COLUMN - Ongetwijfeld schrijven alle kranten er deze dagen over (al zal het ze moeilijk vallen het beter te doen dan het Noord-Hollands Dagblad) en ik blogde er vijf jaar geleden ook al over. Dus ik ga niet dieper in op de Apollo 8 en de beroemde foto hierboven, die een halve eeuw geleden werd genomen. Het al even beroemde geluidsfragment staat zo meteen hieronder.
Ik weet dat het Apollo-project een politieke motivatie had. Ik weet ook dat het geld dat je uitgeeft om mensen op de maan te zetten, tevens een keuze is om er geen ziekenhuizen mee te bouwen. En ik weet ook dat de eerste vlucht naar de maan de Amerikanen niet slecht uitkwam omdat ze eind 1968 zo niet hoefden te denken aan de moord op Marten Luther King, de moord op Bobby Kennedy en de sinds het Tet-offensief zeer omstreden oorlog in Vietnam.
Maar het Apollo-project heeft óók getoond dat een overheid zich kan committeren aan wetenschap. Dat is nogal anders dan een kabinet dat, wanneer het gaat over slaapklinieken, het klimaat, de islam, kinderopvoeding, obesitas en migratiecijfers de wetenschap óf negeert óf er te laat op reageert.
Ik zou ook wel weer eens een politicus als president Kennedy willen horen die begrijpt dat we wetenschappelijke uitdagingen aangaan om het beste uit onszelf te halen. Dat is nogal anders dan politici die menen dat mensen het beste uit zichzelf halen door ze aan hun lot over te laten en onderling te laten concurreren. En ik zou ook wel weer een wetenschap willen die mensen begeestert, hen verbindt, hen inspireert en zichzelf laat overtreffen. Dat is nogal anders dan de bonentellerij die nu doorgaat voor beleid.
Apollo had veel van wat wetenschap behoort en kan zijn en heel weinig van wat wetenschap nu is. Het was het project van de generatie die niet alleen een man op de maan zette, maar ook de pokken wist uit te roeien. Een generatie die haar fouten had, natuurlijk, maar die niet meende de kwaliteit van wetenschap te kunnen bepalen door publicaties te tellen. Of fondsenwerving aanzag voor beleid. Na vijftig jaar vind ik de Apollo 8 nog steeds inspirerend.
Verscheen eerder op Mainzer Beobachter,
Reacties (7)
Tegenwoordig worden er ook geen ziekenhuizen mee gebouwd, maar gaat dat geld direct naar de 1% om ergens op een bank te meuren of de volgende politicus mee te kopen.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Pale_Blue_Dot
Uiteraard leverde de Apollo 8 de bekende iconische foto op. Maar er zijn meer iconische foto’s! Het geeft de onbelangrijkheid én de belangrijkheid van de blue dot aan. Onbelangrijk in het geheel, belangrijk voor de mens.
En dat vloeit allemaal voort uit de koude oorlog, ik ben de Russen nog dankbaar dat ze onze vijand wilden zijn!
En stel dat we ziekenhuizen hadden gebouwd voor dat geld? Die hadden nu dan ook al weer oud en overbodig geweest. Iconische foto’s en voetstappen op de maan zijn voor eeuwig. Nou ja, semi-eeuwig natuurlijk.
@2: En zonder de Tweede wereldoorlog hadden we geen snelwegen. Ik ben de Duitsers nog altijd dankbaar voor de invasie!
@3: En ééns in de vijf jaar -o hollandse zuinigheid- een vrije dag op vijf mei.
Wat een prachtig beeld. De kleine aarde vol leven vanuit de kille ruimte. Te weten dat de mens niet alleen is in deze wereld en dat we met het ons gegeven intellect zelfs de maan kunnen bereiken.
Een rondje om de maan terwijl je je favoriete sprookje voorleest gold als wetenschap. Het waren inderdaad andere tijden.
Die euforisch bejubelde generatie van wetenschappelijke grootheid heeft ook de ecologische rampen van de chemie gecreëerd. De ‘silent spring’. Vergeet dat niet in de wetenschappelijke en christelijke jubeltonen.