale te leggen. Overal is het rustig gebleven, verzuchten de meeste andere media teleurgesteld. Alsof het niet-plaatsvinden van rellen nieuws is.

Wat maakt Nederlanders zo mopperig, ontevreden en politiek verweesd? Die paar (dronken) raddraaiers, rotmocro’s, klootzakkies en ander scootertuig, die inderdaad de boel vernielen en verpesten? Of die paar verdraaiers in de media die iedere scheet voor een volgescheten broek proberen te verkopen?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

A new sheriff in town

, door

Eberhard van der LaanMorgen wordt Eberhard van der Laan de nieuwe burgemeester van Amsterdam. Hij zal niet zozeer een burgervader worden, als wel een veiligheidsbaas. De burgemeester van 2010 is namelijk vooral een sheriff. Moet de burger zijn burgervader vrezen?

Volgens de laatste Justitiële Verkenningen van het WODC zal Van der Laan rekening moeten houden met twee ontwikkelingen die het ambt ingrijpend veranderen. Enerzijds is de burgemeester steeds meer afhankelijk geworden van de luimen van de gemeenteraad. Sinds 2000 zijn liefst vijftig burgemeesters opgestapt: velen daarvan waren populair bij de bevolking, maar raakten verstrikt in lokaal politiek geharrewar.

De tweede ontwikkeling is voor de burger nog veel ingrijpender. De burgemeester ontwikkelt zich van herder van de gemeente en hoeder van de normen tot een handhaver en sluitstuk tegen verloedering, overlast en allerlei gezinsellende. Daarvoor zijn de bevoegdheden enorm uitgebreid. Een overzicht:

  • De burgemeester beslist over de inzet van camera’s.
  • De burgemeester beslist over de inzet van mosquito’s, ondanks dat daar geen wettelijke grondslag voor bestaat.
  • De burgemeester wijst veiligheidsrisicogebieden aan, waar de politie burgers preventief mag fouilleren op zoek naar wapens.
  • De burgemeester mag gebiedsverboden opleggen ter bestrijding van drugs- of jongerenoverlast. Ook notoire zorgmijders mogen geweerd worden.
  • De burgemeester mag verblijfs- en gebiedsontzeggingen opleggen (een klein juridisch verschil) en hoeft de duur en omvang van de ontzegging niet vast te leggen.
  • Sommige burgemeesters mogen van hun raad samenscholingsverboden opleggen.
  • Overlastpanden mogen gesloten worden als er ‘ernstige vrees’ bestaat voor verstoring van de openbare orde.
  • Groepen en personen mogen maximaal 12 uur bestuurlijk opgehouden worden als er vrees bestaat voor bedreiging van de openbare orde.
  • Burgers kunnen een tijdelijk huisverbod krijgen. Een ernstig vermoeden is daarvoor voldoende.
  • Met de nieuwe Voetbalwet worden de bevoegdheden flink uitgebreid. Niet alleen hooligans maar alle individuen en groepen kunnen een samenscholingsverbod, meldplicht of gebiedsverbod aan hun broek krijgen (max. 3 maanden, met mogelijkheid van drie keer verlengen). Twaalfminners moeten zich op verzoek van de burgemeester aan een avondklok houden.
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De surveillancestaat als neoliberale dystopie

, door

atlas shruggedIs de surveillancestaat een neoliberale dystopie, of anders gezegd, is de neoliberale utopie voor enkelen de surveillancedystopie voor velen? Zo, lekker begin voor een pretentieus stukkie.

Ik heb zojuist De Utopie van de Vrije Markt uit. In dit boek stelt de Groningse filosoof Hans Achterhuis dat het neoliberalisme net als ondermeer het socialisme een utopische ideologie is. ,,Veel mensen denken dat de vrije markt een objectief proces is dat niemand heeft bedacht en uitgevoerd. Niemand lijkt verantwoordelijk te zijn voor de ideologie en de utopie erachter. Er zou geen ‘kapitalistisch manifest’ bestaan’’, schrijft hij.

Achterhuis meent dat dat manifest er wel degelijk is, namelijk het boek Atlas Shrugged van de Amerikaanse schrijfster Ayn Rand. Dit boek beïnvloedde in twee frontmannen van het neoliberalisme ingrijpend: Milton Friedman en Alan Greenspan. De onderliggende idee van Atlas Shrugged – en in het verlengde daarvan het neoliberalisme, stelt Achterhuis – is dat het najagen van het zuivere eigenbelang de samenleving als geheel ten goede komt. Of zoals Gordon Gekko zo treffend verwoordde: greed is good.
In tegenstelling tot de klassieke liberalen zien de neoliberalen geen tot weinig taken weggelegd voor de staat. Een waarlijk vrije mens is een mens die kan kiezen met wie hij handel drijft. Een waarlijk vrije samenleving is een marktsamenleving, bevolkt door homo economii. Wie niets te verhandelen heeft, of zich niet rationeel gedraagt, heeft pech.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De arts bepaalt of je een kind mag

, door

ivf-behandelingDe arts bepaalt of je een kind mag, kopte nrc.next vanochtend. Bij risico op grote schade voor kind moet de arts vruchtbaarheidsbehandeling afwijzen, stelt een nieuwe richtlijn van de Nederlandse Vereniging voor Obstetetrie & Gynaecologie (NVOG). Een goede zet, of begeeft de artsenorganisatie zich op een hellend vlak?

Het stuk staat (nog) niet online, maar de strekking is als volgt. Artsen staan geregeld voor het dilemma dat ze ouderparen niet willen assisteren in het krijgen van kinderen, omdat ze er niet op vertrouwen dat het welzijn van de kinderen verzekerd is. De ouders zijn niet in staat om goed voor de kinderen te zorgen, of de kans op erfelijke afwijkingen is zo groot, dat voor het lichamelijk welzijn van de kinderen moet worden gevreesd.

De artsenvereniging NVOG heeft daarom het Modelprotocol mogelijke morele contra-indicaties bij vruchtbaarheidsbehandelingen opgesteld dat vruchtbaarheidartsen een handvat biedt in het beoordelen van de kinderwens. De NVOG vindt dat de arts een ruime beoordelingstaak heeft.

,,Een van de kant van patiënten (maar ook van hulpverleners) veel gehoord argument tegen het betrekken van het welzijn van het kind bij de beoordeling van verzoeken om medische hulp bij voortplanting is dat mensen die langs natuurlijke weg kinderen kunnen krijgen (meestal) geen strobreed in de weg wordt gelegd als zij zich willen voortplanten, ook niet als er alle reden is voor bezorgdheid over het welzijn van hun eventuele kinderen. Is er geen sprake van meten met twee maten als dat wèl gebeurt bij mensen die onvruchtbaar zijn of om andere redenen zijn aangewezen op medische hulp bij voortplanting?”

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

het Saillant | de normen van BP

, door

SaillantLOGOBP toont aan dat maatschappelijke betrokkenheid en geld verdienen alleen samengaan als die maatschappelijke betrokkenheid gemeend is.

Update: nu met foto’s van de posteractie van Greenpeace, onderaan

In de PR-bureau’s van Londen en New York klinkt een aanzwellend gejuich. Oliegigant BP maakt de ene na de andere blunder in de Golf van Mexico. Mocht het bedrijf dit zelf gecreëerde echec overleven, dan zal er flink wat geld in glimmende advertenties en flitsende spotjes gestoken moeten worden om het zeer beschadigde imago op te vijzelen.

Als geen ander heeft BP het laatste decennium de groene trom geslagen. Prachtige commercials moesten er ons van overtuigen dat de olieboer de wereld geen spatje vervuilde, integendeel, de wereld lijkt met de aanwezigheid van BP er alleen maar schoner op te worden. Bij het imago van BP horen fietsende vaders, samenwerkende mensen, slimme ingenieurs en geen olielekken, puffende uitlaten en steden gesmoord in smog. Van dit imago is niets meer over, zoals dit aardige artikel in De Groene constateert.

PROEST!!!! Dat dit imago op klinkklare onzin berust, begrijpen de meesten onder ons wel. Er zit een onhoudbare onderstroom in het beleid van BP – en met hem vele andere grote bedrijven – die zich nu tegen hem keert. En hoe. Op youtube, flickr en andere creatieve sites wemelt het van de vileine spoofs.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De stad als permanent militair project

, door

zwaarbewapende politiemanDe stad wordt steeds meer het terrein van permanente militaire bemoeienis. Niet alleen in ondemocratische ontwikkelingslanden worden steden in toenemende mate volgens de militaire logica bestuurd, ook het rijke Noorden en in de financiële centra raken de steden doordesemd met het New Militairy Urbanism, zegt de Britse socioloog/geograaf Stephen Graham in zijn nieuwe boek Cities under siege: the new military urbanism (via bol.com). Een ontwikkeling die ook in Nederland speelt.

Nu meer dan de helft van de wereldbevolking in steden, en in het bijzonder metropolen woont, hoeft aan het economische, strategische en culturele belang van steden niet meer getwijfeld te worden. Het is dan ook niet zo verwonderlijk dat de legers wereldwijd zich steeds meer bekwamen in urban warfare, vanuit de gedachte dat wie de steden controleert, de toekomst beheerst.

Maar het gaat niet alleen om militaire strategie en geopolitiek. De militarisering van steden verloopt ook volgens een minder opzichtige lijn. Volgens Graham is beheersing het toverwoord van de 21ste eeuw. Het valt hem op dat als het om steden gaat, de traditionele scheidslijnen tussen politie en leger, lokaal en (inter)nationaal bestuur, burgers en opstandelingen vervagen. Dat is natuurlijk een uitkomst van globalisering.

De politie gedraagt zich steeds meer als leger. Ze maakt in toenemende mate gebruik van intelligence en materieel dat voor op het slagveld is ontworpen. Denk bijvoorbeeld aan de UAV die afgelopen oudejaarsavond boven een Brabants veendorp cirkelde. Denk bijvoorbeeld aan de politie die in toenemende mate ‘non-lethal weapons’ gebruikt zoals sonic guns, lijmkanonnen, etc. die je eerder op een slagveld verwacht. Denk bijvoorbeeld aan de defensiesector die zich met overgave op de civiele markt heeft gestort – een markt die sinds 9/11 jaarlijks met dubbele cijfers groeit en die zich niets aantrekt van crisis en calamiteit – integendeel. Denk bijvoorbeeld aan de nutsvoorzieningen (zoals openbaar vervoer) die steeds meer vanuit ‘command and control’ centra worden aangestuurd en ingezet voor veiligheidsdoeleinden inlcusief camera’s, biometrische systemen en volautomatische toegangscontroles.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

OV-chipkaart: tijd om uit te checken

, door

Reizigersorganisatie Rover beklaagt zich er vandaag in Trouw over dat de OV-chipkaart een faliekante mislukking dreigt te worden. Het reizen is er niet eenvoudiger op geworden. En ook niet goedkoper. Rover drukt zich nog voorzichtig uit. Het wordt tijd dat de reizigers in verzet komen tegen dit betaalgedrocht.

ov chipkaartMaandagavond gebruik ik voor het eerst mijn anonieme chipkaart. Ik stap in op station Weesperplein en reis twee metrohaltes af naar station Amstel. Ik haal mijn pas weer langs de paal en ben vier euro armer. Pardon? Vier euro voor twee haltes? Ik woon in New York en daar betaal je een flat rate van 2,25 dollar, of je nu twee minuten of twee uur met de metro reist. Ongelooflijk. Afzetters.

In het boek Check in/Check uit: de digitalisering van de openbare ruimte geven de auteurs van het Rathenau Instituut een fantastisch overzicht van de ontwikkeling van de OV-chipkaart. Ze kijken daarbij naar de oorspronkelijke doelen, de (technische) implementatie en wat het nu allemaal heeft opgeleverd. De conclusies zijn ontluisterend. Kijkt u even mee?

De doelstellingen van de OV-bedrijven en de technologie-aanbieders waren:

1) Eerlijke en actuele verrekening van kosten en opbrengsten (onderling)

2) Betere managementinformatie

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Paranoide? Cognitieve infiltratie!

, door

De recente parlementsverkiezingen in de VS bracht weer enkele successen voor de Tea Party. Deze groep van independents zet zich af tegen de Democraten – die in zijn ogen een socialistisch fascistische heilstaat proberen te stichten, en tegen de Republikeinen – die het maar laten gebeuren. Opvallend veel complotdenkers hebben de hogere gelederen van de Tea Party weten te bereiken, met Glenn Beck als tragikomische voorman, die met stalen gezicht beweert dat er concentratiekampen worden gebouwd, men deportaties moet vrezen en Obama een racist is.

Maar hoe ontstaan dit soort complottheorieën eigenlijk? Spruiten ze voort uit de irreële verzinsels van paranoïde zonderlingen? Moet je die theorieën ontkrachten en zo ja hoe? De Amerikaanse juristen Adrian Vermeule en Cass Sunstein hebben er een spraakmakend artikel over geschreven. Het is al wat ouder, maar wil het toch even delen – hun conclusie is namelijk nogal bizar.

Soms komen complottheorieën inderdaad voort uit de verwrongen geestelijke toestand van zonderlingen, zoals de man die in 2002 medewerkers van Philips gijzelde in de Rembrandttoren in Amsterdam (hij streed tegen breedbeeld televisie). Maar meestal zijn complotdenkers helemaal niet zo gek, schrijven Vermeule en Sunstein.

Maar eerst, wat is een complottheorie? Volgens Vermeule en Sunstein is het an effort to explain some even tor practice by reference to the machinations of powerful people, who have also managed to conceal their role.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Informatiestrijd tegen de overheid

, door
jack de vries, koning van de spin

Koning van de spin

Het is een zorgwekkende paradox van onze tijd. De burger staat ten opzichte van de overheid steeds meer in zijn blootje, terwijl de overheid zich steeds meer afschermt voor de kritische blik van de burger. Een nieuw kabinet zal serieus werk moeten maken van transparantie. Twee maatregelen liggen voor de hand: breng het aantal pr-functionarissen drastisch terug en verbeter de Wet openbaarheid van bestuur. Bericht over een experiment.

Vroeger (vroegûh) belde je als journalist gewoon een ambtenaar als je iets moest weten of een overheidsstuk wilde hebben. Met de toenemende vervlechting van media en politiek, werden daar professionele woordvoerders en voorlichters tussen geplaatst. Onlangs werd bekend dat er tien keer zoveel woordvoerders, voorlichter en pr-functionarissen (150.000) werkzaam zijn dan journalisten (15.000). De journalist van nu dient zich bij hen te verstaan. Tegenwoordig werkt het vrijwel overal zo dat je voor ieder wissewasje de perswoordvoerder belt.

Een goede woordvoerder is een gids. Die helpt je mee om in het woud van instellingen en ambtelijke afdelingen de juiste openbare informatie te vinden. Want let wel: informatie van de overheid is publiek bezit. Maar net zoals er slechte journalisten zijn, zijn er ook slechte woordvoerders. Die stellen zich op als censor. Niet alleen verlopen de contacten met ambtenaren via de woordvoerder, ook alle informatie wordt eerst beoordeeld, tegengehouden of voorzien van de gewenste spin. Niet het belang van openbaarheid staat voor hen voorop, maar de instantie of de bewindspersoon die ze vertegenwoordigen. De instantie of bewindspersoon is een merk dat gebrand wordt.

Vorige Volgende