Brechtje

Tien uur deed Rita Verdonk in het debat van afgelopen dinsdag er over om de toezegging haar strot uit te krijgen dat ze de zaak Ayaan opnieuw zou bekijken, en eventueel een uitzondering zou maken. Immers, vond de Kamer, het arrest van de Hoge Raad had daar ruimte voor geboden, vooral omdat Ayaan onder de naam Hirsi Ali bekend stond, en die naam niet voor niets voerde. Tien uur, drie ronden, twee moties, voor een kleine concessie. De kranten waren duidelijk, de volgende dag. Rita had in het stof gebeten. “Voltallige Kamer Valt Over Verdonk“; “Verdonk door het stof“; “Kamer Fluit Verdonk Terug“. Dat niet alleen: verscheidene nieuwsbronnen oordeelden hard: NRC, Trouw, Elsevier zelfs.

Maar opvallend is dat op enkele sites voor en door ‘gewone mensen’ (geuzennaam tegenwoordig), zoals GeenStijl en Stand.nl nog steeds behoorlijke steun bestaat voor Verdonk. Daar putte ze blijkbaar moed uit; in de loop van de dag probeerde ze onder haar toezegging in de Kamer uit te komen. Vandaag floten MP en vice-premiers haar hardhandig terug.

Wat eerst een strijd leek tussen de VVD-top die Rutte naar voren schoven, en ongewenste kandidaat Verdonk lijkt nu uit te groeien tot iets groters: een machtsstrijd tussen enerzijds de gevestigde politieke orde, waaronder we voor het gemak ook maar even de gevestigde media tellen, en anderzijds de ongewenste nieuwkomer Verdonk, die ‘het volk’ achter zich lijkt te hebben. Rita lijkt deze tegenstelling ook bewust te creëren: de Pim-tactiek. En het werkt: verslaggevers, die niet nog een keer beschuldigd willen worden van ‘demonisering’, vallen in katzwijm of maken bewonderende portretten tegen een achtergrond van zon zee en wolken. De komende dagen zouden de krachtsverhoudingen die nu even in het voordeel van Rutte lijken te liggen, nog wel eens snel om kunnen keren.