Zwakke punten. Allereerst omdat de babyboomgeneratie gedefinieerd wordt als degenen die “in 1947 of 1948” geboren zijn. En de groep die tussen 1960 en 1980 ter wereld kwam “dertigers en veertigers” te noemen.
JSK, ze spreken in het artikel over vroege en late babyboomers.
Wat mij vooral zorgen baart is die grijze slurf waarin de kinderen van nu en de nabije toekomst terecht komen.
#3
Bismarck
Het ligt ook een beetje aan de rekenmethode. Er wordt gedaan alsof de stufi van de mensen die in de jaren ’70/’80 studeerden geld voor hun is, terwijl het in de praktijk financiering aan hun ouders was. Hetzelfde geldt voor wegen. Die worden vanaf geboorte geteld, terwijl je daar pas vanaf dat je een auto hebt serieus van begint te profiteren.
#4
JSK
Ohja, nu zie ik het… en iemand geboren van 49 (geboren in 1961) is inderdaad een veertiger, strikt genomen. Maar toch wringt er iets.
Bijvoorbeeld: Hoe zit het dan met pensioenen? Is het niet zo dat de AOW onbetaalbaar wordt en de aanvullende pensioenen moeten versoberen door die babyboomers?(…)Gelukkig dat de vergrijzing ook in dit opzicht wat oplevert: door al die pensioengerechtigden stijgen namelijk de belastingopbrengsten van pensioenen (…)wat min of meer overeenkomt met de stijgende kosten van de AOW tot 2040 (+3 procent bbp).
Probleem is dat die pensioenen belastingvrij zijn gespaard. Als bij uitkering de vrijkomende belasting per saldo terecht komt bij de gepensioneerden, dan hebben zij een tijdens hun werkende leven een flinke belastingkorting genoten.
En zo zitten er wel meer van zulke “broekzak-vestzak”-redeneringen in.
#5
Siquo
De auteur snapt de kritiek niet helemaal, denk ik. Het gaat niet om het graaien, maar om het feit dat er gezeurd wordt door mensen die daar (volgens de anderen) geen recht op hebben. Nu zeurt meneer Strop dat de anderen niet mogen zeuren. Als iedereen nou gewoon zijn kop houdt, wordt het best gezellig (zeurde Siquo). :)
#6
boyke
Ik vind het maar een achterlijk gedoe om te denken in termen van kosten en baten als het gaat om (groepen van) mensen.
#7
parallax
Iedereen weet natuurlijk dat de komende 40 jaar exact hetzelfde gaat verlopen als de afgelopen 40 jaar. Met identieke groeicijfers prijsontwikkeling en sociaal-economische ontwikkelingen.
#8
KJ
Ik denk dat een enkele blik op de ontwikkeling van de huizenprijzen in Nederland na de tweede wereldoorlog al voldoende is om dit hele verhaal te ontkrachten.
KJ, het is een lang artikel, lees even door daar komen die huizenprijzen ook aan bod.
Maar neemt niet weg dat de huidige generatie dan wel fijne scholen en straatverlichting heeft gehad in haar jeugd, tegenwoordig verdien je als tweeverdieners nog niet genoeg om hetzelfde leven te leiden dat je ouders hadden met slechts één inkomen. Dus om half vier smiddags geen moeder meer thuis met een pot thee en een troostende boezem, maar tot zes uur savonds duur betaalde kinderopvang (waar ze dan wel weer een coole Wii hebben). Het is al voor veel verschillende landen nagerekend maar het leven is nu velen malen duurder en in plaats van spaargeld hebben jonge gezinnen nu schulden.
#10
anderS
Waar ze ook veelal aan voorbij gaan is het feit dat de babyboomers (’45-’55 wat mij betreft) jarenlang verkiezingen hebben bepaald door hun relatief grote gewicht.
Zal best dat ik ook meegenoten heb, maar ik heb niet het gevoel dat ik/we veel effect heb gehad in het creeren van instituten/structuren.
Die zijn voor een groot deel door hen opgericht (waarvoor dank) maar vervolgens niet tijdsbestendig waardoor ze veelal op instorten staan.
#11
JSK
@9: En ook over de huizenprijs is de weerlegging zwak: successierechten vallen volledig op “de jongeren”.
Kern van het probleem is denk ik: de generatie geboren tussen 1945-1975 heeft veel geluk gehad – sterke economische groei, gunstige demografie, stijgende huizen en aandeelprijzen – deze trends worden voor de generatie erna enigszins gekeerd – leegrakende gasbel, dalende activa prijzen en ongunstige demografie. De grote gelijkmaker is allicht technologie – jongeren hebben iPod, ouderen hadden Lp-speler – maar de vraag of dat tegen elkaar opweegt.
In ieder geval, de mevrouw van de pers legt de nadruk (onterecht, naar mijn mening) op geldstromen ipv consumptie. Als in: het doet er niet zoveel toe of de ouderen ons hun dure huizen nalaten. Het gaat erom dat de ouderen *nu* lage woonlasten hebben (dus relatief veel kunnen consumeren) terwijl jongeren *nu* hoge woonlasten hebben (dus relatief weinig kunnen consumeren).
#12
larie
en hoe zit het met de top 2000?
Als over enige tijd de babyboom van de aarde verdwenen is hebben hun kinderen wel een afbetaald huis in de schoot geworpen.
#13
JSK
Jammer dat ik volgende week huur moet betalen, niet in 2040 @larie.
#14
Sigi
JSK
Niet alleen de technologie is de grote gelijkmaker. Veel meer mensen hebben tegenwoordig een eigen huis, met warm en koud stromend water, een auto enzo.
Ik (1960) moest vroeger nog in de teil, warm water d.m.v. keteltjes water koken etc, geen auto.
Maar goed als jongeren gelukkig worden van zielig doen, ze gaan hun gang maar.
#15
omepas
gelukkig hebben zowel ik als mijn vriendin geen ouders met een duur koophuis die wij erven. Wij kunnen dus nog steeds met volle borst klagen!
#16
larie
ok ok..schever wordt schever.
@Carlos..de vergelijking “hetzelfde leven te leiden dat je ouders hadden met slechts één inkomen” is ongeldig. en erg lastig te verwerpen als je niet in de “mijn leven modus” geraakt.
Een inkomen was genoeg omdat de wensen op een veel lager pitje stonden. zoiets als “geen geld dan gaan we in de keuken zitten, kachel uit klein vlammetje aan (met asbestplaatje erop:)..de manier van leven werd aangepast aan de inkomsten. En tussen de middag thuis bij mam’s werd in waarde hoog ingeschat..en terecht. (paps of mams nu..dat is het verschil..nog zo’n vermaleide 60’r jaren overwinning).
Nu klaag klaag ik wil dit en dat.
#17
parallax
Ja Sigi, en 2 generaties voor je zielige teilverhaal had je geluk als je de 50 haalde.
Die kleine innovatie zal niet opwegen tegen het komende macroeconomische tranendal als we een beetje pech hebben.
#18
Bismarck
@14: De voorbeelden die je noemt lijken me nou juist te vatten onder technologie.
#19
Weerman
@15
Als er niemand is om je huizen te kopen zijn het waardeloze stapels steen.
#20
su
@12: De trend is dat de babyboomers dat zelf opsouperen voordat er wat te erven valt. En geef ze eens ongelijk.
Gelijk krijgen en toch klaagie klaagie doen, typisch babyboomers… Maar als ik vanavond weer in mijn www cockpit zit zal ik eens opzoek gaan naar die studies die bewijzen dat de huidige gezinnen een stuk harder moeten werken voor hetzelde of minder. Ik herinner mij niks van een levenstandaard in de 70s die op een laag pitje stond afgezien van het feit dat we geen internet hadden.
En wat su verder zegt ze souperen die zogenaamde erfenissen gewoon op. Huizen die in de 70s voor 20k gulden werden gekocht worden inmiddels voor 250k euro verkocht en zijn vaak de gedeeltelijke pensioenvoorzieining. Ze doen maar hoor, ik ben niet van generatieoorlogen maar wel weer van benoemen en transparantie.
#22
larie
su..”van plan is” nou terdege onderzoek hoor p <0,0
@Carlos "ZE"?? Ik en mijn kring om me heen voelen zich in deze niet onder "ZE" geschaard.
Babyboomers, zoals ik, groeiden op lang voor de 70s btw…toen had je dixomuzak.
Babyboompesten is zo..deeptime gedoe.. Nog even en uw kinders vertellen hetzelfde.
#23
larie
mijn 22 de oorlog in status nascendi
#24
AntonB
Er zitten wel wat rare dingen in het rapport. Zo worden het profijt van investeringen in milieu en infrastructuur meer bij de jongeren neergelegd om dat die er langer van gaan profiteren. Nagelaten wordt om de schuld dan weer deels te verrekenen met de baby boomers die nagelaten hebben om hier op tijd in te investeren.
Ook zit er volgens mij een heel stuk openbare service “inflatie” bij. De kosten voor algemeen bestuur, infrastructuur en onderwijs zijn b.v. sterk opgelopen, waar zie ik dat als werkelijke toegevoegde waarde terug? Worden wij zo veel beter algemeen bestuurd dan onze ouders? Staan we niet eerder langer dan korter in de file dan vroeger? Idem voor het onderwijs, hoe veel slimmer worden de kinderen van nu met het VMBO dan hun grootouders met de MULO?
Er wordt hier weer eens gedaan of iedereen in een generatie gestudeerd heeft en een eigen huis heeft en of iedereen met hetzelfde geboortejaar in dezelfde generatie zit (not. Dat gaat dakpansgewijs naar opleidingsniveau/studieduur/leeftijd van pappa/mamma worden).
Tenslotte is het arbeidzekerheidsklimaat een lastige. 1960-1967 geboren had in jaren ’80 wel een probleem. 1968-1975 geboren had juist geluk van jaren ’90. Toen begon het bedrijfs en overheidsleven aan een periode van landurige reorganisatie en herdefinitie die tot op heden voortduurt en waarvan het onduidelijk is hoe dat voor het carriereverloop van de starters en dertigers van nu (1975-1985).
#26
JSK
Er wordt hier weer eens gedaan of iedereen in een generatie gestudeerd heeft en een eigen huis heeft en of iedereen met hetzelfde geboortejaar in dezelfde generatie zit (not. Dat gaat dakpansgewijs naar opleidingsniveau/studieduur/leeftijd van pappa/mamma worden).
Maar de kansen verschillen wel. Het was makkelijker een vermogen op te bouwen via stijgende activaprijzen begin jaren ’70 dan begin 2000. Idem voor schuldenvrij de universiteit verlaten.
#27
gronk
Er wordt hier weer eens gedaan of iedereen in een generatie gestudeerd heeft en een eigen huis heeft en of iedereen
Babyboomers hebben toch altijd vanaf hun 14e gewerkt tot hun 65e bij de brandweer of een ander zwaar beroep?
je hoort ze niet dat ze d’r op hun 47e uitgegaan zijn met een ‘regeling’ omdat hun baas ze zat was
#28
JSK
@su: Allicht, maar waarom zouden de werkenden dan hun ziektenkosten moeten ophoesten, als ze (gemiddeld, ook goed) een relatief groot vermogen hebben?
#29
su
@JSK: Nouja, het is niet gezegd dat het altijd aan een luxe bestaan opgaat. Ik heb een paar collega’s gekend die daarmee na ontslag het gat tussen einde WW en begin pensioen moesten dichten.
#30
Flip
@21 Ook al ben ik een dertiger, ik herinner me toch dat het veel gewoner was in de jaren zeventig/tachtig om je kleren te naaien in plaats van iedere drie maanden naar de H&M rennen, om je schoenen te laten repareren in plaats van elke maand een nieuw paar te kopen en om eens per jaar of eens per twee jaar op vakantie te gaan in plaats van op Wintersport, op Krokusvakantie op Zomervakantie en dan nog vijf keer een weekendje weg.
Ik chargeer wat, maar volgens mij is “de Nederlander” anno nu in vergelijking met anno toen wel een veel groter luxepaard waardoor beide partners wel móeten werken om de hogere levensstandaard te kunnen betalen. Groot deel eigen keus, dus.
(En ja, ik maak me daar ook schuldig aan. Ik ga trouwen, en partnerlief is geheel gewend aan de prinsessenhuwelijken uit de VS. Waar mijn moeder nog met een lap gordijnstof genoegen nam, zijn er heden ten dage bruidswinkels die jurken verkopen tussen de k€ 5 en k€ 25. Tel uit je winst!)
#31
Bismarck
@30: Spreek voor jezelf. Ik herken me niet in het beeld dat je schetst van “de Nederlander” anno nu.
#32
JSK
@30: Ik chargeer wat, maar volgens mij is “de Nederlander” anno nu in vergelijking met anno toen wel een veel groter luxepaard waardoor beide partners wel móeten werken om de hogere levensstandaard te kunnen betalen. Groot deel eigen keus, dus.
Nou ja, de prijs van kleding en dergelijken is ook rap goedkoper geworden in reele termen. Als je verhaal dat de Nederlander vandaag meer aan luxe is gewend, zou het aandeel luxegoederen (kleding) in het huishoudelijk budget moeten zijn toegenomen. Volgens het CBS blijkt het omgekeerde het geval (van 8% in 1979 naar 4% nu). Wat welke uitgaven wel sterk zijn toegenomen zijn de woonlasten (van 13% toen naar 33% (!) nu*).
Overigens geniet de generatie geboren tussen 1950 en 1970 nu wel mee van goedkope kleding en hoge technologie, en in grotere mate dan de huidige jongeren: die zijn vaak de helft van hun inkomen kwijt aan de huur of hypotheek.
Reacties (32)
Zwakke punten. Allereerst omdat de babyboomgeneratie gedefinieerd wordt als degenen die “in 1947 of 1948” geboren zijn. En de groep die tussen 1960 en 1980 ter wereld kwam “dertigers en veertigers” te noemen.
JSK, ze spreken in het artikel over vroege en late babyboomers.
Wat mij vooral zorgen baart is die grijze slurf waarin de kinderen van nu en de nabije toekomst terecht komen.
Het ligt ook een beetje aan de rekenmethode. Er wordt gedaan alsof de stufi van de mensen die in de jaren ’70/’80 studeerden geld voor hun is, terwijl het in de praktijk financiering aan hun ouders was. Hetzelfde geldt voor wegen. Die worden vanaf geboorte geteld, terwijl je daar pas vanaf dat je een auto hebt serieus van begint te profiteren.
Ohja, nu zie ik het… en iemand geboren van 49 (geboren in 1961) is inderdaad een veertiger, strikt genomen. Maar toch wringt er iets.
Bijvoorbeeld:
Hoe zit het dan met pensioenen? Is het niet zo dat de AOW onbetaalbaar wordt en de aanvullende pensioenen moeten versoberen door die babyboomers?(…)Gelukkig dat de vergrijzing ook in dit opzicht wat oplevert: door al die pensioengerechtigden stijgen namelijk de belastingopbrengsten van pensioenen (…)wat min of meer overeenkomt met de stijgende kosten van de AOW tot 2040 (+3 procent bbp).
Probleem is dat die pensioenen belastingvrij zijn gespaard. Als bij uitkering de vrijkomende belasting per saldo terecht komt bij de gepensioneerden, dan hebben zij een tijdens hun werkende leven een flinke belastingkorting genoten.
En zo zitten er wel meer van zulke “broekzak-vestzak”-redeneringen in.
De auteur snapt de kritiek niet helemaal, denk ik. Het gaat niet om het graaien, maar om het feit dat er gezeurd wordt door mensen die daar (volgens de anderen) geen recht op hebben. Nu zeurt meneer Strop dat de anderen niet mogen zeuren. Als iedereen nou gewoon zijn kop houdt, wordt het best gezellig (zeurde Siquo). :)
Ik vind het maar een achterlijk gedoe om te denken in termen van kosten en baten als het gaat om (groepen van) mensen.
Iedereen weet natuurlijk dat de komende 40 jaar exact hetzelfde gaat verlopen als de afgelopen 40 jaar. Met identieke groeicijfers prijsontwikkeling en sociaal-economische ontwikkelingen.
Ik denk dat een enkele blik op de ontwikkeling van de huizenprijzen in Nederland na de tweede wereldoorlog al voldoende is om dit hele verhaal te ontkrachten.
KJ, het is een lang artikel, lees even door daar komen die huizenprijzen ook aan bod.
Maar neemt niet weg dat de huidige generatie dan wel fijne scholen en straatverlichting heeft gehad in haar jeugd, tegenwoordig verdien je als tweeverdieners nog niet genoeg om hetzelfde leven te leiden dat je ouders hadden met slechts één inkomen. Dus om half vier smiddags geen moeder meer thuis met een pot thee en een troostende boezem, maar tot zes uur savonds duur betaalde kinderopvang (waar ze dan wel weer een coole Wii hebben). Het is al voor veel verschillende landen nagerekend maar het leven is nu velen malen duurder en in plaats van spaargeld hebben jonge gezinnen nu schulden.
Waar ze ook veelal aan voorbij gaan is het feit dat de babyboomers (’45-’55 wat mij betreft) jarenlang verkiezingen hebben bepaald door hun relatief grote gewicht.
Zal best dat ik ook meegenoten heb, maar ik heb niet het gevoel dat ik/we veel effect heb gehad in het creeren van instituten/structuren.
Die zijn voor een groot deel door hen opgericht (waarvoor dank) maar vervolgens niet tijdsbestendig waardoor ze veelal op instorten staan.
@9: En ook over de huizenprijs is de weerlegging zwak: successierechten vallen volledig op “de jongeren”.
Kern van het probleem is denk ik: de generatie geboren tussen 1945-1975 heeft veel geluk gehad – sterke economische groei, gunstige demografie, stijgende huizen en aandeelprijzen – deze trends worden voor de generatie erna enigszins gekeerd – leegrakende gasbel, dalende activa prijzen en ongunstige demografie. De grote gelijkmaker is allicht technologie – jongeren hebben iPod, ouderen hadden Lp-speler – maar de vraag of dat tegen elkaar opweegt.
In ieder geval, de mevrouw van de pers legt de nadruk (onterecht, naar mijn mening) op geldstromen ipv consumptie. Als in: het doet er niet zoveel toe of de ouderen ons hun dure huizen nalaten. Het gaat erom dat de ouderen *nu* lage woonlasten hebben (dus relatief veel kunnen consumeren) terwijl jongeren *nu* hoge woonlasten hebben (dus relatief weinig kunnen consumeren).
en hoe zit het met de top 2000?
Als over enige tijd de babyboom van de aarde verdwenen is hebben hun kinderen wel een afbetaald huis in de schoot geworpen.
Jammer dat ik volgende week huur moet betalen, niet in 2040 @larie.
JSK
Niet alleen de technologie is de grote gelijkmaker. Veel meer mensen hebben tegenwoordig een eigen huis, met warm en koud stromend water, een auto enzo.
Ik (1960) moest vroeger nog in de teil, warm water d.m.v. keteltjes water koken etc, geen auto.
Maar goed als jongeren gelukkig worden van zielig doen, ze gaan hun gang maar.
gelukkig hebben zowel ik als mijn vriendin geen ouders met een duur koophuis die wij erven. Wij kunnen dus nog steeds met volle borst klagen!
ok ok..schever wordt schever.
@Carlos..de vergelijking “hetzelfde leven te leiden dat je ouders hadden met slechts één inkomen” is ongeldig. en erg lastig te verwerpen als je niet in de “mijn leven modus” geraakt.
Een inkomen was genoeg omdat de wensen op een veel lager pitje stonden. zoiets als “geen geld dan gaan we in de keuken zitten, kachel uit klein vlammetje aan (met asbestplaatje erop:)..de manier van leven werd aangepast aan de inkomsten. En tussen de middag thuis bij mam’s werd in waarde hoog ingeschat..en terecht. (paps of mams nu..dat is het verschil..nog zo’n vermaleide 60’r jaren overwinning).
Nu klaag klaag ik wil dit en dat.
Ja Sigi, en 2 generaties voor je zielige teilverhaal had je geluk als je de 50 haalde.
Die kleine innovatie zal niet opwegen tegen het komende macroeconomische tranendal als we een beetje pech hebben.
@14: De voorbeelden die je noemt lijken me nou juist te vatten onder technologie.
@15
Als er niemand is om je huizen te kopen zijn het waardeloze stapels steen.
@12: De trend is dat de babyboomers dat zelf opsouperen voordat er wat te erven valt. En geef ze eens ongelijk.
http://www.trouw.nl/nieuws/nederland/article1523805.ece
Gelijk krijgen en toch klaagie klaagie doen, typisch babyboomers… Maar als ik vanavond weer in mijn www cockpit zit zal ik eens opzoek gaan naar die studies die bewijzen dat de huidige gezinnen een stuk harder moeten werken voor hetzelde of minder. Ik herinner mij niks van een levenstandaard in de 70s die op een laag pitje stond afgezien van het feit dat we geen internet hadden.
En wat su verder zegt ze souperen die zogenaamde erfenissen gewoon op. Huizen die in de 70s voor 20k gulden werden gekocht worden inmiddels voor 250k euro verkocht en zijn vaak de gedeeltelijke pensioenvoorzieining. Ze doen maar hoor, ik ben niet van generatieoorlogen maar wel weer van benoemen en transparantie.
su..”van plan is” nou terdege onderzoek hoor p <0,0
@Carlos "ZE"?? Ik en mijn kring om me heen voelen zich in deze niet onder "ZE" geschaard.
Babyboomers, zoals ik, groeiden op lang voor de 70s btw…toen had je dixomuzak.
Babyboompesten is zo..deeptime gedoe.. Nog even en uw kinders vertellen hetzelfde.
mijn 22 de oorlog in status nascendi
Er zitten wel wat rare dingen in het rapport. Zo worden het profijt van investeringen in milieu en infrastructuur meer bij de jongeren neergelegd om dat die er langer van gaan profiteren. Nagelaten wordt om de schuld dan weer deels te verrekenen met de baby boomers die nagelaten hebben om hier op tijd in te investeren.
Ook zit er volgens mij een heel stuk openbare service “inflatie” bij. De kosten voor algemeen bestuur, infrastructuur en onderwijs zijn b.v. sterk opgelopen, waar zie ik dat als werkelijke toegevoegde waarde terug? Worden wij zo veel beter algemeen bestuurd dan onze ouders? Staan we niet eerder langer dan korter in de file dan vroeger? Idem voor het onderwijs, hoe veel slimmer worden de kinderen van nu met het VMBO dan hun grootouders met de MULO?
Hele rapport: http://www.cpb.nl/nl/org/homepages/dagd/bijz86.pdf
Er wordt hier weer eens gedaan of iedereen in een generatie gestudeerd heeft en een eigen huis heeft en of iedereen met hetzelfde geboortejaar in dezelfde generatie zit (not. Dat gaat dakpansgewijs naar opleidingsniveau/studieduur/leeftijd van pappa/mamma worden).
Tenslotte is het arbeidzekerheidsklimaat een lastige. 1960-1967 geboren had in jaren ’80 wel een probleem. 1968-1975 geboren had juist geluk van jaren ’90. Toen begon het bedrijfs en overheidsleven aan een periode van landurige reorganisatie en herdefinitie die tot op heden voortduurt en waarvan het onduidelijk is hoe dat voor het carriereverloop van de starters en dertigers van nu (1975-1985).
Er wordt hier weer eens gedaan of iedereen in een generatie gestudeerd heeft en een eigen huis heeft en of iedereen met hetzelfde geboortejaar in dezelfde generatie zit (not. Dat gaat dakpansgewijs naar opleidingsniveau/studieduur/leeftijd van pappa/mamma worden).
Maar de kansen verschillen wel. Het was makkelijker een vermogen op te bouwen via stijgende activaprijzen begin jaren ’70 dan begin 2000. Idem voor schuldenvrij de universiteit verlaten.
Er wordt hier weer eens gedaan of iedereen in een generatie gestudeerd heeft en een eigen huis heeft en of iedereen
Babyboomers hebben toch altijd vanaf hun 14e gewerkt tot hun 65e bij de brandweer of een ander zwaar beroep?
je hoort ze niet dat ze d’r op hun 47e uitgegaan zijn met een ‘regeling’ omdat hun baas ze zat was
@su: Allicht, maar waarom zouden de werkenden dan hun ziektenkosten moeten ophoesten, als ze (gemiddeld, ook goed) een relatief groot vermogen hebben?
@JSK: Nouja, het is niet gezegd dat het altijd aan een luxe bestaan opgaat. Ik heb een paar collega’s gekend die daarmee na ontslag het gat tussen einde WW en begin pensioen moesten dichten.
@21 Ook al ben ik een dertiger, ik herinner me toch dat het veel gewoner was in de jaren zeventig/tachtig om je kleren te naaien in plaats van iedere drie maanden naar de H&M rennen, om je schoenen te laten repareren in plaats van elke maand een nieuw paar te kopen en om eens per jaar of eens per twee jaar op vakantie te gaan in plaats van op Wintersport, op Krokusvakantie op Zomervakantie en dan nog vijf keer een weekendje weg.
Ik chargeer wat, maar volgens mij is “de Nederlander” anno nu in vergelijking met anno toen wel een veel groter luxepaard waardoor beide partners wel móeten werken om de hogere levensstandaard te kunnen betalen. Groot deel eigen keus, dus.
(En ja, ik maak me daar ook schuldig aan. Ik ga trouwen, en partnerlief is geheel gewend aan de prinsessenhuwelijken uit de VS. Waar mijn moeder nog met een lap gordijnstof genoegen nam, zijn er heden ten dage bruidswinkels die jurken verkopen tussen de k€ 5 en k€ 25. Tel uit je winst!)
@30: Spreek voor jezelf. Ik herken me niet in het beeld dat je schetst van “de Nederlander” anno nu.
@30: Ik chargeer wat, maar volgens mij is “de Nederlander” anno nu in vergelijking met anno toen wel een veel groter luxepaard waardoor beide partners wel móeten werken om de hogere levensstandaard te kunnen betalen. Groot deel eigen keus, dus.
Nou ja, de prijs van kleding en dergelijken is ook rap goedkoper geworden in reele termen. Als je verhaal dat de Nederlander vandaag meer aan luxe is gewend, zou het aandeel luxegoederen (kleding) in het huishoudelijk budget moeten zijn toegenomen. Volgens het CBS blijkt het omgekeerde het geval (van 8% in 1979 naar 4% nu). Wat welke uitgaven wel sterk zijn toegenomen zijn de woonlasten (van 13% toen naar 33% (!) nu*).
Overigens geniet de generatie geboren tussen 1950 en 1970 nu wel mee van goedkope kleding en hoge technologie, en in grotere mate dan de huidige jongeren: die zijn vaak de helft van hun inkomen kwijt aan de huur of hypotheek.
*zie: http://statline.cbs.nl/StatWeb/publication/?VW=T&DM=SLNL&PA=60046ned&D1=0,21-30&D2=0,2,10,15,18,22,28&D3=l&HD=090316-1812&HDR=G2,T&STB=G1