Iemand een boekenkast?
Over een paar weken verhuis ik terug naar Nederland. We hebben de afgelopen drie jaar veel spullen verzameld en een deel daarvan proberen we te verkopen via Craigslist, een soort Marktplaats, alleen dan gratis. Dat verkopen gaat altijd moeizaam. Aan de vraag ligt het niet. Op alles wat we aanbieden, wordt gereageerd. Het probleem is dat de deals op het laatste moment vaak niet doorgaan. Hier gaat iets mis, wat volgens mij vanuit de gedragseconomie verklaart kan worden.
Craigslist werkt net als Marktplaats. Je zet iets online en via een versleutelde e-mail krijg je bericht terug van belangstellenden. Sommigen geven hun telefoonnummer, maar ik handel zelf liever alles per mail af. In de mailwisseling die volgt, geef ik specificaties door en wordt over de prijs onderhandeld. Daarna maken we een afspraak, als we eruit komen. In zeker de helft van de gevallen komt de koper niet opdagen. Ik ben daardoor wantrouwender geworden en ga met meerdere mensen tegelijk in zee. Als er dan iemand toch komt opdagen, zeg ik de rest van de afspraken af. Niet netjes, maar het is de enige manier om iets te verkopen. Het is duidelijk dat dit voor iedereen frustrerend is, omdat het veel tijd kost.
Mensen voelen zich blijkbaar niet verantwoordelijk voor het nakomen van hun aandeel van de afspraak. Hoe kan dat? En hoe kan dat anders?Dit komt waarschijnlijk door het onpersoonlijke karakter van de communicatie – per mail. Mails kun je negeren, dus boze mails ook. De gebrekkige communicatie zorgt er ook voor dat er een gebrek aan vertrouwen is – ik kan er niet vanuit gaan dat iemand daadwerkelijk komt opdagen, dus spreid ik mijn kansen. De vraag is natuurlijk hoe kun je dit doorbreken?Waarschijnlijk door het toevoegen van meer informatie en meer vertrouwen. Maar vul gerust aan in de comments.
Ten eerste is bellen altijd beter. Zodra je een nummer hebt van iemand, kun je hem/haar bellen als hij/zij niet komt opdagen. Dat levert een direct ongemak op voor de koper. Een mail kun je negeren. Een telefoontje kun je wegdrukken, maar dat doe je niet zo snel, zeker als je het nummer niet kent. Directe verantwoording leidt wellicht tot meer verantwoordelijkheidsgevoel.
Wat mist, is vertrouwen. Als de koper een aanbetaling kan doen, waarvan hij/zij zeker weet dat hij/zij niet belazerd wordt, dan verzwaart de koper zijn intentie. Als verkoper krijg ik daarmee het vertrouwen dat het serieus is en dat het dus loont om het product van de markt te halen. Op dit moment ontbreekt zo’n betalingssysteem.
Ik ben benieuwd of je vanuit het gezichtspunt van de gedragseconomie nog meer kan doen om de verkoop te bevorderen.
Reacties (18)
Mensen verbinden zich niet meer. Je verbinden voelt als verlies van vrijheid. Trots op Nederland en de Partij voor de Vrijheid hebben geen leden en omroepverenigingen en kerken hebben de grootste moeite hun vergrijzende ledenbestand aan te vullen.
Een e-mailafspraak op marktplaats of craigslist is ook als een verbinding. Eentje die we makkelijk loslaten. Een beetje te gemakkelijk.
De waarde van een afspraak devalueert. Niet alle partijen zijn hier altijd van op de hoogte.
Je ziet hetzelfde verschijnsel op marktplaats, en het hangt sterk af van de spullen die je verkoopt wat voor kopers je krijgt. In sommige categorieen heb je ‘impulskopers’; bij een reactie/bod moet je binnen vijf minuten reageren anders hebben ze ergens anders al een bod gedaan.
In andere categorieen zien mensen een bod niet als ‘bindend’ maar als een manier om contact af te dwingen met de verkoper (de uiteindelijke, daadwerkelijke prijs komt later tot stand).
Sommige kopers (met name jongeren) zijn er zo van overtuigd dat de verkoper de boel wil besodemieteren dat ze stellen dat-ie eerst maar moet opsturen voor ze betalen. Dat het dan voor de verkoper risicovol wordt zien ze niet.
De vraag is dan: hoe kan je dat wantrouwen verkleinen?
Ik heb i.v.m. verhuizing van alles gratis aangeboden op Marktplaats en zelfs toen kwamen er verschillende ‘ontvangers’ niet opdagen. Ik vind het onbeschoft, maar dat zal wel ouderwets zijn.. Inderdaad afspraken per email. Op m’n werk zijn email afspraken juist meer waard dan telefonische..
Op het plaatje ziet u boekenkast Ikea type expedit, in goede staat doen deze plm. 50 euro. Dan gaan we hem afhankelijk van de staat voor 45 euro aanbieden. Volgt mailcontact waarin direct over de prijs wordt bedisseld kap dit dan meteen vriendelijk doch resoluut af, 10 belangstellenden = 9 koopjesjagers en daar hebben wij een broertje dood aan. Verkopen via deze sites is een kwestie van Geduld, die tot het laatst bewaard moet worden. Negeer afhakers en wegblijvers. En zak vooraal dan niet uit paniek zomaar met de prijs. Er is namelijk ALTIJD wel ergens iemand écht geïnteresseerd . Dié ruik je op 10 mijl afstand…maak dan een duidelijke afspraak en eenmaal bezichtigd nog wat twijfel over het vervoer/ prijs (straal vertrouwen en netheid uit er is toevallig net koffie gezet, laat zien dat u een hardwerkende verantwoordelijke burger bent): “40 euro dan schroef IK hem persoonlijk helemaal netjes uit elkaar, kan je de expedit zó in je achterbak leggen…”
VOC hè..kent u dat?
En zak vooral dan niet uit paniek zomaar met de prijs.
Hangt er heel erg vanaf wat voor spul je hebt. Sommige zooi (computers) zijn de dag nadat je de winkel uit bent al minder waard. Al te veel verkopers denken dat ze goud in handen hebben.
Ja herkenbaar. Ik heb wel eens een auto proberen te verkopen die ik gek genoeg maar niet kwijt raakte. Bleek dat ik er zelf veeel te veel voor had betaald.
Misschien idd maar gewoon accepteren dat online handelen een dog eat dog wereld is… Misschien dat sommige mensen daarom er een sport van maken om op Marktplaats ed te handelen.
Op Ebay zijn biedingen bindend en wordt je daar als koper uitdrukkelijk op gewezen: bieden is daadwerkelijk kopen. Ik ben benieuwd wat de ervaringen van verkopers daarmee zijn.
@eli: beter. Daar staat wel tegenover dat ebay een ‘kopersparadijs’ is.
De gouden tip: doe nooit zaken via marktplaats met iemand uit Almere of Amsterdam en al je transacties zijn verder probleemloos. Het zijn van die kleine dingetjes die je gewoon even moet weten…
Die vraag is ongeveer net zo makkelijk te beantwoorden als die hoe je slapend rijk kunt worden.
Op de eerste plaats zou je er misschien beter vanuit kunnen gaan dat het internet een hulpmiddel is om dingen aan de man te brengen, maar het verkooppsproces niet (in alle gevallen) kan vervangen.
Op de tweede plaats is het waarschijnlijk afhankelijk van het product, in hoeverre het internet een hulpmiddel kan zijn om dingen aan de man te brengen.
Bij het telefonisch verkopen of het verkopen via internet geldt de verkoopswet van de grote getallen: het is alleen maar zinvol omdat je een groot publiek bereikt, maar de respons zal laag zijn. Wil je omgekeerde, een hoge respons onder een kleine doelgroep, dan is persoonlijk contact (verkoopsgesprek) het enige echte effectieve middel.
De vraag of je vanuit het gezichtspunt van de gedragseconomie nog meer kan doen om de verkoop te bevorderen, lijkt me wat wollig geformuleerd. De vraag is eerder hoe je de koper zover krijgt dat hij op jouw aanbod ingaat (en niet dat van een ander) en daarbij een betrouwbare partner is.
Dat is sterk afhankelijk van de waarde van het artikel en/of de winstmarge, versus de hoeveel werk die je er in wilt stoppen om het aan de man te brengen.
Kun je het niet tegen een tegenwaarde kwijt die de moeite loont, dan zit je blijkbaar met een artkel zonder marktwaarde, zelfs als het gratis is.
Dan toch maar betalen om het te mogen dumpen op de stortplaats van het grof vuil.
@Ernie:
“Ik heb i.v.m. verhuizing van alles gratis aangeboden op Marktplaats en zelfs toen kwamen er verschillende ‘ontvangers’ niet opdagen.”
Het sleutelwoord hier is ‘gratis’. Dat betekent voor veel belangstellenden ‘niet belangrijk’ of zelfs ‘ouwe rommel’. Maak er 10 euro van en ze komen wel.
Ben benieuwd of er nog meer slimme verkopers zijn die hier hun verkoopsstrategieen komen prijsgeven. Zelf verkoop ik zelfs koelkasten aan eskimo’s, maar de bezorging bleek een probleem.
Dit probleem is al opgelost: ratings voor kopers en verkopers. Daardoor maak je het mogelijk vertrouwen op te bouwen/verliezen.
Toen ik vertrok uit de VS, heb ik alleen de grote spullen op Craigslist gezet; auto’s, motor, tv etc. Wat antiek hebben we door een bedrijf op Ebay laten zetten. Zelf doen had vanzelfsprekend meer opgeleverd, maar als je al bezig bent met huis verkopen en emigreren, heb je al genoeg aan je hoofd. Voor de rest hebben we, ook op Craigslist, een garage sale aangekondigt, waar behoorlijk wat mensen op af kwamen. Was best een gezellige dag en leverde een aardig zakcentje op.
Ik denk dat je dat verschil zo ervaart omdat negotiations in de States altijd at arms length zijn, terwijl het alleen in nederland zo is dat vertrouwen ten grondslag ligt aan contractenrecht.
Een Texaanse vriend van mij verkoopt fietsen in Amsterdam via craigslist aan Engelstaligen. Via marktplaats verkoopt ie niks, want als Nederlanders iets buitenlands horen, dan hangen ze al op.”Vast een turk”, hoor je ze dan denken.
Als die texaan al iets verkoopt via Marktplaats, dan is het altijd aan Nederlanders die altijd vinden dat hij teveel vraagt, ook al geeft hij het voor niks weg.
Nog een verschil. Als hij een beller heeft, dan vertroetelt ‘ie diegene, hij maakt een beleefd praatje met de koper, net zolang tot zijn persoonlijke geschiedenis volledig is uitgehoord.
Dus wat denk ik: Amerikanen die willen verkopen, doen daar veel meer moeite voor dan Nederlanders, juist omdat negotiations at arms length zijn. Ze zijn zelfs “aardig”. Kom daar maar eens om, op een terras op het Rembrandtplein.
Komt dat omdat we zo’n gezellig handelsvolkje zijn, dat we blijkbaar aan vertrouwen zo veel waarde hechten?
Bij zo’n garage sale heb je dat vertrouwen natuurlijk veel sneller omdat je ziet wat je in huis haalt. Hup, doe die garage sale! Je bent een Nederlander, je hebt geen zin in kontlikken om wat prullen te verkopen.
Ik verkoop regelmatig boeken en andere zaken via Marktplaats. Nadat een potentiële koper contact met mij heeft opgenomen en we een deal hebben, stuur ik hem meteen een e-mail met de prijs die we zijn overeengekomen en de verzendkosten. Ik vraag hem meteen om zijn adresgegevens en geef zelf niet alleen mijn rekeningnummer, maar ook mijn volledige NAW-gegevens en telefoonnummer. Op die manier probeer ik de koper het vertrouwen te geven dat hij mij altijd op verschillende manieren zal weten te vinden, mochten er problemen ontstaan. Ik stuur het artikel meteen op zodra ik het geld op mijn rekening heb. Verder zorg ik ervoor dat mijn e-mails er netjes uitzien en mijn taalgebruik verzorgd is. Dus met een duidelijke aanhef en afsluiting en volledige goedlopende zinnen. Altijd zo gedaan met spullen van een paar euro tot 150 euro, nooit problemen gehad.
Tip: probeer alles met 1 of 2 e-mailcontacten af te handelen, maar blijf ook geduldig met kopers die ook nog na het sluiten van de deal om de haverklap bellen om dingen te vragen.
Onderhandelen en informeren doe ik per e-mail. Pas in het laatste stadium, als er al een koop/verkoop akkoord is, geef ik mijn telefoonnummer om een afspraak te maken om het spul te komen halen. Dat is tot nog toe eigenlijk altijd goed gegaan. De methode van 17 (Merijn) volg ik verder ook ongeveer.