Zucht. Geen woord over het totale falen van het ultrakapitalistische bankensysteem. Er is geen toekomst voor de westerse wereldn, inclusief de Eurozone, als de Ponzischema’s van de financieele instituten niet een halt wordt toegeroepen.
Volgens de Economist moet de bevolking maar weer gaan dokken. En dan verder het beroemde neoliberale recept van Friedman. De markt weet het heus wel beter volgens de Economist. Wacht maar tot de markt merkt dat het meest kapitalistische land van Europa, het verenigd Koninkrijk, nog veel bank/seth-roeter blijkt te zijn dan menig Zuid Europees land.
De maatregelen in Engeland zijn heftig. Forse belastingverhogingen en bezuinigingen, en ze kunnen niet eens naar de Grieken als boosdoener wijzen.
#2
Harm
Samenvatting: meer van hetzelfde, want er is geen ander optie. Is dat een sterk verhaal?
#3
Hans Verbeek
Als Griekenland nog de drachme had gehad, zaten ze nu ook in de problemen. Grondstoffen, energie en voedsel zijn heel erg duur geworden.
Hetzelfde geldt voor Italië, Nederland, Groot-Brittannië (die hebben gewoon nog hun eigen pond sterling) en voor de VS met hun dollar.
De munteenheid is niet het echte probleem. De achterliggende oorzaak is het opraken van makkelijk winbare, goedkope fossiele energie.
Nee, de munteenheid is niet het echte probleem, het heet niet voor niets de “kredietcrisis”. De groei van de economie is kunstmatig in stand gehouden door middel van kredieten en een paar oorlogjes en de rek is nu uit. Noem ’t beestje bij zijn naam: crisis van het kapitalisme.
Overigens heb je gelijk dat het opraken van makkelijk winbare, goedkope fossiele energie een buitengewoon ernstig prtobleem is, maar dat komt er nog bovenop (en is niet de oorzaak).
“De groei van de economie is kunstmatig in stand gehouden door middel van kredieten en een paar oorlogjes en de rek is nu uit.”
Je hebt gelijk. De schuldenberg (kredietcrisis zo je wilt) is opgebouwd om de duurdere energie (en grondstoffen en voedsel) te kunnen betalen. De gestegen energie en grondstofprijzen zijn wel de achterliggende oorzaak. We hebben gewoon een tweede hypotheek genomen om er nog een paar jaar (2004 – 2008) op los te kunnen feesten.
Nu blijkt dat we die schulden nooit meer kunnen terugbetalen. Energie wordt nl. nooit meer goedkoper. We moeten de tering naar de nering zetten.
Daar worden we het niet over eens, maar dat hoeft ook niet. Zolang we beiden van mening zijn dat beide factoren een rol spelen is de conclusie tenslotte dezelfde.
Als ze in Griekenland de zaak zo aanpakken als Camille Gutt in 1944/45 in België deed (en waarvan Lieftinck het trucje afkeek), dan zou het allemaal heel overkomelijk kunnen zijn en zeker niet zo dramatisch als sommigen voorstellen.
Zonder onderbouwing mag deze opmerking naar het rijk der fabelen verwezen worden.
#5
Sjiek
Mooi dat ze in het artikel vooral de praktische invalshoek kiezen. Het artikel heet dan ook treffend “How to save the euro” en niet “Krijgt Marx alsnog gelijk”.
#6
Van K
Praktisch is inderdaad beter, en in dat verband treffen opmerkingen dat het van het huidig systeem van opgeblazen kapitalisme uitgaat ook geen doel. Weliswaar slaakte ik ook menig zucht bij het lezen van dit artikel, maar op de korte termijn zullen we toch volgens de huidige regels moeten spelen. Daarna zal de eventuele evolutie naar een andere denkwijze over welvaart misschien langzaam een aanvang kunnen nemen. Ik zeg bewust langzaam, want het zal een evolutie moeten zijn in plaats van een revolutie. Als je nu het van neoliberale economische over-geobsedeerde automatismen geblazen denkraam in één keer aan diggelen gooit zal de pleuris pas echt uitbreken en verliest iedereen.
Hopelijk krijgen we de kans daadwerkelijk door te ontsnappen aan de wurggreep van gedwongen groei(bubbels), verslaving aan fossiele brandstoffen en het opblazen van prijzen van eerste levensbehoeften voor economisch gewin. Hopelijk zonder dat de democratie, het daadwerkelijke liberalisme en de solidariteit daar onder lijden.
Reacties (12)
Zucht. Geen woord over het totale falen van het ultrakapitalistische bankensysteem. Er is geen toekomst voor de westerse wereldn, inclusief de Eurozone, als de Ponzischema’s van de financieele instituten niet een halt wordt toegeroepen.
Volgens de Economist moet de bevolking maar weer gaan dokken. En dan verder het beroemde neoliberale recept van Friedman. De markt weet het heus wel beter volgens de Economist. Wacht maar tot de markt merkt dat het meest kapitalistische land van Europa, het verenigd Koninkrijk, nog veel bank/seth-roeter blijkt te zijn dan menig Zuid Europees land.
http://www.bbc.co.uk/news/10371590
De maatregelen in Engeland zijn heftig. Forse belastingverhogingen en bezuinigingen, en ze kunnen niet eens naar de Grieken als boosdoener wijzen.
Samenvatting: meer van hetzelfde, want er is geen ander optie. Is dat een sterk verhaal?
Als Griekenland nog de drachme had gehad, zaten ze nu ook in de problemen. Grondstoffen, energie en voedsel zijn heel erg duur geworden.
Hetzelfde geldt voor Italië, Nederland, Groot-Brittannië (die hebben gewoon nog hun eigen pond sterling) en voor de VS met hun dollar.
De munteenheid is niet het echte probleem. De achterliggende oorzaak is het opraken van makkelijk winbare, goedkope fossiele energie.
Nee, de munteenheid is niet het echte probleem, het heet niet voor niets de “kredietcrisis”. De groei van de economie is kunstmatig in stand gehouden door middel van kredieten en een paar oorlogjes en de rek is nu uit. Noem ’t beestje bij zijn naam: crisis van het kapitalisme.
Overigens heb je gelijk dat het opraken van makkelijk winbare, goedkope fossiele energie een buitengewoon ernstig prtobleem is, maar dat komt er nog bovenop (en is niet de oorzaak).
Je hebt gelijk. De schuldenberg (kredietcrisis zo je wilt) is opgebouwd om de duurdere energie (en grondstoffen en voedsel) te kunnen betalen. De gestegen energie en grondstofprijzen zijn wel de achterliggende oorzaak. We hebben gewoon een tweede hypotheek genomen om er nog een paar jaar (2004 – 2008) op los te kunnen feesten.
Nu blijkt dat we die schulden nooit meer kunnen terugbetalen. Energie wordt nl. nooit meer goedkoper. We moeten de tering naar de nering zetten.
Daar worden we het niet over eens, maar dat hoeft ook niet. Zolang we beiden van mening zijn dat beide factoren een rol spelen is de conclusie tenslotte dezelfde.
+1
Als ze in Griekenland de zaak zo aanpakken als Camille Gutt in 1944/45 in België deed (en waarvan Lieftinck het trucje afkeek), dan zou het allemaal heel overkomelijk kunnen zijn en zeker niet zo dramatisch als sommigen voorstellen.
Zonder onderbouwing mag deze opmerking naar het rijk der fabelen verwezen worden.
Mooi dat ze in het artikel vooral de praktische invalshoek kiezen. Het artikel heet dan ook treffend “How to save the euro” en niet “Krijgt Marx alsnog gelijk”.
Praktisch is inderdaad beter, en in dat verband treffen opmerkingen dat het van het huidig systeem van opgeblazen kapitalisme uitgaat ook geen doel. Weliswaar slaakte ik ook menig zucht bij het lezen van dit artikel, maar op de korte termijn zullen we toch volgens de huidige regels moeten spelen. Daarna zal de eventuele evolutie naar een andere denkwijze over welvaart misschien langzaam een aanvang kunnen nemen. Ik zeg bewust langzaam, want het zal een evolutie moeten zijn in plaats van een revolutie. Als je nu het van neoliberale economische over-geobsedeerde automatismen geblazen denkraam in één keer aan diggelen gooit zal de pleuris pas echt uitbreken en verliest iedereen.
Hopelijk krijgen we de kans daadwerkelijk door te ontsnappen aan de wurggreep van gedwongen groei(bubbels), verslaving aan fossiele brandstoffen en het opblazen van prijzen van eerste levensbehoeften voor economisch gewin. Hopelijk zonder dat de democratie, het daadwerkelijke liberalisme en de solidariteit daar onder lijden.