Zoekresultaten voor

'newropeans'

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Politieke Partijen vergeten draagvlak te creëren voor Europees beleid

Waar in andere Europese landen Europees beleid en de standpunten van de verschillende partijen ook tijdens de nationale verkiezingen een belangrijk onderwerp zijn geworden blijft dit onderwerp in Nederland geheel buiten het politieke debat. En dat is gevaarlijk betoogt Veronique Swinkels van Newropeans.

De Europese samenwerking en de Euro zullen de komende jaren nog heel wat hoofdbrekers kosten van het nieuwe Nederlandse kabinet en parlement. Maar waar in het echte nieuws Europa een hoofdrol speelt. Is Europa in het Nederlandse politieke debat ver te zoeken. Er is nauwelijks discussie over en het onderwerp doet eigenlijk niet mee. De Stemwijzer en het Kieskompas hebben het onderwerp zelfs niet opgenomen in hun vragenlijsten (behalve de weinig actuele vraag of Turkije mag toetreden of niet). De politiek loopt weg van het onderwerp en dat is erg onverstandig. De samenwerking binnen Europa zal eerder toenemen dan afnemen tenzij we accepteren dat het project Europa en Euro tot mislukken is gedoemd. De tijd is voorbij dat we naļef konden denken dat een monetaire unie niet hoeft worden omgeven met een politiek project. En dat project kan zich alleen verder ontwikkelen als de burgers van Europa mee willen doen en zich begrepen en gehoord voelen. De afwezigheid van Europa in het verkiezingsdebat brengt dit niet naderbij.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Uitslagen | Europese Verkiezingen

Nederland | 25 zetels
Telling 11:00 uur op ongeveer 97% landelijk.
Definitieve prognose is van 21:30 uur.

Partij Progn. zetels ’09 Progn. % ’09 Telling zetels ’09 Telling % ’09 Zetels ’04 Perc. ’04 CDA (EVP-ED) 5 19,6% 5 19,9% 7 24,4% PvdA (PES) 4 13,9% 3 12,1% 7 23,6% VVD (ALDE) 3 11,0% 3 11,3% 4 13,2% GroenLinks (EGP-EFA) 2 8,8% 3 8,8% 2 7,4% SP (GUE-NGL) 2 7,9% 2 7,1% 2 7,0% CU-SGP (IND-DEM) 2 7,4% 2 7,0% 2 5,9% D66 (ALDE) 3 10,2% 3 11,3% 1 4,2% Newropeans (onafhankelijk) 0 – 0 0,4% – – Europa Voordelig! & Duurzaam 0 – 0 0,1% – – Solidara 0 – 0 0,2% – – Partij voor de Dieren 0 3,8% 0 3,5% 0 3,2% Europese Klokkenluiderspartij 0 – 0 0,5% – – De Groenen 0 – 0 0,2% – – PVV (onafhankelijk) 4 15,3% 4 17,0% – – Liberaal Democratische Partij 0 – 0 0,2% – – Partij voor Europese Politiek 0 – 0 0,1% – – Libertas 0 0 0 0,3% – –

 
Reageren kan bij het nieuws-postje
 

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De Europeaan, zijn identiteit en zijn structuren

In aanloop naar de Europese Verkiezingen van 4 juni hebben de kandidaten van alle partijen hier de mogelijkheid om hun standpunten te verduidelijken, mits ze deelnemen aan de discussie die daar op volgt. Vandaag is het woord aan Reinder Rustema, kandidaat voor de Newropeans, en Dick Pels (socioloog en publicist).

Het 21minuten-onderzoek vorige week maakte opnieuw helder dat de Nederlander Europa wel wil gebruiken om bepaalde problemen op te lossen, maar de meerderheid voelt zich geen Europeaan. Terwijl dat meer dan ooit nodig is om een Europese democratie te legitimeren.

Europa zal democratisch zijn of niet zijn, want een Europa van louter samenwerkende lidstaten zal internationale problemen zoals de milieuproblematiek, het financiële systeem en gewapende conflicten niet daadkrachtig op kunnen lossen. Daar is een krachtig maar legitiem Europa voor nodig. De ondervraagden verwachten in meerderheid zowel die legitimiteit en daadkrachtigheid van Europa, want ze geven ook aan dat ze een laag vertrouwen hebben in Europa. Het is legitiem noch daadkrachtig. De ironie wil dat we deze positie niet uniek is, het is eerder typisch voor de Europeaan.

We hebben een lotsverbondenheid, de lidstaten werken samen, maar met meer informatie over de wereld laait de hartstocht van de burger voor de nationale identiteit op. Wat dat betreft zijn de affiches van de politieke partijen met de nadruk op het nationale een goede verbeelding van de publieke opinie. Maar op diezelfde borden staan initiatieven van Europese burgers die nauwelijks aandacht krijgen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Opinieonderzoek ’21minuten’ bevestigt noodzaak Europese superstaat

arno2In aanloop naar de Europese Verkiezingen van 4 juni hebben de kandidaten van alle partijen hier de mogelijkheid om hun standpunten te verduidelijken, mits ze deelnemen aan de discussie die daar op volgt. Vandaag is het woord aan Arno Uijlenhoet, lijstrekker Newropeans in Nederland, de eerste pan-Europese politieke partij.

Een meerderheid van de Nederlanders wil niet dat de EU meer macht krijgt, zo bleek uit het opinieonderzoek ‘21minuten’ (download tussenrapportage [.pdf] of kijk hier). Wie zich echter realiseert dat de feitelijke macht in Europa bij de lidstaten ligt, verzameld in de Europese raad van staatshoofden en regeringsleiders, moet paradoxaal genoeg concluderen dat er vooral verzet bestaat tegen de manier waarop zij Europa besturen: Achter gesloten deuren, zonder tussenkomst van de burgers, resulterend in besluiten waarin die burgers zich niet herkennen.

De feiten spreken voor zich: Het zijn onze staatshoofden en regeringsleiders geweest die precies over die zaken hebben besloten waartegen de burgers in Nederland ageren: de invoering van het Verdrag van Lissabon, de toetreding van nieuwe lidstaten en de totstandkoming van de Lissabon agenda waarvan het zo omstreden element van vrij verkeer van EU-werknemers onderdeel uitmaakt.

Bovendien blijkt uit het onderzoek dat een meerderheid van de Nederlanders best intensiever willen samenwerken op het gebied van economie, milieu en buitenlandsbeleid. Een ruime meerderheid wil dat Europa een sterke positie inneemt ten opzichte van de VS en opkomende landen als China en India. Wie dat wil ontkomt niet aan een supranationaal Europa.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Van Buitenen deed vooral aan symptoombestrijding

Hieronder treft u een gastbijdrage van Arno Uijlenhoet: lijsttrekker Newropeans in Nederland.

vanbuitenenHet is te betreuren dat Van Buitenen stopt als Europarlementariër. Europa heeft dit soort gedreven, moedige en gewetensvolle mensen hard nodig.

Toch komt het besluit van Van Buitenen niet echt als een verrassing. Hij is nooit echt een politicus geworden. In zekere zin is hij altijd de boekhouder gebleven. Hij bleef zijn pijlen enkel richten op financiële misstanden. De institutionele oorzaak van fraude liet hij ongemoeid. Als parlementariër had hij daar meer aandacht voor moeten vragen. In die zin heeft hij vooral aan symptoombestrijding gedaan.

Het fundamentele probleem in Europa is dat de machten in Brussel onvoldoende worden gecontroleerd. De Raad van Ministers onderhandelen achter gesloten deuren en de Europese Commissie hoeft geen verantwoording aan het Europese Parlement af te leggen. Met deze twee ongeleide kapiteins op het schip heeft het ambtelijk apparaat relatief vrij spel. In een dergelijk ambigu en gesloten systeem liggen vriendjespolitiek en fraude om de hoek.

Europa is een gesloten onderhandelingssysteem, een lobbycircuit gedomineerd door de lidstaten en hun nationale politieke en maatschappelijke elites. Wie misstanden wil aanpakken en liefst wil voorkomen, ontkomt er daarom niet aan de hegemonie van de nationale politiek in Europa te doorbreken. Om die reden is het noodzakelijk dat Europese politieke bewegingen aan de verkiezingen gaan deelnemen. Het Europees Parlement moet als volksvertegenwoordiging, in zijn kaderstellende en controlerende rol, in positie worden gebracht. Het wordt tijd dat de machten in Brussel beter worden gecontroleerd. Het wordt tijd dat de gesloten oester Europa wordt opengebroken en dat de burgers grip krijgen op de Europese besluitvorming. Pas wanneer dat gebeurd komt de transparantie dichterbij waarvoor Van Buitenen zo gestreden heeft.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

EU-verdrag ondermijnt defacto soevereiniteit

Hieronder treft u een gastbijdrage van Arno Uijlenhoet: beoogd lijsttrekker Newropeans in Nederland.

EU-verdrag ondermijnt defacto soevereiniteit
Democratische controle in Europa schiet hierdoor tekort

euflagIn Duitsland woedt een discussie over de vraag of het Verdrag van Lissabon, de vervanger van het voormalige Grondwettelijk Verdrag dat door Frankrijk, Nederland en Ierland bij referendum werd afgewezen, verenigbaar is met de Duitse grondwet. Het Duitse constitutionele hof is om een uitspraak gevraagd. Tegenstanders van het verdrag, partijen zowel ter linker als rechter zijde van het politieke spectrum, zijn van mening dat Duitsland steeds meer aan Brussel wordt ‘uitverkocht’. Volgens de middenpartijen, christen-democraten, sociaal-democraten en liberalen, doet het EU-verdrag geen afbreuk aan de soevereiniteit van Duitsland. De lidstaten blijven volgens hen de baas van het verdrag.

Hoewel de middenpartijen formeel gelijk zouden kunnen hebben (de lidstaten dragen namelijk op vrijwillige basis bevoegdheden aan de EU over, waarvan zij ook zelf weer deel uitmaken), op materiële gronden kan weldegelijk worden vastgesteld dat de soevereiniteit van de lidstaten in toenemende mate onder druk staat. Al eerder hebben de lidstaten hun munt opgegeven, met daarbij bevoegdheden op het punt van monetair toezicht. Bovendien werd met de Euro het stabiliteitspact geïntroduceerd. Dit pact beperkt de bewegingsruimte van lidstaten om eigenstandig begrotingsbeleid te voeren. Zo mag het financieringstekort van een lidstaat niet zomaar boven de grens van 3% van het nationale product uitstijgen. Ook de invoering van de interne markt laat een autonome werking op bijvoorbeeld de sociale arrangementen van de lidstaten zien. Wanneer bepaalde sociale voorzieningen, zoals in Nederland de verzekering tegen ziektekosten, worden geprivatiseerd, gelden de Brusselse mededingingsregels.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Israël houdt handen van Obama vooralsnog schoon

Vandaag plaatsen we een gastbijdrage van Arno Uijlenhoet beoogd kandidaat Europese verkiezingen 2009 en woordvoerder van Newropeans Nederland, een Europese politieke beweging voor meer democratie in Europa.

cease_fire2Het is wellicht een wat cynische benadering, maar ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat Israël de afgelopen weken het machtsvacuüm in de Verenigde Staten heeft gebruikt om nieuwe feiten te realiseren in de strijd tegen Hamas in de Gazastrook.

Hoe kan het plotselinge en disproportionele machtsvertoon van Israël anders worden verklaard? Hamas is alweer een hele tijd aan de macht in de Gazastrook en ja met enige regelmaat werden er vanuit de Gazastrook raketten op Israël afgevuurd. Dat was echter niet nieuw. En natuurlijk, in de strijd tussen Hamas en Fatah, de beweging waarop de machtspositie van president Abbas stoelt, leek Hamas aan de winnende hand. En toch: Enkele uren na de inauguratie van Barack Obama als 44ste president van de Verenigde Staten, kwam het bericht dat Israël al zijn troepen uit de Gazastrook heeft teruggetrokken.

Of de militaire doelen zijn gehaald is niet duidelijk, feit is wel dat deze ‘politionele actie’ ineens ten einde is.

bushWie heel cynisch wil zijn, zou zelfs kunnen beredeneren waarom de Verenigde Staten het handelen van Israël op zijn minst hebben gedoogd. Voor scheidend president Bush was deze invasie van de Gazastrook zijn laatste gelegenheid om een slag toe te brengen aan de as van het kwaad. Voor hem was Hamas namelijk het verlengstuk van ‘schurkenstaat’ Iran.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Zelfbewustzijn Nederland stuit op angstige politici

Vandaag plaatsen wij een bijdrage van Arno Uijlenhoet beoogd kandidaat Europese verkiezingen 2009 en woordvoerder van Newropeans Nederland, een Europese politieke beweging voor meer democratie in Europa.

In de Troonrede pleitte het kabinet voor een groter zelfbewustzijn van ons land. Hoewel deze boodschap in de media vooral in verband werd gebracht met de economisch roerige tijden waarin we leven, raakte zij ook aan het alom aanwezige gevoel dat Nederland niet meer zichzelf is. Dit gevoel heeft zijn oorsprong in de periode van Fortuyn en de ondergang van het Paarse kabinet. Kernelement in dit gevoel is dat de politiek het contact met de burgers is kwijt geraakt. Of zoals Fortuyn het in zijn boek ‘De puinhopen van acht jaar paars’ formuleert: “Met het democratische gehalte van ons samenleven is weinig mis, met dat van ons bestuur en de inrichting van de collectieve sector is het op dat punt evenwel droevig gesteld”. Hij doelt daarbij op het feit dat Nederland een elitedemocratie is waarin de politiek-bestuurlijke elite zichzelf vernieuwt en aanvult door coöptatie en alle posities van enig gewicht in de collectieve sector en het maatschappelijk middenveld zorgvuldig onder elkaar verdeelt.

Wie op dit moment naar Nederland kijkt, stelt vast dat op dit punt weinig tot niets is veranderd. Wat wel is veranderd is het partijpolitieke landschap. Het ongenoegen van de burger in de Haagse polderpolitiek heeft zich vertaald in de opkomst van partijen ter linker en rechter zijde van het politieke spectrum. Met name de PvdA en de VVD staan in de peilingen zwaar onder druk. Je zou zeggen dat er voor deze partijen alle reden is om eens kritisch naar het democratische bouwwerk in Nederland te kijken. Toch doen zij dat niet uit angst om hun machtsbasis, hoe gering die ook nog is, op te geven. Het CDA, de partij die ideologisch gezien nog het meest met het huidige poldermodel is verweven, houdt zich om diezelfde reden stil.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

PvdA voor ander Europa is gotspe

Vandaag plaatsen wij een bijdrage van Arno Uijlenhoet beoogd kandidaat Europese verkiezingen 2009 en woordvoerder van Newropeans Nederland, een Europese politieke beweging voor meer democratie in Europa.

Onlangs presenteerde Jacques Monasch zich als kandidaat voor het lijsttrekkerschap van de PvdA voor de Europese Verkiezingen van volgend jaar. Zijn boodschap: Europa moet veranderen. Dat klinkt heel mooi.

Nadere beschouwing van zijn ideeën zijn in dat licht echter teleurstellend: Europa moet van het Nederlandse erf af, Europa moet weer sociaal worden en Europa moet zijn beschaving verdedigen. Wat is er nieuw aan deze voorstellen? Ondanks een aardige analyse van de onvrede van burger ten aanzien van Europa, komt Monasch niet veel verder dan op te roepen tot een grote schoonmaakactie om alle overtollige wetgeving uit Brussel aan de kant te vegen. Aardig idee, maar over de oorzaak rept hij geen moment: Het gebrek aan leiderschap van nationale politici om Europa op een eenduidige manier te besturen en het Europese parlement in positie te brengen om de ongebreidelde regeldrift van de Europese Commissie aan banden te leggen. Bovendien: Pleiten voor een socialer en sterker Europa is mooi, maar wie controleert die nieuwe Europese bevoegdheden dan? Kortom, Monasch bepleit verandering, maar zit gevangen in nationale retoriek. Voor echte verandering is meer nodig: een Europese politieke kracht die het monopoly van de nationale politiek in Europa doorbreekt en de burgers weer in positie brengt. Newropeans, grip op Europa, invloed in de wereld!

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Tijd voor nieuw leiderschap in Europa

Vandaag plaatsen wij een bijdrage van Arno Uijlenhoet: zelfstandig bestuurskundig adviseur en bestuurslid van Newropeans, een Europese politieke beweging voor meer democratie in Europa die in 2009 gaat meedoen aan de verkiezingen voor het Europees Parlement. Newropeans doet in alle Europese landen mee aan de EU-parlementsverkiezingen en is derhalve de eerste échte pan-Europese partij. In april gaan er teams van Newropeans leden het land in om mensen te ontmoeten die interesse hebben om zich actief aan Newropeans te verbinden. De kickoff vindt vrijdagavond 28 maart plaats in Amsterdam met als thema ‘Freedom of speech, use it or loose it!’ (20.00 Haarlemmerstraat 124, Amsterdam, entree gratis graag opgeven via [email protected]).

Waarom Europa meer dan ooit behoefte heeft aan politieke eenwording.

Introductie
Nu de regeringsleiders het in Lissabon eens zijn geworden over het Hervormingsverdrag, lijkt de politieke kou uit de lucht die ontstond toen Frankrijk en Nederland het grondwettelijke verdrag in 2005 wegstemden. Al eerder besloot het kabinet om, in lijn met de meeste andere EU-landen, het nieuwe verdrag niet meer via een referendum aan de kiezers voor te leggen. Intussen heeft ook de Tweede Kamer in ruime meerderheid ingestemd met het nieuwe verdrag. Geen discussie meer over het Europese besturingsmodel, zo was de teneur. Europa is een feit en moet vooral langs inhoudelijke weg zijn meerwaarde bewijzen. De ratificatie van het Hervormingsverdrag lijkt daarmee nog slechts een formaliteit.
Wie denkt dat met het Hervormingsverdrag het dossier Europa gesloten kan worden heeft het echter mis. Met het Hervormingsverdrag wordt het tekort aan democratische legitimiteit van Europa namelijk niet opgelost. Hoezeer politici uit vooral het politieke midden ons anders doen willen geloven, verkeert Europa nog steeds in een morele en institutionele crisis.

Volgende