Anders nog iets? | Repeat en herhaal

COLUMN - We eten, drinken, werken, ontspannen, consumeren, klagen, sporten, genieten, praten, slapen, dagdromen, telefoneren, plassen, schrijven, onthouden, lachen en ademen. En doen onze boodschappen.

Vrijdagmiddag, 14.35 uur:
Elke week herhaal ik, minimaal één keer, mijn rondje door de consumeertempel. Geroutineerd werk ik mijn boodschappenlijstje af, en mik vervolgens fruit, sla, een blik soep, een doosje eieren, twee broden, peperkoek, ham, kaas, fles curry, potje pindakaas, hagelslag, potje erwten, enkele pakken melk, cornflakes, koekjes, flesjes water, diepvrieszakjes, keukenrol en een bevroren pizza in mijn tijdelijke buddy: de winkelwagen.

15.05 uur:
Ik sta inmiddels in de rij bij de kassa. Het kassameisje lacht vriendelijk. Zoals ze allemaal doen hier. Terwijl mijn voorganger afrekent, leg ik alvast mijn fruit, sla, blik soep, doosje eieren, twee broden, peperkoek, ham, kaas, fles curry, potje pindakaas, hagelslag, potje erwten, pakken melk, cornflakes, koekjes, flesjes water, diepvrieszakjes, keukenrol en bevroren pizza op de lopende band.

Het meisje scant al mijn inwendige behoeftebevredigers voor de komende dagen en legt ze op de andere lopende band, waar ik vervolgens mijn fruit, sla, blik soep, doosje eieren, broden, peperkoek, ham, kaas, fles curry, potje pindakaas, hagelslag, potje erwten, pakken melk, cornflakes, koekjes, flesjes water, diepvrieszakjes, keukenrol en bevroren pizza weer kan inladen in mijn grote, altijd behulpzame winkelwagen.
Na deze klus, betaal ik netjes en zeg ik “nee” op de vraag of ik zegeltjes voor het servies spaar en “ja” op de vraag of ik de kassabon wil hebben.

“Fijn weekend!”, zegt het kassameisje. “Hetzelfde”, zeg ik meestal, terwijl ik me dan afvraag of dat niet te gemakzuchtig overkomt.

15.15 uur:
Terwijl door de speakers galmt, dat het toch écht nergens zó voordelig is (…), duw ik mijn kar met voedseltrofeeën naar de hoek waar je je tassen kunt inruimen. Het kunstje herhaalt zich wederom, en ik vul mijn grote tassen met mijn zojuist veroverde fruit, sla, blik soep, doosje eieren, broden, peperkoek, ham, kaas, fles curry, potje pindakaas, hagelslag, potje erwten, pakken melk, cornflakes, koekjes, flesjes water, diepvrieszakjes, keukenrol en bevroren pizza. Ik parkeer mijn winkelwagen. En bij wijze van afscheid, spuugt deze mijn euromuntje uit.

15.25 uur:
Thuis aangekomen, zet ik alle boodschappentassen in de keuken neer. De definitieve eindbestemming van mijn fruit, sla, blik soep, doosje eieren, broden, peperkoek, ham, kaas, fles curry, potje pindakaas, hagelslag, potje erwten, pakken melk, cornflakes, koekjes, flesjes water, diepvrieszakjes, keukenrol en bevroren pizza wordt zorgvuldig uitgekozen.

De ijs-, diepries- en keukenkasten zijn weer vol. Voor een aantal dagen. Want dan volgt weer hetzelfde liedje. Op herhaling. In de repeat-modus. Boodschappen doen.

Naast het boodschappen doen, eet, drink, werk, ontspan, consumeer, klaag, sport, geniet, praat, slaap, dagdroom, telefoneer, plas, schrijf, onthoud, lach en adem ik gelukkig ook nog. Ook op repeat. Steeds weer opnieuw. En dit herhaalt zich hopelijk allemaal nog net zo vaak en zo lang, totdat ik niet meer in staat ben om het ademen te herhalen.

Volg Pascal Cuijpers op Twitter.