Het Elektronisch Patiënten Dossier (EPD) is afgeschoten in de Senaat. Volgens minister Schippers heeft de patiënt verloren en dat komt door die flauwe volksvertegenwoordigers. De patiënt is inderdaad de verliezer, maar dat is compleet de schuld van het ministerie van Volksgezondheid.
Allereerst is het jammer dat we nog steeds geen betrouwbaar EPD hebben. Dat patiëntengegevens en medische dossiers worden gedigitaliseerd, is niet meer dan normaal. Het EPD biedt in potentie grote voordelen. Een betrouwbaar en veilig EPD verkleint mogelijk het aantal medische fouten en leidt dus tot meer efficiënte behandelingen. Ten tweede kan een slim ontworpen EPD de positie van de patiënt versterken door hem baas te laten zijn over zijn eigen gegevens. De uitwerking van het eerste punt, heeft het ministerie gruwelijk verknald. De uitwerking van het tweede punt heeft geen moment op de radar van de vier opeenvolgende ministers gestaan.
Vanaf begin af aan heeft het ministerie de noodzaak van een landelijk EPD niet aannemelijk kunnen maken. Het EPD zou mogelijk enkele duizenden vermijdbare sterfgevallen kunnen voorkomen. Opeenvolgende ministers baseerden deze claim op het zogenoemde HARM-rapport, dat deze claim echter nooit heeft gemaakt. En als er echt zoveel vermijdbare sterfgevallen zijn, is het ministerie al die jaren dan niet grof nalatig geweest? Het is een bekende truc in de politiek: als je je zin niet krijgt, ga je dreigen en bang maken. U wilt toch niet verantwoordelijk zijn voor zoveel vermijdbare sterfgevallen?
