Even geen deprimerende verhalen van onomkeerbare schade aan onze planeet. Want schade kan je soms ook herstellen, zo blijkt. Filmer John Lui laat zien hoe een fors deel van het löss-plateau in China succesvol werd aangepakt. Ooit ontstond de Han-beschaving op dit plateau: toen nog groen, waterrijk en bebost. Maar verkeerd landgebruik verwoestte deze vruchtbare plek. Nu is het een maanlandschap met hoge bodemerosie, droogte en stofstormen die reiken tot in de Chinese kuststeden. Lui laat zien dat door een verandering in landbeheer dit gedegradeerde ecosysteem kan herstellen [project.pdf] en de mensen weer voedt met water, gewassen en hout. In Ethiopië filmde hij eenzelfde ontwikkeling: “zorg dat 25 jaar lang de geiten niet meer grazen in de kale heuvels en schaduwrijke vruchtdragende bomen keren terug”. YES WE CAN! Eind juni sprak John Lui op het Tällberg Forum in Zweden waar alle knappe en invloedrijke koppen op het gebied van duurzaamheid bijeen kwamen om te filosoferen over de toekomst van onze overbevolkte planeet. Bekijk hier het zomercollege van John Lui.
“I think the English know more about his troubles than the Italians, for example, and come to mention it the Spanish and Germans too. In Italy, the television channels have done nothing to cover this affair, despite the fact that it revolves around sex, money and power, all ingredients that would interest their viewers.” (Independent)
Ezio Mauro redacteur bij de Italiaanse krant La Repubblica legt in een artikel in de Britse krant The Independent uit dat de Italianen niks weten van de affaires waarin hun president momenteel verwikkeld is. In een tijd van internet en satelliet televisie haalt de overgrote meerderheid haar nieuws gewoon nog via de conventionele nationale kanalen: papieren kranten en tv-journaals. Deze media worden afdoende gecontroleerd door Berlusconi en zullen dus nooit negatief nieuws over hem verspreiden. Nu is de affaire met de prostituee opzich minder relevant dan Silvio’s flirten met het fascisme, bijna iedere samenleving zou zich voor een dergelijke seksuele affaire interesseren als ze ervan van zou horen. Terwijl de censuur op meningen in Italië niet eens absoluut is -ze is immers te ontwijken via internet- is het blijkbaar kinderlijk simpel om miljoenen mensen in onwetendheid te laten en zodoende te manipuleren. Midden in Europa anno 2009.
Immigranten kosten de staat meer dan dat ze opbrengen? Mag je dat zegggen? Ja, dat mag je zeggen! Klopt het ook? Misschien.. misschien ook niet, dat zal je moeten onderzoeken. Mag je dat onderzoeken? Ja dat mag je onderzoeken! En dan? Wat dan als uit het onderzoek blijkt dat immigranten de staat inderdaad meer kosten dan dat ze opbrengen, wat dan? Wat dan mevrouw de voorzitter?
Direct nadat (linkse) politici bezwaar maakte tegen de zoveelste provocatie van de PVV waren de badinerende typeringen niet van de lucht: “Links schiet in de stress, Pavlov-reacties, struisvogelgedrag, paniek, doofpot…”. Maar het gaat niet om een vermeende angst voor de feiten het gaat om de intentie van waaruit dit onderzoek wordt gedaan die niet deugt.
In de jaren zestig hebben Nederlandse bedrijven met politieke steun van met name CDA en VVD werknemers uit Zuid-Europa, Turkije en Marokko gehaald. In de jaren tachtig begon de gezinshereniging, voornamelijk gesteund door het CDA die graag een samenleving bouwt op hoekstenen. In de tweede helft van de jaren negentig ontstond er weerstand en werd het naar Nederland laten overkomen van een huwelijkspartner steeds moeilijker gemaakt. Iets waar de gemiddelde Nederlander met een crush op een Oekraïnse schone over kan meepraten.